Και το εμβληματικό, το θρυλικό κατά πολλούς, θεατρικό έργο της Μεταπολίτευσης “Μάνα, μητέρα, μαμά”, που ευτύχησα να το δω στην Αθήνα πριν από 31 χρόνια, τέτοιες μέρες, με τον συγγραφέα του, τον Γιώργο Διαλεγμένο στον ρόλο του Σωτηράκη, στο νου μου, ενώ πήγαινα τις προάλλες, το Σάββατο 8 Μαΐου, παραμονή της Παγκόσμιας Ημέρας της Μητέρας ν’ ανάψω το καντήλι της μάνας μου. Μαζί, βέβαια, και μ’ ένα πλήθος αναμνήσεις. Μάνα, μητέρα, μαμά.. Μάνα μα και μανούλα, μητέρα μα και μητερούλα, μαμά μα και μαμουλίνα… Μαμουλίνα! Έτσι έλεγα τη μάνα μου τα τέσσερα τελευταία χρόνια της επίγειας ζωής της, που ήταν κατάκοιτη στο κρεβάτι, κι άστραφταν τα μάτια της. «Μάνα δε βρίσκεται λέξη καμμία,/ να ‘χει στον ήχο της τόση αρμονία», έχει “αποφανθεί” ο Γεράσιμος Μαρκοράς σ’ ένα ποίημά του, που το θυμάμαι απ’ το Δημοτικό. Ενίσταμαι! Ωχριά… η αρμονία της λέξης “μάνα”, μπροστά σ’ αυτήν της λέξης “μαμουλίνα”, για μένα!
Ήμουν λέει, σ’ ένα μεγάλο, σ’ ένα τεράστιο γήπεδο ποδοσφαίρου. Δεν θυμάμαι αν ήταν κι άλλοι, ούτε αν υπήρχε κόσμος στις κερκίδες, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι έκανα προπόνηση στις κεφαλιές. Έτρεχα γύρω από το κέντρο του γηπέδου και κάποια στιγμή τιναζόμουν σαν ελατήριο και κουνούσα το κεφάλι μου, σαν να έδινα κεφάλια σε μια αόρατη μπάλα… Το όνειρο που είδα την παραμονή του δεύτερου συναπαντήματός της και το είχα γράψει, ένα χρόνο αργότερα “στα πεταχτά”. Κι αυτό στο νου μου πηγαίνοντας για το Κοιμητήρι του Άη – Θανάση. Μαζί με χίλιες μύριες θύμησες γι’ αυτήν. Όπως τότε, που στα σαράντα πέντε μου χρόνια τής ζήτησα να μου μάθει να βρίσκω ραδίκιο. Πάμε στα Ξετρύπια, εκειά ζαράρει μου ‘πε… Όπως τότε που γυρίζαμε οι δυο μας από μια εκδήλωση, στην οποία ήμουν ένας από τους κεντρικούς ομιλητές (την τελευταία που πήγαμε μαζί) και μου ‘πε «ωραία τα συνθέσανε και οι άλλοι»…
«Μια φορά κι έναν καιρό ένα παιδί ήταν έτοιμο να γεννηθεί. Την προηγούμενη ημέρα ρώτησε τον Θεό: “Μου λένε ότι θα με στείλεις αύριο στη γη. Φοβάμαι. Πώς θα μπορέσω να ζήσω εκεί; Είμαι μικρός και αβοήθητος”. Και ο Θεός του απάντησε: “Μην ανησυχείς. Έχω φροντίσει για σένα. Μεταξύ πολλών Αγγέλων διάλεξα έναν και για σένα. Θα σε περιμένει στη γη και θα σε φροντίζει” […] Τη συγκεκριμένη στιγμή επικρατούσε απόλυτη γαλήνη στον παράδεισο και οι μακρινές φωνές από τη γη είχαν ήδη ακουστεί. Το παιδί βιαστικά ρώτησε: “Θεέ μου αν πρέπει να φύγω τώρα πες μου το όνομα του Αγγέλου μου”. Και ο Θεός απάντησε: Τον άγγελό σου θα τον αναγνωρίσεις εύκολα. Άλλωστε θα είναι ο πρώτος που θα αντικρίσεις, φτάνοντας στη γη. Το όνομα του Αγγέλου σου δεν είναι και τόσο σημαντικό… θα την φωνάζεις απλά “μαμά”» Μια ιστορία (“Η αγωνία ενός μικρού αγγέλου”, ο τίτλος της), που κυκλοφορεί ευρύτατα στο Διαδίκτυο.
ΚΟΡΟΝΟΪΚΑ... ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
«Χριστός ανέστη, αδελφοί, κι όλοι εχθροί και φίλοι/ προσευχηθείτε ο Θεός το φάρμακο να στείλει./ Του Κοβητά του Σατανά, ανθρώπους που σκλαβώνει/ και στον δικό του Γολγοθά, σαν τον Χριστό σταυρώνει», Η πρώτη μεταπασχαλινή συνεργασία του φίλου ιερωμένου στη στήλη. Επιφυλακτικότητας το ανάγνωσμα. Ουδέν άλλο σχόλιο επί του περιεχομένου. Αληθώς ανέστη, πάτερ!
«- Άγιε μου Γιώργη, βοήθα με! – Μα σειε, κι εσύ, τα πόδια σου!» Ξεκάθαρος ο Άη Γιώργης στην απάντησή του, που έρχεται να επιβεβαιώσει την αρχαία παροιμία “Συν Αθηνά και χώρα κίνει».
Γιατί… παροιμιών το ανάγνωσμα, παραπάνω; Πράγμα που φαίνεται, κολαούζο δε θέλει! Να το πω αλλιώς. Λαγός τη φτέρη έτριβε, κακό της κεφαλής του. Και της κεφαλής του διπλανού του, που δεν του ‘φταιγε σε τίποτα! Περί ευθύνης ο λόγος, βεβαίως, βεβαίως…
Η ανευθυνότης, της ανευθυνότητος, τη ανευθυνότητι, την ανευθυνότητα, ω ανευθυνότης! Μόνο στον ενικό αριθμό η λέξη!
«Από χειραψίες που σε κολλάνε./ Από κλειστούς χώρους που όλοι βήχουν./ Να φεύγεις!/ Αθόρυβα, σιωπηλά, χωρίς κραυγές, αγκαλιές, που σου μεταφέρουν τον ιό./ Να μην παίρνεις τίποτα μαζί, ούτε ενθύμια, ούτε ζακέτες για τον δρόμο./ Να τρέχεις μακριά από αρρώστους κι ας έχει έξω και χαλάζι./ Να μάθεις να μην αγκαλιάζεις, όταν λες αντίο, και τότε ίσως να μην κολλήσεις». Έτσι σύμφωνα με τον ιστότοπο (http:\\provocateur.gr) θα έγραφε το ποίημα “Να μάθεις να φεύγεις” ο Μενέλαος Λουντέμης.
Χανιώτικα νέα ( Τρίτη, 11.5.2021)
https://www.haniotika-nea.gr/mana-mitera-mama/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου