ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

«Κατά την παραμονή του Μαΐου, ήτοι την 30η Απριλίου προς το εσπέρας, προετοίμαζαν τον Μαγιολύτην όστις οφείλει να περιέχει από το Σαραντοδέντρι (από 40 δέντρα καρπούς και άνθη), ασφαλέστατον δε και πρωτεύον προς τούτο θεωρείται το μέλι, διότι αι μέλισσαι ουχί μόνον εκ 40 δένδρων, φυτών και ανθέων περισυλλέγουσι το μέλι, αλλ’ εκ χιλιάδων […] Ο πολτός ούτος, ο εκ σαρανταδέντρου παραχθείς, πιστεύεται υπό των προληπτικών ότι έχει την ιδιότητα να διαλύει και απαλλάττει τους μαγευθέντας, διό και μαγιολύτης ονομάζεται (διότι διαλύει μαγείας). Εκ του υπολειφθέντος εν τη λεκάνη πολτού, φιλοδωρούνται και πάντες οι προς επίσκεψιν της οικογενείας ταύτης καθ’ όλην την ημέραν ελθόντες». Από το αρχείο του Παύλου Βλαστού τα παραπάνω, με αφορμή την Πρωτομαγιά, που έφτασε κι εφέτος “με βήμα ταχύ” όπως λέει σ’ ένα ποίημά του ο Ιωάννης Πολέμης, που μας καλεί να τον προϋπαντήσουμε στην εξοχή. Ούτε η φανιά της φανιάς του κορωνοϊού την εποχή που το έγραφε. Τελευταίο κακής εσοδείας φρούτο… ο αναθεματισμένος που μας έχει ακόμα κλεισμένους στα σπίτια μας. Eνας… μαγιαλύτης μας χρειάζεται. Εν πάση περιπτώσει καλό μήνα και καλή λευτεριά!

«Πρωτομαγιά μέρα γιορτής γιορτάζουν τα λουλούδια/ κι όλα μαζί μας τραγουδούν του έρωτα τραγούδια». Μια απ’ τις μαντινάδες που μου είχε στείλει για την ημέρα και μπήκε “Στα πεταχτά” πριν από κάποια χρόνια, ο αξέχαστος Ηλίας Σταματάκης. Ημέρα των λουλουδιών, αλλά και ημέρα των εργατών, ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης, η Πρωτομαγιά, μην ξεχνιόμαστε. Κόκκινη απ’ το αίμα που έχει χυθεί στους αγώνες των εργαζομένων η σημερινή ημέρα. Κόκκινη απ’ το αίμα και των 200 Ελλήνων κομμουνιστών πατριωτών που εκτελέστηκαν απ’ τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής στην Καισαριανή το 1944. «Οκτώ ώρες δουλειά, οκτώ ώρες ελεύθερος χρόνος, οκτώ ώρες ύπνο», το αίτημα των απεργιακών κινητοποιήσεων στο Σικάγο το 1866. «Πάλης ξεκίνημα, νέοι αγώνες/ λευτεριάς λίπασμα οι πρώτοι νεκροί», όπως επιμένει να μας λέει με τους στίχους του ο Αλέκος Παναγούλης που βρέθηκε νεκρός από τροχαίο(;) στα 37 του χρόνια την Πρωτομαγιά του 1976.

«Πιάνω την άνοιξη με προσοχή και την ανοίγω:/ Με χτυπάει μια ζέστη αραχνοΰφαντη/ ένα μπλε που μυρίζει ανάσα πεταλούδας/ οι αστερισμοί της μαργαρίτας όλοι αλλά/ και μαζί πολλά σερνάμενα ή πετούμενα/ ζουζούνια, φίδια, σαύρες, κάμπιες και άλλα/ τέρατα παρδαλά με κεραίες συρμάτινες/ λέπια χρυσά λαμέ και πούλιες κόκκινες/ θα ’λεγες, έτοιμα όλα τους να παν/ στο χορό των μεταμφιεσμένων του Aδη». Το ποίημα “Πρωτομαγιά” του Οδυσσέα Ελύτη.

ΚΟΡΩΝΟΙΚΑ ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Ένα πρωτομαγιάτικο στεφάνι στην πόρτα της πατρίδας για τον εξορκισμό κάθε κακού, πάντα ζητούμενο. Eνα στεφάνι ενότητας και αποφασιστικότητας, ένα στεφάνι του “εμείς”. Ιδιαίτερα σήμερα. Τα δύσκολα, ύστερα απ’ την κατοχή του κορωνοϊού, τώρα, κατά κοινή παραδοχή, αρχίζουν. Μαζί επί κορωνοϊού, μαζί και μετά κορωνοϊό. Στον αιώνα τον άπαντα μαζί ως ωραίοι Ελληνες, στις δυσκολίες που έρχονται.

«Το βρήκε ο Τραμπ το φάρμακο, ένεση με χλωρίνη/ θα κάνουμε για τον ιό, κανείς για να μη μείνει». Από τον φίλο ιερωμένο, μέσω κινητού, όπως πάντα, η μαντινάδα. Μηδέ του ίδιου του Πλανητάρχη, εξαιρουμένου, πάτερ ή μήπως εξαιρείται η εξοχότης του;

Από το “μένουμε σπίτι” στο “μένουμε ασφαλείς”, μας πήρε 40 περίπου μέρες. Από το “μένουμε ασφαλείς” στο “επιστρέφουμε στην κανονικότητα όπως την ξέραμε”, ξεχάστε το. Ο κορωνοϊός ήρθε για να μείνει και για να επιβάλει, πριν τον νικήσουμε με κάποιο εμβόλιο, μια νέα κανονικότητα. Ισως και να είναι καλύτερη, ποτέ δεν ξέρεις. Πάντα πάντως η ισχύς της αρχαίας ρήσης: Ουδέν κακόν, αμιγές καλού…

«Πονώ…/ Στον ενεστώτα της οριστικής/ στο πρώτο ενικό του πρόσωπο/ με τ’ αναπόφευκτα αποσιωπητικά./ Τυχαία η επιλογή του ρήματος -/ το όμικρον και το ωμέγα τα φωνήεντά του-/ ενώ ο κορωνοϊός δίνει μάχη οπισθοφυλακών/ σχεδιάζοντας, ωστόσο την επάνοδό του./ Αλλο πονώ κι άλλο πονείς, πονεί, πονούμε, πονείτε, πονούν.// Δυσβάστακτο, μέγα για τον καθένα,/ το βάρος που σηκώνει/ το ωμέγα/ η κατάληξη του ρήματος. Το ποίημα “Το βάρος του ωμέγα” του γράφοντος, από την ανέκδοτη ποιητική του συλλογή (“Ιχνηλατώντας”).

http://www.haniotika-nea.gr/tis-protomagias/