Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ έφυγαν, ο Όλι Ρεν έρχεται! Μαζί μ' αυτόν μας έρχονται (προσέξτε τη διατύπωση, δεν λέω "μας φέρνει", λέω "μας έρχονται") και τα νέα μέτρα. Μόνα τους έρχονται. Σαν φυσικό φαινόμενο. Σαν την βροχή που πρέπει να πέσει και πέφτει, αφού δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να την κρατήσουν τα σύννεφα.
ΠΡΟΣΟΧΗ! Μην τυχόν και θιγούν από την βροχή των νέων μέτρων οι Τράπεζες και οι Πολυεθνικές! Προσοχή μην χάσουν την ανταγωνιστικότητά τους οι πρώτες και τα κέρδη τους οι δεύτερες! Προσοχή να μην καούν μαζί με τα χλωρά μας και τα ξερά τους!
ΒΡΕ ΠΩΣ αλλάζουν οι καιροί! Να δεις που εκεί που ούτε να τους βλέπουμε ούτε να τους ακούμε, θέλαμε τους Αμερικάνους, θα το ρίξουμε στο φλερτ μαζί τους. Ο πνιγμένος απ' τα μαλλιά του πιάνεται.
ΤΟ ΚΑΛΟ το παλικάρι ξέρει κι άλλο μονοπάτι! Είναι κι αυτό μια άποψη. Μόνο που μπορεί και το άλλο μονοπάτι να 'χει επίσης τις ίδιες και χειρότερες παγίδες, μπορεί να βγάζει σε αδιέξοδο, μπορεί να οδηγεί στον γκρεμνό...
ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ μονοπάτι, το κινέζικο μονοπάτι, το αραβικό μονοπάτι, το αμερικάνικο μονοπάτι. Από μονοπάτια επί χάρτου άλλο τίποτα. Ένα φωτεινό μονοπάτι, βρε παιδιά!
ΑΝΤΙ 12 εκατομμυρίων ευρώ μας πληροφορεί το "Έθνος" (7/2) πωλείται από τον τούρκο ιδιοκτήτη του το ανάκτορο της Μαγναύρας που το έχτισε ο Μέγας Κωνσταντίνος. Πόσα να πιάνει άραγε η Αρχαία Αγορά Γιώργο; αναρωτιέται "ο βοριάς" σ' ένα απ΄τα μποφόρ του στην "Χριστιανική" αναδημοσιεύοντας την είδηση. Πόσα να πιάνει η Ακρόπολη; αναρωτιέμαι εγώ. Αν είναι να πουλήσουμε κάτι, να πουλήσουμε για να ξεχρεώσουμε.
ΜΕΤΑ τις εκπτώσεις οι προσφορές. Μετά τις προσφορές το τζάμπα. Μετά το τζάμπα το πάρε κόσμε να σε πληρώσουν κι από πάνω. Εκεί θα καταλήξουμε στο τέλος. Να μου το θυμάστε! Ύστερα από το θάνατο του εμποράκου.
ΑΝ ΤΟ 'βλεπε πως ήτανε ληγμένο/ το κώνειο το τρισκαταραμένο/ θα ζούσε ακόμα ο σοφός Σωκράτης/ είπε ο ψυχίατρος ο Πολυκράτης. Για την αντιγραφή Παύλος Πολυχρονάκης, ο γνωστός και μη εξαιρετέος Παβλής βεβαίως βεβαίως. Για την αντιγραφή της αντιγραφής βεβαίως, βεβαίως, βεβαίως, ο γράφων.
ΚΑΙ ΜΙΑ και το 'φερε η κουβέντα για τον Σωκράτη, τι θα λέγατε για την αναθεώρηση της δίκης του; Δεν μπορεί, εδώ γίνεται αναθεώρηση για την δίκη των Έξι, για την δίκη του Σωκράτη, που έγινε καραμπινάτη παραβίαση των δικονομικών δεδομένων δεν θα γίνει;
“ΔΥΤΙΚΑ του Ομήρου", με καπετάνιο τον πρώην πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης, καθηγητή Γιάννη Φίλη, μας καλεί να ταξιδέψουμε μεθαύριο Δευτέρα, για μια περίπου ώρα, απ' τις 7-8 μ.μ. περίπου, ο δήμος Χανίων. Για την παρουσίαση της ποιητικής συλλογής, του εξ Ασίνης ορμώμενου ξεχωριστού συμπολίτη μας, στην αίθουσα Συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων, ο λόγος. Πολλοί, πιστεύω, οι πιστοί που θα προσέλθουν.
ΔΙΗΓΟΥΝΤΑΙ πως ο ρωμαίος αυτοκράτορας Τίτος κατά τη διάρκεια κάποιου επίσημου δείπνου, θυμήθηκε πως εκείνη την ημέρα δεν είχε κάμει καλό σε κανέναν άνθρωπο. Διέκοψε, λοιπόν, το φαγητό του και τινάχτηκε από τη θέση του αφήνοντας ένα ξεφωνητό: Diem Perdidi! (Δηλαδή: Έχασα μια ημέρα!)
"Στη δεύτερη πάροδο του 20ού αιώνα/ οι πιο πολλοί ήταν απορροφημένοι από την επιθυμία/ που εφορμούσε στο χρόνο καθέτως./ Δεν πρόσεξαν τη φύση που ισοπεδώνει/ μιλάει οικονομία/ κι όταν να παίξει θέλει η ζωή διδάσκει/ όπως εκείνο τον φευγάτο σπίνο/ που βάλθηκε να φωτίζει τα λιόδεντρα./ Οι πιο πολλοί ήταν απορροφημένοι/ καθώς ακύρωναν τα παίγνια της φύσης/ επιβεβαιώνοντας με την επίπεδη ανωνυμία τους/ την υπέρτατη δικαιοσύνη."
Το ποίημα "Δίκαιο αξίωμα" του Γιάννη Φίλη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
(Χανιώτικα Νέα,27.02.10)
Σάββατο 27 Φεβρουαρίου 2010
Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
mail:kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΝΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΦΛΕΒΑΡΟ κουτσά στραβά, απ’ ό,τι φαίνεται την βγάλαμε. Για να δούμε τώρα τι θα κάνουμε με τον Μάρτη που μας έρχεται όλος φούρια σε δυο μέρες. Εκεί να δείτε τι πάει να πει γδάρσιμο! Εκεί να δείτε παλούκια που έχουμε να πηδήσουμε!
ΤΡΟΜΑΞΑΤΕ; Μην τα παίρνετε όλα όσα έγραψα, όπως κι όλα τα άλλα που γράφονται και ακούγονται στα σοβαρά. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει/ δεν την σκιάζει κρίση καμιά/ μόνo λίγο καιρό ξαποσταίνει/ και ξανά προς την ανάκαμψη τραβά. Μην το ξεχνάτε αυτό! Τραγουδάτε το όπου κι αν βρίσκεστε όποια ώρα κι αν είναι...
ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ η προχθεσινή. Ως εδώ και μη παρέκει. Να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν κι όχι οι εργαζόμενοι που δεν φταίνε σε τίποτα, βροντοφώναξαν. Αδικο έχουν;
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ δεν έχουν άδικο, όμως... παντοαιωνίως, αυτό το “όμως” είναι που χαλάει τα πράγματα. Αυτό φταίει που την “νύφη” μόνο αυτοί που φταίνε δεν την πληρώνουν.
ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΩ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ προϊόντα... Δεν ψωνίζω γερμανικά προϊόντα... Δεν ψωνίζω γερμανικά προϊόντα... Οχι, δεν κόλλησε η βελόνα. Εκατό φορές πρέπει να το γράψω για να το εμπεδώσω.
ΑΝ ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ οι Γερμανοί τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας χρωστούνε απ’ το χρυσάφι που αρπάξανε, θα γλιτώναμε από πολλές περιπέτειες. Και βεβαίως αν είχε και η γιαγιά μου καρούλια, θα ήτανε πατίνι.
ΜΕ ΤΟ ΓΑΝΤΙ ΤΑ ’ΠΕ στους Γερμανούς ο Κάρολος Παπούλιας, σε ήχο βαρύ τους τα ’ψαλε ο Φίλιππος Πετσάλνικος, χοντρά τους τα ’χωσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους. Εκαμε τη μούρη τους κρέας.
ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΠΙΘΑΡΑΣ κολλά τ’ αυτί του πιθαριού. Αυτό μου ’πε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος όταν τον ρώτησα, πώς είδε την απάντηση της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνας Μπατζελή σε ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ σχετικά με τις ζημιές που υπέστησαν οι αγρότες του νομού μας από την καρπόπτωση των ελιών.
ΔΗΜΟΣ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ με πρωτεύουσα την... Χώρα Αποκορώνου και δήμος Σελίνου με πρωτεύουσα την... Χώρα Σελίνου. Κατά το δοκιμασμένο της επαρχίας Σφακίων με πρωτεύουσα την Χώρα Σφακίων. Αλλουνού παπά Ευαγγέλιο να βρει τις... χώρες του Αποκορώνου και του Σελίνου.
ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΕΦΕΤΟΣ ο Πρωτοστάτης Αγγελος θα πει στην Θεοτόκο το “Χαίρε”. Χαράς σ’ εκείνον που θα τον δει την ώρα που αφήνει τη θέση του στην αριστερή πύλη και κατευθύνεται στην εικόνα της!
Κ. ΑΝΤΩΝΗ ΠΛΥΜΑΚΗ, Χανιά: Θαυμασμός! Η πρώτη λέξη που ’ρθε στον νου μου με το που πήρα στα χέρια μου το τελευταίο σου βιβλίο, το 5ο της σειράς για τα Χανιά και ειδικά για τη Λευκά Ορη, τον συλλεκτικό τόμο “Μνήμες Σαμαριάς” που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Πόσο πιο φτωχός θα ήταν αλήθεια, ο τόπος μας αν έλειπε η διαχρονική προσφορά σου! Πόσο πιο μεγάλη γίνεται η μέσα μας Κρήτη με την παρουσία σου!
ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ είχαν αναθέσει στον Αριστείδη το αξίωμα του δικαστή. Μια μέρα, λοιπόν, δυο πολίτες ήρθαν να ζητήσουν το δίκιο τους για μια κτηματική διαφορά που είχαν. Ο ένας απ’ αυτούς για να προδιαθέσει τον Αριστείδη δυσμενώς απέναντι του αντιδίκου του, του θύμησε κάποιο κακό που ο άνθρωπος εκείνος είχε κάνει άλλοτε στον Αριστείδη. “Εδώ δικάζεται τώρα η υπόθεσή σου και όχι η δική μου”, του είπε από το βήμα ο Αριστείδης και δεν τον άφησε να συνεχίσει.
“Χαίρε του προβάτου και του ποιμένα μάνα·/ χαίρε καταφυγή,
όπου ξαποσταίνουν οι πιστοί./ Χαίρε προπύργιο εναντίον αοράτων εχθρών·/ χαίρε, εισιτήριο του Παραδείσου./ Χαίρε, γιατί ο ουρανός
ευφραίνεται μαζί με τη γη./ Χαίρε, γιατί η γη γιορτάζει μαζί
με τον ουρανό”.
Από τον Ακάθιστο Υμνο (μετάφραση Ι.Μ. Χατζηφώτη)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα Νέα(26.02.09)
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
mail:kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΝΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΦΛΕΒΑΡΟ κουτσά στραβά, απ’ ό,τι φαίνεται την βγάλαμε. Για να δούμε τώρα τι θα κάνουμε με τον Μάρτη που μας έρχεται όλος φούρια σε δυο μέρες. Εκεί να δείτε τι πάει να πει γδάρσιμο! Εκεί να δείτε παλούκια που έχουμε να πηδήσουμε!
ΤΡΟΜΑΞΑΤΕ; Μην τα παίρνετε όλα όσα έγραψα, όπως κι όλα τα άλλα που γράφονται και ακούγονται στα σοβαρά. Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει/ δεν την σκιάζει κρίση καμιά/ μόνo λίγο καιρό ξαποσταίνει/ και ξανά προς την ανάκαμψη τραβά. Μην το ξεχνάτε αυτό! Τραγουδάτε το όπου κι αν βρίσκεστε όποια ώρα κι αν είναι...
ΑΠΕΡΓΙΑ ΚΟΚΚΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ η προχθεσινή. Ως εδώ και μη παρέκει. Να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν κι όχι οι εργαζόμενοι που δεν φταίνε σε τίποτα, βροντοφώναξαν. Αδικο έχουν;
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ δεν έχουν άδικο, όμως... παντοαιωνίως, αυτό το “όμως” είναι που χαλάει τα πράγματα. Αυτό φταίει που την “νύφη” μόνο αυτοί που φταίνε δεν την πληρώνουν.
ΔΕΝ ΨΩΝΙΖΩ ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ προϊόντα... Δεν ψωνίζω γερμανικά προϊόντα... Δεν ψωνίζω γερμανικά προϊόντα... Οχι, δεν κόλλησε η βελόνα. Εκατό φορές πρέπει να το γράψω για να το εμπεδώσω.
ΑΝ ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ οι Γερμανοί τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας χρωστούνε απ’ το χρυσάφι που αρπάξανε, θα γλιτώναμε από πολλές περιπέτειες. Και βεβαίως αν είχε και η γιαγιά μου καρούλια, θα ήτανε πατίνι.
ΜΕ ΤΟ ΓΑΝΤΙ ΤΑ ’ΠΕ στους Γερμανούς ο Κάρολος Παπούλιας, σε ήχο βαρύ τους τα ’ψαλε ο Φίλιππος Πετσάλνικος, χοντρά τους τα ’χωσε ο Θεόδωρος Πάγκαλος. Ούτε ψύλλος στον κόρφο τους. Εκαμε τη μούρη τους κρέας.
ΟΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΠΙΘΑΡΑΣ κολλά τ’ αυτί του πιθαριού. Αυτό μου ’πε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος όταν τον ρώτησα, πώς είδε την απάντηση της υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Κατερίνας Μπατζελή σε ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ σχετικά με τις ζημιές που υπέστησαν οι αγρότες του νομού μας από την καρπόπτωση των ελιών.
ΔΗΜΟΣ ΑΠΟΚΟΡΩΝΟΥ με πρωτεύουσα την... Χώρα Αποκορώνου και δήμος Σελίνου με πρωτεύουσα την... Χώρα Σελίνου. Κατά το δοκιμασμένο της επαρχίας Σφακίων με πρωτεύουσα την Χώρα Σφακίων. Αλλουνού παπά Ευαγγέλιο να βρει τις... χώρες του Αποκορώνου και του Σελίνου.
ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΕΦΕΤΟΣ ο Πρωτοστάτης Αγγελος θα πει στην Θεοτόκο το “Χαίρε”. Χαράς σ’ εκείνον που θα τον δει την ώρα που αφήνει τη θέση του στην αριστερή πύλη και κατευθύνεται στην εικόνα της!
Κ. ΑΝΤΩΝΗ ΠΛΥΜΑΚΗ, Χανιά: Θαυμασμός! Η πρώτη λέξη που ’ρθε στον νου μου με το που πήρα στα χέρια μου το τελευταίο σου βιβλίο, το 5ο της σειράς για τα Χανιά και ειδικά για τη Λευκά Ορη, τον συλλεκτικό τόμο “Μνήμες Σαμαριάς” που είχες την καλοσύνη να μου στείλεις. Πόσο πιο φτωχός θα ήταν αλήθεια, ο τόπος μας αν έλειπε η διαχρονική προσφορά σου! Πόσο πιο μεγάλη γίνεται η μέσα μας Κρήτη με την παρουσία σου!
ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ είχαν αναθέσει στον Αριστείδη το αξίωμα του δικαστή. Μια μέρα, λοιπόν, δυο πολίτες ήρθαν να ζητήσουν το δίκιο τους για μια κτηματική διαφορά που είχαν. Ο ένας απ’ αυτούς για να προδιαθέσει τον Αριστείδη δυσμενώς απέναντι του αντιδίκου του, του θύμησε κάποιο κακό που ο άνθρωπος εκείνος είχε κάνει άλλοτε στον Αριστείδη. “Εδώ δικάζεται τώρα η υπόθεσή σου και όχι η δική μου”, του είπε από το βήμα ο Αριστείδης και δεν τον άφησε να συνεχίσει.
“Χαίρε του προβάτου και του ποιμένα μάνα·/ χαίρε καταφυγή,
όπου ξαποσταίνουν οι πιστοί./ Χαίρε προπύργιο εναντίον αοράτων εχθρών·/ χαίρε, εισιτήριο του Παραδείσου./ Χαίρε, γιατί ο ουρανός
ευφραίνεται μαζί με τη γη./ Χαίρε, γιατί η γη γιορτάζει μαζί
με τον ουρανό”.
Από τον Ακάθιστο Υμνο (μετάφραση Ι.Μ. Χατζηφώτη)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα Νέα(26.02.09)
Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010
Eυθύβολα και μη...
Μπιράλ... uber alles
Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
nek@haniotika-nea.gr
Το άκουσα και αυτό: Να σαμποτάρουμε λέει όλα τα γερμανικά προϊόντα! Ο,τι προέρχεται από τη χώρα εκείνη, η οποία βάσει των τελευταίων εξελίξεων παρουσιάζεται ως ο κύριος εχθρός μας! Τη χώρα που, δίκαια ή άδικα, δεν μας αφήνει σε χλωρό κλαρί κι ούτε θέλει να μας συνδράμει τους κακόμοιρους που τα φάγαμε από δω κι από κει και τώρα βγήκαμε σε μια ιδιότυπη ζητιανιά!
Αφού δεν μας βοηθούν λοιπόν, να μη τους βοηθήσουμε ούτε εμείς κάνοντάς τους... σαμποτάζ! Δε λέω, είναι κι αυτό μια λύση! Να σταματήσουμε να τους ενισχύουμε! Ούτε σέντσι βρε αδερφέ σε εκείνους που χρηματοδοτούμε τόσα χρόνια καθημερινά αγοράζοντας προϊόντα τους! Και αν το καλοσκεφτεί κανείς, γιατί όχι, να μην κάνουμε το ίδιο και με άλλες χώρες που θεωρούμε ως εχθρούς της πατρίδος! Να αρχίσουμε να τους κτυπούμε εκεί που... πονούν πιο πολύ... στην τσέπη τους! Θα το μπορέσουμε; Είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο;
Ακούγεται πολύ "προχώ" αλλά... "ναι, είναι δυνατόν"!
...Κάποιος γνωστός μου έχει να πιει εκείνο το πασίγνωστο αμερικάνικο ποτό που κυριαρχεί στις μάζες κάπου 10 χρόνια! Αφορμή για να σταματήσει την κατανάλωσή του, ήταν ένα άρθρο που είχε διαβάσει -εκείνη την εποχή- στο οποίο εκτός πολλών άλλων αναφερόταν ότι στα σχέδια της συγκεκριμένης εταιρείας ήταν να εγκαταστήσει βρύσες, δίπλα στη βρύση του νερού, μέσα στα σπίτια -όσων βεβαίως το επιθυμούσαν- από τις οποίες θα έτρεχε το... ποτό αυτό!
Τόση ήταν η αλγεινή εντύπωση που του προκάλεσε αυτή η είδηση, ώστε αποφάσισε να μην το ξαναβάλει στο στόμα του...
Οσο κι αν ακούγεται κάπως "παράξενη" αυτή του η αντίδραση, τουλάχιστον εκείνος θεωρεί ότι κάνει κάποιου είδους αντίσταση! "Καλλιά 'χω να πίνω... μπιράλ" λέει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί!
Το... πρόβλημα βέβαια είναι ότι το μπιράλ δεν μπορεί να το βρει όπως το άλλο ποτό που βρίσκεται παντού! Αλλά γι' αυτό δεν ευθύνεται εκείνος!
Εκείνος νιώθει ότι εδώ και 10 χρόνια αντιστέκεται, δίχως τυμπανοκρουσίες και δίχως αφορισμούς ενάντια σε κανέναν, απολαμβάνοντας την όποια ανεξαρτησία του και ζώντας μια ευτυχισμένη ζωή πίνοντας το μπιραλάκι του..
Χανιώτικα Νέα(24.02.10)
Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
nek@haniotika-nea.gr
Το άκουσα και αυτό: Να σαμποτάρουμε λέει όλα τα γερμανικά προϊόντα! Ο,τι προέρχεται από τη χώρα εκείνη, η οποία βάσει των τελευταίων εξελίξεων παρουσιάζεται ως ο κύριος εχθρός μας! Τη χώρα που, δίκαια ή άδικα, δεν μας αφήνει σε χλωρό κλαρί κι ούτε θέλει να μας συνδράμει τους κακόμοιρους που τα φάγαμε από δω κι από κει και τώρα βγήκαμε σε μια ιδιότυπη ζητιανιά!
Αφού δεν μας βοηθούν λοιπόν, να μη τους βοηθήσουμε ούτε εμείς κάνοντάς τους... σαμποτάζ! Δε λέω, είναι κι αυτό μια λύση! Να σταματήσουμε να τους ενισχύουμε! Ούτε σέντσι βρε αδερφέ σε εκείνους που χρηματοδοτούμε τόσα χρόνια καθημερινά αγοράζοντας προϊόντα τους! Και αν το καλοσκεφτεί κανείς, γιατί όχι, να μην κάνουμε το ίδιο και με άλλες χώρες που θεωρούμε ως εχθρούς της πατρίδος! Να αρχίσουμε να τους κτυπούμε εκεί που... πονούν πιο πολύ... στην τσέπη τους! Θα το μπορέσουμε; Είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο;
Ακούγεται πολύ "προχώ" αλλά... "ναι, είναι δυνατόν"!
...Κάποιος γνωστός μου έχει να πιει εκείνο το πασίγνωστο αμερικάνικο ποτό που κυριαρχεί στις μάζες κάπου 10 χρόνια! Αφορμή για να σταματήσει την κατανάλωσή του, ήταν ένα άρθρο που είχε διαβάσει -εκείνη την εποχή- στο οποίο εκτός πολλών άλλων αναφερόταν ότι στα σχέδια της συγκεκριμένης εταιρείας ήταν να εγκαταστήσει βρύσες, δίπλα στη βρύση του νερού, μέσα στα σπίτια -όσων βεβαίως το επιθυμούσαν- από τις οποίες θα έτρεχε το... ποτό αυτό!
Τόση ήταν η αλγεινή εντύπωση που του προκάλεσε αυτή η είδηση, ώστε αποφάσισε να μην το ξαναβάλει στο στόμα του...
Οσο κι αν ακούγεται κάπως "παράξενη" αυτή του η αντίδραση, τουλάχιστον εκείνος θεωρεί ότι κάνει κάποιου είδους αντίσταση! "Καλλιά 'χω να πίνω... μπιράλ" λέει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί!
Το... πρόβλημα βέβαια είναι ότι το μπιράλ δεν μπορεί να το βρει όπως το άλλο ποτό που βρίσκεται παντού! Αλλά γι' αυτό δεν ευθύνεται εκείνος!
Εκείνος νιώθει ότι εδώ και 10 χρόνια αντιστέκεται, δίχως τυμπανοκρουσίες και δίχως αφορισμούς ενάντια σε κανέναν, απολαμβάνοντας την όποια ανεξαρτησία του και ζώντας μια ευτυχισμένη ζωή πίνοντας το μπιραλάκι του..
Χανιώτικα Νέα(24.02.10)
Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΦΟΥ μύρισε καλοκαίρι, με τη βοήθεια και της αφρικάνικης σκόνης τελευταία, ο Φλεβάρης, έδειξε ότι θέλει να το γυρίσει στο χειμωνιάτικο. Παλιά του τέχνη κόσκινο, το κόψιμο των φλεβών του. Για να δούμε, αν θα τον δούμε να την εξασκεί ή αν θα την αφήσει για τον Μάρτη, τον κακό παλουκοκαύτη.
ΜΗΝ ψάχνετε να βρείτε τι κρύβεται πίσω από τις γραμμές του παραπάνω "πεταχτού". Τίποτα απολύτως δεν κρύβεται. Απλά μ' ένα στην κυριολεξία μετεωρολογικό "πεταχτό" είπα ν' αρχίσω, μια που από χθες μεταφορικά κακοσύνεψε ακόμα περισσότερο, με τον ερχομό των διαφόρων ελεγκτών, ο καιρός της πατρίδας μας.
ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ έρχονται! Ο τίτλος του έργου που παιζόταν τώρα και κάποιους μήνες. Οι ελεγκτές είναι εδώ! Ο τίτλος του έργου που θα παίζεται για κάποια χρόνια. Οι ελεγκτές να πάνε στον αγύριστο και να μας αφήσουν να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας. Η περίληψη ενός έργου που θα μείνει στα αζήτητα.
ΘΑ ΜΑΣ σώσουν, δεν θα μας σώσουν, θα μας σώσουν, δεν θα μας σώσουν, θα μας σώσουν, δε θα μας σώσουν... Ό,τι και να πει στο τέλος η μαργαρίτα την αμπωχτέ στον γκρεμό εγώ την φοβούμαι. Μακάρι να 'σουν μόνος σου, γερω-δάσκαλε!
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ της κινέζικης ημέρας μας τελείωσε πριν καν αρχίσει. Η σκληρή πραγματικότητα της ευρωπαϊκής νύχτας είναι εδώ. Λίγο φωτισμό, έστω από το Αμπού-Ντάμπι, βρε παιδιά! Λίγο φωτισμό από αραβικές γεννήτριες, μια που η ευρωπαϊκή ΔΕΗ έχει μπλακάουτ!
ΟΣΟ ΝΑ 'ΝΑΙ κάτι ψιλές, για να το πω λαϊκά, ο Κάρολος Παπούλιας της Ανγκελα Μέρκελ της τις έριξε. Καιρός ήταν, ε. Πού να γυρίσει, όμως, αυτή να δει την καμπούρα της!
ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ της αυριανής γενικευμένης και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα απεργίας. Οι μόνοι που δεν θ' απεργήσουν μου φαίνεται ότι θα 'ναι οι ελεγκτές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Κάποιοι πρέπει να ελέγξουν τους ελεγκτές της Κομισιόν, δεν πρέπει;
ΑΦΟΥ δεν θα το πάρει, σε καμία των περιπτώσεων το πρωτάθλημα Ελλάδας ή όπως αλλιώς το λένε τέλος πάντων, καταλάβατε εσείς, η ΑΕΚΑΡΑ μας, ας το πάρει τουλάχιστον ο ΠΑΟΚ. Η κόκκινη γραμμή της επιθυμίας που έχει ο γνωστών φ(θ)ανατικών αισθημάτων γείτονάς μου. Ώρες είναι να τον δω να σηκώνει τον μαύρο δικέφαλο αετό δίπλα δίπλα με τον οιονεί σηκωμένο κιτρινόμαυρο.
ΔΩΣΤΕ και σώστε. Τα αρχεία μου κοντεύουν ν' αδειάσουν από ιστορικά ανέκδοτα. Σε λίγο, σε ένα μήνα περίπου, δεν θα υπάρχει σάλιο. Αν θέλετε, λοιπόν, να μην κηρύξω πτώχευση, και να κάνω στάση δημοσίευσης του συγκεκριμένου είδους, ακολουθήστε το παράδειγμα του Γερω-Χαράλαμπου που μου έστειλε, καλά να 'ναι, το σημερινό.
ΕΝΑΣ ματαιόδοξος και φαύλος Αθηναίος έφτιαξε ένα πολυτελέστατο σπίτι και πάνω στην εξώπορτά του έγραψε με χρυσά γράμματα: "Κανένας ανάξιος δεν θα περάσει το κατώφλι αυτής της πόρτας!" Ο Διογένης που τα είδε όλα αυτά ρώτησε τον Αθηναίο: "Καλά, του λόγου σου από ποια πόρτα θα μπαίνεις;"
"Άγιος ανέραστος της ερημίας,/ ολιγόπιστος, κι ανήμπορος/ να ικανοποιήσει τα τάματα των πιστών, (τσίγκινα στέρφα στήθη, λαγόνες αγνές)/ έβαλε φωτιά στο εικονοστάσι του/ κι από φιλοτιμία, αποσύρθηκε/ στων ουρανών την ερημία."
Ποίημα του Κώστα Καλαπανίδα
από την ποιητική συλλογή "Βομβύκιο"
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα Νέα(23.02.10.)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΦΟΥ μύρισε καλοκαίρι, με τη βοήθεια και της αφρικάνικης σκόνης τελευταία, ο Φλεβάρης, έδειξε ότι θέλει να το γυρίσει στο χειμωνιάτικο. Παλιά του τέχνη κόσκινο, το κόψιμο των φλεβών του. Για να δούμε, αν θα τον δούμε να την εξασκεί ή αν θα την αφήσει για τον Μάρτη, τον κακό παλουκοκαύτη.
ΜΗΝ ψάχνετε να βρείτε τι κρύβεται πίσω από τις γραμμές του παραπάνω "πεταχτού". Τίποτα απολύτως δεν κρύβεται. Απλά μ' ένα στην κυριολεξία μετεωρολογικό "πεταχτό" είπα ν' αρχίσω, μια που από χθες μεταφορικά κακοσύνεψε ακόμα περισσότερο, με τον ερχομό των διαφόρων ελεγκτών, ο καιρός της πατρίδας μας.
ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ έρχονται! Ο τίτλος του έργου που παιζόταν τώρα και κάποιους μήνες. Οι ελεγκτές είναι εδώ! Ο τίτλος του έργου που θα παίζεται για κάποια χρόνια. Οι ελεγκτές να πάνε στον αγύριστο και να μας αφήσουν να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας. Η περίληψη ενός έργου που θα μείνει στα αζήτητα.
ΘΑ ΜΑΣ σώσουν, δεν θα μας σώσουν, θα μας σώσουν, δεν θα μας σώσουν, θα μας σώσουν, δε θα μας σώσουν... Ό,τι και να πει στο τέλος η μαργαρίτα την αμπωχτέ στον γκρεμό εγώ την φοβούμαι. Μακάρι να 'σουν μόνος σου, γερω-δάσκαλε!
ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ της κινέζικης ημέρας μας τελείωσε πριν καν αρχίσει. Η σκληρή πραγματικότητα της ευρωπαϊκής νύχτας είναι εδώ. Λίγο φωτισμό, έστω από το Αμπού-Ντάμπι, βρε παιδιά! Λίγο φωτισμό από αραβικές γεννήτριες, μια που η ευρωπαϊκή ΔΕΗ έχει μπλακάουτ!
ΟΣΟ ΝΑ 'ΝΑΙ κάτι ψιλές, για να το πω λαϊκά, ο Κάρολος Παπούλιας της Ανγκελα Μέρκελ της τις έριξε. Καιρός ήταν, ε. Πού να γυρίσει, όμως, αυτή να δει την καμπούρα της!
ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ της αυριανής γενικευμένης και στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα απεργίας. Οι μόνοι που δεν θ' απεργήσουν μου φαίνεται ότι θα 'ναι οι ελεγκτές της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Κάποιοι πρέπει να ελέγξουν τους ελεγκτές της Κομισιόν, δεν πρέπει;
ΑΦΟΥ δεν θα το πάρει, σε καμία των περιπτώσεων το πρωτάθλημα Ελλάδας ή όπως αλλιώς το λένε τέλος πάντων, καταλάβατε εσείς, η ΑΕΚΑΡΑ μας, ας το πάρει τουλάχιστον ο ΠΑΟΚ. Η κόκκινη γραμμή της επιθυμίας που έχει ο γνωστών φ(θ)ανατικών αισθημάτων γείτονάς μου. Ώρες είναι να τον δω να σηκώνει τον μαύρο δικέφαλο αετό δίπλα δίπλα με τον οιονεί σηκωμένο κιτρινόμαυρο.
ΔΩΣΤΕ και σώστε. Τα αρχεία μου κοντεύουν ν' αδειάσουν από ιστορικά ανέκδοτα. Σε λίγο, σε ένα μήνα περίπου, δεν θα υπάρχει σάλιο. Αν θέλετε, λοιπόν, να μην κηρύξω πτώχευση, και να κάνω στάση δημοσίευσης του συγκεκριμένου είδους, ακολουθήστε το παράδειγμα του Γερω-Χαράλαμπου που μου έστειλε, καλά να 'ναι, το σημερινό.
ΕΝΑΣ ματαιόδοξος και φαύλος Αθηναίος έφτιαξε ένα πολυτελέστατο σπίτι και πάνω στην εξώπορτά του έγραψε με χρυσά γράμματα: "Κανένας ανάξιος δεν θα περάσει το κατώφλι αυτής της πόρτας!" Ο Διογένης που τα είδε όλα αυτά ρώτησε τον Αθηναίο: "Καλά, του λόγου σου από ποια πόρτα θα μπαίνεις;"
"Άγιος ανέραστος της ερημίας,/ ολιγόπιστος, κι ανήμπορος/ να ικανοποιήσει τα τάματα των πιστών, (τσίγκινα στέρφα στήθη, λαγόνες αγνές)/ έβαλε φωτιά στο εικονοστάσι του/ κι από φιλοτιμία, αποσύρθηκε/ στων ουρανών την ερημία."
Ποίημα του Κώστα Καλαπανίδα
από την ποιητική συλλογή "Βομβύκιο"
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα Νέα(23.02.10.)
Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010
ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Κάθε Κρητικός και η νοσταλγία του
Κάθε, όπου γης, Κρητικός και η ιστορία του. Κάθε, όπου γης, Κρητικός και η νοσταλγία του. Στο πλαίσιο αυτό κάθε Κρητικός της Θράκης και η ιστορία του και κάθε Κρητικός της Θράκης και η νοσταλγία του! Ιδίοις όμμασι και ιδίοις ωσί, κατά την τριήμερη παραμονή μου (5-7 Φεβρουαρίου τ.ε.) στην Κομοτηνή, λόγω των εκδηλώσεων που οργάνωσε εκεί το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" με τον γενικό τίτλο "Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθέριου Βενιζέλου", το διαπίστωσα αυτό. Στις κουβέντες που έκανα με πολλούς απ' τους μόνιμα κατοικούντες στην Θράκη Κρητικούς. Κυρίως όμως, όπως έγραψα (βλ. "Χ.Ν.", 12.2.10) στη συνεστίαση του Συλλόγου των Κρητών του νομού Έβρου "Ο Μίνωας", το βράδυ της δεύτερης μέρας, όπου μαζί με τα άλλα μέλη της Χανιώτικης αποστολής, παραβρέθηκα. Κατάμεστη από Κρητικούς του νομού Έβρου, αλλά και ευρύτερα της Θράκης, η μεγάλη, τεράστια σάλα, χωρητικότητας χιλίων και ατόμων, του κέντρου "Νεράιδα" της Αλεξανδρούπολης. Άρωμα Κρήτης στην όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Και βεβαίως πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα η νοσταλγία. Ένα ριζιμιό χαράκι. Ο αναθρώσκων απ' την πατρική παρασιά καπνός. Ένα απόμερο ακρογιάλι που το χαϊδεύει ή το δέρνει κατά περίπτωση, το κύμα. Μια γέρικη ελιά, ένα κλήμα, ένα αγιόκλημα, ένα κυπαρίσσι, ένα "είντα κάνεις". Μπορεί και μια μάνα ή μια αδερφή. Τα έβλεπα όλα τούτα στα μάτια τους, τα άκουγα στα λόγια τους, τα μελετούσα στα ζάλα του χορού τους. Συγκίνηση μέχρι δακρύων. Μαδάρες μου Χανιώτικες, κορφή του Ψηλορείτη και Λασιθιώτικα Βουνά, γειά σου, Παντέρμη Κρήτη!
Εις το επανιδείν...
Αλλεπάλληλους "σεισμούς" γνώρισε το βράδυ εκείνο το κέντρο "Νεράιδα" της Αλεξανδρούπολης, όπου έγινε η, περί ης ο λόγος στην προηγούμενη εύφημη μνεία, συνεστίαση. "Σεισμός" όταν ανακοινώθηκε από μικροφώνου η παρουσία μας. "Σεισμός" όταν πήρε τον λόγο ο Πρόεδρος του Συλλόγου των Κρητών του Έβρου για να χαιρετήσει. "Σεισμός" όταν μίλησε ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Νίκος Παπαδάκης κι είπε τ' όνομα "Βενιζέλος". "Σεισμός" όταν στην ομιλία του ο εκπρόσωπος των "Βρακοφόρων" του Ρεθύμνου είπε τη μαντινάδα: "Ο αετός στένει φωλιά στο πιο ψηλό χαράκι/ του Ψηλορείτη εσείς πουλιά λαμπρύνετε τη Θράκη". "Σεισμός" όταν ο λυράρης Γιώργος Λεκάκης με τους συνεργάτες του πήραν στα χέρια τους τα όργανα. "Σεισμός" όταν το χορευτικό συγκρότημα των "Βρακοφόρων" άνοιξε τον χορό. "Σεισμός" ύστερα από κάθε χορό, από κάθε τραγούδι. "Θρακιώτες και οι Κρητικοί γενήκανε αδέλφια/ και τη γλεντούνε τη ζωή για να ξεχνούν τα ντέρτια", μου έγραψε γι' αυτούς τους "σεισμούς", μεταξύ των άλλων, σε ηλεκτρονικό μήνυμα που μου έστειλε, ο και παρών εκείνο το βράδυ, γενικός γραμματέας του Συλλόγου των Κρητών της Ξάνθης, Αλέξανδρος Στεφανάκης. Εις το επανιδείν, Αλέξανδρε! Στην Ξάνθη αυτή τη φορά!
Για να δείτε τι σημαίνει ελληνική γλώσσα
Hellenic Quest λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους. Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας. Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, ο πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: "Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισάγει καινούργιες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα ν' αποκαλύψει. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων."
Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων. Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη, οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών, ότι η ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην Πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως.
Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια ν' αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου τους. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος ελληνίστρια Μαν Ντόναλι και οι καθηγητές ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι. Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας, όταν η Αγγλική έχει 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας.
Σημείωση: Πρόκειται για απόσπασμα από ένα μεγαλύτερο κείμενο με τον ίδιο τίτλο που μου έστειλε η και καλή φίλη αναγνώστρια της στήλης δασκάλα Ελένη Βορεινάκη. Τα σχόλια περιττεύουν...
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Κάθε Κρητικός και η νοσταλγία του
Κάθε, όπου γης, Κρητικός και η ιστορία του. Κάθε, όπου γης, Κρητικός και η νοσταλγία του. Στο πλαίσιο αυτό κάθε Κρητικός της Θράκης και η ιστορία του και κάθε Κρητικός της Θράκης και η νοσταλγία του! Ιδίοις όμμασι και ιδίοις ωσί, κατά την τριήμερη παραμονή μου (5-7 Φεβρουαρίου τ.ε.) στην Κομοτηνή, λόγω των εκδηλώσεων που οργάνωσε εκεί το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" με τον γενικό τίτλο "Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθέριου Βενιζέλου", το διαπίστωσα αυτό. Στις κουβέντες που έκανα με πολλούς απ' τους μόνιμα κατοικούντες στην Θράκη Κρητικούς. Κυρίως όμως, όπως έγραψα (βλ. "Χ.Ν.", 12.2.10) στη συνεστίαση του Συλλόγου των Κρητών του νομού Έβρου "Ο Μίνωας", το βράδυ της δεύτερης μέρας, όπου μαζί με τα άλλα μέλη της Χανιώτικης αποστολής, παραβρέθηκα. Κατάμεστη από Κρητικούς του νομού Έβρου, αλλά και ευρύτερα της Θράκης, η μεγάλη, τεράστια σάλα, χωρητικότητας χιλίων και ατόμων, του κέντρου "Νεράιδα" της Αλεξανδρούπολης. Άρωμα Κρήτης στην όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Και βεβαίως πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα η νοσταλγία. Ένα ριζιμιό χαράκι. Ο αναθρώσκων απ' την πατρική παρασιά καπνός. Ένα απόμερο ακρογιάλι που το χαϊδεύει ή το δέρνει κατά περίπτωση, το κύμα. Μια γέρικη ελιά, ένα κλήμα, ένα αγιόκλημα, ένα κυπαρίσσι, ένα "είντα κάνεις". Μπορεί και μια μάνα ή μια αδερφή. Τα έβλεπα όλα τούτα στα μάτια τους, τα άκουγα στα λόγια τους, τα μελετούσα στα ζάλα του χορού τους. Συγκίνηση μέχρι δακρύων. Μαδάρες μου Χανιώτικες, κορφή του Ψηλορείτη και Λασιθιώτικα Βουνά, γειά σου, Παντέρμη Κρήτη!
Εις το επανιδείν...
Αλλεπάλληλους "σεισμούς" γνώρισε το βράδυ εκείνο το κέντρο "Νεράιδα" της Αλεξανδρούπολης, όπου έγινε η, περί ης ο λόγος στην προηγούμενη εύφημη μνεία, συνεστίαση. "Σεισμός" όταν ανακοινώθηκε από μικροφώνου η παρουσία μας. "Σεισμός" όταν πήρε τον λόγο ο Πρόεδρος του Συλλόγου των Κρητών του Έβρου για να χαιρετήσει. "Σεισμός" όταν μίλησε ο γενικός διευθυντής του Ιδρύματος Νίκος Παπαδάκης κι είπε τ' όνομα "Βενιζέλος". "Σεισμός" όταν στην ομιλία του ο εκπρόσωπος των "Βρακοφόρων" του Ρεθύμνου είπε τη μαντινάδα: "Ο αετός στένει φωλιά στο πιο ψηλό χαράκι/ του Ψηλορείτη εσείς πουλιά λαμπρύνετε τη Θράκη". "Σεισμός" όταν ο λυράρης Γιώργος Λεκάκης με τους συνεργάτες του πήραν στα χέρια τους τα όργανα. "Σεισμός" όταν το χορευτικό συγκρότημα των "Βρακοφόρων" άνοιξε τον χορό. "Σεισμός" ύστερα από κάθε χορό, από κάθε τραγούδι. "Θρακιώτες και οι Κρητικοί γενήκανε αδέλφια/ και τη γλεντούνε τη ζωή για να ξεχνούν τα ντέρτια", μου έγραψε γι' αυτούς τους "σεισμούς", μεταξύ των άλλων, σε ηλεκτρονικό μήνυμα που μου έστειλε, ο και παρών εκείνο το βράδυ, γενικός γραμματέας του Συλλόγου των Κρητών της Ξάνθης, Αλέξανδρος Στεφανάκης. Εις το επανιδείν, Αλέξανδρε! Στην Ξάνθη αυτή τη φορά!
