ΣΤΑΣΕΙΣ (ΒΙΒΛΙΟ)

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΕΔΩ ΓΟΥΜΕΝΙΣΣΑ, ΕΚΕΙ ΧΑΝΙΑ

Γράφει ο Χρίστος Ίντος  Γουμένισσα, 12-02-2019

Αγαπητέ φίλε, Βαγγέλη, Πάνε δύο μήνες από τότε που είχα την τιμή να μου στείλεις, με μια πολύ εγκάρδια αφιέρωση, το εξαίρετο βιβλίο σου «Μια στάση εδώ, μια στάση εκεί», επιλογή από το έτος 2017 χρονογραφημάτων σου  στην εφημερίδα «Χανιώτικα νέα».

 Έκτοτε, το βιβλίο σου το είδα πολλές φορές, και μη ακολουθώντας το δρομολόγιό σου στάθηκα ανάκατα πέρα δώθε και τελικά διαπίστωσα πως είχα διαβάσει τις εκατό πενήντα σελίδες του. 

Πέρα από τις τηλεφωνικές μας επικοινωνίες και τις κατά καιρούς ευχές μου για καλή πορεία του έργου, για την επιτυχή παρουσίασή του, όπως και ήταν, στον τόπο που γεννήθηκαν, είπα να σου γράψω  λίγα λόγια, μα κάθε φορά το ανέβαλα. Διάβαζα τις σχετικές δημοσίευες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που αναρτούσες: Σκέψεις, απόψεις, κρίσεις φίλων σου, ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών και έκαμνα πίσω. Μονολογούσα: Τι ωραία τα γράφουν, πόσο σωστά! Μπροστά στα τόσο  καλογραμμένα κείμενα οι δικές μου αράδες τι θα μπορούσαν να πουν, εξάλλου τις ευχές τις έστειλα τηλεφωνικά και ηλεκτρονικά!

Φίλε,

Τώρα που η πρώτη και μεγάλη γιορτή του βιβλίου σου τέλειωσε, δέξου και τις δικές μου απλές και ταπεινές σκέψεις. Μέσα από τις πυκνογραμμένες σελίδες της καλαίσθητης και από κάθε άποψη τέλειας έκδοσης ταξίδεψα στη μοναδική Κρήτη, στον Νομό σου, στα Χανιά, στα Αποκόρωνα, στην ιδιαίτερη πατρίδα σου, το Νίππος, και από εκεί σε όλη την Ελλάδα. Την ηπειρωτική, την Κύπρο, στην Πόλη, σε θάλασσες και βουνά, σε πόλεις και χωριά. Συνάντησα και τα μέρη μου. Τη Βέροια,  ευχαριστώ για την προσωπική αναφορά, το περιβόλι της Παναγιάς, και είδα όνομα από τη δική μου απόμακρη πατρίδα, τη συγγενή Μάλτση, της Εθνικής Ελλάδος.

Στάθηκα με δέος και ευλάβεια μπροστά σε πρόσωπα σαν τον Μεγάλο και Μοναδικό Δεσπότη σας κυρό Ειρηναίο, τους δικούς σας και πάσης Ελλάδος Βενιζέλο, Καζαντζάκη, Κατράκη, Δασκαλογιάννη, Κακάτση, παπα-Νικολή, Αρχιμανδρίτη Ελευθέριο Νουφράκη και άλλους, όπως του κύρη σου στον πόλεμο του 40.

Χάρηκα που είχες τον Μακεδόνα Ζορμπά και σε φωτό δίπλα στον φάρο της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Μπήκα μαζί σου σε σχολεία της πόλης και της επαρχίας σου, προσκύνησα σε ονομαστούς ναούς και ταπεινά εκκλησάκια και προσκυνητάρια, χόρτασα σε κοινές τράπεζες, πήρα μέρος σε πανηγύρια και χοροστάσια, αναβαπτίστηκα στα νάματα της ελληνικής παράδοσης και λαογραφίας!

Δάκρυσα για τον Αυξεντίου που υπηρέτησε στα μέρη μας αξιωματικός σε ακριτικό φυλάκιο. Στάσεις στον Ελύτη, στον Θεοδωράκη, στον απέθαντο ελληνικό πολιτισμό. Γνώρισα και άλλους ανθρώπους του Θεού, της προσφοράς, του καθήκοντος, της αγάπης και απόλαυσα το άρωμα των λουλουδιών της Κρητικής γης και το κελάδημα των τζιτζικιών και των πουλιών της. Και πόσα, πόσα άλλα, ωραία και μοναδικά από την επιλογή! Που να ήταν όλα τα δημοσιεύματα! Παράδεισος αληθινός, εγκυκλοπαίδεια, αστείρευτη πηγή γνώσης, «ευωδία πνευματική».

Να είσαι καλά φίλε, σε ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

Να είναι καλά και ο εκδότης, μεγαλόψυχη η προσφορά του, όπως και η συνθέτης του εξωφύλλου και όλοι όσοι δούλεψαν για την υπέροχη έκδοση. Ο Θεός να χαρίζει σε όλους σας την ευλογία Του! Με τον κόπο και την προσφορά σας είστε οάσεις  στην ξεραΐλα των καιρών μας!

Σε χαιρετώ από τα μέρη μου, όπου η προτομή του χωριανού σου καπετάν Μανώλη Κατσίγαρη στέκει και μιλά η προσφορά του για την Μακεδονία μέσα από το κρύο μάρμαρο. Σε χαιρετώ από τα χώματα, όπου οι  Μεραρχίες της Εθνικής Άμυνας  έχυσαν ποταμό το αίμα και οι εκατόμβες των ηρώων είναι σε κάθε βήμα μας, κάτω από κάθε πέτρα των υψωμάτων που περιδιαβαίνω καθημερινά.

Σε χαιρετώ μέσα από την καρδιά μου! 

Συνέχισε να δημιουργείς, έχουμε ανάγκη από τον μεστό σε  νοήματα γλυκό σου, ποιητικό και πεζό λόγο.

                                                           Ένας φίλος από τα παλιά

                                                                             Χρήστος