"Η ΚΡΗΤΗ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΕΜΟ, ΤΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΤΖΗ ΘΕΛΕΙ
ΚΑΙ "ΥΠΟΤΙΤΛΙΚΟΣ " ΣΥΝΕΙΡΜΟΣ": ΠΟΤΕΣ ΘΑ ΚΑΜΕΙ ΞΕΣΤΕΡΙΑ... ΒΑΓΓΕΛΗ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗ)
Για χρόνια μαζί στην 3η σελίδα των Χανιώτικων νέων με την πάντα φωτεινή Φωτεινή Σεγρεδάκη. Τις " ΑΦΟΡΜΕΣ της αυτή τις ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ εγώ... Κατάπολλα ευχαριστώ για το αγαπητικό γραφτό της τις προάλλες...
Γράφει η Φωτεινή Σεγρεδάκη
…Το 11ο βιβλίο του φίλου Βαγγέλη, βρίσκεται στα χέρια μας!…
Ενα βιβλίο που υμνεί εκείνη τη σκοτεινιασμένη εποχή της Τουρκοκρατούμενης μικροπατρίδας, με τη Ζωή και την Τιμή της, να ασθμαίνουν οδυνηρά, κάτω από τα δεινά!
Η αγωνία κι ο καημός, ανέβαζαν πάντα σε στεναγμό τη λαχτάρα τους έως τα χείλη, μια από τις κορυφαίες σημειολογίες της αγωνιζόμενης Λεβεντογέννας!!
“Πότες θα κάμει ξαστεριά”!
Αυτές οι τέσσερις λέξεις, ως ωραίο “βουρκωμένο απολυτίκιο” πήγε κι ήρθε στον κρητικό χρόνο, ποτίζοντας τους καιρούς!!
Εγινε “ριζίτικος χορός” στο αναλόγιο της Κρητικής Μοίρας· έγινε γραφή κάτω από ιερό πανί αντίστασης και αντίδρασης, καθώς και μέλος δίσημο σε tempo σέρβικο “ευκλεούς” πανελλήνιας εμβέλειας! Αλλά και “τιμήθηκε” με τη Λαϊκή παράφραση, των αγνών ανθρώπων της αυθεντικότητας!
Που ζήσανε τα σκληρά καθέκαστα μιας δυσβάσταχτης εποχής, “παράσημα” στο τριμμένο ρούχo…
Το ξαστέρωμα, έγινε ξε-στέ-ρω-μα!
Η ΞΕΣΤΕΡΙΑ λοιπόν, στην εκπνοή του “Χριστός Ανέστη” τους!…
Προσφυής Βαγγέλη μου ο τίτλος στο ωραίο σου πόνημα!
Ενα πόνημα, που δέχτηκαν αναγνώστες και κριτικοί, με ενθουσιασμό και αγάπη και αναγνώριση, για ό,τι ωραίο έσωσες κι’ εσύ με τον “ιστορικόν οβολόν” στις επετειακές εκδηλώσεις! Που κατέθεσες, με πρόθεση καλού!
Ολες οι αναφορές στην “Ξεστεριά” σου, μου άρεσαν, αλλά θέλω να τονίσω την προτροπή της κας Μαρίας Μαράκη φιλολόγου, η οποία αναφέρει ότι αξίζει να διδαχτεί στα σχολεία…
Μέχρι σήμερα Πέμπτη που γράφω, ακόμη- εννοείται- το πόνημα καλωσορίζεται …
Τα εφτά του διηγήματα, με λόγο λιτό, έμπλεο στους χυμούς του ιδιώματος, δραστικό, με την “δόκιμη ισχύ” της λέξης που αποδίδει τη φλόγα του οράματος και τον πόνο της “λιγόψυχης” καρδιάς!
Τα “προφορικά τροπάρια” της γιαγιάς, δακρυσμένα και νοσταλγικά “σημάδεψαν” τ’ αυτάκια και την ψυχή του μικρού Βαγγέλη, εκεί, δίπλα στο πυρομάχι.
Κι η σπίθα τους, ήρθε κι άναψε… αφουναρα ιερή, στην μνήμη του, που γονιμοποιείται σήμερα “Τίποτα δεν πάει χαμένο” λοιπόν!
Σημείωση:
Τη
συλλογή διηγημάτων εκδίδουν τα “Χανιώτικα
νέα” και το Μουσείο Τυπογραφίας, κι ο
συγγραφέας ευχαριστεί θερμά στην
εφημερίδα μας, όλους! Ενα γλωσσάρι πυκνό
ερμηνεύει τις… Κρητικοπούλες λέξεις,
θα ‘λεγε κι ο Χατζηκωνσταντίνου, και ο
τίτλος των “Αφορμών” είναι από το
ριζίτικο (σελίδα 7/*) για τον Αποκορωνιώτη
αγωνιστή Θεοκλή Ν. Κακάτση.
Συγχαρητήρια
στον εγγονό του, από αδελφό…
«Μνήμες
και ιστορικές αναφορές καταθέτει ο
Βαγγέλης Κακατσάκης μέσα από τα διηγήματά
του.
Ευθύνη
του Επαρχιακού Τύπου η διατήρησή
τους.
Ευθύνη
που εδώ και πέντε και πλέον δεκαετίες
έχουν αναλάβει τα “Χανιώτικα νέα”. Για
να μείνει “άσβεστη η ιστορική μνήμη να
προστατευτεί η λαογραφία, να αναδειχθεί
η ντοπιολαλιά»…
https://www.haniotika-nea.gr/h-kriti-kanei-polemo-ti-leyteria-tzi-thelei/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου