ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Σάββατο, 4 Σεπτεμβρίου 2010
Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΗΘΕΛΕ ο Θεός και βοήθησε, κούνησαν σωστά τα χέρια τους η Πυροσβεστική και οι άλλοι εμπλεκόμενοι φορείς (το καλό να λέγεται και να γράφεται!) και τα χειρότερα στο Καλάμι απεφεύχθησαν. Βλέποντας, ωστόσο χθες, ενώ κολυμπούσα, απέναντί μου την πληγείσα απ’ την πυρκαγιά πλαγιά τρόμαξα. Εικόνα φρίκης. Με τους βράχους έτοιμους να επιπέσουν επί δικαίων και αδίκων...
ΣΑΝ ΧΕΡΙΑ υψωμένα σε ικεσία (ή μήπως για κατάρα) τα καμένα κλαδιά των πλατάνων... Βουβό το κλάμα απ’ τις ελιές των διπλανών ελαιώνων... Σκεφτικά και φοβισμένα όσο ποτέ, τα γύρω σπίτια μ’ αυτά που συνέβησαν... Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, λένε!
ΦΤΑΙΝΕ οι εμπρηστές! Οι κάθε λογής εμπρηστές. Οι κάθε λογής ανευθυνοϋπεύθυνοι που τα αφήνουν όλα στο έλεός τους για κάψιμο, ουδεμίαν ευθύνην φέρουν... Αλίμονο!
ΚΙ ΟΜΩΣ τα πράγματα πήγαν καλύτερα το φετινό καλοκαίρι στη χώρα μας σχετικά με τις πυρκαγιές. Καλύτερα, όχι όμως καλά...
ΚΑΙ Η οικονομική κατάσταση της χώρας, πάει λένε οι έχοντες στο στόμα τις ντουντούκες, καλύτερα. Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του;
ΚΑΤΑ τα άλλα οδεύουμε προς τις κάλπες της 7ης Νοεμβρίου για την ανάδειξη των νέων αυτοδιοικητικών μας αρχών. Εν πομπή και παρατάξει των υποψηφίων, που παρελαύνουν ενώπιον κενών εξεδρών...
ΤΑ ΧΑΝΙΑ μου, τα Χανιά σου, τα Χανιά του (της), τα Χανιά μας, τα Χανιά σας, τα Χανιά τους! Ποιανού (ποιανής) ποιανών, είναι εντέλει τα Χανιά; Επίκαιρη ερώτηση.
Ο ΣΚΟΠΟΣ αγιάζει τα μέσα; Άλλη επίκαιρη ερώτηση αυτή. Με αφορμή την... προαναγγελθείσα ήττα της Εθνικής μας ομάδας στο μπάσκετ απ’ την ομάδα της Ρωσίας. Άσχετα αν δεν επετεύχθη τελικά ο σκοπός. Ας όψονται οι Γάλλοι που κάθισαν σαν... γαλόπουλα, για να μην γράψω σαν κότες, κι έχασαν απ’ τη Νέα Ζηλανδία. Στην υπηρεσία του δικού τους σκοπού.
ΕΛΛΑΔΑ εναντίον Ισπανίας, λοιπόν, απόψε στο Μουντομπάσκετ. Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Ο,τι γράφει, δεν ξεγράφει, για να το πούμε αλλιώς... Ούτως ή άλλως Εθνική Ελλάδος, γειά σου!
κα ΑΓΓΕΛΙΚΗ Βαλεοντή - Δεμερτζή, Χαρώνδας Σάμου: Όντως σπαραγμοί ψυχής τα διανθισμένα με φωτογραφίες ποιήματά σας που συμπεριλαμβάνονται στην ποιητική σας συλλογή 'Σπαραγμοί' (εκδ. 'Υπερόριος' Σάμος 2004) και που έφτασαν στα χέρια μου μέσω της κοινής μας φίλης Αθηνάς Κανιτσάκη. Και σαν ντοκουμέντα μπορούν να ιδωθούν, οι 'Σπαραγμοί' σας, τα ποιήματα που γράψατε για να εκφράσετε την αγωνία για το μέλλον.
ΟΤΑΝ κάποιος είπε στον Τσώρτσιλ ότι έχει ωραία γυναίκα απάντησε: 'Ωραία είναι και τα παπούτσια μου, μα εγώ ξέρω πως με πληγώνουν'.
'Σβησμένο κάρβουνο το κορμί,/ λαβωμένο πόδι,/ αντίστηλη στην τελική κατάρρευση./ Στερημένα τα ποτάμια της ζωής,/ οι τελευταίοι κτύπου/ οι σκόρπιοι στα κλαδιά,/ σε μύρια χέρια,/ οργής, ικεσίας, αφύπνισης./ Αύριο ίσως είναι αργά!'.
Το ποίημα 'Αύριο ίσως είναι αργά'
της Αγγελικής Βαλεοντή - Δεμερτζή
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 4.9.2010)
Σάββατο, 4 Σεπτεμβρίου 2010
Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!
ΗΘΕΛΕ ο Θεός και βοήθησε, κούνησαν σωστά τα χέρια τους η Πυροσβεστική και οι άλλοι εμπλεκόμενοι φορείς (το καλό να λέγεται και να γράφεται!) και τα χειρότερα στο Καλάμι απεφεύχθησαν. Βλέποντας, ωστόσο χθες, ενώ κολυμπούσα, απέναντί μου την πληγείσα απ’ την πυρκαγιά πλαγιά τρόμαξα. Εικόνα φρίκης. Με τους βράχους έτοιμους να επιπέσουν επί δικαίων και αδίκων...
ΣΑΝ ΧΕΡΙΑ υψωμένα σε ικεσία (ή μήπως για κατάρα) τα καμένα κλαδιά των πλατάνων... Βουβό το κλάμα απ’ τις ελιές των διπλανών ελαιώνων... Σκεφτικά και φοβισμένα όσο ποτέ, τα γύρω σπίτια μ’ αυτά που συνέβησαν... Μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις, λένε!
ΦΤΑΙΝΕ οι εμπρηστές! Οι κάθε λογής εμπρηστές. Οι κάθε λογής ανευθυνοϋπεύθυνοι που τα αφήνουν όλα στο έλεός τους για κάψιμο, ουδεμίαν ευθύνην φέρουν... Αλίμονο!
ΚΙ ΟΜΩΣ τα πράγματα πήγαν καλύτερα το φετινό καλοκαίρι στη χώρα μας σχετικά με τις πυρκαγιές. Καλύτερα, όχι όμως καλά...
ΚΑΙ Η οικονομική κατάσταση της χώρας, πάει λένε οι έχοντες στο στόμα τις ντουντούκες, καλύτερα. Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του;
ΚΑΤΑ τα άλλα οδεύουμε προς τις κάλπες της 7ης Νοεμβρίου για την ανάδειξη των νέων αυτοδιοικητικών μας αρχών. Εν πομπή και παρατάξει των υποψηφίων, που παρελαύνουν ενώπιον κενών εξεδρών...
ΤΑ ΧΑΝΙΑ μου, τα Χανιά σου, τα Χανιά του (της), τα Χανιά μας, τα Χανιά σας, τα Χανιά τους! Ποιανού (ποιανής) ποιανών, είναι εντέλει τα Χανιά; Επίκαιρη ερώτηση.
Ο ΣΚΟΠΟΣ αγιάζει τα μέσα; Άλλη επίκαιρη ερώτηση αυτή. Με αφορμή την... προαναγγελθείσα ήττα της Εθνικής μας ομάδας στο μπάσκετ απ’ την ομάδα της Ρωσίας. Άσχετα αν δεν επετεύχθη τελικά ο σκοπός. Ας όψονται οι Γάλλοι που κάθισαν σαν... γαλόπουλα, για να μην γράψω σαν κότες, κι έχασαν απ’ τη Νέα Ζηλανδία. Στην υπηρεσία του δικού τους σκοπού.
ΕΛΛΑΔΑ εναντίον Ισπανίας, λοιπόν, απόψε στο Μουντομπάσκετ. Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Ο,τι γράφει, δεν ξεγράφει, για να το πούμε αλλιώς... Ούτως ή άλλως Εθνική Ελλάδος, γειά σου!
κα ΑΓΓΕΛΙΚΗ Βαλεοντή - Δεμερτζή, Χαρώνδας Σάμου: Όντως σπαραγμοί ψυχής τα διανθισμένα με φωτογραφίες ποιήματά σας που συμπεριλαμβάνονται στην ποιητική σας συλλογή 'Σπαραγμοί' (εκδ. 'Υπερόριος' Σάμος 2004) και που έφτασαν στα χέρια μου μέσω της κοινής μας φίλης Αθηνάς Κανιτσάκη. Και σαν ντοκουμέντα μπορούν να ιδωθούν, οι 'Σπαραγμοί' σας, τα ποιήματα που γράψατε για να εκφράσετε την αγωνία για το μέλλον.
ΟΤΑΝ κάποιος είπε στον Τσώρτσιλ ότι έχει ωραία γυναίκα απάντησε: 'Ωραία είναι και τα παπούτσια μου, μα εγώ ξέρω πως με πληγώνουν'.
'Σβησμένο κάρβουνο το κορμί,/ λαβωμένο πόδι,/ αντίστηλη στην τελική κατάρρευση./ Στερημένα τα ποτάμια της ζωής,/ οι τελευταίοι κτύπου/ οι σκόρπιοι στα κλαδιά,/ σε μύρια χέρια,/ οργής, ικεσίας, αφύπνισης./ Αύριο ίσως είναι αργά!'.
Το ποίημα 'Αύριο ίσως είναι αργά'
της Αγγελικής Βαλεοντή - Δεμερτζή
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 4.9.2010)
* ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ , ο τίτλος της νέας στήλης στο ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ, κάθε Πέμπτη. Ενίοτε ωστόσο, μπορεί να είναι και ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΧΘΕΣ ή ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΑΥΡΙΟ, αν δεν υπάρχει ανάρτηση για τη συγκεκριμένη ημερομηνία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου