ΕΥΔΟΚΙΑ

Η Γιασεμιά και τα Αστεράκια, Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη, εικ :Κριστίν Μενάρ, εκδ. Κόκκινη Κλωστή Δεμένη

Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη

Μια γιασεμιά που φυτεύτηκε ένα πρωινό πλάι σε έναν γέρο φράκτη ήταν η αφορμή  για  ξεκινήσει να ονειρεύεται  και να αναπολεί τη νιότη του. Στην αρχή η νεαρή γιασεμιά ένοιωσε όμορφα που ήταν δίπλα του κι ο φράκτης κράτησε τη σιωπή του. Ήξερε εκείνος πως οι νέοι είναι βιαστικοί και παρασύρονται εύκολα από την… επιφάνεια των πραγμάτων. Κι  ήρθε ο καιρός που οι κουβέντες τους έγιναν ότι πιο όμορφο και σπουδαίο είχαν κι οι δύο τους ονειρευτεί και ας τους χώριζε εκείνο το χάσμα γενεών  που όλοι γνωρίζουμε καλά.

Κι άρχισαν τα όνειρα που ακουμπούσαν το στερέωμα, οι ερωτήσεις για τη ζωή, τον κόσμο, τον ουρανό και τα αστέρια του.

Που πάνε τα αστέρια όταν πέφτουν; Ρώτησε η μικρή γιασεμιά κι άρχισε να πιστεύει πως εκείνα ήταν που χάριζαν χρυσό φως στα μαλλάκια των παιδιών κάθε πρωί που πήγαιναν σχολείο…. Κι ήθελε κι εκείνη να πάρει ένα αστέρι στην αγκαλιά της. Και περίμενε …περίμενε, ώσπου ένα βράδυ, σαν πέρασαν χρόνια πολλά κάτι παράξενο συνέβη στον τόπο της. Ήταν Άνοιξη και γιόρταζαν τα γενέθλια της γης και του ουρανού μια μαγική βραδιά. Όλα τα λουλούδια και οι θάμνοι είχαν δηλώσει συμμετοχή στα καλλιστεία της χρονιάς. Όλα, εκτός της γιασεμιάς. Σαν έφτασε η μεγάλη στιγμή των αποτελεσμάτων συνέβη κάτι πρωτάκουστο. Δυο μικρά αστεράκια  γλίστρησαν και βρεθήκαν στον μεγάλο κήπο. Κι άρχισαν τα μουρμουρητά, οι φόβοι , το διώξιμο… Μόνο η Γιασεμιά τα καλοδέχτηκε  κι η  συνέχεια του παραμυθιού έγινε ακόμη πιο λαμπερή, γεμάτη μαγικές ψιχάλες …

Ένα παραμύθι γεμάτο τρυφερότητα, μαγεία, αγάπη κι ομορφιά. Ένα παραμύθι σαν εκείνα του παλιού καλού καιρού με τη ζωντάνια της νύχτας, των φεγγαροακτίδων, της μαγείας και της δύναμης της ψυχής. Μια ιστορία γεμάτη ποίηση, γλύκα και κατορθώματα που μπορούν μόνο όσοι  έχουν καλοσύνη να καταφέρουν. Κι ας μπλέκονται τα γεγονότα κι ας συμβαίνουν  τόσες ανατροπές. Και ας μην μαθαίνει ποτέ κανείς ποιος είναι  ο νικητής ενός τόσο σημαντικού για τα λουλούδια διαγωνισμού. Σημασία περισσότερη από οποιονδήποτε ανταγωνισμό έχει η συμπεριφορά, ο χαρακτήρας και η αληθινή όψη των πραγμάτων , όχι η φτιαγμένη και επιφανειακή. Μια ιστορία για όλους τους υπερόπτες που σκέπτονται μόνο τον εαυτό τους και την πατάνε πολύ άσχημα στο τέλος. Για το όνειρο που δεν σβήνει ποτέ σε όσους έχουν τη δύναμη να το κυνηγήσουν, να περιμένουν, να μην τα παρατήσουν ούτε για μια στιγμή. Για την ανταμοιβή λοιπόν της υπομονής. Για τις επιθυμίες όλων που όσο κι αν αργούν κάποια στιγμή παίρνουν σάρκα και οστά.

Συγγραφέας  αυτής της τόσο γλυκιάς ιστορίας η Ευδοκία Σκορδαλά – Κακατσάκη. Με τόσο απλό και τρυφερό τρόπο έγραψε ένα παραμύθι,  σαν ποίημα. Υπέροχες και οι εικόνες που τις απέδωσε  μοναδικά  η Κριστίν Μενάρ ,παραστατικές, ζωντανές και πολύ παραμυθένιες.

Για μικρούς αναγνώστες από 4 ετών!

( Πηγή: http://www.cretalive.gr/culture/ta-paramythia-toy-sabbatoy-26 )