ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

ΟΔΟΣ ΕΙΡΗΝΑΙΟΥ ΓΑΛΑΝΑΚΗ: ΠΟΤΕ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ; 

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης

Ενα από τα κύρια χαρακτηριστικά των Μεγάλων είναι και η αέναη… επικαιρότητά τους!

Ακόμη τούτες οι οντότητες έχουν ανάγκη κανενός είδους μνημόσυνο ή κάποια ημέρα αφιερωμένη σε αυτούς· χωρίς να παραβλέπεται το γεγονός ότι η όποια εκδήλωση πραγματοποιείται για εκείνους -κυρίως με αφορμή την επέτειο του θανάτου τους- αποτελεί και ένα είδος φόρου τιμής στο πρόσωπό τους!
Ομως αυτές οι προσωπικότητες ζουν κυρίως μέσα από τα έργα και τα λόγια τους, και η όποια αναγνώριση από τον λαό γίνεται επειδή αυτοί σφράγισαν όχι μόνο την εποχή τους αλλά εξακολουθητικά λειτουργούν προς όφελος των… ανθρώπων!
Ο απλός λαός λοιπόν τους κατατάσσει συνειδητά και τους τοποθετεί σε ένα ξεχωριστό Πάνθεον απ’ όπου κανείς δεν μπορεί να τους κατεβάσει!

Ολα τα παραπάνω είναι τα ελάχιστα που μπορούν να γραφούν στον μικρό αυτό χώρο, ως εισαγωγή για το θέμα που προέκυψε σχετικά με την ονοματοδοσία κάποιου από τους δρόμους των Χανίων προς τιμήν του αοίδιμου ιεράρχη Ειρηναίου Γαλανάκη!

Ο παππούς άφησε τα εγκόσμια πριν από επτά χρόνια αλλά έκτοτε η παρουσία του μοιάζει να είναι ακόμη έντονη στα της μικρής και μεγάλης μας κοινωνίας!
Οι άνθρωποι κυρίως που τον γνώρισαν, τον έχουν τοποθετήσει στο ψηλότερο βάθρο της ψυχής τους! Κάτι που φαίνεται ακόμη και στις μέρες μας και που δεν έχει συμβεί με κάποιο άλλο πρόσωπο, τουλάχιστον σε τοπικό επίπεδο!
Οχι, δεν έχει καμία ανάγκη -ποτέ δεν είχε- ο Ειρηναίος από τιμές! Στη συνείδηση πολλών μικρών και μεγάλων Χανιωτών και όχι μόνο, η “Λεωφόρος Ειρηναίου Γαλανάκη”, είναι ένας καθόλα ορατός οδοδείκτης· το σημαντικότερο!
Οσον αφορά στο θέμα της ονοματοδοσίας ενός δρόμου των Χανίων προς τιμήν του, επτά ολόκληρα χρόνια μετά την εκδημία του, αυτό μένει ακόμη να το δούμε!

Ξενίζει πάντως η… δικαιολογία των ιθυνόντων για την αρνητική τους στάση, ότι δεν είχαν το βιογραφικό του Ειρηναίου στο φάκελο…

Χανιώτικα νέα (Πέμπτη, 30.7.2020)