ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ
Από τη μεγάλη σύγκρουση θα ξαναγεννηθούν τα πάντα
Συνέντευξη στη Ελένη Φουντουλάκη (Χανιώτικα νέα, 01.07.2016)
Συνέντευξη στη Ελένη Φουντουλάκη (Χανιώτικα νέα, 01.07.2016)
ΟΛΟΙ ΕΝΑ ΦΙΛΑ ΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΤΑΦΡΟ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ 3 ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ ΣΤΑ ΝΩΠΗΓΕΙΑ
«Η μάνα μου είναι από το Νίππος του Αποκόρωνα και ο πατέρας μου από τις Βρύσσες Αμαρίου. Τον παππού μου τον Σταμάτη δεν τον γνώρισα, πέθανε 49 ετών από υποτροπή τραύματος στον πόλεμο, ήταν επί έξι μήνες στην πρώτη γραμμή, και το όνομά του είναι πρώτο στο ηρώο του χωριού. Για μένα είναι σαν να γυρνάω στο σπίτι του παππού και να του λέω: «παππού κάτι έκανα κι εγώ…» λέει στην Ελένη Φουντουλάκη (στις “διαδρομές” των Χανιώτικων νέων) ο καταξιωμένος συνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης ο οποίος μετά από 23 χρόνια επιστρέφει ξανά στον τόπο καταγωγής του, τα Χανιά, για τρεις μοναδικές συναυλίες, τη Δευτέρα 4 και Τρίτη 5 Ιουλίου στο θέατρο της Ανατολικής Τάφρου, αλλά και στα Νοπήγια την Τετάρτη 6 Ιουλίου. Θα είναι μια διαδρομή στα τραγούδια που όλοι αγαπήσαμε, σε μια “ερωτική” βραδιά, όπως μας είπε ο ίδιος σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης που ξεκίνησε από την Τέχνη για να φτάσει μέχρι την πολιτική, με τον γνωστό, χειμαρρώδη και πληθωρικό του λόγο….
ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΚΡΑΟΥΝΑΚΗΣ
Από τη μεγάλη σύγκρουση θα ξαναγεννηθούν τα πάντα
“”ΟΛΟΙ ΕΝΑ” φίλα με”, ο τίτλος της παράστασης. Πώς προέκυψε;
Ο τίτλος μού ήρθε αυθόρμητα και επισημαίνει τη διάθεσή μου… Πάντα είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις ένα συναίσθημα, την ώρα που αναλαμβάνεις να φτιάξεις μια αφήγηση με τα πράγματα που ενώσανε τον δημιουργό με τους ανθρώπους. Είναι η ώρα της επαφής, δηλαδή το να είμαστε στο ίδιο καράβι για το ίδιο ταξίδι. Υπάρχουν σημεία σε αυτήν την διαδρομή που είναι κοινός τόπος με το συλλογικό αίσθημα, συναντιόμαστε σε πολλά σημεία με τον κόσμο. Στην παράσταση διάρκειας 2,5 σχεδόν ωρών, φρόντισα η διαδρομή να είναι τέτοια που να υπάρχει πλήρης συναισθηματική συγγένεια με τον κόσμο. Περιλαμβάνει πάνω από 45 τραγούδια, ποιητικά κείμενα σαν μικρές πρόζες -για να ανανεώνουμε το αίσθημα της μουσικής- από π.χ του Σαίξπηρ, του Λόρκα, Ντάριο Φο, που εμένα τουλάχιστον με σημάδεψαν. Θα είναι μια ερωτική βραδιά.
Ο τίτλος μού ήρθε αυθόρμητα και επισημαίνει τη διάθεσή μου… Πάντα είναι πολύ δύσκολο να περιγράψεις ένα συναίσθημα, την ώρα που αναλαμβάνεις να φτιάξεις μια αφήγηση με τα πράγματα που ενώσανε τον δημιουργό με τους ανθρώπους. Είναι η ώρα της επαφής, δηλαδή το να είμαστε στο ίδιο καράβι για το ίδιο ταξίδι. Υπάρχουν σημεία σε αυτήν την διαδρομή που είναι κοινός τόπος με το συλλογικό αίσθημα, συναντιόμαστε σε πολλά σημεία με τον κόσμο. Στην παράσταση διάρκειας 2,5 σχεδόν ωρών, φρόντισα η διαδρομή να είναι τέτοια που να υπάρχει πλήρης συναισθηματική συγγένεια με τον κόσμο. Περιλαμβάνει πάνω από 45 τραγούδια, ποιητικά κείμενα σαν μικρές πρόζες -για να ανανεώνουμε το αίσθημα της μουσικής- από π.χ του Σαίξπηρ, του Λόρκα, Ντάριο Φο, που εμένα τουλάχιστον με σημάδεψαν. Θα είναι μια ερωτική βραδιά.
Στα Χανιά, επιστρέφετε συναυλιακά για πρώτη φορά μετά το 1993 όταν είχατε έρθει με την Αλκηστη Πρωτοψάλτη. Πώς νοιώθετε που μετά από τόσα χρόνια γυρνάτε ξανά στον γενέθλιο τόπο;
Είχα κάνει πολλές προσπάθειες να ξανάρθω αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και δεν τα καταφέρναμε. Φέτος λόγω της μικρότερης ομάδας, είναι πιο εφικτό και χάρη στην αμέριστη βοήθεια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. και του Μ. Αεράκη. Βέβαια στα πολύ μικρά μου χρόνια, είχα δουλέψει στην Ε.ΘΕ.Κ. τότε (Εταιρία Θεάτρου Κρήτης) ένα χειμώνα και ήμουν από τους πρωτεργάτες του Χανιώτικου Θεατρικού Εργαστηριού με την Μπραουδάκη και τον Μανουσάκη, στις αρχές του ’80. Η μάνα μου είναι από τον Αποκόρωνα ενώ ο πατέρας μου από τις Βρύσσες Αμαρίου. Οι παππούδες μου και οι δύο Κρήτες, και ως παιδί ερχόμουν πάντα ως εκδρομέας. Τον παππού μου τον Σταμάτη δεν τον γνώρισα, πέθανε 49 ετών από υποτροπή τραύματος στον πόλεμο, ήταν επι έξι μήνες στην πρώτη γραμμή, και το όνομά του είναι πρώτο στο ηρώο του χωριού. Για μένα είναι σαν να γυρνάω στο σπίτι του παππού και να του λέω: «παππού κάτι έκανα κι εγώ…».
Είχα κάνει πολλές προσπάθειες να ξανάρθω αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και δεν τα καταφέρναμε. Φέτος λόγω της μικρότερης ομάδας, είναι πιο εφικτό και χάρη στην αμέριστη βοήθεια του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Κ. και του Μ. Αεράκη. Βέβαια στα πολύ μικρά μου χρόνια, είχα δουλέψει στην Ε.ΘΕ.Κ. τότε (Εταιρία Θεάτρου Κρήτης) ένα χειμώνα και ήμουν από τους πρωτεργάτες του Χανιώτικου Θεατρικού Εργαστηριού με την Μπραουδάκη και τον Μανουσάκη, στις αρχές του ’80. Η μάνα μου είναι από τον Αποκόρωνα ενώ ο πατέρας μου από τις Βρύσσες Αμαρίου. Οι παππούδες μου και οι δύο Κρήτες, και ως παιδί ερχόμουν πάντα ως εκδρομέας. Τον παππού μου τον Σταμάτη δεν τον γνώρισα, πέθανε 49 ετών από υποτροπή τραύματος στον πόλεμο, ήταν επι έξι μήνες στην πρώτη γραμμή, και το όνομά του είναι πρώτο στο ηρώο του χωριού. Για μένα είναι σαν να γυρνάω στο σπίτι του παππού και να του λέω: «παππού κάτι έκανα κι εγώ…».
Οταν ακούτε Κρήτη, ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σας έρχεται στο μυαλό;
Εχω μεγαλώσει με την Κρήτη, δεν μου είναι ξένη. Τα σόγια μου, η κουζίνα της μάνας μου, οι γιαγιάγες μου, οι χοροί των παραδοσιακών συλλόγων των συγχωριανών μας, τα ξαδέρφια μου, πρωτοξάδερφος μου ο δάσκαλος ο Βαγγέλης ο Κακατσάκης, οι συγγενείς μου. Τα έχω περπατήσει τα χωριά μας, πολύ. Δεν είχε τύχει να ξαναέρθω καλλιτεχνικά, στα Χανιά. Πιστεύω πάντα ότι όταν είναι η ώρα να γίνει κάτι, γίνεται. Και φέτος ήταν η κατάλληλη στιγμή.
Εχω μεγαλώσει με την Κρήτη, δεν μου είναι ξένη. Τα σόγια μου, η κουζίνα της μάνας μου, οι γιαγιάγες μου, οι χοροί των παραδοσιακών συλλόγων των συγχωριανών μας, τα ξαδέρφια μου, πρωτοξάδερφος μου ο δάσκαλος ο Βαγγέλης ο Κακατσάκης, οι συγγενείς μου. Τα έχω περπατήσει τα χωριά μας, πολύ. Δεν είχε τύχει να ξαναέρθω καλλιτεχνικά, στα Χανιά. Πιστεύω πάντα ότι όταν είναι η ώρα να γίνει κάτι, γίνεται. Και φέτος ήταν η κατάλληλη στιγμή.
Η “Σπείρα Σπείρα” είναι ένα σχήμα που δημιουργήσατε και αποτέλεσε ουσιαστικά βήμα καλλιτεχνικής έκφρασης σε νέα παιδιά. Πιστεύετε ότι στους νέους καλλιτέχνες που αξίζουν, τους δίνονται ευκαιρίες να ξετυλίξουν το ταλέντο τους και να αναπτυχθούν;
Από την “Σπείρα Σπείρα”, μετράω σήμερα περίπου 60 απόφοιτους. Δεν το αναζήτησα, έγινε τυχαία. Δημιουργήθηκε η ομάδα σε μια φάση που αναζητούσα νέα βήματα, η ομάδα έδεσε, ανανεωνόταν συνέχεια και αυτήν την στιγμή δουλεύω με έναν πυρήνα από την ομάδα, δηλαδή τα πέντε παιδιά που θα είναι μαζί μου στην παράσταση και ετοιμάζουμε καινούργια πράγματα. Σήμερα, πάσχουμε από διαβασμένα παιδιά, μόλις ένα 10% είναι διαβασμένα, εννοώ να έχουν αποφασίσει ότι δεν φτάνει μόνο το ταλέντο. Επίσης η κοινωνία αυτήν την στιγμή είναι πιο μπροστά από την Τέχνη. Και τι εννοώ: όταν γεννήθηκαν οι μεγάλες στιγμές στην τέχνη του τραγουδιού, η τέχνη πήγαινε χέρι-χέρι με την κοινωνία. Αυτήν την στιγμή, αισθάνομαι ότι η τέχνη είναι ένα βήμα πιο πίσω, για πάρα πολλούς λόγους. Καταρχήν, υπάρχει ένας φόβος. Θα σας πω κάτι: «άμα σε μάθει η γειτονιά σου ότι είσαι καλός, θα σε μάθουν και οι υπόλοιποι».
Από την “Σπείρα Σπείρα”, μετράω σήμερα περίπου 60 απόφοιτους. Δεν το αναζήτησα, έγινε τυχαία. Δημιουργήθηκε η ομάδα σε μια φάση που αναζητούσα νέα βήματα, η ομάδα έδεσε, ανανεωνόταν συνέχεια και αυτήν την στιγμή δουλεύω με έναν πυρήνα από την ομάδα, δηλαδή τα πέντε παιδιά που θα είναι μαζί μου στην παράσταση και ετοιμάζουμε καινούργια πράγματα. Σήμερα, πάσχουμε από διαβασμένα παιδιά, μόλις ένα 10% είναι διαβασμένα, εννοώ να έχουν αποφασίσει ότι δεν φτάνει μόνο το ταλέντο. Επίσης η κοινωνία αυτήν την στιγμή είναι πιο μπροστά από την Τέχνη. Και τι εννοώ: όταν γεννήθηκαν οι μεγάλες στιγμές στην τέχνη του τραγουδιού, η τέχνη πήγαινε χέρι-χέρι με την κοινωνία. Αυτήν την στιγμή, αισθάνομαι ότι η τέχνη είναι ένα βήμα πιο πίσω, για πάρα πολλούς λόγους. Καταρχήν, υπάρχει ένας φόβος. Θα σας πω κάτι: «άμα σε μάθει η γειτονιά σου ότι είσαι καλός, θα σε μάθουν και οι υπόλοιποι».
Ωστόσο, άλλα ήταν τα πρότυπα επιτυχίας, που πρόβαλλαν τα διάφορα τηλεοπτικά σόου…
Μόλις έσκασε η σιρμαγιά της κρίσης, πέσανε οι πήλινοι γίγαντες, την επόμενη στιγμή. Η κρίση απογύμνωσε το τίποτα.
Μόλις έσκασε η σιρμαγιά της κρίσης, πέσανε οι πήλινοι γίγαντες, την επόμενη στιγμή. Η κρίση απογύμνωσε το τίποτα.
Πώς βλέπετε την κατάσταση στην Ελλάδα, σήμερα; Είστε αισιόδοξος;
Η ανθρωπότητα ζει μια στιγμή μεγάλης ανατροπής. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όπως σχεδόν το ’21 και επιτρέψετε να κάνω αυτόν τον παραλληλισμό, η καημένη η Ελλάδα πρέπει να σταθεί πάλι ένα προπύργιο στη Μεσόγειο με ψηλά τον πήχη. Δεν έχουμε αντιστοιχίες υψηλών ηγετών, να το πούμε κι αυτό. Δεν έχουμε. Κάποιοι άνθρωποι από την Πολιτική μού είναι συμπαθείς, κάποιοι άλλοι καθόλου αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε υψηλή ηγεσία.
Η ανθρωπότητα ζει μια στιγμή μεγάλης ανατροπής. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, όπως σχεδόν το ’21 και επιτρέψετε να κάνω αυτόν τον παραλληλισμό, η καημένη η Ελλάδα πρέπει να σταθεί πάλι ένα προπύργιο στη Μεσόγειο με ψηλά τον πήχη. Δεν έχουμε αντιστοιχίες υψηλών ηγετών, να το πούμε κι αυτό. Δεν έχουμε. Κάποιοι άνθρωποι από την Πολιτική μού είναι συμπαθείς, κάποιοι άλλοι καθόλου αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε υψηλή ηγεσία.
Συνεπώς πού πάμε;
Θα σας πω κάτι. Οποτε έγινε κάτι στον τόπο αυτό, έγινε από τους λίγους και μέσα από τα σπίτια. Επειδή παρατηρώ με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον το τι γεννιέται στην Κρήτη, βλέπω π.χ. από το χωριό μου (τα Χανιά) νέους επιστήμονες, νέα προϊόντα, νέες ανακαλύψεις, ηλιακά αυτοκίνητα, πρωτιές στην Επιστήμη, στην Τεχνολογία κ.λπ., βλέπω δηλαδή, συνέχεια ότι όταν ένας τόπος έχει αυτονομία στο προϊόν του και στο κοινωνικό του αίσθημα, “γεννάει”. Δεν έχει εκμεταλλευθεί η ελληνική κοινότητα τα τεράστια προσόντα της. Και αυτό έχει να κάνει με το ποιους βάζουμε αρχηγούς.
Θα σας πω κάτι. Οποτε έγινε κάτι στον τόπο αυτό, έγινε από τους λίγους και μέσα από τα σπίτια. Επειδή παρατηρώ με πολλή αγάπη και ενδιαφέρον το τι γεννιέται στην Κρήτη, βλέπω π.χ. από το χωριό μου (τα Χανιά) νέους επιστήμονες, νέα προϊόντα, νέες ανακαλύψεις, ηλιακά αυτοκίνητα, πρωτιές στην Επιστήμη, στην Τεχνολογία κ.λπ., βλέπω δηλαδή, συνέχεια ότι όταν ένας τόπος έχει αυτονομία στο προϊόν του και στο κοινωνικό του αίσθημα, “γεννάει”. Δεν έχει εκμεταλλευθεί η ελληνική κοινότητα τα τεράστια προσόντα της. Και αυτό έχει να κάνει με το ποιους βάζουμε αρχηγούς.
Εμείς όμως τους βάζουμε αρχηγούς…
Ναι, εμείς τους βάζουμε πάντα. Αλλο ένα μεγάλο θέμα είναι η διχόνοια, που είναι η εθνική μας κατάρα. Ομως είμαι αισιόδοξος γιατί βλέπω ότι αυτήν την στιγμή, κατάδεικτα, αυτό που έχει φανερωθεί στην Ευρώπη σαν πρόβλημα του καπιταλισμού, οδηγεί την Ευρώπη σε έξοδο. Βλέπουμε τι γίνεται στην Γαλλία, τι γίνεται στην Αγγλία… Είναι φανερό, τι γίνεται…
Ναι, εμείς τους βάζουμε πάντα. Αλλο ένα μεγάλο θέμα είναι η διχόνοια, που είναι η εθνική μας κατάρα. Ομως είμαι αισιόδοξος γιατί βλέπω ότι αυτήν την στιγμή, κατάδεικτα, αυτό που έχει φανερωθεί στην Ευρώπη σαν πρόβλημα του καπιταλισμού, οδηγεί την Ευρώπη σε έξοδο. Βλέπουμε τι γίνεται στην Γαλλία, τι γίνεται στην Αγγλία… Είναι φανερό, τι γίνεται…
Πρόσφατα, ο Μίκης Θεοδωράκης διεμήνυσε από τα Χανιά, ότι «εκεί που μας φτάσανε, μας σώζει μια επανάσταση». Εσείς πώς το αντιλαμβάνεστε αυτό; Είναι μια λύση;
Μου βάζετε, δύσκολα, πολύ δύσκολα… «Ξεσηκώνομαι, γιατί δεν αντέχω άλλο», να το πω έτσι όπως το καταλαβαίνω. Και σας υπενθυμίζω ότι τέτοιες ημέρες περίπου, ένα χρόνο πριν, ο λαός μας είπε ένα τεράστιο “όχι”, το οποίο δεν ήταν “όχι” με τις υποσημειώσεις που είχε το ψηφοδέλτιο. Ηταν «όχι σε αυτό που ζω».
Μου βάζετε, δύσκολα, πολύ δύσκολα… «Ξεσηκώνομαι, γιατί δεν αντέχω άλλο», να το πω έτσι όπως το καταλαβαίνω. Και σας υπενθυμίζω ότι τέτοιες ημέρες περίπου, ένα χρόνο πριν, ο λαός μας είπε ένα τεράστιο “όχι”, το οποίο δεν ήταν “όχι” με τις υποσημειώσεις που είχε το ψηφοδέλτιο. Ηταν «όχι σε αυτό που ζω».
Ναι, αλλά στην πορεία υπήρξε αποδοχή και εφαρμογή των σκληρών μέτρων από τους ίδιους που διενήργησαν το δημοψήφισμα του “Οχι”…
Κοιτάξτε, δεν πιστεύω στους πολιτικούς, δεν πιστεύω στα κόμματα. Την ώρα που θα ’ρθει η ανάγκη θα ξεσηκωθεί ο κόσμος για να επιστρέψει στον εαυτό του, στα σπίτια του, αυτό που τους ανήκει, διότι κάτσαμε πάρα πολλά χρόνια ήσυχοι με μια ασφάλεια τρομερά επισφαλή…
Κοιτάξτε, δεν πιστεύω στους πολιτικούς, δεν πιστεύω στα κόμματα. Την ώρα που θα ’ρθει η ανάγκη θα ξεσηκωθεί ο κόσμος για να επιστρέψει στον εαυτό του, στα σπίτια του, αυτό που τους ανήκει, διότι κάτσαμε πάρα πολλά χρόνια ήσυχοι με μια ασφάλεια τρομερά επισφαλή…
Πάντως παρά τα βαριά μέτρα, οι Ελληνες φαίνεται να σιωπούν. Πώς εξηγείτε αυτήν τη σιωπή;
Δεν σιωπούν, έχουμε το Φως που τα αθωώνει όλα. Την ευχή και την κατάρα. Οχι, δεν σιωπούμε. Απλώς είμαστε επιρρεπείς στο… κουτσομπολιό.
Δεν σιωπούν, έχουμε το Φως που τα αθωώνει όλα. Την ευχή και την κατάρα. Οχι, δεν σιωπούμε. Απλώς είμαστε επιρρεπείς στο… κουτσομπολιό.
Δηλαδή, αυτό πιστεύετε ότι είναι η “αχίλλειος πτέρνα” του Ελληνα;
Μία είναι…; Δεν έχουμε μία μόνο. Εχουμε πολλές. Από την άλλη όμως είμαστε και τόσο σημαντικοί όταν πρέπει. Δεν μ’ αρέσει καθόλου να βλέπω την άσχημη πλευρά μας, γιατί η σημαντική μας πλευρά είναι πολύ πιο ουσιαστική και πολύ πιο δυνατή. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρει ο Ελληνας τα ηνία κάποια στιγμή στα χέρια του… Θα ξαναγεννηθεί το “παιχνίδι”. Από τη μεγάλη σύγκρουση, θα ξαναγεννηθούν τα πάντα. Δεν γίνεται διαφορετικά. Εχει προχωρήσει η σήψη σε πολύ βαθιά κλιμάκια. Είμαστε υπόδουλοι των τραπεζών. Τέλος. Βλέπετε όμως τι γίνεται στο Παρίσι, στην Αγγλία… Δεν αντέχουν άλλο οι άνθρωποι. Να μην ξεχνάμε: Εχουμε πόλεμο. Την ώρα που διαπραγματευόμαστε πια το παρακάτω της ζωής μας, θα έχουμε και απώλειες. Το λέω με πόνο αλλά είναι αλήθεια.
Μία είναι…; Δεν έχουμε μία μόνο. Εχουμε πολλές. Από την άλλη όμως είμαστε και τόσο σημαντικοί όταν πρέπει. Δεν μ’ αρέσει καθόλου να βλέπω την άσχημη πλευρά μας, γιατί η σημαντική μας πλευρά είναι πολύ πιο ουσιαστική και πολύ πιο δυνατή. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην πάρει ο Ελληνας τα ηνία κάποια στιγμή στα χέρια του… Θα ξαναγεννηθεί το “παιχνίδι”. Από τη μεγάλη σύγκρουση, θα ξαναγεννηθούν τα πάντα. Δεν γίνεται διαφορετικά. Εχει προχωρήσει η σήψη σε πολύ βαθιά κλιμάκια. Είμαστε υπόδουλοι των τραπεζών. Τέλος. Βλέπετε όμως τι γίνεται στο Παρίσι, στην Αγγλία… Δεν αντέχουν άλλο οι άνθρωποι. Να μην ξεχνάμε: Εχουμε πόλεμο. Την ώρα που διαπραγματευόμαστε πια το παρακάτω της ζωής μας, θα έχουμε και απώλειες. Το λέω με πόνο αλλά είναι αλήθεια.
Ο Χατζιδάκις, έλεγε ότι ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός δεν είναι ιδεολογία αλλά η μεγεθυμένη εκδήλωση του κτήνους που κρύβουμε μέσα μας. Και ότι η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμησή του κτήνους είναι η Παιδεία. Πως εξηγείται τα υψηλά ποσοστά της Χ.Α;
Συμφωνώ με όσα έλεγε ο Χατζηδάκις. Οι διαχειριστές των ιδεών, από όποια μεριά και να τις πάρεις, διαλύσανε τα πάντα. Να σκεφτόμαστε πάντα, ότι πίσω από κάθε μόρφωμα και από τους οπαδούς του, εκτός από την ιδεολογία υπάρχει και η βαθιά αγραμματοσύνη. Και κοινωνική και επί της ουσίας. Την ώρα αυτήν που μιλάμε, έχουν μεγάλη ευθύνη οι δάσκαλοι και τα σπίτια (οι οικογένειες). Αν θέλουν αυτήν την στιγμή οι κοινωνίες να οργανώσουν ένα καλύτερο αίσθημα μέλλοντος, αυτό γίνεται (μέσα από την Παιδεία).
Συμφωνώ με όσα έλεγε ο Χατζηδάκις. Οι διαχειριστές των ιδεών, από όποια μεριά και να τις πάρεις, διαλύσανε τα πάντα. Να σκεφτόμαστε πάντα, ότι πίσω από κάθε μόρφωμα και από τους οπαδούς του, εκτός από την ιδεολογία υπάρχει και η βαθιά αγραμματοσύνη. Και κοινωνική και επί της ουσίας. Την ώρα αυτήν που μιλάμε, έχουν μεγάλη ευθύνη οι δάσκαλοι και τα σπίτια (οι οικογένειες). Αν θέλουν αυτήν την στιγμή οι κοινωνίες να οργανώσουν ένα καλύτερο αίσθημα μέλλοντος, αυτό γίνεται (μέσα από την Παιδεία).
Εχετε διανύσει μια μακρά διαδρομή με μεγάλες συνεργασίες και διαχρονικές επιτυχίες. Σήμερα έχετε ακόμη καλλιτεχνικά όνειρα. Και αν ναι, τι περιλαμβάνουν;
Αλίμονο κι αν δεν έχω. Αλλά δεν μπορώ να σας τα πω… Είναι πράγματα με τα οποία ακόμα διαπραγματεύομαι. Εχω 2-3 πράγματα στα… σκαριά.
Αλίμονο κι αν δεν έχω. Αλλά δεν μπορώ να σας τα πω… Είναι πράγματα με τα οποία ακόμα διαπραγματεύομαι. Εχω 2-3 πράγματα στα… σκαριά.
Χανιώτικα νέα (περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ,02.07.2016)
Read more: http://www.haniotika-nea.gr/apo-ti-megali-sigkrousi-tha-xanagennithoun-ta-panta/#ixzz4DL4Zyxb1
Under Creative Commons License: Attribution Non-Commercial
Follow us: @HaniotikaNea on Twitter | haniotika.nea on Facebook
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου