Στα πεταχτά

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΦΤΑ ΜΟΛΙΣ μέρες έμειναν μέχρι τα Χριστούγεννα, λείπει, όμως, ο χριστουγεννιάτικος διάκοσμος. Τον εσωτερικό χριστουγεννιάτικο διάκοσμο εννοώ. Ολο στην μεμψιμοιρία είμαστε, για να μην πω στη μαύρη απελπισία. Χρειαζόμαστε μια δεύτερη ανάγνωση των πραγμάτων. Μια όσο γίνεται χριστουγεννιάτικη ανάγνωση. Πάντα μας περιμένει στη σπηλιά της Βηθλεέμ το αστέρι της ελπίδας.
ΣΤΟΝ ΑΠΟΗΧΟ της πρόσκλησης για διάλογο που έκανε ο Πρωθυπουργός προς τους κοινωνικούς εταίρους... Στον απόηχο του συμβουλίου των αρχηγών των πολιτικών κομμάτων υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας... Στον απόηχο της αντίδρασης των διεθνών αγορών ύστερα από τις ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού... Ο απόηχος, του απόηχου, τον απόηχο, ω απόηχε!
ΓΥΡΩ ΓΥΡΩ όλοι και στη μέση ο Μανώλης. Αν υποθέσουμε ότι ο Μανώλης είναι η προσωποποίηση της διαφθοράς.
ΕΛΛΗΝΑΣ... ελληνότατος (τί λέξη!) αποδεικνύεται ο Χοακίν Αλμούνια. Τη μια το παίζει με τις δηλώσεις του... Αλμουνιάδης, την άλλη... Αλμουνόπουλος και την παράλλη... Αλμουνάκης. Βρε, μήπως είναι... Δαναός και πρέπει να φοβούμαστε τα δώρα του;
Η ΝΤΟΡΑ και ο Σαμαράς, ο γεις τ’ αλλού κοντράρει/ και το ΠΑΣΟΚ χαμογελά και βγαίνει για... σαφάρι. Μάλλον κακό, για να μην σου πω πολύ κακό, δίχως μάλλον, για τον τόπο είναι αυτό, Ηλία Σταματάκη. Δίχως δυνατή αντιπολίτευση, κακή κυβέρνηση θα ’χουμε. Νομίζω.
Ο ΣΑΒΒΑΣ Τσιτουρίδης αμάρτησε για το παιδί του και παραιτήθηκε. Ο Ντίνος Ρόβλιας αμάρτησε για ψηφοφόρους του και παραιτήθηκε. Βίοι παράλληλοι!
ΠΡΟΧΩΡΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩ στη δημοσίευση του δεύτερου απ’ τα 12 κουφά που μου έστειλε ο Παυ(β)λής Πολυχρονάκης. Οσοι δεν θέλετε να το διαβάσετε, κλείστε τα μάτια σας και προσπεράστε το. Για να πω κι εγώ, το κουφό μου...
ΨΑΡΙΑ, ΠΟΥΛΙΑ και ζώα σαν είχανε φωνή/ και δεν μιλούσαν μόνο κότες και πετεινοί,/ πετεινός σε γάϊδαρο ήτανε καβάλα/ και του είπε ο γάιδαρος: Μίλα ρε κεφάλα. Το “κουφό” του Παβλή που λέγαμε. Τίτλος του: “Είπε ο γάϊδαρος τον πετεινό... κεφάλα”.
ΚΑΙ ΜΙΑ, ΚΑΙ ΔΥΟ, και τρεις και τέσσερις και πέντε μέρες (δέκα και βάλε για τον γείτονά μου τον Μήτσο!) δίχως τηλέφωνο. Καλωδιακή βλάβη και τα σκυλιά δεμένα! Με τα καλώδια των τηλεφωνικών μας γραμμών βεβαίως, βεβαίως.
ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΚΑΡΟΓΛΟΥ, ποιητή, Χανιά: Πιστεύω κι εγώ, όπως εσένα ακράδαντα αυτό που είπε ο Σατωμπριάν και το έβαλες προμετωπίδα στην ποιητική σου συλλογή “Αδεια εξόδου” που μόλις κυκλοφορήθηκε απ’ τις εκδόσεις “Οδός Πανός”. Τω όντι ο θάνατος δεν μας καταστρέφει, αλλά απλώς μας κάνει αόρατους. Και μας βλέπουν, και μας ακούνε, και μας διαβάζουν οι αγαπημένοι μας, λοιπόν. Πώς να μην διαβάσει μαζί με όλους εμάς τα που της γράφεις η Δέσποινα!
ΟΤΑΝ Ο ΒΑΣΙΛΙΑΣ της Αγγλίας Κάρολος ο Β’ γύρισε στον θρόνο του, μετά την επανάσταση του Κρόμγουελ πρόσφερε στον μεγάλο ποιητή Μίλτωνα (τον δημιουργό του “Απολεσθέντος Παραδείσου” ) μια κρατική θέση απ’ την οποία θα μπορούσε να αποκτήσει πολλά χρήματα. Η γυναίκα του Μίλτωνα, που ήταν φιλόδοξη και φιλοχρήματη, τον συμβούλευσε να την δεχθεί. Ο ποιητής όμως την αρνήθηκε λέγοντάς της: “Εσύ ονειρεύεσαι το πολυτελές αμάξι και τ’ ακριβά φορέματα. Εγώ όμως ένα όνειρο μόνο έχω: Να ζήσω και να πεθάνω σαν τίμιος άνθρωπος.”
“Καθημερινά την ώρα που βραδιάζει/ Σου γράφω τα νέα της ημέρας/ Κι ύστερα τρέχω να προλάβω/ Το ταχυδρομείο ανοιχτό/ Να ζυγίσουν το φάκελο/ Μήπως είναι υπέρβαρος/ Ομως πάντα σαν κι εσένα ελαφρύς είναι/ Γι’ αυτό για να μην χαθεί/ Τον στέλνω συστημένο/ Ελπίζω μόνο να σε βρουν/ Μέσα στους τόσους που μαζευτήκατε εκεί πέρα”
Το ποίημα “Καθημερινά την ώρα που βραδιάζει” του Λεωνίδα Κακάρογλου. Από την ποιητική του συλλογή “Αδεια εξόδου”

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(hppt://petaxta.blogspot.com)