ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΛΑΜΠΡΑΚΕΙΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΒΑΜΟΥ
Ο ΛΟΓΟΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Οι μαθητές δεν θέλουν τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο για να δείξουν τις απίστευτες δυνάμεις που έχουν απ’ την αγάπη των δασκάλων τους… Κατοχή είχε κάνει αυτή η φράση στον νου μου, ενώ “περιδιάβαζα” τις 32 έγχρωμες μεγάλου σχήματος σελίδες του με αριθμό 12 τεύχους του μαθητικού περιοδικού του Γυμνασίου Βάμου με τίτλο “Μαθητών Λόγος” που κυκλοφορήθηκε με το τέλος της σχολ. χρονιάς 2015-16. Οπως είχε κάνει και τις άλλες φορές που έφτασαν στα χέρια μου (να ’ναι καλά η και φίλη μου συνεργάτης της εφημερίδας μας δασκάλα πληροφορικής του Σχολείου Ειρήνη Καλαϊτζάκη που φροντίζει γι’ αυτό) προηγούμενα τεύχη.
Θεσμός πια για το πάντα “ένδοξο” Γυμνάσιον της πάλαι ποτέ Επαρχίας των Αποκορώνων το εν λόγω περιοδικό, ένα πραγματικά υποδειγματικό και παραδειγματικό περιοδικό που κυκλοφορεί εδώ και 11 χρόνια!
Υγεία να ’χουμε να φιλοξενούμε “δείγματά” του, όπως κάνουμε σήμερα, στον «Παιδότοπο»… Διπλή η χαρά μου! Και γιατί είχα την ευλογία να είμαι μαθητής του συγκεκριμένου σχολείου, πάνε 50 ακριβώς χρόνια που απεφοίτησα!…
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος






Η άποψη της διευθύντριάς μας
Υπάρχουν παιδιά που κρύβουν απίστευτες δυνάμεις μέσα τους. Δυνάμεις που σχετίζονται με το πνεύμα, τις τέχνες, τη μουσική, τη δημιουργικότητα. Δουλειά των εκπαιδευτικών, εκτός των άλλων, είναι να εντοπίσουν αυτές τις δυνάμεις και να τις αναδείξουν. Να δώσουν στους μαθητές τη δυνατότητα να πιστέψουν σ’ αυτές, να τις καλλιεργήσουν και ασφαλώς να τις χρησιμοποιήσουν δημιουργικά προς όφελός τους, αλλά και προς όφελος του συνόλου.
Αυτές ήταν οι σκέψεις μας όταν το 2005 ξεκινήσαμε για πρώτη φορά να επεξεργαζόμαστε και να υλοποιούμε την ιδέα της δημιουργίας μαθητικού περιοδικού στο Γυμνάσιο Βάμου. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 11 τεύχη, και φέτος το 12°. Το ονομάσαμε «Μαθητών λόγος» γιατί σκεφτόμαστε ότι ο λόγος πρέπει να δοθεί στους μαθητές για να αρχίσουν να προβληματίζονται και να εκφράζουν τις σκέψεις τους σε διάφορα θέματα. Θέματα κοινωνικά, ιστορικά, αξιών, κοινωνικής και σχολικής ζωής. Οι μαθητές μας ανταποκρίθηκαν πέρα από κάθε προσδοκία και μας απέδειξαν ότι όταν τους δοθεί ο χώρος και το βήμα έχουν υλικό μέσα τους, αλλά και τη διάθεση να το καταθέσουν. Η συνεργασία τους με τους υπεύθυνους καθηγητές από τότε και κάθε χρόνο μέχρι και σήμερα έχει ως αποτέλεσμα την έκδοση ενός τεύχους 30 – 35 σελίδων με συνεντεύξεις, άρθρα, βιβλιοπαρουσιάσεις, κριτικές κινηματογράφου, ειδήσεις από τη σχολική ζωή, αλλά και καλλιτεχνικά τους έργα μιας και το εξώφυλλο πάντα του περιοδικού είναι ως έναν βαθμό δικό τους δημιούργημα.
Οι μαθητές μας λοιπόν έγραψαν… και έγραψαν ωραία κείμενα με ωραίες πληροφορίες και νοήματα. Απολαύστε τα…

για το περιοδικό
Γκαγκαδέλη Αικατερίνη
φυσικός




Περιεχόμενα
Σελ.1 Συντακτική επιτροπή.
Σελ.2 Η άποψη της διευθύντριάς μας για το περιοδικό.
Σελ.3 Μια φορά και έναν καιρό στην Καστροπολιτεία του Αποκόρωνα.
Σελ.5 Η έννοια του εθελοντισμού
Σελ. 6 Με αισιοδοξία ατενίζουμε το μέλλον στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης.
Σελ. 7 Τζοκόντα (Μόνα Λίζα).
Σελ. 11 Φτώχια και καταναλωτισμός – εμπορευματοποίηση και αθλητική βία.
Σελ. 12 Συμπεριφορά και προσωπικότητα.
Σελ.13 Προκαταλήψεις της εποχής μας.
Σελ. 14 Κρητικές ποντιακές φορεσιές.
Σελ. 15 Ο κύκλος του νερού σαν παραμύθι.
Σελ. 17 Βιβλιοπαρουσιάσεις.
Σελ. 19 Θέματα υγείας.
Σελ. 21 Ενδιαφέροντα μαθητών.
Σελ. 22 Έθιμα της Πασχαλιάς.
Σελ. 23 Δραστηριότητες του σχολείου μας.
23. Κοινωνικό σχολείο 2015-16
25. Η εκδρομή μας στο πλοίο ΑΝΕΚ
28. “Μια βόλτα στα Χανιά 5500 χρόνων”
29. Εκπαιδευτική εκδρομή στη Δ.Ε.ΔΙ.Σ.Α.
30. Θεατρικό εργαστήρι Γυμνασίου Βάμου

Υπεύθυνες καθηγήτριες
Αρκολάκη Πηνελόπη, Γαλλικής
Γκαγκαδέλη Αικατερίνη, φυσικός
Ρουτζάκη Αθηνά, χημικός
Συμμετοχή: Καλαϊτζάκη Ειρήνη, Πληροφορικής
Συντακτική Επιτροπή
Γαυγιωτάκη Ευαγγελία, Δρακουλάκη Εμμανουέλα, Ματζοράκη Καλλιόπη, Αννιτσάκη Χρύσα, Κουράκη Ελένη.
Διευθύντρια
Γκαγκαδέλη Αικατερίνη







Από τις εθελοντικές δράσεις
«Ξεχωριστή η φετινή μας εκπαιδευτική εκδρομή στην Αθήνα, η οποία πραγματοποιήθηκε με έξοδα του «Ιδρύματος Λαμπράκη». Η επίσκεψη αυτή είχε σκοπό τη συμμετοχή μας σ’ ένα φεστιβάλ μέσα από το οποίο θα προσφέραμε σε ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη. Ήταν μεγάλη μας χαρά που συμμετείχαμε σε αυτές τις δράσεις βοηθώντας τους πρόσφυγες, αλλά και ανθρώπους με κάποιο είδος αναπηρίας. Παράλληλα νιώσαμε χρήσιμοι βοηθώντας, διασκεδάζοντας και παίζοντας».
Βιολέτα Τζαφάι, Γ3
«Μοναδική η εμπειρία από τη συμμετοχή μου στο φεστιβάλ προσφοράς στην Αθήνα. Συμμετείχα στη δράση για την εκμάθηση της νοηματικής γλώσσας. Αντιλήφθηκα πόσο δύσκολο, αλλά και πόσο σημαντικό, είναι να καταφέρεις να επικοινωνήσεις με ανθρώπους που δεν μιλούν ή που δεν άκουσαν ποτέ στη ζωή τους. Μέσα από μια δίωρη διαδικασία κατάφερα με.τους συμμαθητές μου να μάθω, με τη βοήθεια της νοηματικής γλώσσας, να “τραγουδάω”. Πραγματικά πρωτόγνωρη εμπειρία που θα μου μείνει αξέχαστη».
Εμμανουέλλα Αναστασάκη Γ1
«…Συμμετείχαμε σε μια ομάδα με σκοπό να συμβάλουμε στην προσπάθεια να γίνει όσο γίνεται πιο ευχάριστη η παραμονή των παιδιών των προσφύγων στη χώρα μας. Ετσι δημιουργήσαμε για εκείνα “activitykits”, δηλαδή πακέτα γεμάτα με υλικά για παιχνίδι. Κατασκευάσαμε μπλοκ ζωγραφικής και μαζί με πλαστελίνες, ξυλομπογιές, μαρκαδόρους και ξύστρες, τα τοποθετήσαμε σε διαφανή πακέτα. Ήταν μια σημαντική δράση καθώς εκτός του ότι διασκεδάσαμε, νιώσαμε πως προσφέρουμε δείχνοντας την αλληλεγγύη μας στους συνανθρώπους μας που μας έχουν ανάγκη στις δύσκολες ώρες που περνούν».
Ειρήνη Μανωλάκη, Γ2 – Γιώργος Μαντουδάκης, Γ2


Ο κύκλος του νερού σαν παραμύθι
Η κυρά θάλασσα


Κάποτε, όχι πολύ παλιά, σε μια ακρογιαλιά, καθότανε η θάλασσα, όμορφη και ψηλή κυρά γαλανομάτα, περιμένοντας τους φίλους της για τσάι, όπως κάθε φθινόπωρο συνήθιζαν στα μέρη τους. Μα φέτος είχε βαρεθεί πολύ να περιμένει. Καρτερούσε τις όμορφες στιγμές που περνούσε στο όμορφο σπίτι της μαζί με τα σύννεφα και τις όμορφες μικρές κόρες τους. Αυτές οι κόρες γέμιζαν χαρά το μεγάλο άδειο σπίτι της. Ναι, τα σύννεφα είχαν πολλές χιλιάδες κόρες το καθένα. Κι όλες αυτές οι κόρες, πολύ αγαπούσαν την κυρά θάλασσα. Να φανταστείτε ότι κάθε φορά που έρχονταν να την επισκεφτούν, όλες μαζί και κάθε μια ξεχωριστά, ξέφευγαν, μαγικά ίσως, από την αγκαλιά των σύννεφων και από ένα μυστικό πέρασμα που μόνο αυτές γνώριζαν, ξεχύνονταν κι αγκάλιαζαν όλες μαζί τη θάλασσα. Το μυστικό αυτό πέρασμα το έχουν ονομάσει υπόγειο νερό. Μην το πείτε όμως σε κανένα γιατί είναι όπως είπαμε μυστικό. Μα η θάλασσα φυσικά, καλόκαρδη όπως πάντα, από όπου κι όποτε κι αν έρχονταν οι παιχνιδιάρες κόρες όλες μαζί τις καλοδεχότανε. Τις αγκάλιαζε και τις προσκαλούσε στο όμορφο σπίτι της, το βυθό ή τον ωκεανό.
Η θάλασσα αναπολούσε αυτές τις όμορφες μέρες και ράγιζε η καρδούλα της. Πού να πήγαν τα σύννεφα και οι κόρες τους; Ξέχασαν το ραντεβού τους;
Ελένη Κουράκη, Α2