ΠΟΙΗΣΗ

Βαγγέλης Κακατσάκης
ΣΤΗ ΦΑΤΝΗ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ*

Στη φάτνη της καρδιάς μας
αποβραδίς
αφήσανε οι μάγοι τα δώρα τους
και ξημερώνοντας
βρήκαμε στα πόδια μας την αγάπη.

Όσοι μισοτιμής ξεπούλησαν
την πραμάτια τους,
δίστασαν ν 'αγγίξουν την καλοσύνη
κι έφυγαν.

Περνώντας μερόνυχτα    
έξω από το περιβόλι
με την καφασωτή θύρα
έβλεπαν την αγάπη.

Μα τελευταίος υπηρέτης άνοιξε
και τότε,
εκείνη τη νύχτα,
όλοι ξάγρυπνοι,
αγκάλιασαν ζεστά
την ἀχνα της ανθρώπινης παρουσίας

* Όπως δημοσιεύθηκε στη "Νέα Σχολική Ανθολογία Δασκάλων Ποιητών" ( Επιμέλεια: Άρης Κανδηλάπτης, Εκδ. "Βιβλία για όλους", Αθήνα 1975 )