«Κυριακή, 26.4.1942. Σήμερα το “Βήμα” αναδημοσιεύει ένα άρθρο από τα “Γερμανικά Νέα”. Ενα άρθρο κάποιου Γερμανού που δεν τολμάει να βάλη τ’ όνομά του μα υπογράφεται***. Έχει τον τίτλο: “Θα ζήση η Ελλάς;” Αφού μας βρίζει αργόσχολους, λωποδύτες, τεμπέληδες κ.λπ., καταλήγει λέγοντας ότι δεν θα ζήση η Ελλάδα, αν δεν φροντίσωμε να δουλέψωμε
-δουλεύουν οι πεινασμένοι;- γιατί ο Άξων -που μας τρέφει τώρα- θα πάψη να ενδιαφέρεται για ένα λαό εκατομμυρίων “αργόσχολων” κ.λπ. κ.λπ. Δεν ήταν βέβαια, ανάγκη να μας πούνε αν θα ζήση η Ελλάς. Εχει περάσει τόσες μπόρες μα δε χάθηκε. Θα την περάσωμε κι αυτή και θα δώσουμε την απάντηση. Μα είναι εύκολο να βρίζη και να μπατζίζη ο αφέντης τον αλυσσοδεμένο σκλάβο, ο οπλισμένος τον άοπλο». Από το “Ημερολόγιο κατοχής” της Ειρήνη Ζαχαρία (εκδ. “Εύμαρος”).
«Τα παραπάνω περί “αργόσχολων”, θα μπορούσε να τα είχε γράψει σήμερα η “Μπιλντ” ή και άλλη ανθελληνική φυλλάδα. Η αλήθεια τότε ήταν ότι ο πενόμενος λαός ήταν εκείνος που τάιζε τους κατακτητές. Και σήμερα, όπως τότε, οι επικυρίαρχοι, με άλλου τύπου κατοχή, επιδίδονται στη λεηλασία της Χώρας (αεροδρόμια, τηλεφωνία…)». Τα που γράφει, σχολιάζοντας τα γραφόμενα στο περί ου ο λόγος Ημερολόγιο, ο Γιάννης Ζερβός στη στήλη του “Τα του Καίσαρος” στην εφ. “Χριστιανική” (Πέμπτη 12 Ιαν. 2017), για να παραθέσει στη συνέχεια στοιχεία απ’ τις υπεύθυνες στατιστικές του ΟΟΣΑ με βάση τις οποίες οι Ελληνες έχουν εργασθεί κατά μέσον όρο ο καθένας 2.042 ώρες το 2014 (4οι), έναντι 1.371 των Γερμανών (39οι και τελευταίο στη μέτρηση).
Οχι! Δεν (μας) φταίνε για το σημερινό χάλι, για την κατάντια μας, αποκλειστικά και μόνο οι όποιοι “κακοί” ξένοι (στις διεθνείς σχέσεις υπάρχουν μόνο συμφέροντα, μην το ξεχνούμε) δεν το συζητώ. Μεγάλες πρωτίστως, και μάλιστα διαχρονικές, από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους, οι ευθύνες των δικών μας (εκείνων που άσκησαν και ασκούν κάθε μορφή εξουσίας, αναλογικά) αλλά και του «πάντα ευκολόπιστου και πάντα προδομένου», κατά τον Εθνικό μας Ποιητή, λαό. Αλλο, όμως το ένα κι άλλο το άλλο. Και, βέβαια, άλλο τα στατιστικά στοιχεία, που δεν επιδέχονται αμφισβήτηση κι άλλο τα ψευδή στερεότυπα που έχουν τα μέσα οι “ισχυροί” να επιβάλλουν στην κοινή γνώμη των επαρχιών τους. Για να μην το πάω παραπέρα, θίγοντας τα που συμβαίνουν εν Ελλάδι τη σήμερον ημέρα και να μεταφερθώ στο 200 μ.Χ., για να πάρω αμπάριζα.
«Ισως δεν έφθασεν ακόμη ο καιρός./ Να μη βιαζόμεθα· είν’ επικίνδυνον πράγμα η βία./ Τα πρόωρα μέτρα φέρνουν μεταμέλεια./ Εχει άτοπα πολλά, βεβαίως και δυστυχώς, η Aποικία./ Ομως υπάρχει τι το ανθρώπινον χωρίς ατέλεια; Και τέλος πάντων, να, τραβούμ’ εμπρός». Από το ποίημα “Εν μεγάλη Ελληνική αποικία, 200 μ.Χ.” του Κ.Π. Καβάφη.
Η αλληλογραφία μας
Κώστα Ν. Σταυρακάκη, συγγραφέα, Ανώγεια Ρεθύμνης: Διάβασα με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα βιβλία του επονομαζόμενου και “Αεροπόρου” πατέρα σας, Νικολάου Γ. Σταυρακάκη, “Απομνημονεύματα” (εκδόσεις “Τροπή”, 2014), “Η πληροφόρηση στην Κατοχή – Χειρόγραφα Δελτία Ειδήσεων, εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ” (Αθήνα, 2008) και “Ανταρτική Ομάς Ανωγείων: Συνοπτική έκθεσις πεπραγμένων της Ανεξαρτήτου Ανταρτικής Ομάδος Ανωγείων και Διαμερίσματος Α. Μυλοποτάμου, περιόδου 1941-1945” (Αθήνα 2005), που εσείς επιμεληθήκατε και είχατε την καλοσύνη να μου δώσετε πριν από τέσσερις περίπου μήνες, στην εκδήλωση που έγινε στα Ανώγεια για τον Ελευθέριο Βενιζέλο από το ομώνυμο Ιδρυμα και τον τοπικό Δήμο. “Ουκ αισχυνέμεν γένος προγόνων”. Κατοχή έχει κάνει στο μυαλό μου ο συγκεκριμένος ομηρικός στίχος, ενώ σας γράφω για να σας πω, με καθυστέρηση είναι αλήθεια, ένα από καρδιάς ευχαριστώ για τα “ακριβά” σας δώρα. Αφορά και σας και, βέβαια, τον πατέρα σας ο συγκεκριμένος στίχος: Πανάξιος γιος παναξίου πατρός! Οντως «εις την φλόγαν του εθερμάνατε την καρδίαν σας/ και με την δύναμίν του ήνδρώσατε την αρετήν σας» για να χρησιμοποιήσω σε δεύτερο πρόσωπο τα που γράφετε εν είδει προμετωπίδας σ’ ένα από τα βιβλία…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου