ΠΩΣ ΠΕΡΑΣΑ ΣΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ*
Αντί για πρόλογο, θα γράψω πως ούτε μια μέρα, κυρία, δεν μας αφήσατε να προσαρμοστούμε και αμέσως μας βάλατε έκθεση. Τέλος πάντων, το προσπερνάω και αρχίζω.
Παραμονή Χριστουγέννων βγήκα για τα κάλαντα με τον παππού μου. Με το τρίγωνο εγώ, με το κλαρίνο αυτός. Παραδοσιακά, όχι σαν εκείνα που είπαν στην εκπομπή του Σ. Παπαδόπουλου με τη συνοδεία μπουζουκιού. Οι περισσότεροι μας έδιναν ψιλά και μόνο μια κυρία μας εδωσε ένα 5ευρω . ..
.Μόλις βγήκαμε έξω, ο παππούς σημείωσε τη διεύθυνσή της για να ξαναπάμε και του χρόνου. Το μεσημεράκι που γυρίσαμε, βρήκα τη γιαγιά μου χαρούμενη, γιατί είχε πάρει το επίδομα και μπορούσε να μου αγοράσει δώρο. Πλήρωσε, ωστόσο κάτι λογαριασμούς κι ετσι δεν έμειναν για γαλοπούλα που πέταξε στη χώρα του ποτέ. Την επομένη πήγα με τον πατέρα μου στο Σύνταγμα και είδαμε μια ακίνητη ρόδα. Του ζήτησα να με ντύσει Γαλιλαίο και να λέω «κι όμως γυρίζει», αλλά μου εδωσε μια σφαλιάρα και με απομάκρυνε αμέσως.
Το βράδυ της Πρωτοχρονιάς είχαμε καλέσει τους γονείς της Ελενίτσας και του Κωστάκη. Οι πρώτοι μας έφεραν δώρο ξύλα για τη σόμπα, γιατί εδώ και 3 χρόνια δεν βάζουμε πετρέλαιο στην πολυκατοικία, και οι δεύτεροι μερικές σοκολάτες που ειχαν πάρει από το συσσίτιο. Οσο οι μεγάλοι αντάλλασσαν χρόνια πολλά, έριξα μια ματιά στο φβ. Το ένα ποστ ευχόταν το 2017 να μην υπάρχουν παιδάκια που να πεινάνε και το αμέσως επόμενο έδειχνε φωτογραφία με τα άφθονα φαγητά τους. Εκανα dislike και στα 2. Υστερα κόψαμε την πίτα. Ούτε φέτος μου έπεσε το φλουρί. Την ατυχία μου μέσα… .
Ανήμερα ο πατέρας μου έβλεπε ειδήσεις και μονολογούσε: «Πολύ άσχημα ξεκίνησε η χρονιά, με 40 νεκρούς ανθρώπους». Τον ρώτησα τι εννοούσε αλλά αντί να μου απαντήσει μ’ εσφιξε στην αγκαλιά του και μου είπε « Από δω και πέρα, Μπόμπο, δεν πρόκειται να σε ξαναμαλώσω όσες ζαβολιές κι αν κάνεις. Αυτά είναι φυσιολογικά πράγματα, άλλα είναι τα παράλογα».
Αν μου λέγατε κι εσείς, κυρία, κάτι τέτοιο, θα με κάνατε πραγματικά ευτυχισμένο
* Δμοσιεύθηκε στην PANCRETA (09.01,2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου