Η ΜΟΥΡΙΑ ΜΑΣ
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Έξω έσκαγε ο τζίτζικας, μα εμείς είχαμε τη σκιά της πολύχρονης μουριάς, φυτεμένης στην άκρη μιας μικρής αυλής μέσα στην πέτρα και στους τροχάλους!
Η γιαγιά που ζούσε στο χαμόσπιτο είχε πεθάνει προ έτους! Ο διπλανός γείτονάς της είχε δώσει το σπίτι του αντιπαροχή, οι μπουλντόζες μπήκαν ένα πρωί, γκρέμισαν το σπίτι κι άφησαν το χαμόσπιτο της γιαγιάς, μαζί και τη μουριά!
Καλοκαίρι 1987… Βρήκαμε από την πέρα χωράφα μια τάβλα για ταμπλό, πήραμε από τον σιδερά της γειτονιάς ένα κομμάτι σίδερο, μπρόκες από κάποια από τις οικοδομές που χτίζονταν τριγύρω, πέτρες για σφυρί, ζευλώσαμε το σίδερο και φτιάξαμε το στεφάνι, το στερεώσαμε στο ταμπλό μας με τις μπρόκες και ανεβάσαμε τον Γιώργη στη μουριά…
Του δώσαμε την πέτρα κι από κάτω όλοι μαζί φωνάζαμε οδηγίες για το σημείο της μουριάς που θέλαμε να καρφώσει το ταμπλό!
Οι πιο μικροί το ήθελαν χαμηλό για να το φτάνουν… Εμείς οι μεγαλύτεροι είχαμε τον τελευταίο λόγο! Το θέλαμε στο ύψος όπου εμείς φτάναμε, όπου θα μπορούσαμε με ένα μικρό άλμα να καρφώνουμε την μπάλα, όχι μόνο με το ένα χέρι, αλλά και ανάποδα με τα δύο χέρια!
Ο Γιώργης κάρφωσε το ταμπλό! Η μπασκέτα ήταν έτοιμη! Το ίδιο έτοιμες και οι ανυπόμονοι παίκτες που φτιάχνονταςομάδες των δυο ή των τριών αρχίζαν τα μονά ως τους 11 πόντους!
Πρωινά, μεσημέρια και ως το βράδυ σκοράραμε με κάθε τρόπο στο κακοτράχαλο γηπεδάκι! Μικρά τα διαλείμματά μας ωστόσο, όσο η διάρκεια ενός αγώνα μπάσκετ που έπαιζε στην ΕΡΤ! Λαχανιασμένοι και καφετιασμένοι από τα χώματα τρέχαμε ο καθένας στο σπίτι του να δούμε τον Γκάλη, τον Γιαννάκη, τον Φασούλα, τον μπέμπη Φάνη Χριστοδούλου, τον Φιλίππου που έπαιζε στο Κλειστό Ειρήνης και Φιλίας!
Mετά από κάθε αγώνα της Εθνικής κάτω απ’ τη μουριά αναλύαμε το παιχνίδι που τέλειωσε, κι έπειτα προσπαθούσαμε να σκοράρουμε αντιγράφοντας φάσεις που είχαμε δει από τον Γκάλη και τον Γιαννάκη σουτάροντας την ξεφτισμένη δερμάτινη μπάλα ποδοσφαίρου προς τη μουριά μας! Αυτή χαμογελούσε κι εμείς ζούσαμε τις στιγμές με την ψυχή μας!
Σημ.: Βασισμένο κατά 95% σε αληθινά γεγονότα, αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά της Εθνικής και της εποχής!
Χανιώτικα νέα (Τετάρτη, 15.6.2022)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου