ΠΑΙΔΟΤΟΠΟΣ

ΕΛΕΝΗ ΚΑΙ ΚΩΣΤΑΣ ΧΩΡΕΑΝΘΗΣ

ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

 

 

 

 

Καλοί μου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!

Κάποια απ’ τα ποιήματα της πιο σπουδαίας για μένα εν ζωή Eλληνίδας ποιήτριας, της και γνωστής στους αναγνώστες της στήλης συναδέλφισσάς μου στη Δασκαλοσύνη Ελένης Χωρεάνθη, απ’ την ποιητική της συλλογή “Στο περιβόλι του Θεού”, που κυκλοφορήθηκε για πρώτη φορά το 1979, απ’ τις εκδόσεις “Δίπτυχο”, διανθισμένα με σχέδια του αξέχαστου συζύγου της δασκάλου - συγγραφέα Κώστα Χωρεάνθη, που έφυγε νωρίς, το 1996 για τον επουράνιο Παρνασσό, στον σημερινό Παιδότοπο. Με σκοπό να φέρει έστω και νοερά τη φύση κοντά στα παιδιά της πόλης, έγραψε κατά δήλωσή της τα ποιήματα της συγκεκριμένης συλλογής η Ελένη Χωρεάνθη. Τα διαχρονικά, τα ιδιαίτερα επίκαιρα σήμερα, ποιήματά της συμπληρώνω. 

Κατάπολλα τα ευχαριστώ μου και γι’ αυτήν μας τη συνεργασία, καλή μου φίλη! Καλή επίσκεψη στο “Χωρεάνθειον” περιβόλι του Θεού, μικροί και μεγάλοι φίλοι, αναγνώστες του Παιδότοπου!

Σας χαιρετώ με αγάπη όλους,

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης 

δάσκαλος - λογοτέχνης

 

 

Η ζωή στο περιβόλι του Θεού

Στο περιβόλι του Θεού

ανθούν μαβιοί και άσπροι κρίνοι

φλισκούνια, κουμαριές και σκίνοι

θάλλουν στα πλάγια του βουνού.

Ανθίζουν οι πορτοκαλιές,

πικρές ελιές και κυπαρίσσια

κι άγρια βουίζουν τα μελίσσια

σε μυρωμένες πασχαλιές.

Στο περιβόλι του Θεού

λαγοί φωλιάζουν και ορτύκια

και κρύβονται μέσα στα ρείκια

τ’ αγρίμια του μεσημεριού.

Άκου τραγούδια και φωνές

που κάνουν τα παιδιά στ’ αλώνια

και λαμπυρίζουνε στα κλώνια

δροσοσταλίδες αυγινές.

Στο περιβόλι του Θεού

σπέρνουν, θερίζουν οι ανθρώποι,

βλασταίνουν με ιδρώτα οι κόποι

στο περιβόλι του Θεού.

Το αηδόνι

Μόνο στο δάσος κελαηδεί

σταχτί γλυκόλαλο πουλάκι,

αόρατο σ’ ένα κλαδί

με τη δροσούλα το βραδάκι.

Σαν μοσχομύριστη αναπνιά

η μουσική περνά απ’ τα φύλλα

και στου βραδιού την καταχνιά

τρέμουν του πλάτανου τα μήλα.

Μικρό πουλάκι μοναχό,

υμνεί στο σύθαμπο τον πλάστη

Και στο λαγκάδι απ’ τον αχό

ως κι ένα αγρίμι αποξεχάστη.

Κοκορομαχία

Τρία κοκόρια πλάι στο φράχτη

φαγωθήκαν στην αυλή

κι ένας τέταρτος αδράχνει

καποιανού την κεφαλή.

Γίνανε μαλλιά, κουβάρια

άσπροι, μαύροι, καστανοί,

πέσαν στην αυλή κουφάρια

του χωριού οι πετεινοί.

Και συνάχτηκαν οι κότες,

μικρομάνες και κυρές,

να θρηνήσουν τους ιππότες.

Τρέξανε κι οι πεθερές.

Και σηκώσαν μοιρολόι.

Κι ένας ξένος πετεινός:

“Μας ξεφτέλισαν το σόι”,

είπε. Κι έγινε καπνός.

Κι οι κοτούλες μαραμένες

κακαρίζαν στην αυλή

και γυρίζανε θλιμμένες

και γεμάτες συλλογή.

Περιστατικό

Ένα μαύρο γαϊδουράκι

βόσκει κάτω απ’ τη φτελιά,

χρατς και χρουτς το χορταράκι

τρώει εκεί στην αντηλιά.

Ξάφνου χώνεται μια μύγα

στα ρουθούνια του μαβιά.

Χελιδόνι την κυνήγα

και τρυπώνει εκεί με βια.

Θύμωσε το βλογημένο,

τα γκαρίσματα αρχινά,

κάνει πήδους χολιασμένο,

ξεσηκώνει τον ντουνιά.

Τρέχουν κότες και κοκόρια,

πάνω κάτω απ’ τη φτελιά,

κακαρίζουν. Τα κοκόρια

τα ‘καναν καρφιά-γιαλιά.

Οι γειτόνοι που ακούνε

κάνουν χάζι. Τρεις γριές

στο σκαλί σταυροκοπιούνται:

“Τι ‘ναι τούτα δω, μαθές!

Μα, το μαύρο γαϊδουράκι

δεν εγνοιάστηκε σταλιά.

Βόσκει πάλι χορταράκι

από κάτω απ’ τη φτελιά.

Στην λίμνη

Βούρλα, καλάμια και ψαθιά

φυτρώνουν τώρα τόσα χρόνια,

και παραμέσα στα βαθιά

βουτούν τ’ αχόρταγα γλαρόνια.

Ψαρόβαρκες δίχως πανί

δεμένες καρτερούν το βράδυ

κι ο μπαρμπα Λιας ρίχνει κι ανοιεί

το δίχτυ καφετί μαγνάδι.

Λουφάζουν ώρα οι βαθρακοί

θωρούν με του ματιού τ’ ασπράδι

τον Μπάρμπα Λια με το βρακί

που ασπρίζει ολόρθος στο σκοτάδι.

Τα γατιά

Καμιά δεκαριά γατιά,

καστανόμαυρα, σταχτιά,

σκάλωσαν στα κεραμίδια

και ξεσπίτωσαν δυο φίδια.

Τα ‘ πνιξαν. Κι απ’ τις ουρές

τα γυρνούν στις γειτονιές.

Κι ένας γάτος με τα νύχια

σκίζει ένα ως τρία πήχια.

Τρόμαξαν οι ποντικοί

και χωθήκαν νηστικοί

μες τις τρύπες στο χαγιάτι

οι έρμοι πού να κλείσουν μάτι.

Μες τη νύχτα έχουν θαφτεί

στήνοντας ξυπνό τ’ αφτί

κι η καρδούλα τους ρολόι

μόλις βγει το γατολόι

πεινασμένο στις αυλές

και γυρνούν ώρες πολλές

στα κατώγια και στα χτίρια

και στην πείνα τους χατίρια

σε κανένα δεν χαλούν.

Πνίγουν, φίλοι μου, ότι, βρουν:

Σαύρες, ποντικούς και φίδια

και παστρεύουν τα σκουπίδια.

Φυσική ζωή

Μες το βαθύσκιωτο ρουμάνι

άκου πώς πέφτει το νερό,

άκου τ’ αηδόνι στο πλατάνι.

Πώς πεταρίζει το φτερό

του κότσυφα που καμαρώνει

κρυμμένος μες την κουμαριά

και της τρυγόνας που ζαρώνει

μόνη στην απάνω μεριά

καθώς ο γέρακας σηκώνει

στο ράμφος του τρανή οχιά,

η σιγαλιά πώς ζευγαρώνει

του λόγγου τ’ άγρια στοιχειά.

Μια πέρδικα εδώ καυχιέται,

εκεί μια σαύρα ακροβατεί,

ο σπίνος ώρα απολογιέται,

κάστανο ο σκίουρος κρατεί.

Μια κίσσα κρύβεται στα φύλλα,

κούμαρο πέφτει παρακεί,

κράζοντας χάνεται μια τσίχλα

και χώνεται μες στο καυκί

κάποια χελώνα και κοιτάει.

Και μια λαφίνα μοναχή

στ’ απόσκια αλαφροπερπατάει

κι έχουν τα πόδια της βραχεί.

Μια πεταλούδα

Μια πεταλούδα τρυφερά

όλα τ’ άνθη χαϊδεύει,

τα βελουδένια της φτερά

ανάλαφρα αναδεύει.

Τρέχει εδώ, πετάει εκεί,

χορεύοντας καθίζει,

πάνω στα άνθη ανάλαφρα

με χάρη τα μυρίζει.

Ανθόσπαρτη η εξοχή

λες κι έχει πανηγύρι

κι η πεταλούδα πεταχτή

νέκταρ ρουφάει· και γύρη

κολλάει στα ποδαράκια της

κι αλλού τη μεταφέρει,

δουλεύοντας για τη ζωή

δίχως διόλου να ξέρει.

Πέτα, πεταλουδίτσα μου,

ξέγνοιαστη όπως είσαι,

από ανθάκι σε κλαδί,

στα όνειρά σου ζήσε.

Γιατί θε να ‘ρθει χειμωνιά

που τ’ άνθη θα ζαρώσουν

και τα ωραία σου φτερά

οι μπόρες θα λερώσουν.

Η ομορφιά σου θα χαθεί

θα λιώσουν τα φτερά σου,

μα θα φυτρώσει νέα ζωή

θ’ ανθίσουν τα όνειρά σου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όλα τα ποιήματα της συλλογής “Στο περιβόλι του Θεού”, τα έχει μελοποιήσει και ερμηνεύσει ο αείμνηστος Μανώλης Κουναλάκης, εξαίρετος καλλιτέχνης, γιατρός από τον Άγιο Νικόλαο Σητείας

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ελένη Χωρεάνθη γεννήθηκε στην Αγία Βαρβάρα Τριχωνίδας Αιτωλοακαρνανίας το 1936. Εκπαιδευτικός, γράφει ποίηση, πεζογραφία, δοκίμιο, κριτική, διασκευάζει αρχαίους Έλληνες συγγραφείς και ποιητές, συνεργάζεται με παιδαγωγικά και λογοτεχνικά περιοδικά κι εφημερίδες της Αθήνας και της επαρχίας. Κείμενά της ποιητικά και πεζά έχουν συμπεριληφθεί στα βιβλία του Δημοτικού Σχολείου "Η Γλώσσα μου". Είναι τακτικό μέλος του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.Έχει τιμηθεί με πρώτo βραβείο από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και την Ελληνική Εταιρεία Χριστιανικών Γραμμάτων και με διακρίσεις από το Πνευματικό Κέντρο Μεσολογγίου, Κατερίνης, Αγρινίου, Παραβόλας και από άλλους πολιτιστικούς φορείς για την προσφορά της στα Γράμματα ( περίπου 100 βιβλία) και στον πολιτισμό.

Χανιώτικα νέα (Σάββατο, 11.2.2023) 

https://www.facebook.com/kakatsakes/posts/pfbid034XDB9cwMNN2uJPTTW89SYDhAsRHddhaXjD69sFoqfNehj4f3RPUsS11wQTUrqbSPl?notif_id=1676096318858681&notif_t=feedback_reaction_generic&ref=notif