ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

"Η ΚΡΗΤΗ ΑΓΑΠΑ ΤΗ ΖΩΗ"

Προβληματιστήκαμε διασκεδάζοντας και διασκεδάσαμε προβληματιζόμενοι…  Eνα το κρατούμενο για όλους που βρεθήκαμε, το βράδυ της περασμένης Κυριακής, 30 Ιουνίου, στο Θέατρο της Ανατολικής Τάφρου της πόλης μας, κοντογεμίζοντάς το, στην εκδήλωση με τον γενικό τίτλο “Η Κρήτη αγαπά τη ζωή”. Μια εκδήλωση ευαισθητοποίησης για τις μπαλωθιές, για τα τροχαία, το αλκοόλ σε παιδιά και το παθητικό κάπνισμα, που διοργάνωσε ο σύλλογος “Ακαπνίστας” με συνδιοργανωτές τον Δήμο Χανίων, το Κ.Ε.Π.ΠΕ.ΔΗ. Χανίων και την Περιφέρεια Κρήτης. Μια εκδήλωση “κορμός” της οποίας ήταν η συναυλία με το Κουιντέτο του Ωραίου ως Ελληνα Ιρλανδοκρητικού Ross Daly, στην αρχή της οποίας απενεμήθηκαν τα βραβεία στις μαντινάδες που διακρίθηκαν στον Β’ Διαγωνισμό Μαντινάδας, με διοργανωτή τον Σύλλογο για τις τέσσερις “ανοιχτές” πληγές στη ζωή της Κρήτης…

«Η Κρήτη θέλει τη ζωή κι είναι καιρός ν’ αλλάξει/ όσα κακά κι αχρείαστα την έχουνε πειράξει». Εν είδει προλόγου στο ιδιαίτερα επιμελημένο πρόγραμμα της περί ης ο λόγος εκδήλωσης η μαντινάδα αυτή του Βασίλη Ανδρουλάκη. Κι αν είναι “κακά κι αχρείαστα” οι μπαλωθιές, το παθητικό κάπνισμα, τα τροχαία και το αλκοόλ στα παιδιά! “Απεταξάμην” και τα τέσσερα… Μπορεί να το πει αυτό η Κρήτη; Είναι εύκολη η αλλαγή της όποιας, κατά γενική παραδοχή, “κακής” συμπεριφοράς των σημερινών Κρητικών; Μετέωρα τα ερωτήματα ίσως για κάποιους, όχι όμως για τους ανθρώπους που δραστηριοποιούνται στους “Ακαπνίστας”, όπως τον και εκλεκτό συνεργάτη της εφημερίδας μας γενικό γραμματέα τους Παναγιώτη Αλεβαντή, που είναι η “ψυχή” των, και, βέβαια, τον πρόεδρό τους Δημήτρη Κοτζαμπασάκη και τ’ άλλα μέλη του Δ.Σ., αλλά και την καλή Χανιώτισσα Καίτη Κόρακα που παρουσίασε με γνώση και με τρόπο, κι εφέτος, όπως και πέρυσι, την εκδήλωση.

«Μην τρέχεις, μα δε κέρδισε ποτέ κανείς τον χρόνο/, μα ζάλο ζάλο τη ζωή θα τη χαρούμε μόνο», η μαντινάδα του Μιχάλη Αδαμάκη που πήρε το βραβείο για τα Τροχαία. «Οπου κερνούνε τα πιοτά, κοπέλια δεν χωρούνε/ μικρά δεντρά κι οι ρίζες τους, μπορεί να μαραθούνε», η μαντινάδα του Βασίλη Ανδρουλάκη που πήρε το βραβείο για το αλκοόλ στους νέους. «Είντα το θέλεις να βαστάς, στη χέρα το ντουφέκι/ αφού, σιμά στην μπούκα ντου ο γερο-χάρος στέκει», η μαντινάδα της Ελευθερίας Αθουσάκη – Μαστορακάκη, που πήρε το βραβείο για την οπλοχρησία. «Κάθε τσιγάρο χάνονται στιγμές και δεν γυρίζουν/ κι αν δεν σε νοιάζει πρόσεχε τσ’ άλλους που δεν καπνίζουν», η μαντινάδα του Μιχάλη Αδαμάκη που πήρε το βραβείο, για το παθητικό κάπνισμα. Τις προσυπογράφω όλες, όπως βέβαια και όλες που πήραν επαίνους απ’ την κριτική επιτροπή, στην οποία υποβλήθηκαν συνολικά 303(!) κείμενα, τα οποία εκτός από μαντινάδες περιελάμβαναν και ρίμες ή ποιήματα. Ενα αντίτυπο του “χρηστικού Λεξικού της Νεοελληνικής Γλώσσας”, ευγενική χορηγία της Ακαδημίας Αθηνών, το δώρο για τους νικητές του Διαγωνισμού. Ενα αντίτυπο του βιβλίου “Κρήτη – Ελλάδα, 1913 – 2013, 100 χρόνια Ενωση” ευγενική χορηγία της εφημερίδας “Χανιώτικα νέα”, το δώρο γι’ αυτούς που πήραν έπαινο…

Ένα με τη λύρα του, αλλά και με τα άλλα μουσικά όργανα που χρησιμοποίησε, ο Ross Daly σ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, ένα κι ο καθένας απ’ τους συνεργάτες του μουσικούς με το όργανό τους. Ο Γιώργος Μανωλάκης, που τραγούδησε κιόλας, με το λαούτο του, η Κέλλυ Θωμά με τη λύρα της, ο Βαγγέλης Καρίπης με τα κρουστά του και ο Παύλος Σπυρόπουλος με το κοντραμπάσο του. Ενα, όμως, μαζί τους κι εγώ, όπως κι όλοι οι άλλοι νομίζω, δεν το συζητώ. Αλλο πράγμα να ταξιδεύεις με τις συνθέσεις της “Σύγχρονης Τροπικής Μουσικής” του… Ροσντελάκη που αντανακλούν την πολύχρονη διαδρομή του στα μουσικά μονοπάτια του περιβάλλοντος, την Κρήτη χώρου, από τη Βορειοδυτική Αφρική ως την Ινδία, αλλά και με τις κρη(ι)τικές του συνθέσεις. Να γίνεσαι όλος αυτιά για να ακούεις και να προβληματίζεσαι! «Οποιος καεί με τη φωτιά που διάλεξε να παίξει/ κι άθος να γίνει δε θα πει πως άλλος του ‘χει φταίξει». Και γροθιά στο στομάχι τούτη η μαντινάδα…

Ο φίλος μου ο Αλεβαντής και οι φίλοι του, ξεκίνησαν τον Γενάρη του 2017 ως ομάδα πολιτών στο Βιβλίο των Προσώπων (facebook) με τον τίτλο “Ψυχαγωγία και εργασία χωρίς καπνό – Χανιά”, οργανώθηκαν ως παράρτημα Χανίων του Συλλόγου “Προστασία από το παθητικό κάπνισμα” τον Δεκέμβρη του ίδιου χρόνου και μετεξελίχθηκαν στον Σύλλογο “Ακαπνίστας” με έδρα πάντα τα Χανιά τον Σεπτέμβρη του 2018.
Αυτά για την ιστορία…

Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 5.6.2019)