ΕΝ ΝΙΠΠΩ

ΣΤΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ - ΑΘΑΝΑΣΗ






Στραφτάλιζε ο ήλιος στα χιονισμένα Λευκά Όρη, όταν έφτασα στο Νίππος, στο βυζαντινό εκκλησάκι του Αγιού - Αθανάση, στο νεκροταφείο του χωριού, εκεί γύρω στις 8.30 το πρωί.  Το πανηγύρι του σήμερα, το πανηγύρι των πολλών μας, όπως το λέμε, αφού εδώ είναι οι μόνιμες κατοικίες των προαπελθόντων χωριανών μας. Χαρμολύπη....  "Ου γαρ έχομεν ώδε μένουσαν πόλιν, αλλά την μέλλουσαν επιζητούμεν", μας λέει ο απόστολος της ημέρας. Το ξέρουμε.  Συγκίνησις μέχρι δακρύων. Προπάντων όταν ψάλλεται στο τέλος το μνημόσυνο για τον Μύρο, που έφυγε από κοντά μας για τη Χώρα των Μακάρων, πριν από εννιά μήνες, αλλά και για "όλους τους ευρισκομένους εν τω κοιμητηρίω τούτω". όπως θα πει στην αίτηση ο παπα - Μιχάλης



Άρτος και κόλλυβα...  Χρόνια πολλά και αιωνία η μνήμη αυτών... Και βέβαια καφές και τσικουδιά στο καφενείο, μετά. Και για να ανασκυβαλίσομε τις μνήμες...