Eυθύβολα και μη...
Γράφει ο
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ.
KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: nek@haniotika-nea.gr

Μία... κουβέρτα
Είναι τέτοια η εποχή μας κι οι ρυθμοί της που δεν... αφήνουν αρκετό χρόνο για να ακούσεις τον διπλανό σου, να αφουγκραστείς τα που έχει να σου πει! Τον πόνο του, την αγωνία του, την ένστασή του, ακόμη κι εκείνη τη μιζέρια του! Την δική του -κατάδική του- διαφορετικότητα που οι περισσότεροι ενδεχομένως ακόμη και μέσα στο στενότερο περίγυρό του αγνοούν, ακριβώς γιατί δεν έχουν το χρόνο να ακούσουν!
...Πορείες μοναδικές και μοναχικές χαράσσει ο καθένας μας που όταν κάποια στιγμή βρεθούν σε απόσταση αναπνοής -απέναντι-
όπως τα ομώνυμα απωθούνται και αλλάζουν κατεύθυνση για να ξανακάνουν το ίδιο, λίγο αργότερα, στην επόμενη συνάντηση!
...Καταννοώ αλλά μέχρι εκεί, μπορεί και να συμπονέσω αλλά πάλι ως εκεί! Συμπάσχω, συμμετέχω έως ότου συναντήσω μια επόμενη καθημερινή ιστορία κάποιου που στο λίγο χρόνο που θα του αφιερώσω, με κάνει ασυνείδητα-συνειδητά να επαναπροσδιορίσω τις προτεραιότητές μου, να αναθεωρήσω κάποιες απόψεις μου, να ομολογήσω τα λάθη μου, να συλλογιστώ τη δική μου πραγματικότητα-καθημερινότητα, να...
Οπως κι εγώ, έτσι όλοι μας στροβιλίζομαστε γύρω από κοινούς άξονες, γύρω από όλα αυτά τα συμβαίνοντα σε μια τέτοια
κοινωνία όπως η σημερινή!
...Ψάχνοντας απαντήσεις, ερευνώντας τα ερωτηματικά, δίνοντας κάποιες πρόσκαιρες ή μόνιμες λύσεις, χαρίζοντας κάποιες μικρές ευτυχισμένες στιγμές όταν βοηθάς -όπως μπορείς- με μια προσευχή, με κάτι πιο λίγο κι από αυτή, κάποιους που αντικειμενικά τις χρειάζονται!
...Κι όλα καλά, όλα άγια, άγιες ημέρες έρχονται σε
ένα κόσμο άδικο, παράλογο, άγριο!
Σκοτεινιάζει το βλέμμα και πάλι! Από κάποια χαραμάδα ελπίζω να δω λίγο να αχνοφαίνεται κάποιο φως! Ενα έστω ίχνος ελπίδας για να συμβούν τα πιο απλά!
Εκείνα που θα φτιάξουν έστω και λίγο τον κόσμο του Βασίλη που είναι η τρίτη η τέταρτη(;) χρονιά του που κοιμάται έξω δίχως ένα κεραμίδι να τον σκεπάζει!
Ναι, ευκαιρίες ίσως του δόθηκαν να μη γυρίζει σα το σκυλί από δω κι από κει! Ισως και να μην έχει την δύναμη να τις κρατήσει, ίσως πολλά κι άλλα πολλά!
Ομως ποιος μπορεί να κρίνει τις αιτίες, τις τις δυνάμεις του καθενός!
Στην προσευχή μου -εκτός άλλων- "παρακαλώ Θε μου" να σταματήσει εκείνος ο... "άλλος"-ο άγνωστος να αρπάζει την κουβέρτα του Βασίλη! Είναι η δεύτερη που του παίρνει μέσα σε λίγες ημέρες! Ισως κι εκείνος ο "άλλος" ανάγκη να την έχει!
Ποιος ξέρει, ίσως και περισσότερη απ’ ό,τι ο Βασίλης!
Ποιος είμαι ’γω που θα κρίνω την πράξη του άλλου; Δεν βρέθηκα ποτέ στα παπούτσια του! Μια λύση θέλω, μακάρι να βρεθεί...

>> τυπώστε αυτό το άρθρο