ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ

ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΥΡΓΙΑΝΤΑΚΗ (Δασκάλα) *

Δυο λόγια καρδιάς και από μένα για την πρώτη μου εξαδέλφη την Ρένα, την κόρη του Βασίλη Κουργιαντάκη και της Κατίνας Λαγουδάκη – από το χωριό Νίππος Αποκορώνου και οι δυό τους- που έφυγε για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, σκορπίζοντας άφατη θλίψη, πρωτίστως στην οικογένειά της, αλλά και σε όλους όσοι είχαμε την ευλογία να την γνωρίσουμε στα 74 χρόνια της επίγειας παρουσίας της. Τους συγγενείς, τους χωριανούς και τους φίλους της, και βέβαια τους συναδέλφους της στη Δασκαλοσύνη και του μαθητές της. Ύστερα από τα τόσο αγαπητικά λόγια με τα οποία την αποχαιρέτισε ο καλός καγαθός χωριανός της δάσκαλος Γιώργος Μανιαδάκης, που την ανάστησε ενώπιόν μας στην παιδική της ηλικία. Ωραία ως Ελληνίδα Δασκάλα και Πανωραία σαν Μινωίτισσα Αρχόντισσα.

Αυγερινός θε να γενώ, να ‘ρθω στην κάμερά σου

να δω την τάβλα που δειπνάς, την κλίνη απού κοιμάσαι…

Να τραγουδεί, ανάμεσα στ’ άλλα κι αυτό το ριζίτικο τραγούδι σε χαρές, με την θεσπέσια φωνή της, με την οποία έκανε ακόμα και τ’ αηδόνια να σιωπούν για να την ακούνε, την φέρνω στο κεκλιμένο επίπεδο της μνήμης τούτη την ώρα. Ένα πουλί, καλό πουλί, βλέπω, ωστόσο με την φαντασία μου να κάθεται και στου 9ου Δημ. Σχ. Χανίων την ξώπορτα, στο οποίο συνυπηρετήσαμε για 5 χρόνια, να “μιλά” για την δασκάλα που δίδασκε με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, πάνω απ’ όλα και πρώτα απ’ όλα, το μάθημα της Ανθρωπιάς.

Όπως κάθονται και “μιλούν” γι αυτήν κι άλλα πουλιά, καλά πουλιά, αηδόνια, σ’ όλα τα σπίτια, σταθμούς της ζωής της κι σ΄ όλα τα άλλα σχολεία που πέρασε, Στο Κουστογέρακο του Σελίνου, στο Βαφειοχώρι του Κιλκίς, στον Στύλο του Αποκόρωνα… Και βέβαια στις καρδιές των εκατοντάδων μαθητών της και των πάμπολλων συναδέλφων της.

Ιδού Εκείνη, όπως την ανακαλώ τούτη την ώρα του αποχαιρετισμού, στην αγαπημένη της εκκλησία της γενέθλιας γης των Περιβολίων. Με την απαστράπτουσα ευγένειά της και την λάμπουσα καλοσύνη της. Και ως κόρη, και ως σύζυγο του αγαπημένου της Μύρωνα, και ως αδελφή της Ελευθερίας και της Τάνιας, και ως μητέρα της Έλενας και της Βάσως και ως γιαγιά, και ως συγγενή, και ως φίλη και συνάδελφο και γενικότερα ως Άνθρωπο που απεδείκνυε διαρκώς, λόγω και έργω την σπανιότητα του ανθρώπινου είδους στην φύση και στην ιστορία…

Αιωνία Αυτής η Μνήμη!

*Επικήδειος λόγος , Ι. Ν. Αγίας Παρασκευής Περιβολίων, 26. 3.2022

ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Χανιώτικα νέα (Τρίτη, 29.3.2022)