Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ
«Το δε την Πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν, ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν αυτή· κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών». Η απάντηση του Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου στον Μωάμεθ Β’, όταν του ζήτησε να του παραδώσει την Κωνσταντινούπολη. Σε μετάφραση: «Το να σου παραδώσουμε την Πόλη, δεν είναι δικαίωμα, ούτε δικό μου ούτε άλλου από τους κατοικούντες σ’ αυτή, γιατί απόφαση όλων μας είναι να πέσουμε αμυνόμενοι με τη θέλησή μας και δεν θα λυπηθούμε για τη ζωή μας». Ορθιος στην Πύλη του Ρωμανού πολέμησε μαζί με τους λίγους συμπολεμιστές του ο τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου, μέχρι θανάτου. Οπως τον Αθανάσιο Διάκο στην Αλαμάνα, το 1821. Ου φεισόμενος της ζωής αυτού. Σαν προχθές, 29 Μαΐου 1453.
Επιστροφή για λίγο, Στάση, στην ημέρα εκείνη της Αλωσης. Και με αφορμή τις εκδηλώσεις μνήμης και τιμής που έγιναν στον τόπο μας, προχθές. Στην “Κωνσταντινουπολειάδα” της Νέας Χώρας από την Ενορία των Αγίων Κων/νου και Ελένης και στην Κίσσαμο πόλη από τη Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου. Και σε άλλα μέρη της πατρίδας μας, όπως στο Ρέθυμνο για παράδειγμα, και συγκεκριμένα στον Ιερό Ναό των Τεσσάρων Μαρτύρων, από τη Μητρόπολη Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου. Με κεντρικούς ομιλητές, τον μητροπολίτη Αρκαλοχωρίου Ανδρέα Νανάκη, τον ομότιμο καθηγητή του Πανεπιστημίου Κρήτης Νίκο Παπαδογιαννάκη και την πρόεδρο της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών Χανίων Ζαχαρένια Σημανδηράκη, αντίστοιχα. «Ητανε θέλημα Θεού η πόλη να τουρκέψει». Δίχως ερωτηματικό στο τέλος ο στίχος, στο γνωστό δημοτικό τραγούδι. Με ερωτηματικό, ωστόσο, επανέρχεται στο κεκλιμένο επίπεδο της μνήμης. Τίποτα δεν χάνεται αν δεν το αφήσουμε να χαθεί…
«Ενα πουλάκι ξέβγαινε ‘πο μέσα από την Πόλη./ Χρυσά ήταν τα φτερούδια του, χρυσά και κεντημένα. Κι ήταν και μένα από φωτιά και μπαρουτοκαπνισμένα./ Πες μας πες μας, πουλάκι μας, κάνα καλό χαμπάρι/ τι να σας πω, μαύρα παιδιά τι να σας μολογήσω/ Πήραν την Πόλιν η Τουρκιά, πήραν και το Φανάρι/ Πήραν και την Αγιά Σοφιά». Δημοτικό τραγούδι.
ΤΑ ΧΑΝΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ
«Και μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ο Δήμος μας, η προκοπή του και η προκοπή των ανθρώπων του, εξακολουθεί να είναι η κορυφαία προτεραιότητά μου». Ευτύχης Δαμιανάκης. «Νομίζω ότι η κοινωνία είναι ώριμη να επιλέξει και τον καλύτερο επικεφαλής και τον καλύτερο συνδυασμό αλλά και τον καλύτερο προγραμματικό λόγο». Γρηγόρης Αρχοντάκης. «Θα σταθούμε δίπλα σε κάθε ενέργεια και δράση που θα συντελεί σ’ αυτόν τον σκοπό (εννοεί την προκοπή του Δήμου) χωρίς δεύτερες σκέψεις και τακτικισμούς». Τάσος Βάμβουκας. Εκ των ων ουκ άνευ ότι κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις θα μπορούσε να είναι και ένας απ’ τους τρεις παραπάνω, επικεφαλής των συνδυασμών “Χανιά Κοιτάμε μπροστά”, “Μαζί για τα Χανιά της επόμενης μέρας” και “Δήμος Ενεργών Πολιτών” στη δεύτερη θέση, στη θέση του Παναγιώτη Σημανδηράκη (“Για τα Χανιά”) και να διεκδικούσαν τη θέση του δημάρχου Χανίων από τον Αρη Παπαδογιάννη (“Η απάντηση… Τα Χανιά μας”) μεθαύριο στον δεύτερο γύρο. Αυτό λένε τα ποσοστά που πήραν. Αν μη τι άλλο τους τιμούν και τους τρεις οι μετεκλογικές δηλώσεις τους, απ’ αυτές τα αποσπάσματα.
«Και μετά το εκλογικό αποτέλεσμα, ο Δήμος μας, η προκοπή του και η προκοπή των ανθρώπων του, εξακολουθεί να είναι η κορυφαία προτεραιότητά μου». Ευτύχης Δαμιανάκης. «Νομίζω ότι η κοινωνία είναι ώριμη να επιλέξει και τον καλύτερο επικεφαλής και τον καλύτερο συνδυασμό αλλά και τον καλύτερο προγραμματικό λόγο». Γρηγόρης Αρχοντάκης. «Θα σταθούμε δίπλα σε κάθε ενέργεια και δράση που θα συντελεί σ’ αυτόν τον σκοπό (εννοεί την προκοπή του Δήμου) χωρίς δεύτερες σκέψεις και τακτικισμούς». Τάσος Βάμβουκας. Εκ των ων ουκ άνευ ότι κάτω υπό ορισμένες προϋποθέσεις θα μπορούσε να είναι και ένας απ’ τους τρεις παραπάνω, επικεφαλής των συνδυασμών “Χανιά Κοιτάμε μπροστά”, “Μαζί για τα Χανιά της επόμενης μέρας” και “Δήμος Ενεργών Πολιτών” στη δεύτερη θέση, στη θέση του Παναγιώτη Σημανδηράκη (“Για τα Χανιά”) και να διεκδικούσαν τη θέση του δημάρχου Χανίων από τον Αρη Παπαδογιάννη (“Η απάντηση… Τα Χανιά μας”) μεθαύριο στον δεύτερο γύρο. Αυτό λένε τα ποσοστά που πήραν. Αν μη τι άλλο τους τιμούν και τους τρεις οι μετεκλογικές δηλώσεις τους, απ’ αυτές τα αποσπάσματα.
Ενα “παιχνίδι”, κατά μίαν έννοια, που πολλοί, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, αγαπούν και η “κάθοδος” στον εκλογικό στίβο, στον όποιο εκλογικό στίβο. Ενα παιχνίδι που υπόκειται σε κανόνες και “απαιτεί”, μεταξύ των άλλων, σεβασμό, πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα, στον εαυτό μας και σε περίπτωση νίκης και σε περίπτωση ήττας. «Μην ντραπείς αν έπαιξες καλά και νικήθηκες, ντράψου αν έπαιξες κακά και νίκησες». Απόλυτος σ’ αυτήν του τη φράση ο Νίκος Καζαντζάκης.
«“Ορών ουν πολλήν μεν ολιγωρίαν ούσαν”,/ “ημίν προς τους θεούς” – λέγει με ύφος σοβαρόν./ Ολιγωρίαν. Μάτι περίμενε λοιπόν;/ Οσο ήθελεν ας έγραψε στον αρχιερέα Γαλατίας ή εις άλλους τοιούτους, παροτρύνων κι οδηγών./ Οι φίλοι του δεν ήσαν Χριστιανοί·/ αυτό ήταν θετικόν. Μα δεν μπορούσαν κιόλας/ να παίζουν σαν κι αυτόνα (τον Χριστιανομαθημένο)/ με σύστημα καινούριας εκκλησίας,/ αστείον και στην σύλληψη και στην εφαρμογή./ Ελληνες ήσαν επί τέλους. Μηδέν άγαν Αύγουστε». Το ποίημα “Ο Ιουλιανός ορών ολιγωρίαν” του Κ.Π. Καβάφη.Χανιώτικα νέα (31.5.2019)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου