ΠΟΙΗΣΗ

 ΙΔΟΥ ΕΓΩ 

                                                               

Ιδού εγώ!

Ο πρώτος που χαστούκισε το χάος.
Ο πρώτος που λούστηκε γυμνός στο ηλιοφώς.
Ο πρώτος που μάδησε μαργαρίτες.

Ιδού εγώ!
Ο πρώτος ζωντανός∙
γυμνός, ανυπόδητος και πένης,
σε χώρα τυφλών, σακάτηδων γερόντων,
μόνος να πορεύομαι.

Ιδού εγώ!

Ο έσχατος βιαστής της πραγματικότητας.
Ο έσχατος ηδονοβλεψίας της ιδέας.
Ο έσχατος ναρκομανής της αλήθειας.

Ιδού εγώ!
Ο έσχατος νεκρός∙
ντυμένος, φορώντας κόκκινα υποδήματα, πλούσιος,
σε χώρα ανυπόμονων, γελαστών παρθένων.
μόνος να καθεύδω.

Ιδού εγώ!

Ως πρώτος και έσχατος άνθρωπος…

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
(ΚΑΖΟΒΑΡ, Γ'Έκδοση, Εκδ. "Πυξίδα της Πόλης",  Χανιά 2014)