«Πρόεδρον Κρήτης επαινείν, πάνσεπτον Ειρηναίον/ άπαν το ποίμνιον αυτού βούλεται γηθοσύνως/ ως τον ποιμένα τον καλόν, πατέρα αρχιθύτην/ τον πάντων προμηθούμενον, τον πάντας ελεούντα/ ευχόμενον από ψυχής, πολλά Αυτού τα έτη». Οι στίχοι αυτοί που εν είδει απολυτικίου έγραψε ο φιλόλογος Δημήτρης Δασκαλάκης και τους έψαλε ο Βυζαντινός Χορός Χανίων, υπό τη διεύθυνση του Ιωάννη Καστρινάκη, στην ανεπανάληπτη εκδήλωση που έγινε τον Σεπτέμβρη του 2017 στο Πνευματικό Κέντρο της Πόλης μας, προς τιμήν του από Κυδωνίας και Αποκορώνου Αρχιεπισκόπου Κρήτης Ειρηναίου Αθανασιάδη, στον νου μου, ενώ αρχίζω να γράφω αυτήν τη στάση. Με αφορμή την εισαγωγή του στις 27 Σεπτεμβρίου στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΠΑΓΝΗ από αναπνευστική ανεπάρκεια. Επιπλέον ευχόμενος όταν εσείς θα την διαβάζετε (την γράφω το πρωί της Πέμπτης 8 Οκτωβρίου), ο Αρχιεπίσκοπός μας να ετοιμάζεται να επιστρέψει στα ποιμαντικά του καθήκοντα – νοσηλεύεται στη Νευρολογική Κλινική. Κι αν τον έχουμε ανάγκη!
«Η Κρήτη μας./ Η Ελλάδα μας./ Η Ορθοδοξία μας./ Μου αρέσει αυτό το “μας”/ που βάζει στο τέλος κάποιων λέξεων – κόσμων,/ όταν μιλεί και όταν γράφει, ο Αρχιεπίσκοπός μας.// “μας”/ Μια μικρούλα λέξη/ με τρία γράμματα./ Μια πλατεία ευθύνης.// Ένα φωνήεν μεταξύ δύο συμφώνων/ ο εξ αδιανεμήτου πλούτος μας!» Ένα απ’ τα ποιήματά μου, “Αυτό το υπέροχο “μας” (ποιητική συλλογή “Όπως το ψωμί”), για τον “κατά πάντα λευκό Ιεράρχη”, όπως έχει χαρακτηρίσει τον Αρχιεπίσκοπό μας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
«Κατεβαίνει τη σκάλα/ που ενώνει τον ουρανό με τη γη/ ο Παππούς/ την ανεβαίνει ο Αρχιεπίσκοπος./ Συνήθεια πια/ η συνάντησή των/ επί την ηλίου δύσιν,/ για να ψάλλουν μαζί/ το “φως ιλαρόν”/ και να πούνε τα νέα των.// Ν’ αργήσει η ώρα/ που θα βρεθούνε για πάντα μαζί./ Μόνο αυτό ζητά ο Παππούς/ από τον Θεό – περισσεύουν οι ανάγκες των ζώντων». Ένα άλλο ποίημά μου για τον Αρχιεπίσκοπό μας, που το έγραψα πρόσφατα και συμπεριλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή “Τα χελιδόνια του μοναχού” που κυκλοφορεί από τον Απρίλιο της φετινής χρονιά στο Διαδίκτυο και θα κυκλοφορήσει οσονούπω και σε έντυπη μορφή. Άγιος στη λαϊκή συνείδηση και ενόσω ζούσε ο Παππούς, ο μακαριστός μητροπολίτης Κισσάμου και Σελίνου Ειρηναίος Γαλανάκης, άγιος όμως, επίσης στη λαϊκή συνείδηση και ο Αρχιεπίσκοπός μας που υπήρξε κατά κοινή παραδοχή αν και διαφορετικοί ως χαρακτήρες, ο καλύτερος μαθητής του.
Ορθοστατών και ορθοβαδίζων μια ζωή στην πλατεία της ευθύνης του ο Αρχιεπίσκοπός μας. Κατά κοινήν ομολογία όλων ανεξαιρέτως που είχαν την ευλογία να τον γνωρίσουν. “Αναντρανιστά” που σημαίνει “ανασηκωτά”, ευθυτενώς, η παραγγελιά του.
Καλή ανάρρωση, Σεβασμιότατε!
ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΜΠΟΥΣΑΚΗΔΕΣ
«Από πολλά μέλη της οικογένειάς μας πιστεύεται ότι ο πρώτος Λαμπουσάκης καταγόταν από τον Βουβά Σφακίων και το επίθετό του ήταν Καγιαλές ή Καγιαλεδάκης. Στο Σέλινο τον έφερε, άγνωστο πότε ακριβώς, ενώ ήταν ακόμη παιδί ένας κάτοικος του χωριού Λιβαδάς, ο οποίος είχε μεταβεί στον Βουβά για να βρει γυναίκες (μαζώχτρες) να μαζέψουν τις ελιές του. […] Η ομορφιά του ήταν η αφορμή ώστε να αλλάξει το επίθετό του. Λέγεται ότι οι χωριανοί του βλέποντάς το κάθε μέρα να γίνεται πιο όμορφο και λαμπερό άρχισαν να το φωνάζουν Λαμπουσάκη, επειδή έλαμπε σαν τον ήλιο. Έτσι’ απ’ ό,τι πιθανολογείται γεννήθηκε το επίθετό μας. Όταν το παιδί ενηλικιώθηκε ο Λιβαδιανός το πάντρεψε με τη μοναχοκόρη του και του έδωσε προίκα όλη την περιουσία που είχε στο γειτονικό χωριό τη Μονή». Απόσπασμα από το βιβλίο “Οικογένεια Λαμπουσάκηδων” του Ευτύχη Ι. Λαμπουσάκη.
Ανθός της αγάπης για την ευρύτερη οικογένειά του το βιβλίο “Οικογένεια Λαμπουσάκηδων” (κυκλοφόρησε πρόσφατα) που έγραψε ο και συγγραφέας δρ Ευτύχης Λαμπουσάκης, επίτιμος πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου Χανίων. Μα και καρπός μακράς και ενδελεχούς έρευνας σε ιστορικά αρχεία και βιβλιοθήκες και προσωπικών καταθέσεων συγγενών του. “Καμάρι πάνε τα ωζά, στολή πάνε οι γι’ αίγες/ μα πλια στολή ‘ν’ οι συγγενείς όντε μονομεριάζουν”, μας λέει το γνωστό ριζίτικο τραγούδι. Προπάντων όταν μονομεριάζουν, ζώντες και κεκοιμημένοι… σ’ ένα βιβλίο, σημειώνω! Μια ζωή άνθρωπος της προσφοράς σε πολλά επίπεδα ο Ευτύχης Λαμπουσάκης!
Χανιώτικα νέα (Παρασκευή, 9.10.2020)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου