Οταν η χαρακτική συναντά την τυπογραφία, γενικά… Οταν ο καταξιωμένος χαράκτης και ζωγράφος Γιάννης Στεφανάκις επισκέπτεται το Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη στο ΒΙΟΠΑ Χανίων, για να διδάξει την τέχνη της Χαρακτικής, ειδικότερα… Οταν μετά την ξενάγηση στους χώρους του Μουσείου Τυπογραφίας ακολουθεί η προβολή της ταινίας “Το Αγλαόν – Η κλασική Τυπογραφία” του Γιάννη Στεφανάκη κι αμέσως μετά εργαστήρι χαρακτικής σε ξύλο και λινέλεουμ από τον διακεκριμένο Ελληνα χαράκτη. Οταν το μοναδικό στη χώρα μας Μουσείο Τυπογραφίας που λειτουργεί και λειτουργείται εδώ και 12 χρόνια ως εστία πολιτισμού, γίνεται σχολείο….
Στο πλαίσιο των παράλληλων δράσεων της έκθεσης – αφιέρωμα στον εκδότη Τεριάντ που φιλοξενείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων η διάλεξη του Γιάννη Στεφανάκι με θέμα “Εισαγωγή στην Ιστορία και την Τέχνη της Χαρακτικής”, το περασμένο Σάββατο 7 Οκτωβρίου στον χώρο της Πινακοθήκης και οι προαναφερθείσες εκδηλώσεις στο Μουσείο Τυπογραφίας το μεσημέρι της επόμενης μέρας. Το καταχάρηκα που πήρα μια “γεύση” απ’ αυτές. Που είδα το “Αγλαόν” μαζί με τους πάρα πολλούς συμμετέχοντες στο Εργαστήρι και “διάβασα” την ικανοποίηση στα μάτια τους.
«Η θεία στιγμή! Τυπογραφία: Ο φύλακας άγγελος των τεχνών». Μια απ’ τις φράσεις-κλειδιά της ταινίας… «Αλλη μια εκδήλωση ουσιαστικής ευαισθησίας στον χώρο αυτό», έγραψα στο μπλοκάκι μου με το που την άκουσα. Κι αμέσως μετά «Παθιασμένος μ’ αυτό που υπηρετεί έτσι όπως το υπηρετεί και με το “Αγλαόν” του ο Στεφανάκις». Οπως και ο εμπνευστής και δημιουργός του “μαγευτικού” κατά Στεφανάκι, Μουσείου Γιάννης Γαρεδάκης, βέβαια.
«Γενναιόδωρο Δάσκαλο», χαρακτήρισε (βλ. “Χανιώτικα νέα”, 9.10.2017) τον Γιάννη Στεφανάκι μια απ’ τις συμμετέχουσες στο Εργαστήρι Χαρακτικής, η καλλιτέχνις Ερη Φραγκεδάκη απ’ το Ηράκλειο. Ταιριάζει απόλυτα και στο Μουσείο Τυπογραφίας Γιάννη και Ελένης Γαρεδάκη το επίθετο. Προπάντων όταν γίνεται και γίνεται συχνά Σχολείο προσκαλώντας καταξιωμένους “Δασκάλους” να “διδάξουν”. Φροντίζουν και γι’ αυτό, εκτός απ’ όλα τα πάμπολλα άλλα, η διευθύντριά του Ελια Κουμή με τη συνεργάτιδά της την Ελένη τη Φουντουλάκη…
Το “Αγιολογικόν Λειμωνάριον” του π. Ιγνατίου
«Πέταξαν τα στεφάνια/ των ηρώων μας στις λάσπες…/ έβαλαν τα φωτοστέφανα/ των αγίων μας στο βούρκο…/ Δίχως ήρωες και αγίους!/ Με τον θάνατο να ροκανίζει/ τη μικρή ανησυχία της τελευταίας καληνύχτας/ Με τα όνειρα να δηλώνουν/ καθημερινές συνήθειες/ Γυμνοί κι ανυπεράσπιστοι/ στ’ ανελέητο “κατηγορώ” της Ιστορίας!! Και το ποίημά μου “Ενα τέλος” (βλ. ποιητική συλλογή “ΚΑΖΟΒΑΡ” Γ’ έκδοση, Πολιτιστική Εταιρεία Κρήτης, Χανιά 2014) στον νου μου, ενώ διάβαζα το τελευταίο (το 27ο!) βιβλίο του και εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδας μας αρχιμανδρίτη Ιγνατίου Θεμ. Χατζηνικολάου, θεολόγου τ. λυκειάρχη και ιεροκήρυκα, με τίτλο “Αγιολογικόν λειμωνάριον – Γνωριμία με τους Αγίους μας”. Αλλάζοντας, αν θέλετε, τις λέξεις “στις λάσπες” και στον “βούρκο” με τις λέξεις “στη λησμονιά” και “στην άγνοια”. Μεγάλη κουβέντα…
Ξεχωριστό με την έννοια ότι δεν πρόκειται για ένα βιβλίο, που όσο καλό κι αν είναι, αφού το διαβάσουμε θα το βάλουμε στη βιβλιοθήκη μας, αλλά για ένα “βιβλίο γραφείου” με την έννοια ότι είναι «αγιολογική πηγή στην οποία μπορούμε τακτικά να καταφεύγουμε, εντρυφώντας στην ζωή» εκατόν επτά (107) άγνωστων αγίων, όπως για παράδειγμα ο Αγιος Απόλλων, η Αγία Βερονίκη, ο Αγιος Διομήδης, η Αγία Θωμαΐς, ο Αγιος Λεωνίδας, η Αγία Ξανθίππη κ.λπ. Οπως ξεχωριστά είναι κι όλα τα προηγούμενα, το καθένα για άλλους λόγους, βιβλία του άλλωστε. Ο αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Χατζηνικολάου σίγουρα ο πολυγραφότερος εκ των Κρητών κληρικός συγγραφέας, δεν γράφει για να γράψει, γνωστό τοις πάσι αυτό. Επίσης μεγάλη κουβέντα…
«Ας ανέβη ο καπνός των θυμιαμάτων ταις προσευχαίς των αγίων εκ χειρός του αγγέλου ενώπιον του θεού! (Αποκαλ. 8,4). Μ’ αυτήν την ευχή κλείνει τον πρόλογό του ο π. Ιγνάτιος στο γραμμένο «με πολλή αγάπη και με αρκετό κόπο» “Λειμωνάριόν” του…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου