ΕΕΕΕΚ ΧΑΝΙΩΝ
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΜΟΡΤΗ
Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Το κείμενο και κάποιες από τις ζωγραφιές του
παραμυθιού που έγραψαν και εικονογράφησαν τα παιδιά του ΕΕΕΚ Χανίων, έχοντας ως
εμψυχώτριες τις δασκάλες τους, την Ανδριάννα Οικονόμου, τη Γεωργία Τσιαμάλου
και την Ιωάννα Βλαμάκη, στο πλαίσιο του προγράμματος “Γράψε καρδιά μου το δικό
σου παραμύθι”, και το οποίο στη συνέχει στάλθηκε στην εκπομπή “Ανέβα μήλο
κατέβα ρόδι” της Βαλεντίνας Παπαδημητράκη, (Δίκτυο 91,5 FM) με αφορμή τη δράση
δημιουργικής γραφής “Γράψτε μια ιστορία με ήρωα… τον Μόρτη”, φιλοξενούμε στον
σημερινό Παιδότοπο. Ευλογημένη η ώρα που με κάλεσε στην πραγματικά υπέροχη
εκπομπή της η Βαλεντίνα, με αφορμή την έκδοση της ποιητικής μου συλλογής “Όπως
το ψωμί”, για να μιλήσουμε γι’ αυτήν και για τον Παιδότοπο. Και γιατί μου
μίλησε για το όνειρό της, την έκδοση ενός βιβλίου γραμμένου από παιδιά –
ακροατές της, με ήρωα τον συμπαθέστατο σκύλο – ήρωα της εκπομπής της… Μεγάλη η
χαρά που πήρα όταν μου τηλεφώνησε για να μου πει ότι το όνειρό της γίνεται
σύντομα πραγματικότητα και μου ζήτησε να φιλοξενήσω ένα απ’ τα “δείγματα
γραφής” και συγκεκριμένα αυτό του Σχολείου των Τεσσάρων Έψιλον, διευθυντής του
οποίου είναι ο φίλος μου ο Νεκτάριος ο Λιλικάκης. Να ’ναι καλά και αυτή όπως
και η Ανδριάννα Οικονόμου για τη συνεργασία τους. Πάντα άξιες, πάντα ωραίες
χάριν των παιδιών.
Σας χαιρετώ με αγάπη όλους
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος
Μια φορά κι έναν καιρό
σε μια μακρινή χώρα που την έλεγαν Συρία,
ζούσαν ο Χασάν και ο σκύλος του, ο Μόρτης.
Ο Χασάν ήταν ένα όμορφο
μελαχρινό αγόρι με πράσινα σμαραγδένια μάτια
κι ένα μεγάλο χαμόγελο.
Κάθε πρωί του άρεσε να πηγαίνει βόλτα παρέα με το σκύλο του.
Ένα ηλιόλουστο πρωινό
ξεκίνησαν για τη γνωστή τους βόλτα στο αγαπημένο τους πάρκο.
Μόλις έφτασαν εκεί άρχισαν τα παιχνίδια.
Ο Χασάν πετούσε τo ξυλαράκι κι ο Μόρτης έτρεχε, το έπιανε με το στόμα του και το επέστρεφε.
Ξαφνικά, όμως, κάτι περίεργο συνέβη.
Ο Χασάν πέταξε ψηλά το ξυλαράκι,
αλλά ο Μόρτης έμεινε ακίνητος.
Δεν πήγαινε ούτε μπροστά ούτε πίσω.
Κάτι δεν πήγαινε καλά!
Τότε ακούστηκε ένας δυνατός θόρυβος.
Βόμβες άρχισαν να πέφτουν, σύννεφα καπνού σκέπασαν τον ουρανό. Ο ήλιος
κρύφτηκε, ο ουρανός σκοτείνιασε κι οι άνθρωποι άρχισαν να τρέχουν. Τρομαγμένοι
ο Χασάν και ο Μόρτης κατευθύνθηκαν προς το σπίτι
τους.
.
Στο δρόμο άκουσαν σειρήνες, κλάματα, κραυγές και είδαν φωτιές, γκρεμισμένα
σπίτια, πληγωμένους ανθρώπους…Μόλις έφτασαν σπίτι τους αντίκρισαν τον μπαμπά και τη μαμά δακρυσμένους .“Έχουμε πόλεμο”, είπε ο μπαμπάς. “Πάρ’ τε ό,τι πιο πολύτιμο έχετε και φύγαμε!”
Ο Χασάν κοίταξε τον αγαπημένο του σκύλο και,
χωρίς δεύτερη σκέψη,
άρπαξε μια χούφτα χώμα απ’την αυλή και έτρεξε πίσω από τους γονείς του.
Ακολούθησαν το πλήθος, ώσπου έφτασαν στο λιμάνι.
Εκεί είδαν ανθρώπους φοβισμένους να επιβιβάζονται σε βάρκες. Το ίδιο έκαναν και αυτοί.
Πήδηξαν γρήγορα μέσα στη βάρκα.
Εκεί είδαν ανθρώπους φοβισμένους να επιβιβάζονται σε βάρκες. Το ίδιο έκαναν και αυτοί.
Πήδηξαν γρήγορα μέσα στη βάρκα.
Μια φωνή ακούστηκε: “Όλοι μέσα εκτός από τον σκύλο.”
Ο Χασάν ένιωσε να χάνει τον κόσμο γύρω του. Δε θα μπορούσε να φανταστεί τη ζωή του χωρίς τον αγαπημένο του σκύλο… Ο Μόρτης κατέβασε τα αυτιά του κι άρχισε να κλαίει.
Τότε, ο Χασάν έκανε ένα νεύμα στο Μόρτη. Η βάρκα ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι. Ο σκύλος κοίταξε το Χασάν και μ’ένα μεγάλο σάλτο βρέθηκε μες στη βάρκα…
Ο Χασάν ένιωσε να χάνει τον κόσμο γύρω του. Δε θα μπορούσε να φανταστεί τη ζωή του χωρίς τον αγαπημένο του σκύλο… Ο Μόρτης κατέβασε τα αυτιά του κι άρχισε να κλαίει.
Τότε, ο Χασάν έκανε ένα νεύμα στο Μόρτη. Η βάρκα ξεκίνησε για το μεγάλο ταξίδι. Ο σκύλος κοίταξε το Χασάν και μ’ένα μεγάλο σάλτο βρέθηκε μες στη βάρκα…
…ταξίδευαν για μέρες, όταν άκουσαν κάποιον να φωνάζει
“στεριά”.
Αγκαλιασμένοι καθώς ήταν μέσα στη βάρκα, άλλοι έκλαιγαν και άλλοι χαμογελούσαν.
Ο Χασάν σκούπισε τα δάκρυα από τα μάγουλά του και ψιθύρισε πως ο αέρας, πάντα έκανε τα μάτια του να δακρύζουν…
Εκείνη τη στιγμή φύσηξε τόσο δυνατά, που ο αέρας πήρε λίγο από το χώμα που κρατούσε ο Χασάν σφιχτά στη χούφτα του.
Το χώμα σκορπίστηκε παντού!
«Κοίτα Μόρτη..» φώναξε ο Χασαν!
«Όλα μοιάζουν ίδια! Οι άνθρωποι, τα σπίτια, οι δρόμοι, ακόμη και το πάρκο που πηγαίναμε βόλτα!
Το χώμα μας έφερε ό,τι αφήσαμε στην πατρίδα μας! Και έδωσε σε μας θάρρος , ελπίδα και χαρά ….»
Αγκαλιασμένοι καθώς ήταν μέσα στη βάρκα, άλλοι έκλαιγαν και άλλοι χαμογελούσαν.
Ο Χασάν σκούπισε τα δάκρυα από τα μάγουλά του και ψιθύρισε πως ο αέρας, πάντα έκανε τα μάτια του να δακρύζουν…
Εκείνη τη στιγμή φύσηξε τόσο δυνατά, που ο αέρας πήρε λίγο από το χώμα που κρατούσε ο Χασάν σφιχτά στη χούφτα του.
