ΕΜΠΟΛΕΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Kι εκεί που είχαμε τον φόβο κυρίως από τα τρομοκρατικά κτυπήματα των ισλαμιστικών εξτρεμιστικών ομάδων εναντίον της Δύσης. Κι εκεί που άλλαξε κατά πολύ η ζωή μας μετά το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους την 11 Σεπτεμβρίου του 2003, εκεί που πια αρχίσαμε να συνηθίζουμε(!) τη ζωή μας, το “κακό” εισέβαλε ολοκληρωτικά σε αυτήν! Με αποτέλεσμα ο “ήσυχος τρόπος ζωής” τουλάχιστον εδώ στη χώρα μας τις περασμένες δεκαετίες όπως φαίνεται εξακολουθεί να μεταβάλλεται προς το χειρότερο.
Από τον Απρίλιο του 2010 και το Καστελόριζο, ξεκίνησε η κρίση που έφερε τα μνημόνια κ.λπ. και τώρα μία νέα απειλή που μυρίζει μπαρούτι εμφανίζεται από τους γειτόνους και κουμπάρους μας!
Τέτοιες κρίσεις έχει και στο παρελθόν γνωρίσει η χώρα, τόσο τον Αύγουστο του ’76 με την ιστορική φράση του Ανδρέα Παπανδρέου «Βυθίσατε το Χόρα», όσο και τον Μάρτη του ’87 με το Σισμίκ αλλά και τον Ιανουάριο του ’96 και την κρίση των Ιμίων οπότε υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες τριών Ελλήνων στρατιωτικών.
Επρεπε να περάσουν 22 χρόνια για να ξαναζήσουμε αυτό το κλίμα που πλέον δυναμιτίζεται και από τις δύο πλευρές. Η Ελλάδα σε θέση αμυντική, η Τουρκία με αξιώσεις και βέβαια τις συνεχείς παραβιάσεις της.
Υπάρχουν πολλά σενάρια για το πώς θα εξελιχθεί και θα εκτονωθεί η όλη κατάσταση. Ωστόσο τούτη τη φορά οι πλανητάρχες -που πάντα ο ρόλος τους είναι καθοριστικός- δεν αποτελούν και την καλύτερη ασφαλιστική δικλείδα για άμεση ειρήνευση στην περιοχή. Και βέβαια το ίδιο ισχύει και για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν που έχει ανοίξει πολλαπλά μέτωπα και το μόνο που δεν τον ενδιαφέρει είναι η εκτόνωση της όποιας δημιουργηθείσας κατάστασης.
Από την πλευρά μας -δυστυχώς- όπως φαίνεται ούτε η δικοί μας πολιτικοί μπορούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων αφού εξακολουθούν να παίζουν προσωπικά πολιτικά παιχνίδια και δεν μπορούν να χαράξουν μια ενιαία στρατηγική προς όφελος της χώρας.
Τελικά η ρήση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στον περίφημο λόγο που είχε εκφωνήσει στην Πνύκα το 1838 ποτέ δεν εισακούστηκε. Τότε ο γέρος του Μωριά απευθυνόμενος προς τους επί το πλείστον νέους που αποτελούσαν το ακροατήριό του είπε: «…Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια».
Εμείς ωστόσο ούτε σε αυτήν την περίσταση ομονοούμε!
Από τον Απρίλιο του 2010 και το Καστελόριζο, ξεκίνησε η κρίση που έφερε τα μνημόνια κ.λπ. και τώρα μία νέα απειλή που μυρίζει μπαρούτι εμφανίζεται από τους γειτόνους και κουμπάρους μας!
Τέτοιες κρίσεις έχει και στο παρελθόν γνωρίσει η χώρα, τόσο τον Αύγουστο του ’76 με την ιστορική φράση του Ανδρέα Παπανδρέου «Βυθίσατε το Χόρα», όσο και τον Μάρτη του ’87 με το Σισμίκ αλλά και τον Ιανουάριο του ’96 και την κρίση των Ιμίων οπότε υπήρξαν ανθρώπινες απώλειες τριών Ελλήνων στρατιωτικών.
Επρεπε να περάσουν 22 χρόνια για να ξαναζήσουμε αυτό το κλίμα που πλέον δυναμιτίζεται και από τις δύο πλευρές. Η Ελλάδα σε θέση αμυντική, η Τουρκία με αξιώσεις και βέβαια τις συνεχείς παραβιάσεις της.
Υπάρχουν πολλά σενάρια για το πώς θα εξελιχθεί και θα εκτονωθεί η όλη κατάσταση. Ωστόσο τούτη τη φορά οι πλανητάρχες -που πάντα ο ρόλος τους είναι καθοριστικός- δεν αποτελούν και την καλύτερη ασφαλιστική δικλείδα για άμεση ειρήνευση στην περιοχή. Και βέβαια το ίδιο ισχύει και για τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν που έχει ανοίξει πολλαπλά μέτωπα και το μόνο που δεν τον ενδιαφέρει είναι η εκτόνωση της όποιας δημιουργηθείσας κατάστασης.
Από την πλευρά μας -δυστυχώς- όπως φαίνεται ούτε η δικοί μας πολιτικοί μπορούν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων αφού εξακολουθούν να παίζουν προσωπικά πολιτικά παιχνίδια και δεν μπορούν να χαράξουν μια ενιαία στρατηγική προς όφελος της χώρας.
Τελικά η ρήση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη στον περίφημο λόγο που είχε εκφωνήσει στην Πνύκα το 1838 ποτέ δεν εισακούστηκε. Τότε ο γέρος του Μωριά απευθυνόμενος προς τους επί το πλείστον νέους που αποτελούσαν το ακροατήριό του είπε: «…Σας είπα όσα ο ίδιος είδα, ήκουσα και εγνώρισα, δια να ωφεληθήτε από τα απερασμένα και από τα κακά αποτελέσματα της διχονοίας, την οποίαν να αποστρέφεσθε, και να έχετε ομόνοια».
Εμείς ωστόσο ούτε σε αυτήν την περίσταση ομονοούμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου