Ενα Σύγχρονο Κέντρο Πολιτισμού, Δημιουργίας και παρουσίασης των καλλιτεχνικών ιδεών, του κοινωνικού, του επιστημονικού και επιχειρηματικού προβληματισμού, που λειτουργεί ως Αστική Εταιρεία μη Κερδοσκοπικού Χαρακτήρα στη Βέροια είναι το Εκκοκιστήριο Ιδεών που ίδρυσε πριν από τέσσερα χρόνια ο φίλος μου απ’ τα παλιά ποιητής και ζωγράφος Γιάννης Ναζλίδης με την αμέριστη βοήθεια της γυναίκας του Μαίρης. Κι αν ήθελα να το επισκεφτώ άμα τη ιδρύσει του. Και αν ήθελα να με ξεναγήσει στους χώρους του ο “περιπατών” μια ζωή, “επί πτερύγων ανέμων”, “ωραίος ως Ελληνας” Πόντιος καλλιτέχνης! Το αξιώθηκα τις προάλλες, που τύχη αγαθή βρέθηκα στην Εδεσσα, καλεσμένος στον γάμο του διευθυντή της εφημερίδας μας Παρασκευά Περάκη με τη Νάντια Αϊβάτογλου. Να ’ναι καλά ένας άλλος καλός επίσης από τα παλιά, φίλος ο Χρίστος Ιντος απ’ τη Γουμενίσσα του Κιλκίς που ήρθε για να με δει και δέχτηκε με μεγάλη χαρά να πάμε με το αυτοκίνητό του από την πρωτεύουσα του Ν. Πέλλας στην πρωτεύουσα της Ν. Ημαθίας…
«Τέχνη είναι ένα δωμάτιο μέσα στο οποίο συγκατοικούν οι παππούδες μου, οι γιαγιάδες μου, οι Πόντιοί μου,οι Κρητικοί μου, οι Μικρασιάτες μου, οι Αμερικάνοι, οι Γάλλοι, οι Ισπανοί, οι Πέρσες, οι Κινέζοι, οι γύφτοι, οι Τσιγγάνες, οι Εμμανουέλες, οι Δειπνοσοφιστές, η Σαπφώ, ο Ικτίνος, ο Ικαρος, ο Magritte, ο Τσιτσάνης, ο Marcel Ourhamp, οι Beattles, η Edith Piaf, η Adel, ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, τα πολυφωνικά ηπειρώτικα, ο Θεόφιλος, ο Χατζηδάκις… χάρτινο το φεγγαράκι., όπως δήλωσε σε μια συνέντευξή του ο Γιάννης Ναζλίδης. Κι ακόμα «είναι οι μύθοι και τα τραγούδια των αιώνων, τα δάκρυα και οι καημοί των ανθρώπων, είναι οι “ξυπόλυτες” λέξεις, οι εξορισμένοι έρωτες και το νυφικό της Αρετούσας, είναι ουσιαστικά το Φανταστικό Μουσείο του Μαρλώ που έχει μέσα του όλα τα πνευματικά αρώματα του κόσμου». Είναι όλα όσα λειτουργούν και λειτουργούνται, έτσι όπως λειτουργούν και λειτουργούνται ολοχρονίς του χρόνου, σε τελική ανάλυση, στο “Εκκοκιστήριο Ιδεών” που υπήρξε κάποτε για πολλές δεκαετίες Εκκοκιστήριο Βάμβακος, συμπληρώνω εγώ.
Οι περιοδικές εκθέσεις ζωγραφικής, γλυπτικής, κεραμικής, design, αρχιτεκτονικής, η φιλοξενία συνεδρίων, διαλέξεων μουσικών συναυλιών και θεατρικών παραστάσεων, η οργάνωση καλλιτεχνικών φεστιβάλ και εκπαιδευτικών σεμιναρίων για παιδιά και ενηλίκους, οι πειραματικές δράσεις και εργασίες σ’ όλο το φάσμα της Τέχνης, είναι το αντικείμενο του Εκκοκιστήριου Ιδεών που υποστηρίζει, στους 1000 τ.μ. περίπου καλυμμένους και στους 1500 τ.μ. περίπου ακάλυπτους, με “έγνοια” επιμελημένους χώρους του, τις αξίες της Τέχνης, της Επιστήμης, της γνώσης και του επιχειρείν και αναδεικνύει το Νέο, το Καινούργιο και το Μελλοντικό στο πλαίσιο της Ιστορίας και των παραδόσεων. Και μόνο για να τους επισκεφθεί και να ξεναγηθεί σ’ αυτούς αξίζει να πάει κανείς απ’ την άκρη του κόσμου, που λέει ο λόγος, στην Βέροια…
Γύρω στις τέσσερις ώρες “κράτησε” η ξενάγηση στο Εκκοκιστήριο Ιδεών στο οποίο κάθε βράδυ, “διανυκτερεύει” τοποθετημένο σε περίοπτη θέση, ένα ποίημα του δημιουργού του. “Τι γρήγορα πηγαίνεις πουθενά!” ο τίτλος του ποιήματος που “διανυκτέρευσε” το βράδυ της 7ης Ιουλίου. Απ’ αυτό ο στίχος με τον οποίο κλείνω τις σημερινές στάσεις: “Πού κρύβεται το καλοκαίρι; Με ποιούς συνωμοτεί;”
Χανιώτικα νέα (25.07.2017)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου