Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2020

ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

 ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ - ΣΑΒΒΑΤΟ, 31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2011


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΝΑ ΠΑΕΙ και να μην ξανάρθει ο παλιός ο χρόνος. Αρον - άρον, με τις κλοτσιές θέλουμε ν' αποβγάλουμε τον χρόνο που φεύγει, ενώ μετά φανών και λαμπάδων υποδεχόμαστε τον καινούργιο που έρχεται. Καινούργιο κοσκινάκι μας και πού να σε κρεμάσουμε! Εν πάση περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση (πάει κόλλησα σ' αυτή τη φράση) καλή Πρωτοχρονιά και καλή χρονιά!


ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΤΙΣ ευχές. Κλου-κλου στα ορνίθια μας,/ καλοχρονιά στο σπίτι μας,/ αρνιά και ρίφια θηλυκά/ και κοπέλια ’σερνικά! Αρωμα άλλων εποχών. Ούτως ή άλλως εκεί μας οδηγούν.

ΚΑΛΩΣ ΝΑ 'ΡΘΕΙ το Δώδεκα, καλώς να μας ορίσει/ και ό,τι λείπει καθενός, αυτό να μας χαρίσει. Αυτό έλειπε! Ηταν δυνατόν να μη μας ευχηθεί ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης; Οπως δεν λείπει ο Μάρτης απ' τη Σαρακοστή, έτσι δεν μπορεί να λείπει απ' τη στήλη, παραμονή Πρωτοχρονιάς, ο Ηλίας.

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ του χρόνου σήμερα, εορταστική όσο να 'ναι, όσο μπορεί να 'ναι, η ατμόσφαιρα. Τα παιδιά, βλέπετε, λένε κι εφέτος, όπως κάθε χρονιά, τα κάλαντρα και περιμένουν τα δώρα τους απ' τον Αγιο Βασίλη.

ΑΛΛΟΣ ΒΕΒΑΙΑ ο δικός μας ο Αγιος Βασίλης, ο Αγιος Βασίλης της ελληνικής παράδοσης, που επιμένει να ζει στα κάλαντρα κι άλλος ο ξενόφερτος φασκομαγουλάς, ασπρογένης Σάντα Κλάους της καταναλωτικής κοινωνίας. Περιττό να πούμε ποιος έχει επικρατήσει και μάλιστα κατά κράτος τη σήμερον ημέρα. Και με δική μας ευθύνη. Για να μην τα ρίχνουμε όλα στην... Coca - Cola...

ΠΕΡΙ ΠΡΟΤΥΠΩΝ η κουβέντα μας με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο χθες. Ως πότε θα επιμένουμε να προβάλλουμε το πρότυπο της κατανάλωσης και ν' αγνοούμε το πρότυπο της αλληλεγγύης; Μετέωρο το ερώτημά του...

«Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ κρίση μοιάζει σαν να έχεις έναν ασθενή στο Νοσοκομείο, που χρειάζεται αίμα. Και αντί να του δώσεις, του παίρνεις αίμα, για να έχουν απόθεμα οι τράπεζες αίματος», Βάσος Λυσαρίδης. «Γέρων και σοφός. Αντίθετα με κάποιους ξεμωραμένους εν αμαρτίαις γηράσκοντες». Το σχόλιο που έκανε 'ο βοριάς' στη στήλη του '9 μποφόρ' (βλ. εφ. 'Χριστιανική', Πέμπτη 22 Δεκ.).

«ΕΠΑΙΝΟΣ» ΓΙΑ την πεντηκονταετή προσήλωσή του στην ανίχνευση, διάσωση, καταγραφή και παράδοση στις επόμενες γενιές της κρητικής λαϊκής κληρονομιάς, στον και συνεργάτη της εφημερίδας μας δάσκαλο - λαογράφο Σταμάτη Αποστολάκη. Χαιρόμαστε και καμαρώνουμε. Καλή συνέχεια, Σταμάτη.

ΣΤΕΛΛΑ ΚΟΝΙΑΡΗ, ποιήτρια, Ποταμίδα Κισάμου. Σ' ευχαριστώ για τις 'ολόψυχες' και ποιητικές ευχές σου για το 2012. Στέκομαι ιδιαίτερα στους δυο τελευταίους στίχους του ποιήματός σου '2012' που βάζεις σαν προμετωπίδα στην κάρτα σου: 'Χρόνια Πολλά στο πλήρωμα ελευθερωτών της χώρας.../ με βούληση και χρήση ανθρωποκεντρικής ευθύνης'. Καλή και 'καρπερή' χρονιά!

«Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ δάκρυσε. Σηκώθηκε πάλι απάνω, άπλωσε τις απαλάμες του και ξαναείπε την ευχή του αλλιώτικα: Κύριε ο Θεός μου, οίδας ότι ο δούλος σου, Ιωάννης ο απλούς έστιν άξιος και ικανός, ίνα υπό την στέγην αυτού εισέλθης ότι νήπιος υπάρχει, και των τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών... Και πάλι δεν κατάλαβε τίποτα ο Γιάννης ο καλότυχος, ο Γιάννης ο Βλογημένος». Από το διήγημα του Φώτη Κόντογλου 'Το βλογημένο μαντρί'.

«Καλή χρονιά! Του είπε./ Τινάχτηκε στον κρότο/ που μόνη της προκάλεσε/ καθώς με το γνωστό επιδέξιο τρόπο/ άνοιξε τη σαμπάνια./ Υστερα σταύρωσε τη βασιλόπιτα:/ Πρώτα το σπίτι, του φτωχού,/ ένα δικό σου, ένα για μένα, τρόμαξε πάλι/ νιώθοντας να την απειλούν/ τα χαραγμένα πελώρια κομμάτια./ Βλέπεις πως όσο λιγοστεύουν οι παρόντες/ μεγαλώνουν οι μερίδες;/ γέλασε με τα χείλη μοναχά./ Τα διαμάντια στο ντεκολτέ/ σκληρά κι αδιάφορα άστραφταν/ την οδύνη των ρυτίδων».
Από το ποίημα 'Πρωτοχρονιά για δύο' της Αγγελικής Σιδερά.

Χαιρετώ σας κι αγαπώ σας!
Χανιώτικα νέα(31.12.2011)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου