ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ... ΑΠΟΥΣΑ;
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Το αμερικανικό λεξικό Merriam-Webster ανακοίνωσε τη λέξη της χρονιάς! Η… “Δικαιοσύνη”, σε ποσοστό 74% ήταν αυτή που αναζήτησαν οι χρήστες του δημοφιλούς αυτού λεξικού!
Ο καθένας για τους δικούς του λόγους θέλησε να μάθει περισσότερα για μία από τις λέξεις που παραμένουν -ή ήταν πάντοτε(;) έννοιες “χαμένες”- καταστρατηγημένες!
Πάνω από τους 7 στους 10 Αμερικανούς ενδεχομένως και να νιώθουν “αδικημένοι” από ένα σύστημα που πια βασίζεται στο δίκαιο του δυνατού!
Από την άλλη πλευρά οι αδύναμοι, ακόμη στον 21ο αιώνα “παλεύουν” να βρουν στις αρχαίες έννοιες τη δυνατότητα να αλλάξουν την ταλαίπωρη βιοτή τους! Ισως εξ ανάγκης(;) κάποιοι από αυτούς το προσπαθούν “μακριά” και εντός πλαισίου ενός όντος που έχει πια ταυτιστεί με τον “καταναλωτή”, με αυτόν που ορίζεται με το γνωστό “καταναλώνω άρα υπάρχω”!
Η ζωή όμως είναι αλλού!…
Εξω και μακριά από όλα εκείνα τα πρότυπα που “τραβούν” τα νέα κυρίως παιδιά και όχι μόνο σε μια ρομποτική ζωή ψευδαισθήσεων!
Σε μια ζωή που όταν η φούσκα της κάποια στιγμή σπάσει τα αφήνει μετέωρα στο κενό της απλής – “κατώτερης” πραγματικότητας! Λανθασμένα θεωρούμενης κατώτερης αφού τα όποια όνειρά τους ήταν εν πολλοίς σε λάθος γραμμή!
Κάπως έτσι βρίσκονται να παλεύουν σε μια ιδιότυπη ζούγκλα όπου μην έχοντας τα εφόδια εκείνα να ανταπεξέλθουν, αισθάνονται εντονότερα την απουσία της “δικαιοσύνης”!
Ο Γάλλος φιλόσοφος, Μπλεζ Πασκάλ έλεγε ήδη από τον 17ο αιώνα ότι «οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να δώσουν δύναμη στο δίκαιο και έδωσαν το δίκαιο στη δύναμη», μια διαπίστωση που κυρίως ισχύει στις μέρες μας!
Ωστόσο απέχει πολύ από τον παρακάτω ορισμό που έχει δοθεί από τον Αριστοτέλη κατά τον οποίο «Η δικαιοσύνη ορίζεται ως αγαθό που δεν στοχεύει στην ευδαιμονία όποιου την ασκεί, αλλά στον άλλον άνθρωπο. Κατά συνέπεια είναι η κρατίστη των αρετών γιατί δεν ασκείται για ίδιο όφελος, αλλά προς χάριν τρίτου». Πόσοι άραγε ν’ ακολουθούν τον παραπάνω ορισμό στις μέρες μας;
Πάνω από τους 7 στους 10 Αμερικανούς ενδεχομένως και να νιώθουν “αδικημένοι” από ένα σύστημα που πια βασίζεται στο δίκαιο του δυνατού!
Από την άλλη πλευρά οι αδύναμοι, ακόμη στον 21ο αιώνα “παλεύουν” να βρουν στις αρχαίες έννοιες τη δυνατότητα να αλλάξουν την ταλαίπωρη βιοτή τους! Ισως εξ ανάγκης(;) κάποιοι από αυτούς το προσπαθούν “μακριά” και εντός πλαισίου ενός όντος που έχει πια ταυτιστεί με τον “καταναλωτή”, με αυτόν που ορίζεται με το γνωστό “καταναλώνω άρα υπάρχω”!
Η ζωή όμως είναι αλλού!…
Εξω και μακριά από όλα εκείνα τα πρότυπα που “τραβούν” τα νέα κυρίως παιδιά και όχι μόνο σε μια ρομποτική ζωή ψευδαισθήσεων!
Σε μια ζωή που όταν η φούσκα της κάποια στιγμή σπάσει τα αφήνει μετέωρα στο κενό της απλής – “κατώτερης” πραγματικότητας! Λανθασμένα θεωρούμενης κατώτερης αφού τα όποια όνειρά τους ήταν εν πολλοίς σε λάθος γραμμή!
Κάπως έτσι βρίσκονται να παλεύουν σε μια ιδιότυπη ζούγκλα όπου μην έχοντας τα εφόδια εκείνα να ανταπεξέλθουν, αισθάνονται εντονότερα την απουσία της “δικαιοσύνης”!
Ο Γάλλος φιλόσοφος, Μπλεζ Πασκάλ έλεγε ήδη από τον 17ο αιώνα ότι «οι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να δώσουν δύναμη στο δίκαιο και έδωσαν το δίκαιο στη δύναμη», μια διαπίστωση που κυρίως ισχύει στις μέρες μας!
Ωστόσο απέχει πολύ από τον παρακάτω ορισμό που έχει δοθεί από τον Αριστοτέλη κατά τον οποίο «Η δικαιοσύνη ορίζεται ως αγαθό που δεν στοχεύει στην ευδαιμονία όποιου την ασκεί, αλλά στον άλλον άνθρωπο. Κατά συνέπεια είναι η κρατίστη των αρετών γιατί δεν ασκείται για ίδιο όφελος, αλλά προς χάριν τρίτου». Πόσοι άραγε ν’ ακολουθούν τον παραπάνω ορισμό στις μέρες μας;
Χανιώτικα νέα (19.12.2018)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου