ΠΟΙΗΣΗ

ΤΕΛΟΣ (;)

Σήμερα πέθανε και η ελπίδα.
Ύστερα από τόσους θανάτους,
δεν μπόρέσαμε πια να κλάψουμε.
Την πλύναμε με αρώματα.
Ήταν παρθένα.
Την ντύσαμε με πάλλευκο χιτώνα.
Της χτενίσαμε τα μακριά μαλλιά.
Της σταύρώσαμε τα χέρια.
και την θάψα στην καρδιά μος

Δεν θα αργήσει η Ανάσταση.!

Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης (ΚΑΖΟΒΑΡ, Γ' έκδοση, 2014) 

https://www.facebook.com/groups/474236870135188/?multi_permalinks=1755012165390979&notif_id=1748772968697168&notif_t=feedback_reaction_generic&ref=notif