ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ, ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΚΕΙ

ΝΙΚΟΣ ΨΙΛΑΚΗΣ: Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΚΑΜΠΑΝΑΣ

«Τοπίο ελληνικό. Με τα σημάδια της ιερότητος, με τα σημάδια του χρόνου. Ενα κυπαρίσσι, μια καμπάνα, ένας κόσμος ολόκληρος γαντζωμένος στη μνήμη. Το σκοινί δεμένο στον κορμό του δέντρου, κάποιος περαστικός θα θελήσει ν’ ακούσει τον ήχο που άλλοτε θυμίζει λαμπρό πανηγύρι κι άλλοτε ξόδι. Τοπίο ελληνικό. Μικρό απόσπασμα του μεγάλου μας όλου. Οσο χρειάστηκε για να γεμίσει το κάδρο. Μα είναι φορές που μια μικρή λεπτομέρεια μπορεί να πει περισσότερες λέξεις απ’ όλα όσα βλέπει το μάτι τριγύρω. Τοπίο ελληνικό. Λιτό μα και όμορφο μέσα στην απλότητά του. Ετσι γιατί ο άνθρωπος αφήνει τα σημάδια του στον χώρο. Τον ιεροποιεί μ’ ένα ταπεινό ξωκλήσι, με μια καμπάνια. Ας ακούσομε τη φωνή της». Νίκος Ψιλάκης “Μικρό απόσπασμα του μεγάλου μας όλου”.

Ένα απ’ τα κείμενα που υπογράφει στο τελευταίο (με αρ. 85 τεύχος) του ΥΠΕΡ Χ (του περιοδικού των S/M Χαλκιαδάκη) ο και σύμβουλος της έκδοσής του, κορυφαίος σήμερα Κρητικός συγγραφέας Νίκος Ψιλάκης και το παραπάνω. Εν είδει σχολίου σε μια φωτογραφία. Ενα απ’ τα πολλά κείμενα σε μια απ’ τις πολλές φωτογραφίες. Στάση κρη(ι)τικής ματιάς, στάση ελληνοσύνης, με τον συγγραφέα των “Κρητικών Λαϊκών Τελετουργιών” και των “Κρητικών Μοναστηριών” της “Πολυφίλητης” και των άλλων κρητικών μυθιστορημάτων του, του Ποιητή του “Οίνοπα πόντου” και των πολλών άλλων “συγγραμμάτων” του, σε ρόλο ξεναγούντος παιδαγωγού. Μια απ’ τις “Στάσεις” στις 78 έγχρωμες, μεγάλου σχήματος, ιδιαίτερα επιμελημένες σελίδες που σε προ(σ)καλούν για ανάγνωση…

”Σ/Μ Χαλκιαδάκης: Ξεφυλλίζοντας το οικογενειακό μας άλμπουμ”, “Φωτογραφήματα: Φωτογραφίες και κείμενα:” Νίκος Ψιλάκης, “Γιατί αρνιά της Κρήτης;”, “Ιρις cretica, ο κρητικός άγγελος της άνοιξης”, του Νίκου Ψιλάκη, “Τα νέα μας”, “Μια φωτογραφία – ένα ποίημα” (Φωτογραφίζει και επιλέγει η Εφη Ψιλάκη), “Ιταλοί ναύτες σώζουν αμάχους Κρητικούς” του Νίκου Ψιλάκη, “Λαγουδόχορτο, η εκλεκτή τροφή των λαγών”, του Νίκου Ψιλάκη, “Οι αμαζόνες της Κρήτης”, του Νίκου Ψιλάκη, “Τα θαλασσινά λιβάδια” του Δημήτρη Πουρσανίδη, “Είναι μια από τις παλιότερες φωτογραφίες που τυπώθηκαν στην Κρήτη”, του Νίκου Ψιλάκη, “Ενα κρητικό χωριό, μια ”μετα-βάφτιση” και ένα δημοτικό τραγούδι” του Γιώργου Δρακωνάκη, “Το κατράμι και τα πισσοκάμινα της Κρήτης” του Γιώργου Μανιαδάκη και “Το φανέρωμα της καινούργιας ζωής” (Φωτογραφία του Γ. Δραμουντάκη. Τα περιεχόμενα του περί ου ο λόγος τελευταίου τεύχους του “ΥΠΕΡ Χ” που διανέμεται δωρεάν από τα καταστήματα της Εταιρίας. Ενός ακόμα συλλεκτικού τεύχους, το οποίο μου κράτησε συντροφιά ένα ολόκληρο πρωινό, για 5 περίπου ώρες τις προάλλες… Αναζητήστε το! Και για ν’ ακούσετε τη φωνή της καμπάνας, όπως την άκουσα εγώ να παίζει διπλοκάμπανο. Αφού πρώτα δείτε τον γέρο – Κρητικό στο εξώφυλλο «να γελά με τα μάτια» μια μέρα γιορτής, πριν απ’ τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ανάμεσα στ’ άλλα μέλη της οικογένειάς του… Συγχαρητήρια για την έκδοση στο super market Χαλκιαδάκη. Πάντα ωραίος στο μετερίζι της κρητικής ευθύνης, Νίκο Ψιλάκη!

ΚΟΡΩΝΟΙΚΑ … ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Επιστροφή στην “κανονικότητα”, στην λεγόμενη “κανονικότητα”, στη νέα “κανονικότητα”, τέλος πάντων, από την περασμένη Δευτέρα 11 Μαΐου. Γεμάτη “Λαιστρυγόνες”, “Κύκλωπες”, και “Θυμωμένους Ποσειδώνες” τη βλέπω. Δεν θα τους συναντήσεις αν δεν τους “κουβανείς μες στην ψυχή σου”, μας λέει στην “Ιθάκη” του ο Κ.Π. Καβάφης. Ελα, όμως, που τους “κουβανούμε” και η ψυχή μας “τους στήνει εμπρός” μας, στο κάθε μας βήμα.

Ευκαιρία έψαχνε κι ευκαιρία βρήκε κατά που φαίνεται να βάλει απ’ το παράθυρο η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως τον “ηλεκτρονικό επιθεωρητή” στις αίθουσες διδασκαλίας; Για «παράνομη, αντιπαιδαγωγική, αντικοινωνική και αψυχολόγητη απόφαση», κάνει λόγο σε άρθρο του στην εφ. “Πελοπόννησος”, ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών, Σήφης Μπουζάκης…

«Από τις αγκαλιές και τις χειραψίες/ στα με αγκώνες σκουντήματα./ Με σκουντάς, σε σκουντώ…/ Σε σκουντώ, με σκουντάς…/ Σκουντιόμαστε!/ Δεξί με δεξί επιτρέπεται./ Αριστερό με αριστερό, επιτρέπεται./ Δεξί με αριστερό επιτρέπεται./ Οι καλυμμένοι αγώνες/ η μόνη προϋπόθεση./ Ωστόσο το πλάτη με πλάτη παραμονεύει/ ενώ οι γυμνές παλάμες/ επιμένουν να ονειρεύονται/ την ηδονή της επαφής». Το ποίημα “Το όνειρο των χεριών” του γράφοντος (Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή “Ιχνηλατώντας”)

."Χανιώτικα νέα". Παρασκευή 15.5.2020)

http://www.haniotika-nea.gr/nikos-psilakis-i-foni-tis-kampanas/