ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΛΟΦΟΥ

Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης 

Από τα κυρίαρχα θέματα της τοπικής επικαιρότητας το κτήριο της παλιάς Μεραρχίας στο λόφο Καστέλι!

Βρισκόμαστε πλέον με ένα νέο δεδομένο· η κατάληψη πλέον δεν υφίσταται και ο ιστορικός λόφος που βιγλίζει το ενετικό λιμάνι των Χανιών… άλλαξε… “χέρια”!
Πριν από τρία χρόνια, από αυτήν εδώ τη θέση και με αφορμή την πρόθεση του Πολυτεχνείου Κρήτης να νοικιάσει το ιστορικό κτήριο της Παλιάς Μεραρχίας σε εταιρεία που θα το μετατρέψει σε ξενοδοχειακή μονάδα, σημείωνα στον επίλογο του κειμένου μου με τίτλο “Η σωτηρία της ψυχής του λιμανιού μας”, ότι «Το Πολυτεχνείο Κρήτης, ίσως πατώντας στην πεπατημένη… έπραξε έτσι για να σώσει ένα ιστορικό κτήριο αλλά ενδεχομένως να υπήρχαν και άλλοι τρόποι ώστε και το κτήριο να σωθεί και να λειτουργήσει υπέρ της διάσωσης της ψυχής του Λιμανιού, της ίδιας της πόλης των Χανιών»!
Από τον Ιούνη του 2017 έως σήμερα πολλά έχουν γραφεί και ειπωθεί για την εν λόγω περίπτωση· την ίδια ώρα ο φάρος των Χανιών στέκεται αγέρωχα, και από την περιοχή του Προφήτη Ηλία στους τάφους των Βενιζέλων οι επισκέπτες μας αλλά κι εμείς απλώνουμε το βλέμμα μας και ευφραινόμαστε στη θέα των Χανιών και του Κρητικού πελάγους, των Λευκών Ορέων…
Δύο από τα τοπόσημα ξεχωριστής σημασίας και ιστορίας τα παραπάνω, γνωστότατα στους πλείστους, πολύ περισσότερο από το… ίσως σημαντικότερο των Χανιών λόφο του Καστελιού που μαρτυρεί την ιστορία χιλιετιών αυτού του τόπου αλλά που λίγοι ωστόσο γνωρίζουν!
…Κι έστω κι αν το ιδανικό διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, έστω κι αν είναι κάτι που δύσκολα κατακτάται
-αν μπορεί να μιλάμε για κατάκτησή του- το ιδανικό για μένα θα ήταν να μπορούσαμε να αποκαταστούσαμε όλους εκείνους τους χώρους που μαρτυρούν την ιστορία μας, να μπορούσαμε να τους απολαμβάνουμε εμείς κι οι επισκέπτες μας και να μπορούσαμε να δημιουργούμε εστίες πολιτισμού που αναδεικνύουν τα… συγκριτικά πλεονεκτήματα του τόπου μας, των Χανιών, της Κρήτης!
Δυστυχώς απέχουμε πολύ από χώρες όπως π.χ. η Γαλλία, όπου δεν έχουν μετατραπεί σε ξενοδοχείακές μονάδες μικρά ή μεγάλα κάστρα αλλά στα οποία ο οποιοσδήποτε επισκέπτης καταβάλοντας αντίτιμο, μπορεί να εισέλθει και να πληροφορηθεί τις ιστορίες τους κυρίως για τους παλαι ποτέ ιδιοκτήτες τους, που σε πλείστες περιπτώσεις είναι έως και ανούσιες!

Εμάς όμως εδώ ο νους μας φτάνει μόνο έως τη καφετέρια και… τα rooms to let!

Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 9.9.20)