Εις τσι Κατούνες ήμουνα στσ' αυλές τ' Αγιού-Πνευμάτου
και τα πουλιά ερώτουνα που γύρω μου πετούσαν,
αν βλέπουν τσοι φευγάτους μας στου ουρανού το δώμα.
Κανένα δεν απάντουνε, κανένα δεν εμίλιε
όξω ένα μικρό πουλί, μια μικροποταμίδα,
που είπε πως τσ' αντάμωνε μόλις πέσει η νύχτα
γι' αυτό ομορφοτραγουδεί....
Τ' Αγίού Πνευμάτου το νερό κι ο νιππιανός αἐρας
μασε μονομεριάζουνε το χρόνο τέτοια μἐρα
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
Από τα "Νεοριζίτικα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου