ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΤΑ ΠΡΩΤΟΒΡΟΧΙΑ τα θέλαμε, τα καταχαρήκαμε κιόλας, όχι πάντως τον χειμώνα. Θέλαμε δηλαδή να βρέξει, δεν θέλαμε ωστόσο, να πολυβρέξει. Αυτό εννοούσαμε ευχόμενοι απ’ τις πρώτες μέρες τ’ Αυγούστου “καλό χειμώνα”. Να βρέξει, κι όχι να πολυβρέξει... Με τίποτα δεν θέλουμε τον αφανισμό του Φθινόπωρου άλλωστε.

ΜΑΚΡΥΣ, ΠΟΛΥ μακρύς ο δρόμος μέχρι την 4η Οκτωβρίου. Ας μην συμπεριφέρονται, λοιπόν, κάποιοι σαν να έχει κοπεί το νήμα. Και προπαντός να μην ράβουν κοστούμια.

ΑΛΛΟΣ ΕΧΑΣΚΕ κι άλλος εμετάλαβε. Στην ίδια γραμμή. Άλλος έραβε κουστούμι κι άλλος το φόρεσε. Οι εξαιρέσεις των κανόνων. Οι κανόνες. Αυτός που χάσκει, αυτός και μεταλαβαίνει. Και βεβαίως αυτός που ράβει, με την προϋπόθεση ότι του το έχει πει ο αρχηγός να ράψει κουστούμι, φορά κουστούμι.

ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ 151 βουλευτές και να κρέμεται στην μπαμπακερή κλωστή, στην ψήφο του όποιου πράσινου Τατούλη. Το χειρότερο σενάριο.
ΔΟΥΚΑΣ ΠΕΤΡΟΣ το παίζει ο Πέτρος Δούκας στην προσπάθειά του να πάρει το χρίσμα του υποψήφιου βουλευτή του υπόλοιπου Αττικής από τον αυτοκράτορα Κώστα. Δεν του βγαίνει; Κανένα πρόβλημα. Το Δουκάτο να 'ναι καλά.

ΚΑΛΗ ΓΑΤΑ δεν είναι η άσπρη γάτα ή η μαύρη γάτα, αλλά αυτή που πιάνει τους ποντικούς. Αν συμφωνείτε με την παραπάνω ρήση (του Τσου Εν Λάι, νομίζω) σκεφτείτε ποιοι ποντικοί θέλετε να πιαστούν κι αποφασίσετε ποια γάτα θα ψηφίσετε.

ΑΝΟΙΞΑΝ ΧΘΕΣ τα σχολεία! Μετά φόβου γρίπης και πολλής αγωνίας απ' τους γονείς. Ο Θεός να βάλει το χέρι του. Ωστόσο, συν Αθηνά και χείρα κίνει!

ΜΙΑ ΠΛΑΚΑ κι ένα κοντύλι, ήταν τα μόνα πράγματα που είχε μαζί του μια φορά, ένα πρωτάκι όταν πρωτοπήγαινε στο σχολείο. Σ' αυτήν την πλάκα και μ' αυτό το κοντύλι μάθαινε να συλλαβίζει το όνειρό του να μάθει γράμματα.

ΕΚΤΟΣ απ’ τ’ αμερικάνικα καράβια ενδιαφέρονται λέει να ρίχνουν τις άγκυρές τους και κρουαζιερόπλοια στον κόλπο της Σούδας. Κάντε στην άκρη να 'ρθουνε, βρε. Δεν είναι άλλωστε όλο το λιμάνι δικό σας!

ΑΙΜΙΛΙΑ ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ, Χανιά! Σχεδόν όλα τα ποιήματά σου και μάλιστα ολόκληρα, που συμπεριλαμβάνονται στις ποιητικές συλλογές "Στο μαύρο καθρέφτη" και "Στο κατώφλι", που διάβασα και ξαναδιάβασα τελευταία, μπορούν να έχουν θέση στον επίλογο των "Πεταχτών". Ακέραιος, απαρτισμένος λόγος. Συγκινησιακή χρήση της γλώσσας σε βαθμό υπέρτατο. Αυτά, σαν ένα πρώτο σχόλιο.

ΚΑΠΟΙΟΣ ΡΩΤΗΣΕ έναν ασκητή: "Τί είναι για τον Θεό χίλια χρόνια;" "Ενα λεπτό της ώρας", απάντησε ο ασκητής. "Και τί είναι για τον Θεό ένα βουνό χρυσάφι;", ξαναρώτησε. "Ενας οβολός", απάντησε ο ασκητής. "Τότε παρακάλα να μου δώσει έναν "οβολό" του είπε. Ο ασκητής αφού προσευχήθηκε του είπε: "Ο Θεός μου είπε να περιμένεις ένα λεπτό της ώρας".

"Ο ήχος του ύπνου όταν έρχεται/ παραπατάει στις πατούσες./ Η μυρωδιά του βαραίνει τα βλέφαρα./ Οι πέντε αισθήσεις σιγανά/ τους ίσκιους τραγουδούνε./ Της γειτονιάς το γιασεμί/ χιονίζει όνειρα".
Το ποίημα "Του ύπνου" της Αιμιλίας Παπαβασιλείου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!

e-mail:kakatsakis@sch.gr

>> τυπώστε αυτό το άρθρο