Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Τελικά θα πρέπει να επαναπροσεγγίσουμε τον ορισμό της έννοιας “Ελληνας”! Για μία ακόμη φορά. …Σίγουρα έχουμε προ πολλού αφήσει πίσω μία άλλη πάλαι ποτέ χρησιμοποιούμενη λέξη, αυτή του “Νεοέλληνα”, όπως επίσης, νομίζω πως όλο και περισσότερο φθίνει η έννοια του “Ελληναρά”, όσο και άν υπάρχουν πολλές αναφορές των παραπάνω στον καιρό της κρίσης που τούτες οι έννοιες “συναντούν” ανθρώπους στη χώρα μας…
Ωστόσο, ακριβώς λόγω της κρίσης και όλης αυτής της νέας πραγματικότητας που έχει διαμορφωθεί, αρχίζει να αχνοφαίνεται ένας άλλος τύπος ατόμου που “κολλάει” γάντι στην περίπτωσή μας. Μία έννοια που προϋπήρχε, ήταν γνωστή και αντλεί την ύπαρξή της ήδη από την αρχαιότητα.
Πρόκειται για έναν ιδιόμορφο τύπο που λειτουργεί ως ο πολυμήχανος Οδυσσέας, που προσπαθεί να βρει λύσεις στα αδιέξοδα, να προχωρήσει προς το μέλλον, εκείνο που πρωτίστως θα του διασφαλίσει την… επιβίωσή του και απ’ εκεί και πέρα ό,τι ήθελε προκύψει…
Διότι καλά γνωρίζει· ότι τελειωμό δεν έχουνε τα πάθη και οι καημοί του κόσμου, -όπως έγραφε κάποτε ο Παπαδιαμάντης- επομένως και τα δικά του.
Σε αυτήν λοιπόν τη συγκυρία, ο Ελληνας, ο πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος κατά Διονύσιο Σολωμό, βρίσκεται και πάλι αντιμέτωπος με τη μοίρα του, και εν μέρει είναι ανευθυνο-υπεύθυνος επειδή ποτέ δεν θέλησε να αλλάξει και να δημιουργήσει σωστό κράτος! Είναι αυτή μία από τις γενεσιουργές αιτίες των όσων ζούμε! Κατά τη γνώμη του γράφοντος αποτελεί “ευχή και κατάρα” για μας, αφού αν υπήρχε “σωστά δομημένο κράτος” θα μας διευκόλυνε τη ζωή αλλά ίσως να μας περιόριζε την ατομικότητα, κάτι το οποίο δεν το θέλομε αφού «του Ελληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υπομένει».
Βέβαια, το γεγονός ότι επί 8 χρόνια είμαστε υποζύγια δικών τε και ξένων, και αυτό επιβεβαιώνει την ταυτότητά μας!
Οπως και να ’χει, ο Ελληνας της κρίσης θα κριθεί και αυτός, και κάποια στιγμή στο μέλλον ίσως του αποδοθεί ο όρος Survivor, αφού ενάντια σε όλους τους ανέμους, αυτός επιβιώνει, χρησιμοποιώντας παντοίους τρόπους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου