ΕΝ ΝΙΠΠΩ

ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ...

Μέσα στις δάφνες και στα κυπαρίσσια, το παλιό εκκλησάκι της Αγίας Μαρίνας στην Άννιτσα... Ο θρύλος λέει ότι κάποτε το άφησαν οι παλιοί να ρημάξει, γιατί κάθε χρόνο την ημἐρα της Χάρης της χανόταν κι ένας προσκυνητής . Είδαν κι απόειδαν κάποια χρονιά κι αποφάσισαν να δεθούν όλοι μεταξύ τους, εκτός από τον παπά... Στα μικράτα μου τό θυμάμαι χάλασμα ... Κάποτε ωστόσο γύρω στα 1970 η ευσέβεια νίκησε τον φόβο , το εκκλησάκι ανακαινίστηκε και άρχισε πάλι να λειτουργείται.. Κι ας πέθανε αμέσως μετά την λειτουργία ένας από τους προσκυνητές, ο Σταύρος Βασιλαντωνάκης... Η ευσέβεια δεν άφησε καμιά αμφιβολία ότι ο συγκεκριμένος θάνατος ήταν τυχαίος...

Λίαν πρωί σήμερα εκεί .. Λειτουργός ο παπα-Ανδρέας από το Μπρόσνερο, γιατί ο παπά-Μιχάλης λείπει στην Αθήνα...  Στο ψαλτήρι ο Χρήστος Κοτσιφάκης κι εγώ με βοηθοὐς τα τζιτζίκια..

Εκεί και οι πρώτοι καλοκαιρινοί Νιππιανοί...