Μάζεψα όλα όσα ήταν στις γωνίες
κι αποχώρησα
χωρίς να κοιτάξω πίσω.
Μέσα σ’ αυτά:
το κλάμα μιας καλής μαθήτριας,
που δεν ήξερε κάποια φορά ορθογραφία.
το χαμόγελο ενός πατέρα μεροκαματιάρη,
γιατί έμαθε ότι ο γιος του θα ’ναι ο σημαιοφόρος.
τη συγκίνηση μιας νεοδιόριστης δασκάλας,
όταν πρώτη φορά μπήκε στην τάξη…
Και βέβαια το… «Κύριος Διευθυντάς»,
όπως με αποκαλούσε,
ένας καλός γείτονας του σχολείου.
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης (" Όταν γίνεις ποίημα", Εκδ, ΠΥΞΙΔΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, Χανιά 2013)
Σημείωση: Επί τη αποχωρήσει μου απ’ τη Δημόσια Εκπαίδευση (όντας Διευθυντής στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων). Mε αφορμή την σημερινή γιορτή των ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ
https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/10220753784970666?comment_id=10220753864372651¬if_id=1643536168266720¬if_t=feed_comment&ref=notif
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου