ΔΗΜ. ΣΧ. ΒΑΡΥΠΕΤΡΟΥ ΚΥΔΩΝΙΑΣ
ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ 1940 ΚΑΙ ΤΑ ΟΧΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Καλοί µου φίλοι, καλό Σαββατοκύριακο!
Προπαραµονή της µεγάλης εθνικής µας εορτής, της 28ης Οκτωβρίου 1940 και σ’ αυτήν είναι αφιερωµένος ο σηµερινός Παιδότοπος. Να ‘ναι καλά η δασκάλα της Ε’ τάξης του ∆ηµοτικού Σχολείου Βαρυπέτρου, Αναστασία Κοκµοτού, µε τους µαθητές της και βέβαια ο και καλός µου φίλος διευθυντής του, Βαγγέλης Παγωνίδης, για τη συνεργασία. Της ∆ασκάλας ο τίτλος, ένας τίτλος που τα λέει όλα. Στο ΟΧΙ του 1940 αναφέρεται στο εισαγωγικό της κείµενο αυτή, στα ΟΧΙ που πρέπει να λέµε σήµερα στέκονται τα παιδιά, προφανώς ύστερα από µεγάλη συζήτηση που έγινε στην τάξη.
Συγχαρητήρια καλή µου συναδέλφισσα! Να χαίρεσαι τα Πεµπτάκια σου και να σε χαίρονται!
Σας χαιρετώ µε αγάπη όλους!
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
δάσκαλος - λογοτέχνης
ΤΟ “ΟΧΙ” ΤΟΥ 1940 Όπως κάθε χρόνο, έτσι και φέτος γιορτάζουμε το ΟΧΙ των Ελλήνων στην απαίτηση των Ιταλών να εισέλθει ο ιταλικός στρατός στη χώρα μας. Ίσως σε κάποιους να φαίνεται παράδοξο ότι δε γιορτάζουμε την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς τον Οκτώβριο του 1944 ή τη λήξη του Β΄ παγκοσμίου πολέμου, αλλά την έναρξη ενός πολέμου, του ελληνοϊταλικού. Όχι γιατί είμαστε πολεμοχαρείς –το αντίθετο μάλιστα- αλλά θαυμάζουμε το θάρρος ενός φτωχού λαού να υψώσει ανάστημα σ΄ ένα κράτος πιο ισχυρό απ΄ αυτόν και να πει ΟΧΙ στην παραβίαση των συνόρων και της κυριαρχίας του, ΟΧΙ στη σκλαβιά και την ταπείνωση.
Αντιμετώπισαν τα χιόνια , τη λάσπη, τις ατέλειωτες πορείες, τις ψείρες και τον ίδιο τον θάνατο. Μα δεν ήταν μόνο αυτοί που πολεμούσαν αλλά κι αυτοί που έμειναν πίσω με τη σκέψη τους και την αγωνία. Και παρ΄ όλο που οι οικογένειες αυτών που “έφυγαν”, έζησαν την υπόλοιπη ζωή τους σε πένθος, κανείς ποτέ δεν αμφισβήτησε αυτό το ΟΧΙ. Γνήσιοι απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων που είπαν ΟΧΙ στη μεγάλη περσική αυτοκρατορία και των αγωνιστών του 1821 που ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣΑΝ και διεκδίκησαν την ελευθερία τους με το σπαθί και το τσεκούρι.
Ο ακαδημαικός Δ. Καμπούρογλου έλεγε ότι όλα τα έθνη πρέπει να κοιτούν εμπρός εκτός από τους Έλληνες που πρέπει να κοιτούν πίσω. Τα γεγονότα της ιστορίας μας “γράφουν” μέσα μας και μας δίνουν παραδείγματα για το πώς πρέπει να συμπεριφερόμαστε και στην προσωπική μας ζωή.
Σήμερα η εξέλιξη της τεχνολογίας είναι ταχύτατη και αλλάζει διαρκώς η καθημερινότητά μας. Οι προκλήσεις είναι πολύ διαφορετικές αυτή την εποχή για τους νέους και τα παιδιά, προκειμένου να κρατήσουν την ανθρωπιά τους και να μην αλλοτριωθούν, αλλά και να είναι πάντα έτοιμοι ώστε να μην παρασυρθούν από τις κάθε λογής σειρήνες.Ο σκοπός της οικογένειας πρώτα και του σχολείου στη συνέχεια είναι να διαπλάσει την ψυχή των παιδιών και να την θωρακίσει. Να γνωρίζουν πού πρέπει να πουν ΝΑΙ και πού ΟΧΙ.
Η δασκάλα της Τάξης Αναστασία Κοκμοτού
ΤΑ ΟΧΙ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ
Στις 28 Οκτωβρίου 1940, ξημερώνοντας Δευτέρα, στάλθηκε σήμα ότι οι Έλληνες είπαν ΟΧΙ στους Ιταλούς κι έτσι ξεκίνησε ο πόλεμος. Όλοι οι Έλληνες στρατιώτες πολέμησαν σαν λιοντάρια στα βουνά της Πίνδου για την ελευθερία της πατρίδας τους και τα κατάφεραν. Όπως κι αυτοί τότε, έτσι κι εμείς σήμερα πρέπει να πούμε ΟΧΙ στη βία, ΟΧΙ στα ναρκωτικά, ΟΧΙ στην αδιαφορία. Δανάη Αλυγιζάκη
Δεν είναι ένα ΟΧΙ που θα πούμε στη ζωή μας. Είναι πολλά. ΟΧΙ στον πόλεμο. ΟΧΙ στα ναρκωτικά. ΟΧΙ στην κακοποίηση. Κάλλια Αποστολάκη
Στους Ολυμπιακούς αγώνες το 1946, στη Βοστώνη, ο Στέλιος Κυριακίδης κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στον Μαραθώνιο . Έτρεξε με δική του ευθύνη γιατί οι Αμερικάνοι γιατροί , αφού τον εξέτασαν, είπαν ότι θα πεθάνει αν τρέξει 42 χλμ. (Είχε ταλαιπωρηθεί το σώμα του από την πείνα και την ασιτία στη διάρκεια της Κατοχής.) Ο εκφωνητής το γνώριζε αυτό και έκπληκτος φώναζε από τα μεγάφωνα ότι κέρδισε αυτός ο πεινασμένος που ήρθε από τη χώρα των τρελών. Γιατί τρελούς θεωρούσαν τους Έλληνες που τόλμησαν και πολέμησαν τους Ιταλούς και αργότερα τους Γερμανούς. Πολλοί που είχαν κερδίσει χρήματα από τα στοιχήματα που είχαν βάλει, έτρεξαν κοντά στον Έλληνα και του τα πρόσφεραν. Ο Στέλιος Κυριακίδης δε δέχτηκε –αν και τα είχε ανάγκη- είπε ΟΧΙ και τους απάντησε : “Εγώ έτρεξα για όλους τους πεινασμένους Έλληνες κι ΟΧΙ για χρήματα.” (Αυτή η ιστορία μας αρέσει πάρα πολύ.) Ελπίδα Γιανναράκη, Στέφανος Παπανικολάου,Γιώργος Αποστολάκης
Δεν είμαστε αδιάφοροι όταν συμβαίνει κάτι άσχημο στους άλλους. Το σταματάμε αμέσως. Αυτό θα θέλαμε να κάνουν κι οι άλλοι σε μας. Μαρία Γαλανάκη, Βαλεντίνα Μππαλαντινάκη
Οι Έλληνες είπαν δύο ΟΧΙ τότε: στους Ιταλούς και τους νίκησαν και στους Γερμανούς και τους καθυστέρησαν. Μας νίκησαν αλλά όχι εύκολα. Μανώλης Κλειδουχάκης
ΟΧΙ στο αλκοόλ, ΟΧΙ στην
απρόσεκτη οδήγηση. Δεν πίνουμε όταν
πρέπει να οδηγήσουμε γιατί πολλά
ατυχήματα έχουν γίνει και σκοτώνονται
πολλά νέα παιδιά. ΠΡΟΣΟΧΗ. Και πρέπει
να έχουμε δίπλωμα. Βασιλική Κυπραίου
ΟΧΙ στην κακοποίηση των ζώων. Τα προστατεύουμε και τα αγαπάμε. Κατερίνα Σηφάκη, Προκόπης Χατζημιχελάκης
ΟΧΙ στη σωματική και στη λεκτική βία. Αγαπάμε το σώμα μας και τη ψυχή μας και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν να μας πληγώσει. ΕμιλιάνοΤούσα, Κατερίνα Τουρνά
ΟΧΙ στους εθισμούς και στις εξαρτήσεις. ΝΑΙ στην εκπαίδευση και στη γνώση. Όταν γνωρίζουμε έχουμε το θάρρος να πούμε ΟΧΙ εκεί που πρέπει και να μη σκύβουμε το κεφάλι. Άρτεμις Κανδυλάκη, Μαρία Κουρνιδάκη
Χανιωτικα νέα (Σάββατο,26.10.24)
https://www.haniotika-nea.gr/paidotopos-e-taxi-i-sch-varypetroy-to-ochi-toy-1940-kai-toy-simera/
Χρόνια Πολλά! Συγχαρητήρια για τον Παιδότοπο! Πάντοτε πρωτότυπος, πάντοτε φρέσκος κι ωραίος! Ευχαριστούμε Δάσκαλε! Με εκτίμηση! Βαγγέλης Παγωνίδης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι από εδώ ευχαριστώ σε, καλέ μου συνάδελφε στη Δασκαλοσύνη!
ΑπάντησηΔιαγραφή