Το χώμα σκορπίστηκε παντού!
«Κοίτα Μόρτη..» φώναξε ο Χασαν!
«Όλα μοιάζουν ίδια! Οι άνθρωποι, τα σπίτια, οι δρόμοι, ακόμη και το πάρκο που πηγαίναμε βόλτα!
Το χώμα μας έφερε ό,τι αφήσαμε στην πατρίδα μας! Και έδωσε σε μας θάρρος , ελπίδα και χαρά ….»
Στο πλαίσιο του προγράμματος “Γράψε καρδιά μου το δικό
σου παραμύθι” οι μαθητές του Ε.Ε.Ε.Ε.Κ. Χανίων, σκέφτηκαν και έγραψαν ένα
υπέροχο παραμύθι, με τίτλο “Το μεγάλο ταξίδι”. Μέσα από το πρόγραμμα, είχαν την
ευκαιρία να έρθουν σε μια πρώτη επαφή με το μεταναστευτικό και προσφυγικό
ζήτημα, να καλλιεργήσουν την αίσθηση της ενσυναίσθησης, να αναπτύξουν την
κριτική σκέψη και φαντασία. Το παραμύθι ακούστηκε στο ραδιοφωνικό σταθμό Δίκτυο
fm με τη φωνή της κυρίας Βαλεντίνης Παπαδημητάκη, και θα εκδοθεί μαζί με άλλα
παραμύθια από τις εκδόσεις “Πυξίδα”.
Λίγα λόγια για το παραμύθι
Ο Χασάν και ο σκύλος του, ο Μόρτης, ενώ ζουν ευτυχισμένοι, εξαιτίας του πολέμου αναγκάζονται να φύγουν από την πατρίδα τους, να πάρουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν και να ξεκινήσουν για το μεγάλο ταξίδι…θα βρουν άραγε εκεί που πάνε αυτά που άφησαν πίσω τους;
Η συγγραφή και εικονογράφηση του παραμυθιού έγινε από τους μαθητές Αντώνη Αλιβρούβα, Σάββα Τζουγκουζίδη, Βασίλη Ραισάκη, Μανώλη Πετσαλάκη, Βίκυ Βαμβακούλα, Κωνσταντίνα Καρυωτάκη, Αντώνη Πενταράκη, Ραφαήλ Μακρυδάκη, Σταύρο Φραγκούλη, Βασίλη Παυλιουδάκη, Νίκο Μαυρακάκη, με την βοήθεια των δασκάλων τους, Γεωργίας Τσιαμάλου, Ιωάννας Βλαμάκη και Ανδριάνας Οικονόμου.
Ανδριάνα Οικονόμου
Ο Χασάν και ο σκύλος του, ο Μόρτης, ενώ ζουν ευτυχισμένοι, εξαιτίας του πολέμου αναγκάζονται να φύγουν από την πατρίδα τους, να πάρουν ό,τι πολυτιμότερο έχουν και να ξεκινήσουν για το μεγάλο ταξίδι…θα βρουν άραγε εκεί που πάνε αυτά που άφησαν πίσω τους;
Η συγγραφή και εικονογράφηση του παραμυθιού έγινε από τους μαθητές Αντώνη Αλιβρούβα, Σάββα Τζουγκουζίδη, Βασίλη Ραισάκη, Μανώλη Πετσαλάκη, Βίκυ Βαμβακούλα, Κωνσταντίνα Καρυωτάκη, Αντώνη Πενταράκη, Ραφαήλ Μακρυδάκη, Σταύρο Φραγκούλη, Βασίλη Παυλιουδάκη, Νίκο Μαυρακάκη, με την βοήθεια των δασκάλων τους, Γεωργίας Τσιαμάλου, Ιωάννας Βλαμάκη και Ανδριάνας Οικονόμου.
Ανδριάνα Οικονόμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου