ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΚΡΗΤΗ - ΕΛΛΑΔΑ "ΕΙΣ ΣΑΡΚΑ ΜΙΑ"

«Αίσθηση λόγου μυστικού/ Να μη μείνουν τα ξυπνητήρια/ Στον ησυχασμό αλλά να τρέξουν με εξεγερμό που ο ίδιος/ Ο χρόνος επιβάλλει/ Από χώρο α-πραγματικό/ Μέσα σε θάλασσα πληροφοριών/ Που γίνονται Σάρκα Μία/ Ωκεανός/ Σε χρόνο πραγματικό/ Πυρπολεί την κάθε αναζήτηση/ Αναζήτηση αναζήτηση/ Να σταματήσουν οι αποκεφαλισμοί/ Του εξεγερμού έβδομης Αίσθησης του Λόγου». «Εκτη αίσθηση παλινδρομεί/ Μέσα σε ορώμενα/ Μέσα σε ορώμενα/ Αλλης θέασης κι άλλης ακοής/ Με μυστηριώδεις συναρτήσεις/ Καλπασμών προς άλλες/ Ενότητες Σάρκας Μίας/ Πέρα από τα όσα χάθηκαν/ Χρόνια εκατό/ Κι από όσα θα κερδηθούν χρόνια εκατοντάκις υπέρ- εκατό/ Από το βυθό και θα/ πλεύσουν πάνω στον αφρό/ των μεγάλων ψαλμών/ Με συνεχή διαρπαγή/ Σάρκας Μίας». «Μακρόστενη στεριά ζητά/ Απαντήσεις από τις εξισώσεις/ Της πλατύτερης θαλασσινής ομορφιάς/ Για την ένωση σε Σάρκα Μία/ Με γλώσσες στερεοχημικές/ που ομιλούν ως φυτείες/ Της ένωσης για την πορεία/ Των υπολογισμών με το/ Γοργό βηματισμό από/ Μάκρυνσης από το ακατανόητο/ Που συνταυτίζεται με/ Το μόριο για απαντήσεις/ Από το όριο που χωρίζει/ Στεριές κι ανάμεσά τους/ Στρατιές αριθμών/ Να επιστρέφουν ερωτήσεις»./ Δημήτρης Κακαβελάκης.

Τρία από τα 32 ποιήματα της ποιητικής συλλογής – σύνθεσης “Σάρκα μία” (εκδ. “Έρεισμα”, Χανιά 2013) του και εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδας μας και καταξιωμένου ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη. Ενα από κάθε ενότητα. Το με αρ. 5 από την α’ (“Στον ιστό του ισημερινού”), τα με αρ. 22 από τη β’ (“Πεδία συνενώσεων”) και το με αρ. 23 από την γ (“Λάμψη απογαλακτισμού”).
Σ’ αυτά επιστρέφω στον απόηχο των φετινών εκδηλώσεων για την Ενωση της Κρήτης με την Ελλάδα. Για να “στοχαστώ” με τη βοήθεια του Ποιητή το αύριο της Κρήτης πατώντας στέρεα στο χθες. «Τη “Σάρκα Μία”, την έγραψα, με αφορμή την επέτειο των 100 χρόνων απ’ την Ένωση του Νησιού μας με τη Μητέρα πατρίδα, μέσα σε έξι μέρες, νιώθοντας να κυλά στις φλέβες μου το αίμα εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία», μου λέει ο Ποιητής σε τηλεφωνική μας επικοινωνία. Θυμούμαι τη “Νήσο” του… Θεωρεί ύψιστο χρέος να γράφει για την πατρίδα ο Δημήτρης Κακαβελάκης. Παιδιόθεν. Μ’ αυτή την πυκνή, γεμάτη συμβολισμούς, κοφτερή, ωστόσο, σαν σπαθί, γλώσσα του Κρήτη και Ελλάδα εις “Σάρκα Μία”. “Χρόνια εκατό/ Κι από όσα θα κερδηθούν χρόνια εκατοντάκις υπέρ -εκατό”. “Ενωσις ή θάνατος”, έγραφαν στις σημαίες τους οι παππούδες μας… “Κρήτη – Ελλάδα εις Σάρκα Μία”, ωραίος τίτλος για δρώμενα στην επόμενη επέτειο…

Σημείωση: “Δύσκολος” ποιητής ο Δημήτρης Κακαβελάκης και στη “Σάρκα Μία”, όπως και σ’ όλες τις ποιητικές του συλλογές, άλλωστε. Συμφωνώ. Δύσκολος στην πρώτη ανάγνωση. Οχι, όμως, στη δεύτερη και προπάντων στην τρίτη. Διαβάστε και ξαναδιαβάστε την ποίησή του, λοιπόν. Δεν μπορεί παρά να βρείτε τα κλαδιά του…

ΑΠΟ ΤΟ "ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΟ" ΣΤΑ "ΚΡΗΤΙΚΟΠΟΥΛΑ"

Στο πλαίσιο της εσπερίδας που διοργάνωσε, πριν από μια εβδομάδα, την Παρασκευή 30 Νοεμβρίου, στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, ο Σύλλογος Νεανικής Δημοσιογραφίας “Τύπος και Ουσία – Λευτέρης Δασκαλάκης”, και η παρουσίαση του πρώτου τεύχους του παγκρήτιου περιοδικού “Τα Κρητικόπουλα”, που κυκλοφόρησε τον φετινό Νοέμβρη. Από το “Κρητικόπουλο” στα “Κρητικόπουλα”, λοιπόν, όπως επεσήμανε ο γνωστός, και από τις επιφυλλίδες του στα “Χανιώτικα νέα”, δάσκαλος – ιστορικός ερευνητής Γιώργος Πιτσιτάκης. Από το “Κρητικόπουλο” που βγήκε το 1935 στα “Κρητικόπουλα” του 2018, με ενδιάμεση στάση, να μην το ξεχνούμε, στα “Χανιωτάκια”, που βγήκαν τον Φλεβάρη του 1982 και συνεχίζουν την πορεία τους. Αναζητήστε και στις τρεις περιπτώσεις, όπως και σ’ όλες τις άλλες, παρόμοιες άλλωστε τους δασκάλους. Τον πρόεδρο του Συλλόγου “Τύπος και Ουσία – Λευτέρης Δασκαλάκης” Γιώργο Δασκαλάκη και τον Γιώργο Πιτσιτάκη, στην τρίτη περίπτωση. Δεν αποπαίδισεν, δόξα τω Θεώ, ο κλάδος των Δασκάλων!

«“Καλή περιήγηση στο “απέραντο γαλάζιο” της μαθητικής δημοσιογραφίας της Κρήτης»… εύχεται στο τέλος του εισαγωγικού σημειώματος που υπογράφει ο Γιώργος Δασκαλάκης, στο πρώτο τεύχος των “Κρητικόπουλων”. Να είναι καλοτάξιδα στην απέραντη θάλασσα της δημοσιογραφίας, τα “Κρητικόπουλα”, για πολλά πολλά χρόνια, η δική μου ευχή!