ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΟΝ ΜΑΣ
Γράφει ο αρχιμανδρίτης - θεολόγος Ιγνάτιος Χατζηνικολάου
Με το ταπεινό μου αυτό γραφτό δεν θέλω να κάνω
“βιβλιοπαρουσίαση” του εκλεκτού βιβλίου του λίαν αγαπητού και πολυτάλαντου κ.
Ευάγγελου Κακατσάκη “Όπως το ψωμί”.
Aλλωστε, άξιοι του γραπτού λόγου έγραψαν γι’ αυτό και το πρόσωπο του συγγραφέα με αποκορύφωμα την παρουσίασή του στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, το Σάββατο 5 Μαΐου. Λυπάμαι που, λόγοι ανεξάρτητοι της θελήσεώς μου, μού στέρησαν τη χαρά να είμαι ανάμεσα στους καλότυχους ακροατές. Ωστόσο έχουμε τον τρόπο και τον χρόνο να διαβάζουμε τα υπέροχα γραφτά του. Η εύκαρπη γραφίδα, της όμορφης ψυχής του το απαύγασμα, χρόνια τώρα μάς γλυκαίνει, και η δροσοπηγή των στοχασμών του, ποτίζει κάθε ιχνοστοιχείο της ύπαρξής μας.
Πλάστης, ζυμωτής, μα και φούρναρης, μάς τρέφει αφειδώλευτα κι εμείς, ως πεινώντες του πνευματικού άρτου, ευγνώμονα το παίρνουμε, γιατί πολύ το ‘χουμε ανάγκη.
Δεν είναι μονάχα ο ποιητικός λόγος του κ. Κακατσάκη, ο ίδιος είναι ένα ποίημα, ένα στιχουργικό άγαλμα, το οποίον προκαλεί και προσφέρει την αγαλλίαση. Αλλωστε, για να θυμηθώ το λεξικό “άγαλμα παν εφ’ ω τις αγάλλεται”. Και έτσι έπρεπε να είμαστε, αγάλματα για τον πλησίον μας. Οπως ο ίδιος ο ποιητής μας χαρακτηριστικά αναφέρει. «Κεντρικό πρόσωπο μέσα σ’ αυτή την ποιητική συλλογή είναι ο ποιητής. Ο ποιητής που σε ρόλο Σίμωνος Κυρηναίου φέρει το σταυρό του κόσμου, ο ποιητής που έχει πατρίδες του τις αισθήσεις του και πατρίδα την καρδιά του, ο ποιητής που αρέσκεται να επιστρέφει στον ίσκιο του κυπαρισσιού του και να ετοιμάζει την αναχώρησή του» (Χ.Ν. 29/3/2018).
Ο κ. Κακατσάκης δεν έχει ανάγκη από προβολές και παρουσιάσεις. Εμείς έχουμε την ανάγκη να προστρέχουμε σε τέτοιες δροσοπηγές. Είναι δικός μας ο ποιητής. Πατρίδες του οι καρδιές μας, το alter ego. Συνέχεια αναγεννάται μέσα μας ό,τι αγαπάμε και για να θυμηθώ τον ποιητή: «Ο,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα/ ό,τι αγαπώ βρίσκεται πάντα στην αρχή του». Χαρά σ’ αυτούς που φτάνουν στο σημείο να γεννιόνται αδιάκοπα στων άλλων τις καρδιές, κάτι που έχει πετύχει ο κ. Ευάγγελος Κακατσάκης.
Τον ευχαριστούμε για ό,τι μας προσφέρει, τον συγχαίρουμε για το σύνολο των χαρισμάτων του και του ευχόμαστε πάντοτε ανθηρός και επί έτη πολλά να μάς τρέφει με την έγνοια του και την αγάπη του.
Aλλωστε, άξιοι του γραπτού λόγου έγραψαν γι’ αυτό και το πρόσωπο του συγγραφέα με αποκορύφωμα την παρουσίασή του στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, το Σάββατο 5 Μαΐου. Λυπάμαι που, λόγοι ανεξάρτητοι της θελήσεώς μου, μού στέρησαν τη χαρά να είμαι ανάμεσα στους καλότυχους ακροατές. Ωστόσο έχουμε τον τρόπο και τον χρόνο να διαβάζουμε τα υπέροχα γραφτά του. Η εύκαρπη γραφίδα, της όμορφης ψυχής του το απαύγασμα, χρόνια τώρα μάς γλυκαίνει, και η δροσοπηγή των στοχασμών του, ποτίζει κάθε ιχνοστοιχείο της ύπαρξής μας.
Πλάστης, ζυμωτής, μα και φούρναρης, μάς τρέφει αφειδώλευτα κι εμείς, ως πεινώντες του πνευματικού άρτου, ευγνώμονα το παίρνουμε, γιατί πολύ το ‘χουμε ανάγκη.
Δεν είναι μονάχα ο ποιητικός λόγος του κ. Κακατσάκη, ο ίδιος είναι ένα ποίημα, ένα στιχουργικό άγαλμα, το οποίον προκαλεί και προσφέρει την αγαλλίαση. Αλλωστε, για να θυμηθώ το λεξικό “άγαλμα παν εφ’ ω τις αγάλλεται”. Και έτσι έπρεπε να είμαστε, αγάλματα για τον πλησίον μας. Οπως ο ίδιος ο ποιητής μας χαρακτηριστικά αναφέρει. «Κεντρικό πρόσωπο μέσα σ’ αυτή την ποιητική συλλογή είναι ο ποιητής. Ο ποιητής που σε ρόλο Σίμωνος Κυρηναίου φέρει το σταυρό του κόσμου, ο ποιητής που έχει πατρίδες του τις αισθήσεις του και πατρίδα την καρδιά του, ο ποιητής που αρέσκεται να επιστρέφει στον ίσκιο του κυπαρισσιού του και να ετοιμάζει την αναχώρησή του» (Χ.Ν. 29/3/2018).
Ο κ. Κακατσάκης δεν έχει ανάγκη από προβολές και παρουσιάσεις. Εμείς έχουμε την ανάγκη να προστρέχουμε σε τέτοιες δροσοπηγές. Είναι δικός μας ο ποιητής. Πατρίδες του οι καρδιές μας, το alter ego. Συνέχεια αναγεννάται μέσα μας ό,τι αγαπάμε και για να θυμηθώ τον ποιητή: «Ο,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα/ ό,τι αγαπώ βρίσκεται πάντα στην αρχή του». Χαρά σ’ αυτούς που φτάνουν στο σημείο να γεννιόνται αδιάκοπα στων άλλων τις καρδιές, κάτι που έχει πετύχει ο κ. Ευάγγελος Κακατσάκης.
Τον ευχαριστούμε για ό,τι μας προσφέρει, τον συγχαίρουμε για το σύνολο των χαρισμάτων του και του ευχόμαστε πάντοτε ανθηρός και επί έτη πολλά να μάς τρέφει με την έγνοια του και την αγάπη του.
Σ. Σ. * Ούτε λίγο ούτε πολὐ 27 είναι τα βιβλία που έχει γράψει μέχρι τώρα ο π. Ιγνάτιος Χατζηνικολάου. Και τι βιβλία! Μια ζωή προσφοράς στον καθημερινό άνθρωπο, στην κοινωνία, στην εκπαίδευση και στην εκκλησία η ζωή του. Απέραντος ο σεβασμός μου στο πρὀσωπο και το έργο του. Από καρδιάς οι ευχαριστίες μου για την αγάπη του, που ξεχειλίζει στο γραφτό του...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου