" ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ"
«Αλιεύς ελπίδων/ σε φουρτουνιασμένες θάλασσες./ Περιποιητής φυτών/ στους αγρούς της παγκόσμιας συνείδησης./ Αναρριχητής/ στους γκρεμνούς της μη εξουσίας./ Ποιμήν αγαθών προβάτων/ και διώκτης αιμοβόρων λύκων./ Ο ποιητής!// Αίρων την οδύνη του σύμπαντος κόσμου./ Σε ρόλο Σίμωνος Κυρηναίου./ Ο ποιητής!» Το ποίημά μου «Σε ρόλο Σίμωνος Κυρηναίου» (βλ. ποιητική συλλογή «Όπως το ψωμί», εκδ. «Πυξίδα της πόλης», Χανιά 2018) στον νου μου, όταν έμαθα από μια ανάρτηση του καθηγητή Γλωσσολογίας Γεωργίου Μπαμπινιώτη στη σελίδα του στο Βιβλίο των Προσώπων (φέισμπουκ) το βράδυ της περασμένης Τρίτης 27 Ιουλίου για το φευγιό του και καλού μου φίλου, κορυφαίου δημοσιογράφου, διανοητή και ποιητή, Δημήτρη Κακαβελάκη «για το άλλο» κατά Φώτη Κόντογλου «ημισφαίριο στη ζωή», στα 95 του χρόνια- γι’ αυτόν το είχα γράψει, άλλωστε…
«Δέντρο που δεν πέφτουνε ποτέ τα φύλλα σου/ και πάνω τους η λάμψη του Χριστού να τα φωτίζει/Με την αειθαλή της πίστης φορεσιά/ Αυτός που εσένα δέντρο/ Σ’ αυγατίζει για ν’ ανεβαίνεις/ Πιο ψηλά για ν’ απαντέχεις/ τον Βοριά, την παγωνιά/ Και τον Νοτιά της Λαύρας/ Δέντρο αειθαλές των Χριστιανών/ που γίνεσαι Τίμιος Σταυρός/ να φέρνεις την Ανάσταση με το Άγιο Φως/ Δέντρο αειθαλές/ που ποτέ τα φύλλα σου δεν πέφτουν». (Δημήτρης Κακαβελάκης, 1939). «Πιθανότητες στις αμέτρητες/ Ανόδους και καθόδους της μνήμης/ Και της ανάμνησης δεν υπάρχουν/ Όταν το φως ταξιδεύει χωρίς/ την ταχύτητά του/ Όμως με την ταχύτητα του φωτός/ Τίποτα δεν μπορεί να ταξιδέψει/ Το ρολόι μνήμης Λειτουργεί με χρόνο/ Μπροστά με κάθε δευτερόλεπτο να ζει/ Με την αβεβαιότητα/ του δικού του χρόνου» (Δημήτρης Κακαβελάκης 2015). Δεκατριών χρονών ήταν ο Ποιητής, όταν έγραψε το πρώτο, και πρώτο κατά δήλωση του ποίημά του, επί τη λήξει των μαθημάτων του Κατηχητικού Σχολείου, που λειτουργούσε στον Άγιο Κων/νο Νέας Χώρας Χανίων -εβδομήντα εφτά το χωρίζουν απ’ το 20 που περιλαμβάνεται στην 22η ποιητική του συλλογή που κυκλοφόρησε το 2015. Ένα παιδί -παιδιογέρων, δέντρο αειθαλές, ο κατ’ εξοχήν πολιτικός μα και βαθύτατα θρησκευτικός ποιητής, μα πάνω απ’ όλα οικουμενικός και πανανθρώπινος ποιητής, Δημήτρης Κακαβελάκης. Μια αει-θάλουσα πολύκαρπη και καλλίκαρπη ελιά, στα φυλλώματα της οποίας πάντα θα βρίσκουν καταφύγιο τα διωγμένα απ’ τους αέρηδες πουλιά και στον ίσκιο της παρηγοριά οι ξεριζωμένοι και αδικοχαμένοι όλων των αιώνων και ιδιαίτερα αυτοί των απάνθρωπων τούτων καιρών συνάνθρωποί μας.
«Προγονική ταχύτητα/ Φλόγες τρέχει να σβήσει// Πάνω στα τείχη άνοιξη/Γαλάζια γκρεμίζει άνοιξη μαύρη/ Λέξεις σφαδάζουν/ Χώροι αλλάζουν/ Χρόνοι στενάζουν/ Όταν οι φλόγες ζητούν. Ερμηνείες ταχύτητας/ Που θεάται ιστορία/ Από την υπερ-επιτάχνυνση/ Προϊστορίας της που πολιτεύεται/ Άγρια με τις βραχογραφίες». Το ποίημα «Ερμηνείες» του Δ.Κ. από την ποιητική του συλλογή «Κρήτη: Όνειρο Μέγα» (εκδ. “Κεδρισός”). «Γεμάτη αντιήρωες η διαδρομή/ Και ήρωες η επιδρομή// Η εξουσία περιγράφει την υπερ-εξουσία/ και κινητοποιεί τα μέσα/ Να βγαίνουν έξω τίγρεις/ Να κατασπαράζουν οπτασιαζόμενους// Βαδίζοντας για καινούργια φορεσιά/ Οι γυμνοί τις εξισώσεις του/ Χαμού αγνοούνε και προχωρούνε/ ανάμεσα από κύματα σιωπής/ Στην έκρηξη του κόσμου». Το ποίημα «Εξισώσεις χαμού» του Δ.Κ. από την ποιητική του συλλογή «Αντι-σώματα» (εκδ. “Έρεισμα”). «Κόσμος που φέρνει μέλλον επαίσχυντο/ Στο υπερ-άριθμο και στο/ Ευάριθμο/ Τοξεύει με βαρυτόνια/ Σε χώρο που αρνείται/ Την αναισχυντία/ Της προσωρινότητας/ Που συνεχώς μεγαλώνει…/Που συνεχώς α-νομεί/ Που συνεχώς παρανομεί/ Δισεκατομμύρια έτη φωτός/ Τρισεκατομμύρια έτη σκότους». Το ποίημα «Κόσμος άκοσμος» του Δ.Κ. από την ποιητική του συλλογή «Εσύ: Μια μόνο λέξη» (εκδ. “Μανδραγόρας”). Καθόλου δύσκολος στη δεύτερη και προπάντων στην τρίτη ανάγνωση των ποιημάτων του ο Ποιητής…
Πάντα σε ρόλο Σίμωνος Κυρηναίου ο Ποιητής! Ο Δημήτρης Κακαβελάκης στην προκειμένη περίπτωση που επιμένει να μας μιλά και με τα ποιήματά του. «Με την ευθύνη του πνεύματος», για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο της στήλης του, που για πολλά χρόνια κρατούσε στα «Χανιώτικα νέα».
(" Χανιώτικα νέα" (Τρίτη 3 Αυγούστου 2021)
https://www.haniotika-nea.gr/me-tin-eythyni-toy-pneymatos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου