ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

3ο ΔΗΜ. ΣΧ. ΚΙΣΑΜΟΥ

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΦΕΤΙΝΑ "ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΘΡΑΝΙΟΥ"

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Δείγματα απ’ το 20ο τεύχος της εξαμηνιαίας έκδοσης των μαθητών του 3ου Δημ. Σχ. Κισάμου “Τα μυστικά του θρανίου” στον σημερινό Παιδότοπο. Κάποια απ’ τα πρώτα φετινά “μυστικά του θρανίου”, δηλαδή. Πιστοί, βλέπετε, στο ραντεβού τους κι εφέτος, οι δάσκαλοι και οι μαθητές του σχολειού αυτού της Κισάμου.
Οπως είναι δέκα χρόνια τώρα, τελευταία δυο φορές τον χρόνο. Χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Σπουδαία υπόθεση για ένα σχολειό να “έχει φωνή”, να βγάζει δικό του έντυπο, και μάλιστα έντυπο ποιότητας, όπως είναι “Τα μυστικά του θρανίου”.
Προπάντων όταν αυτό έχει διάρκεια, όπως το εν λόγω περιοδικό… Γι’ άλλη μια φορά συγχαρητήρια απ’ αυτήν τη θέση, φίλε Αντώνη Σπανουδάκη, διευθυντή του Σχολείου και καλοί μου συνάδελφοι! Χάριν των παιδιών υπάρχουν οι δάσκαλοι… Σας ευχαριστώ που μου δίνετε την αφορμή να το γράψω, γι’ άλλη μια φορά!
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος

Επίσκεψη στην οικία – μουσείο του Ελευθερίου Βενιζέλου

Στις 21 Δεκεμβρίου, η Εκτη τάξη του σχολείου μας, ξεκίνησε να πάει σε μια ενδιαφέρουσα επίσκεψη στο σπίτι – μουσείο του Ελευθερίου Βενιζέλου στα Χανιά. Μετά από μία ώρα που χρειάστηκε το λεωφορείο για να φτάσει στη γειτονιά της Χαλέπας, βγήκαμε όλο χαρά έξω από αυτό. Βρισκόμασταν έξω ακριβώς από το σπίτι του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Εκεί μας υποδέχτηκαν δύο πολύ ευγενικές κυρίες οι οποίες μας έκαναν ερωτήσεις και μας είπαν για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τη ζωή του, τα παιδικά του χρόνια, το σπίτι του και το έργο του. Παράλληλα μας έδειχναν και τις ανάλογες διαφάνειες.
Στη συνέχεια ξεκίνησε η ξενάγησή μας στο σπίτι του. Οι κυρίες μας χώρισαν σε τρεις ομάδες. Με τάξη και ησυχία μπήκαν οι ομάδες στο σαλόνι και κάθισαν σε τρεις γωνίες. Η κάθε ομάδα γινόταν μια “φωτογραφία”, η οποία έδειχνε κάτι, π.χ. κάποιος διαβάζει μια εφημερίδα και κάθεται στον καναπέ. Η εικόνα ζωντανεύει και οι άνθρωποι μέσα σ’ αυτήν κινούνται…
Μετά πήγαμε στο γραφείο του Ελευθερίου Βενιζέλου. Εκεί μάθαμιε και παραστήσαμε ανθρώπους που πήραν σημαντικές πολιτικές αποφάσεις εκείνη την εποχή. Το ίδιο ακριβώς έγινε και στην τραπεζαρία. Επειτα ανεβήκαμε τις σκάλες και φτάσαμιε στο αίθριο, το οποίο είχε προσωπικά αντικείμενα του Μεγάλου Εθνάρχη.
Εκεί βρισκόταν η βαλίτσα του χρόνου με τρεις αναμνήσεις του Βενιζέλου και λέξεις – κλειδιά.
Η κάθε ομάδα επέλεξε μία ανάμνηση και μια λέξη κλειδί. Στο τέλος η κάθε ομάδα έπαιξε κι ένα μικρό σκετς. Λίγο πριν φύγουμε επισκεφθήκαμε τα υπνοδωμάτια του ζεύγους.
Στο τέλος πήρε ο κάθε ένας από εμάς κι από ένα μολύβι στο οποίο πάνω ήταν χαραγμένη η μορφή του Ελευθερίου Βενιζέλου.
Θα ήθελα πάρα πολύ να επισκεφθώ ξανά το σπίτι – μουσείο γιατί μέσα από το θεατρικό παιχνίδι, ταξιδέψαμε στο χρόνο και γνωρίσαμε τον Μεγάλο Εθνάρχη, Ελευθέριο Βενιζέλο.
Μαλεφάκη Βαρβάρα, τάξη Στ

Μαντινάδες για την φιλία

Φιλία λέξη εύκολη
με λόγια να την πούμε
μα είναι τόσο δύσκολη
στον κόσμο να την βρούμε.

Τι μαντινάδα να σου πω
τι γράμμα να σου στείλω
που καμαρώνει η σκέψη μου
μόνο που σ’ έχω φίλο.

Φίλο δεν κάνω όποιον βρω
και μου χαμογελάσει,
αν δεν τον έχω σε χαρές
και πίκρες δοκιμάσει.

Φίλος! Μεγάλη υπόθεση
το λες κι ανατριχιάζεις!
ακούει το “αχ” από μακριά
όταν αναστενάζεις.

Στεφανουδάκης Χάρης, τάξη Ε

Ποτέ δεν είπα φίλο μου
όποιον θα μου γελάσει
αν δεν τον έχω σε καημούς
και πόνους δοκιμάσει.

Οποιος για μένα μια φορά
το έβγαλε σε κλάμα
τον λογιάζω φίλο μου
και αδερφό συνάμα.

Χαραλαμπάκης Αρης, Ε

Επίσκεψη σε οινοποιείο – ελαιουργείο στην Ανώσκελη

Η επίσκεψή μας τον Οκτώβριο στο ελαιουργείο και οινοποιείο της εταιρίας “ΑΝΩΣΚΕΛΗ”, στην Ανώσκελη του Δήμου Πλατανιά, ήταν ιδιαίτερα εποικοδομητική.
Στο ελαιουργείο είδαμε τη διαδρομή των ελιών μέσα από τα μηχανήματα μέχρι τη μετατροπή των σε λάδι. Αρχικά τα τσουβάλια με τις ελιές αδειάζουν σε ένα χώρο από τον οποίο μεταφέρονται μηχανικά στο πλυντήριο. Εκεί αφαιρούνται τα φύλλα και τα μικρά κλαδάκια και αφού πλυθούν πηγαίνουν στον σπαστήρα, όπου αλέθονται. Στη συνέχεια η ζύμη των ελιών περνάει από κάποια μηχανήματα και στο τέλος παίρνουμε το λάδι.
Μετά, οι υπεύθυνοι μας ενημέρωσαν για το δέντρο της ελιάς που είχε σχέση με την καλλιέργεια και τη φροντίδα του.
Στη συνέχεια πήγαμε στο χώρο φιλοξενίας όπου μας πρόσφεραν ψωμί με λάδι.
Επειτα μας έδειξαν πώς γίνεται η γευσιγνωσία του ελαιολάδου και μας έμαθαν πώς θα αναγνωρίζουμε αν το λάδι είναι καλό ή όχι.
Κατόπιν πήγαμε στον χώρο του οινοποιείου που βρισκόταν στον κάτω όροφο. Εκεί μάθαμε πώς από τα σταφύλια παίρνουμε το κρασί. Ο χυμός των σταφυλιών, ο μούστος τοποθετείται σε βαρέλια και με τη βοήθεια μικροοργανισμών μετατρέπεται σε κρασί.
Δεν παρέλειψαν όμως να μας δείξουν την εμφιάλωση τόσο του κρασιού όσο και του λαδιού σε κατάλληλα δοχεία που να προστατεύουν και να διατηρούν τα πολύτιμα συστατική τους.
Τέλος, πήγαμε στις αποθήκες του ελαιολάδου και του κρασιού, όπου ενημερωθήκαμε για τη σωστή διατήρησή τους.
Τόσο η εμφιάλωση όσο και η αποθήκευση είναι πολύ σημαντική για να παραμείνουν σε άριστη κατάσταση μέχρι την κατανάλωση τους.
Παπαδάκης Κωνσταντίνος, τάξη Στ’

Σας προτείνουμε να δείτε την ταινία “Το φως που σβήνει”. Την είδαμε στην τάξη μας και συγκινηθήκαμε πολύ. Σ’ αυτήν, ένα δωδεκάχρονο αγόρι, που ζει σ’ ένα ακριτικό νησί του ανατολικού Αιγαίου, διαθέτει ιδιαίτερο ταλέντο στη μουσική. Αυτό, του το έχει καλλιεργήσει ένας αυτοδίδακτος μουσικός – φαροφύλακας του νησιού – καθοδηγώντας τον. Ο μικρός μας φίλος, ο οποίος έχει μια σπάνια αρρώστια στα μάτια, με τη βοήθειά μιας νέας δασκάλας που φτάνει στο σχολείο του…
Η ιστορία της ταινίας είναι εμπνευσμένη από μια συνέντευξη που έδωσε ένας μικρός μουσικός, με πρόβλημα όρασης, όταν κέρδισε έναν μουσικό διαγωνισμό.
Αξίζει να τη δείτε…!
Μαθήτριες και μαθητές της Δ’ τάξης.