ΠΡΙΝ ΑΠΟ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΝ ΠΡΟΧΘΕΣ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
“ΣΤΟ ΦΤΩΧΙΚΟ μου έκτισε φωλιά το χελιδόνι/ και η καρδιά μου σκίρτησε που πια δεν θα ’ναι μόνη”. Στάζει ποίηση και η σημερινή μαντινάδα που μου έστειλε τις προάλλες ο φίλος μοναχός, που, κατά που φαίνεται, ξέρει να χρησιμοποιεί συγκινησιακά τη γλώσσα σε βαθμό υπέρτατο…

Ο ΜΟΝΑΧΟΣ/ Το χελιδόνι/ Ο μοναχός και το χελιδόνι/ Το χελιδόνι του μοναχού/ Ο μοναχός του χελιδονιού/ Ο μοναχός που δεν είναι μόνος/ Το χελιδόνι που δεν είναι μόνο… Μ’ αρέσει να παίζω με το που θα μου δοθεί η παραμικρή αφορμή με τις λέξεις, και ό,τι ήθελε προκύψει… Δεν το κρύβω.

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ Ιωάννου του Θεολόγου, του αγαπημένου μαθητή του Χριστού, χθες, του Αγίου Χριστοφόρου, του προστάτη των οδηγών σήμερα. Βοήθειά μας και οι δύο, όπως και όλοι οι Αγιοι.

ΣΤΟ ΝΙΠΠΟΣ, στο πανηγύρι του Αϊ Γιάννη της Γράσας, όπως κάθε χρόνο, χθες. Παπαδιαμάντεια η ατμόσφαιρα… Απόστολε Χριστώ, τω Θεώ ηγαπημένε, επιτάχυνον ρύσαι λαόν αναπολόγητον…

Ο ΑΝΑΠΟΛΟΓΗΤΟΣ λαός… “Δυστυχισμένε μου λαέ, καλέ και ηγαπημένε,/ πάντοτ’ ευκολοπίστευτε και πάντα προδομένε”, για να θυμηθώ την “προς τους Επτανησίους”, αλλά και προς όλους τους Έλληνες ρήση του Εθνικού μας Ποιητή. Οπου και αν μας βρίσκει το κακό, όπου και αν θολώνει ο νους μας, να μνημονεύουμε Διονύσιο Σολωμό, να μνημονεύουμε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, μας παραγγέλνει ο Οδυσσέας Ελύτης.

“Ενθυμουμαι τι συνέβη προ πολλών ετών, όταν είχε γίνει τις υπουργός, βουλευτής γείτονος επαρχίας. Οι κουρείς έκλεισαν τα κουρεία των, οι καφεπώλαι τα καφενεία των, οι υποδηματοποιοί επώλησαν τα καλαπόδια των. Δεν υπήρξε βοσκός, όστις να μην προεχειρίσθη εις υγειονομοσταθμάρχην. Τότε είδομεν πρώτην φοράν κι εδώ εις την νήσον, λιμενάρχη φουστανελλάν”. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης “Οι Χαλασοχώρηδες”.

ΚΙ ΑΝ είναι επίκαιρος τη σήμερον ημέρα ο Άγιος των Νεοελληνικών Γραμμάτων! Όλα τα ’βλεπε κι όλα τα σχολίαζε με τον δικό του μοναδικό τρόπο ο… Κοσμοκαλόγερος. Σε βάθος.

ΚΑΙ ΔΙΗΓΩΝΤΑΣ τα να κλαις… Για τα περασμένα μεγαλεία των φοιτητικών εκλογών ο λόγος. Με αφορμή τις προχθεσινές εκλογές. “Για μια εκλογική διαδικασία που η πλειοψηφία των φοιτητών της γυρίζει την πλάτη”, όπως έγραψε στο χθεσινό “Εκτός… και επί τα αυτά”, ο διεθυντής Σύνταξης της εφημερίδας μας Παρασκευάς Περάκης. Πάμε παραλία…

“ΤΟ ΜΕΓΑ, εν οσωδήποτε ελαχίστω και αν ευρέθη ενσφηνωμένον, πάντοτε εθαυματούργησε και ενίκησεν· η νίκη του ήτο αυτής της φύσεως νίκη, ουδεμία δε πίεσις ηδυνήθη ποτέ να τα εξισώσει”. Από τη “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.

ΠΑΥΛΟ Πολυχρονάκη, συγγραφέα – ποιητή, Μαρμαράς Χανίων: Πολλές ευχαριστίες για τα 10, σε μορφή ποιήματος, ιστορικά ανέκδοτα, όπως και για τα 8 “λυρικά” ποιήματα που μου έστειλες για να τα χρησιμοποιήσω, όπως μου γράφεις “κατά περίπτωση σε βάθος χρόνου”. Ο λυρισμός είναι διάχυτος στη λυρική σου ποίηση και η σάτιρα διάχυτη στη σατιρική, Παβλή. Σαν απάντηση σ’ αυτό που έγραψες ότι είσαι κατά βάθος “λυρικός ποιητής”, αλλά μπλέχτηκες με τη σάτιρα και δεν σ’ αφήνουμε να την εγκαταλείψεις…

“Τρικούπης ο Χαρίλαος είναι για την Ελλάδα,/ ο δεύτερος πολιτικός σ’ αξία κι εξυπνάδα·/ Γιατί ο πρώτος σίγουρα, όμοιο δεν έχει ταίρι./ Τον Βενιζέλο εννοώ, τον μέγα, τον Λευτέρη./ Για τον Τρικούπη δεν θα πω παρά δυο λόγια μόνο./ Πως είπε το «πτωχεύσαμεν…» με της καρδιάς τον πόνο,/ κι ότι ήτανε πολύ σωστός και δυνατός συγχρόνως/ και δεν τον έκανε εμπαθή της σάτιρας ο πόνος…/ Γιατί κι αν σατιρίστηκε όσο κανένας άλλος/ από τον Γιώργη τον Σουρή, εφάνηκε μεγάλος./ Και του ’δωσε παράσημο, του Ιππότη του Σωτήρα,/ γιατί τον θαύμαζε πολύ κι ας του ’χε γίνει ψείρα,/ μύγα, τσιμπούρι και κοριός, στενός κορσές και ψύλλος/ την ίδια ώρα που ’τανε πολύ καλός του φίλος.”
Και αντί για ιστορικό ανέκδοτο το ποίημα του Παύλου (Παβλή) Πολυχρονάκη “Η ανοχή του Τρικούπη”.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα (09.05.2014)

 

https://petaxta.blogspot.com/2014/05/blog-post_9.html?fbclid=IwAR1LvC_JAF_z6xTIlKCehDHLkxbiIMFAgklUqEGudTNRcxgMCcUuIdSroUk