ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ ΚΑΙΩ Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ

Η ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑ ΜΑΣ (ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗ ΙΓΝΑΤΙΟ ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΟΥ

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΠΝΥΚΑ ΚΑΙΩ Ο ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ

«Κατά την 7η Οκτωβρίου ο στρατηγός Θ. Κολοκοτρώνης, σύμβουλος εν ενεργεία, επισκεφθείς το Ελληνικόν Γυμνάσιον της καθέδρας ηκροάσθη μίαν και ημίσειαν ώραν τον πεπαιδευμένον γυμνασιάρχην κ. Γεννάδιον παραδίδοντα. Ενθουσιασθείς και από την παράδοσιν και από την θέαν τοσούτων μαθητών είπε προς τον Γεννάδιον, την οποίαν συνέλαβε επιθυμίαν του να ομιλήση, ει δυνατόν, και ο ίδιος προς τους νέους μαθητάς. Την πρότασίν του αυτήν απεδέχθη ο κ. Γυμνασιάρχης με την μεγαλυτέραν ευχαρίστησαν και προσδιόρισε την 10ην ώραν της επιούσης ως ημέρας εορτασίμου. Αλλά το πλήθος των μαθητών και η στενότης του Γυμνασίου παρεκίνησε τους διδασκάλους να εξέλθωσιν εις την Πνύκα, ως μέρος ευρύχωρον και μεμακρυσμένον οπωσούν. Την επαύριον, δυο απεσταλμένοι μαθηταί επροσκάλεσαν τον στρατηγόν Κολοκοτρώνην εις την Πνύκα» (Εφημ. “ΑΙΩΝ”, 13 Νοεμβρίου 1838).

«Τόσον τρομάξαμε τους Τούρκους, οπού άκουγαν Ελληνα και έφευγαν χίλια μίλια μακριά. Εκατόν Ελληνες έβαζαν πέντε χιλιάδες εμπρός, και ένα καράβι μιαν αρμάδα. Αλλά δεν εβάσταξε! Ηλθαν μερικοί και ηθέλησαν να γένουν μπαρμπέρηδες εις του κασίδη το κεφάλι. Μας πονούσε το μπαρμπέρισμά τους. Μα τι να κάμομε; Είχαμε και αυτουνών την ανάγκη. Από τότε ήρχισεν η διχόνοια και εχάθη η πρώτη προθυμία και ομόνοια». «Να μην έχετε πολυτέλειαν, να μην πηγαίνετε εις τους καφενέδες και τα μπιλιάρδα. Να δοθείτε εις τας σπουδάς σας και καλύτερα να κοπιάσετε ολίγον, δύο και τρεις χρόνους και να ζήσετε ελεύθεροι εις το επίλοιπο της ζωής σας, παρά να περάσετε τέσσαρους – πέντε χρόνους, τη νεότητά σας και να μείνετε αγράμματοι. Να σκλαβωθείτε εις τα γράμματά σας». «Εμάς μη μας τηράτε, πλέον. Το έργο μας και ο καιρός μας επέρασε. Και αι ημέραι της γενεάς, η οποία σας άνοιξε το δρόμο, θέλουν μετ’ ολίγον περάσει. Την ημέρα της ζωής μας θέλει διαδεχθεί η νύκτα και η αυριανή ημέρα. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο…».
Αποσπάσματα από τον λόγο του Κολοκοτρώνη στην Πνύκα «του οποίου εγγυώμεθα το ακριβές, καθ’ όσον δυνάμεθα να ενθυμηθώμεν», όπως σημειώνει ο δημοσιογράφος της εφ. “ΑΙΩΝ”.

Το μνημειώδη λόγο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στην Πνύκα, ζωντάνεψε επί σκηνής, τις προάλλες, για δυο μέρες, στις 15 και 16 Ιουλίου στην καρδιά του Μωριά, στο αρχαίο θέατρο της Παλιάς Επιδαύρου, ο Σταμάτης Κραουνάκης και οι συνεργάτες του, με προεξάρχουσα την Ελένη Ουζουνίδου. Για μια συγκλονιστική παράσταση μου μίλησαν κάποιοι απ’ τους φίλους που την είδαν. Τι κρίμα που δεν ήμουν απ’ τους τυχερούς για να “ζήσω”, την “ιστορία του ελληνικού έθνους σε μια ώρα”, με επιμελητή έναν ωραίο Ελληνα…

Η αλληλογραφία μας

Αρχιμανδρίτη Ιγνάτιο Θεμ. Χατζηνικολάου, θεολόγο – τ. λυκειάρχη, Χανιά: Διάβασα κι εγώ με ξεχωριστό ενδιαφέρον και το τελευταίο, το 26ο (!) βιβλίο σας με γενικό τίτλο “Ακηδία”, που είχατε την καλοσύνη, “λίαν αγαπητικά”, να μου αφιερώσετε. Συνεπαρμένος απ’ τη γνωστή στο ευρύ κοινό, εδώ και 50 χρόνια, ποιότητα της γραφής σας, απ’ το ύφος σας που είναι αντανάκλαση του ήθους σας. Και σαν μυθιστόρημα, κυρίως όμως ως μάθημα αυτογνωσίας, έχοντας κατά νου πάντα την ιδιαίτερα ομιλητική εικόνα του εξωφύλλου (επιμέλεια Ευαγγέλου Σπ. Φρέρη) που δείχνει ακηδιώτες να προσπερνούν επαίτη συνάνθρωπόν τους και αυτήν του οπισθόφυλλου με τον καλό Σαμαρείτη. Δασκαλικός, όπως πάντα, και όχι δασκαλίστικος ο λόγος σας. Λόγος ουσιαστικής ευαισθησίας από την πλατεία της ευθύνης σας, όπως εσείς την αντιλαμβάνεσθε. «Να ζούμε, ν’ αγαπούμε και να μαθαίνουμε», για να χρησιμοποιήσω στο πρώτο πληθυντικό πρόσωπο τον τίτλο του γνωστού βιβλίου του Λέο Μπουσκάλια, η έγνοια σας!

Χανιώτικα νέα (22.07.2016)