Για να δείτε τι σημαίνει ελληνική γλώσσα
Hellenic Quest λέγεται ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικής εκμάθησης της Ελληνικής που το CNN άρχισε να διανέμει παγκοσμίως και προορίζεται σε πρώτο στάδιο για τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους. Η μέθοδος διδασκαλίας συνίσταται στην προβολή πληροφοριών στην οθόνη του Η/Υ με ταυτόχρονη μετάδοση ήχου και κινούμενης εικόνας. Το πρόγραμμα παράγεται από τη μεγάλη εταιρία Η/Υ Apple, ο πρόεδρος της οποίας Τζον Σκάλι είπε σχετικά: "Αποφασίσαμε να προωθήσουμε το πρόγραμμα εκμάθησης της Ελληνικής, επειδή η κοινωνία μας χρειάζεται ένα εργαλείο που θα της επιτρέψει ν' αναπτύξει τη δημιουργικότητά της, να εισάγει καινούργιες ιδέες και θα της προσφέρει γνώσεις περισσότερες απ' όσες ο άνθρωπος μπορούσε ως τώρα ν' αποκαλύψει. Με άλλα λόγια, πρόκειται για μιαν εκδήλωση της τάσης για επιστροφή του παγκόσμιου πολιτισμού στο πνεύμα και τη γλώσσα των Ελλήνων."
Άλλη συναφής εκδήλωση: Οι Άγγλοι επιχειρηματίες προτρέπουν τα ανώτερα στελέχη να μάθουν Αρχαία Ελληνικά επειδή αυτά περιέχουν μια ξεχωριστή σημασία για τους τομείς οργανώσεως και διαχειρίσεως επιχειρήσεων. Σε αυτό το συμπέρασμα ήδη, οδηγήθηκαν μετά από διαπιστώσεις Βρετανών ειδικών, ότι η ελληνική γλώσσα ενισχύει τη λογική και τονώνει τις ηγετικές ικανότητες. Γι' αυτό έχει μεγάλη αξία, όχι μόνο στην Πληροφορική και στην υψηλή τεχνολογία, αλλά και στον τομέα οργανώσεως και διοικήσεως.
Αυτές οι ιδιότητες της Ελληνικής ώθησαν το Πανεπιστήμιο Ιρμάιν της Καλιφόρνια ν' αναλάβει την αποθησαύριση του πλούτου τους. Επικεφαλής του προγράμματος τοποθετήθηκαν η γλωσσολόγος ελληνίστρια Μαν Ντόναλι και οι καθηγητές ηλεκτρονικής Μπρούνερ και Πάκαρι. Στον Η/Υ Ίμυκο αποθησαυρίστηκαν 6 εκατομμύρια λεκτικοί τύποι της γλώσσας μας, όταν η Αγγλική έχει 490.000 λέξεις και 300.000 τεχνικούς όρους, δηλαδή σαν γλώσσα είναι μόλις το 1/100 της δικής μας.
Σημείωση: Πρόκειται για απόσπασμα από ένα μεγαλύτερο κείμενο με τον ίδιο τίτλο που μου έστειλε η και καλή φίλη αναγνώστρια της στήλης δασκάλα Ελένη Βορεινάκη. Τα σχόλια περιττεύουν...
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΙΑ ΨΥΧΗ που είναι να βγει, ας βγει. Ενα κουστούμι που πρέπει να το φορέσουμε, όσο στενό κι ας μας το έραψαν, ας το φορέσουμε. Για τα επιπρόσθετα μέτρα που μας έκοψαν και μας έραψαν στις Βρυξέλλες με γερμανικό ξαμάρι, μιλώ. Καλά το καταλάβατε.
ΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ... στας Ευρώπας ο Αντώνης Σαμαράς; Πότε θα συναντήσει τον φίλο του τον Μπαρόζο; Σαν να μου φαίνεται ότι αργεί. Δεν τον παίρνει κανένα τηλέφωνο λέω εγώ, μπας και τον πείσει για τα δίκαια αιτήματα της πατρίδας μας; Μπας και γλιτώσουμε τα μέτρα; Είναι ανάγκη να πάει στις Βρυξέλλες για να βάλει πλάτη;
ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ εταίροι μας θέλουν να δουν αίμα. Θέλουν να δουν κάποιον πίσω απ’ τα κάγκελα. Μόνο τότε, λένε, ότι θα μας πιστέψουν. Μόνο τότε θα εφαρμόσουν το σχέδιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Εθνικής Σωτηρίας. Να συμμετέχουν σ’ αυτήν οι πρώην πρωθυπουργοί και οι πρώην υπουργοί Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εσωτερικών. Αυτοί και μόνο αυτοί ξέρουν τι πρέπει να γίνει. Πώς μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι.
ΣΤΟΝ ΦΑΦΟΥΤΗ πάει το παξιμάδι. Σαν παροιμία που είναι, καλή ακούγεται. Ποιος, όμως είναι ο φαφούτης; Ελα ντε, ποιος είναι ο φαφούτης;
ΑΛΑΤΙ ΨΙΛΟ, αλάτι χοντρό,/ βενζίνα δεν έχω, ψάχνω να βρω... Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό,/ βενζίνα δεν έχω ψάχνω να βρω... Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό,/ βενζίνα δεν έχω ψάχνω να βρω... Οταν βρεις, τηλεφώνησέ μου... Οταν βρεις, τηλεφώνησέ μου... Οταν βρεις, τηλεφώνησέ μου.
ΧΑΝΙΑ Η ΠΟΛΗ των γιασεμιών... Χανιά η πόλη των ζητιάνων. Δύο διαφορετικές ματιές στην μικρή μας πόλη. Δύο ματιές από διαφορετική οπτική γωνία, αν προτιμάτε.
ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ, καθάρισε, όπως καθάρισε, τουλάχιστον για εφέτος η Κυβέρνηση. Για να δούμε τώρα πώς θα καθαρίσει και με τους τελωνειακούς. Αλλη είναι η Μπατζελή κι άλλη είναι η... Κατσελή; Ή μήπως άλλη είναι η Κατσέλη κι άλλη είναι η... Μπατζέλη;
ΖΩΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ πρόεδρο του Λυκείου Ελληνίδων Χανίων, συγγραφέα. Ενα ακόμα “ποίημα” ευαισθησίας μα και ταυτόχρονα ουσίας η απείρου κάλλους από πολλές απόψεις φωτοαφήγησή σας με τίτλο “Ενας αιώνας Μιας όμορφης πόλης” που έγινε βιβλίο (και τί βιβλίο!) χάρις στο Λύκειο Ελληνίδων της Πόλης μας, με το οποίο έχετε ταυτιστεί, τον Δήμο Χανίων και την ΤΕΔΚ του Νομού μας. Σας ευχαριστώ πολύ που μου το στείλατε. Τι δώρο ανεκτίμητης αξίας κι αυτό από σας έναν άνθρωπο του χρέους και της ευθύνης!
Ο ΑΙΣΩΠΟΣ ήταν για ένα διάστημα δούλος και ανήκε στον πλούσιο Ξάνθο. Μια μέρα λοιπόν ο κύριός του τον έστειλε στο σπίτι ενός φιλικού του προσώπου, μ’ ένα ωραίο γλύκισμα.
Ο άνθρωπος εκείνος εθεωρείτο ως ο καλύτερος φίλος του Ξάνθου, αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι επρόκειτο για έναν εκμεταλλευτή της φιλίας. Οταν ο Ξάνθος συνάντησε τον “φίλο” του τον ρώτησε αν του είχε αρέσει το γλύκισμα, κι εκείνος του είπε ότι δεν ήξερε για ποιο γλύκισμα του μιλούσε. Ο Ξάνθος ζήτησε εξηγήσεις απ’ τον Αίσωπο και αυτός του εξήγησε: “Μου είπες να πάω το γλύκισμα στον καλύτερο φίλο σου κι εγώ το πήγα στον σκύλο σου”.
"Κρέμασε στο καρφί της εξώπορτας/ τον βοριά που παιδεύει
τον κόσμο/ και τις άρρυθμες ώρες του χειμώνα/ και ντυμένη με
το ένδυμα της αγάπης/ φρόντισε να ταΐσεις και σήμερα τα πουλιά./ Και φρόντισε να μη μαδήσουν τα λουλούδια/
που θα μας στείλει και φέτος η άνοιξη"
Το ποίημα “Φρόντισε” του Κώστα Χελμού
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΙΑ ΨΥΧΗ που είναι να βγει, ας βγει. Ενα κουστούμι που πρέπει να το φορέσουμε, όσο στενό κι ας μας το έραψαν, ας το φορέσουμε. Για τα επιπρόσθετα μέτρα που μας έκοψαν και μας έραψαν στις Βρυξέλλες με γερμανικό ξαμάρι, μιλώ. Καλά το καταλάβατε.
ΠΟΤΕ ΠΗΓΑΙΝΕΙ... στας Ευρώπας ο Αντώνης Σαμαράς; Πότε θα συναντήσει τον φίλο του τον Μπαρόζο; Σαν να μου φαίνεται ότι αργεί. Δεν τον παίρνει κανένα τηλέφωνο λέω εγώ, μπας και τον πείσει για τα δίκαια αιτήματα της πατρίδας μας; Μπας και γλιτώσουμε τα μέτρα; Είναι ανάγκη να πάει στις Βρυξέλλες για να βάλει πλάτη;
ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ εταίροι μας θέλουν να δουν αίμα. Θέλουν να δουν κάποιον πίσω απ’ τα κάγκελα. Μόνο τότε, λένε, ότι θα μας πιστέψουν. Μόνο τότε θα εφαρμόσουν το σχέδιο διάσωσης της ελληνικής οικονομίας.
ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ Εθνικής Σωτηρίας. Να συμμετέχουν σ’ αυτήν οι πρώην πρωθυπουργοί και οι πρώην υπουργοί Εθνικής Οικονομίας, Οικονομικών και Εσωτερικών. Αυτοί και μόνο αυτοί ξέρουν τι πρέπει να γίνει. Πώς μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι.
ΣΤΟΝ ΦΑΦΟΥΤΗ πάει το παξιμάδι. Σαν παροιμία που είναι, καλή ακούγεται. Ποιος, όμως είναι ο φαφούτης; Ελα ντε, ποιος είναι ο φαφούτης;
ΑΛΑΤΙ ΨΙΛΟ, αλάτι χοντρό,/ βενζίνα δεν έχω, ψάχνω να βρω... Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό,/ βενζίνα δεν έχω ψάχνω να βρω... Αλάτι ψιλό, αλάτι χοντρό,/ βενζίνα δεν έχω ψάχνω να βρω... Οταν βρεις, τηλεφώνησέ μου... Οταν βρεις, τηλεφώνησέ μου... Οταν βρεις, τηλεφώνησέ μου.
ΧΑΝΙΑ Η ΠΟΛΗ των γιασεμιών... Χανιά η πόλη των ζητιάνων. Δύο διαφορετικές ματιές στην μικρή μας πόλη. Δύο ματιές από διαφορετική οπτική γωνία, αν προτιμάτε.
ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ, καθάρισε, όπως καθάρισε, τουλάχιστον για εφέτος η Κυβέρνηση. Για να δούμε τώρα πώς θα καθαρίσει και με τους τελωνειακούς. Αλλη είναι η Μπατζελή κι άλλη είναι η... Κατσελή; Ή μήπως άλλη είναι η Κατσέλη κι άλλη είναι η... Μπατζέλη;
ΖΩΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ πρόεδρο του Λυκείου Ελληνίδων Χανίων, συγγραφέα. Ενα ακόμα “ποίημα” ευαισθησίας μα και ταυτόχρονα ουσίας η απείρου κάλλους από πολλές απόψεις φωτοαφήγησή σας με τίτλο “Ενας αιώνας Μιας όμορφης πόλης” που έγινε βιβλίο (και τί βιβλίο!) χάρις στο Λύκειο Ελληνίδων της Πόλης μας, με το οποίο έχετε ταυτιστεί, τον Δήμο Χανίων και την ΤΕΔΚ του Νομού μας. Σας ευχαριστώ πολύ που μου το στείλατε. Τι δώρο ανεκτίμητης αξίας κι αυτό από σας έναν άνθρωπο του χρέους και της ευθύνης!
Ο ΑΙΣΩΠΟΣ ήταν για ένα διάστημα δούλος και ανήκε στον πλούσιο Ξάνθο. Μια μέρα λοιπόν ο κύριός του τον έστειλε στο σπίτι ενός φιλικού του προσώπου, μ’ ένα ωραίο γλύκισμα.
Ο άνθρωπος εκείνος εθεωρείτο ως ο καλύτερος φίλος του Ξάνθου, αλλά η πραγματικότητα ήταν ότι επρόκειτο για έναν εκμεταλλευτή της φιλίας. Οταν ο Ξάνθος συνάντησε τον “φίλο” του τον ρώτησε αν του είχε αρέσει το γλύκισμα, κι εκείνος του είπε ότι δεν ήξερε για ποιο γλύκισμα του μιλούσε. Ο Ξάνθος ζήτησε εξηγήσεις απ’ τον Αίσωπο και αυτός του εξήγησε: “Μου είπες να πάω το γλύκισμα στον καλύτερο φίλο σου κι εγώ το πήγα στον σκύλο σου”.
"Κρέμασε στο καρφί της εξώπορτας/ τον βοριά που παιδεύει
τον κόσμο/ και τις άρρυθμες ώρες του χειμώνα/ και ντυμένη με
το ένδυμα της αγάπης/ φρόντισε να ταΐσεις και σήμερα τα πουλιά./ Και φρόντισε να μη μαδήσουν τα λουλούδια/
που θα μας στείλει και φέτος η άνοιξη"
Το ποίημα “Φρόντισε” του Κώστα Χελμού
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ.ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
email:kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
Ο ΦΛΕΒΑΡΗΣ κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει! Αυτή η παροιμία μου 'ρθε στο νου αρχίζοντας τη στήλη, αυτήν γράφω. Οχι θα την άφηνα να μου ξεφύγει. Κάτι θέλει να μου πει, κάτι θέλει να μου φανερώσει. Κάτι με τον καιρό που άρχισε να το παίζει καλοκαίρι, ίσως. Μπορεί και κάτι με την ελληνική οικονομία, που εντάξει έχει τη μαύρη μαυρίλα της, κάποια στιγμή όμως δεν μπορεί παρά να συνέλθει.
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, κάποτε, σε κάποια τέρμενα. Σε κάποια χρόνια, σε κάποιους αιώνες. Οτι θα συνέλθει, όμως, θα συνέλθει. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Εχουμε περάσει μπόρες και μπόρες στο διάβα των αιώνων εμείς. Σιγά που θα φοβηθούμε τη νέα φραγκοκρατία!
ΝΑ ΓΙΝΕΙ εξεταστική επιτροπή για την οικονομία από το 1981 για να δούμε τι παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία. Και γιατί να γίνει από το 1981 και να μη γίνει από το 1821 για να δούμε τι παρέλαβαν οι καπετάνιοι της επανάστασης από τους Τούρκους;
ΤΟ ΠΛΟΙΟ πλέει προς το παγόβουνο, ενώ η ορχήστρα εξακολουθεί να παίζει. Δεν σας αρέσει αυτό, γιατί σας παραπέμπει στον "Τιτανικό"; Κανένα πρόβλημα. Ετοιμη σας την έχω την αρχαία ελληνική φράση: Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.
ΤΑ ΕΝ ΟΙΚΩ μη εν δήμω! Σωστό, δεν λέω, αυτό. Ελα σου, όμως που ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι;
ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ ο ΦΠΑ στο 38% απ' το 19% που είναι τώρα. Να πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι μήνα- παρά μήνα. Να δύο μέτρα που θα σώσουν την ελληνική οικονομία.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ αστυνόμευση σε λίγο... Αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο... Αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο. Οταν ξεκολλήσει η βελόνα, ειδοποιήστε με!
ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ που υπάρχουν κάποια ιδρύματα κι αναλαμβάνουν να ξαλαφρώνουν τις μανταρινιές απ' το βάρος των μανταρινιών. Και στο ξαλάφρωμα των ελιών από του χρόνου με το καλό! Ή μήπως άρχισε από φέτος και δεν το πήραμε χαμπάρι.
ΣΤΟ ΕΝΑ ΕΥΡΩ το μισό λίτρο η αμόλυβδη βενζίνα. Τόσο θα την πουλάει σήμερα το βενζινάδικο της παρακάτω γωνίας. Τρέξε κόσμε, ν' αγοράσεις! Η φτήνια τρώει τον παρά.
ΚΑΙ ΚΑΛΑ, έκανε ό,τι έκανε χθες το βράδυ ο Παναθηναϊκός με την Ρόμα. Για να δούμε τώρα το άλλο, το σπουδαιότερο. Τι θα κάνει στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ για το εγχώριο πρωτάθλημα. Εκεί ξυρίζουν τον έλληνα γαμπρό...
ΤΑΚΗ (Σταύρο) Γεωργιακάκη, Χανιά: Οτι θα τηρούσατε την υπόσχεσή σας και θα προχωρούσατε στην έκδοση κι ενός δεύτερου τόμου για την Οικογένειά σας, την Οικογένεια των Γεωργ(ι)ακάκηδων, το περίμενα. Ενας αληθινός καπετάνιος κρατά πάντα τον λόγο που δίνει. Μένω, προσώρας, στα θερμά συγχαρητήρια για την όλη προσπάθεια και τις εκ βαθέων ευχαριστίες για την αφιέρωση.
Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ζωγράφος της αρχαιότητας Παρράσιος (5ος αιώνας π.Χ.) δεν λυπόταν καθόλου όταν οι άλλοι ζωγράφοι κατηγορούσαν τα έργα του. Οταν κάποιος φίλος του τού ανέφερε μια τέτοια κακόβουλη κριτική ο Παρράσιος χαμογέλασε ευχαριστημένος και του είπε: "Σ' ευχαριστώ για την καλή είδηση που μου έφερες. Για να κατηγορούν το έργο μου, σημαίνει ότι το ζηλεύουν. Αρα το έργο μου κάτι αξίζει".
"... Μου είπε πως θα το περάσω το ποτάμι./ Εκτοτε φοβήθηκα./ Ούτε ως το γόνατο δεν άντεχα το νερό./ Το πώς πέρασα απέναντι είναι θαύμα./ Υποψιάζομαι πως δεν υπήρξε ποτάμι./ Ούτε κι εγώ για να το περάσω./ Αλλά πάλι είμαι με το νερό/ όπως το κρασί με το ποτήρι του Ζορμπά./ Αρα πέρασα."
Από το ποίημα "Μετά την παράσταση του Ζορμπά"
της Στέλλας Αρκάδη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ.ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
email:kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
Ο ΦΛΕΒΑΡΗΣ κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει! Αυτή η παροιμία μου 'ρθε στο νου αρχίζοντας τη στήλη, αυτήν γράφω. Οχι θα την άφηνα να μου ξεφύγει. Κάτι θέλει να μου πει, κάτι θέλει να μου φανερώσει. Κάτι με τον καιρό που άρχισε να το παίζει καλοκαίρι, ίσως. Μπορεί και κάτι με την ελληνική οικονομία, που εντάξει έχει τη μαύρη μαυρίλα της, κάποια στιγμή όμως δεν μπορεί παρά να συνέλθει.
ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ, κάποτε, σε κάποια τέρμενα. Σε κάποια χρόνια, σε κάποιους αιώνες. Οτι θα συνέλθει, όμως, θα συνέλθει. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Εχουμε περάσει μπόρες και μπόρες στο διάβα των αιώνων εμείς. Σιγά που θα φοβηθούμε τη νέα φραγκοκρατία!
ΝΑ ΓΙΝΕΙ εξεταστική επιτροπή για την οικονομία από το 1981 για να δούμε τι παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ από τη Νέα Δημοκρατία. Και γιατί να γίνει από το 1981 και να μη γίνει από το 1821 για να δούμε τι παρέλαβαν οι καπετάνιοι της επανάστασης από τους Τούρκους;
ΤΟ ΠΛΟΙΟ πλέει προς το παγόβουνο, ενώ η ορχήστρα εξακολουθεί να παίζει. Δεν σας αρέσει αυτό, γιατί σας παραπέμπει στον "Τιτανικό"; Κανένα πρόβλημα. Ετοιμη σας την έχω την αρχαία ελληνική φράση: Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.
ΤΑ ΕΝ ΟΙΚΩ μη εν δήμω! Σωστό, δεν λέω, αυτό. Ελα σου, όμως που ο κόσμος το 'χει τούμπανο κι εμείς κρυφό καμάρι;
ΝΑ ΑΥΞΗΘΕΙ ο ΦΠΑ στο 38% απ' το 19% που είναι τώρα. Να πληρώνονται οι δημόσιοι υπάλληλοι μήνα- παρά μήνα. Να δύο μέτρα που θα σώσουν την ελληνική οικονομία.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΕΡΗ αστυνόμευση σε λίγο... Αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο... Αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο. Οταν ξεκολλήσει η βελόνα, ειδοποιήστε με!
ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ που υπάρχουν κάποια ιδρύματα κι αναλαμβάνουν να ξαλαφρώνουν τις μανταρινιές απ' το βάρος των μανταρινιών. Και στο ξαλάφρωμα των ελιών από του χρόνου με το καλό! Ή μήπως άρχισε από φέτος και δεν το πήραμε χαμπάρι.
ΣΤΟ ΕΝΑ ΕΥΡΩ το μισό λίτρο η αμόλυβδη βενζίνα. Τόσο θα την πουλάει σήμερα το βενζινάδικο της παρακάτω γωνίας. Τρέξε κόσμε, ν' αγοράσεις! Η φτήνια τρώει τον παρά.
ΚΑΙ ΚΑΛΑ, έκανε ό,τι έκανε χθες το βράδυ ο Παναθηναϊκός με την Ρόμα. Για να δούμε τώρα το άλλο, το σπουδαιότερο. Τι θα κάνει στον αγώνα με τον ΠΑΟΚ για το εγχώριο πρωτάθλημα. Εκεί ξυρίζουν τον έλληνα γαμπρό...
ΤΑΚΗ (Σταύρο) Γεωργιακάκη, Χανιά: Οτι θα τηρούσατε την υπόσχεσή σας και θα προχωρούσατε στην έκδοση κι ενός δεύτερου τόμου για την Οικογένειά σας, την Οικογένεια των Γεωργ(ι)ακάκηδων, το περίμενα. Ενας αληθινός καπετάνιος κρατά πάντα τον λόγο που δίνει. Μένω, προσώρας, στα θερμά συγχαρητήρια για την όλη προσπάθεια και τις εκ βαθέων ευχαριστίες για την αφιέρωση.
Ο ΠΕΡΙΦΗΜΟΣ ζωγράφος της αρχαιότητας Παρράσιος (5ος αιώνας π.Χ.) δεν λυπόταν καθόλου όταν οι άλλοι ζωγράφοι κατηγορούσαν τα έργα του. Οταν κάποιος φίλος του τού ανέφερε μια τέτοια κακόβουλη κριτική ο Παρράσιος χαμογέλασε ευχαριστημένος και του είπε: "Σ' ευχαριστώ για την καλή είδηση που μου έφερες. Για να κατηγορούν το έργο μου, σημαίνει ότι το ζηλεύουν. Αρα το έργο μου κάτι αξίζει".
"... Μου είπε πως θα το περάσω το ποτάμι./ Εκτοτε φοβήθηκα./ Ούτε ως το γόνατο δεν άντεχα το νερό./ Το πώς πέρασα απέναντι είναι θαύμα./ Υποψιάζομαι πως δεν υπήρξε ποτάμι./ Ούτε κι εγώ για να το περάσω./ Αλλά πάλι είμαι με το νερό/ όπως το κρασί με το ποτήρι του Ζορμπά./ Αρα πέρασα."
Από το ποίημα "Μετά την παράσταση του Ζορμπά"
της Στέλλας Αρκάδη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΛΙΜΟΝΟ και τρισαλίμονό του απού δεν έχει νύχια να ξυστεί και περιμένει να τον ξύσουνε οι άλλοι. Κι αν ισχύει για την Ελλάδα προπάντων τη σήμερον ημέρα τούτη η λαϊκή ρήση!
ΝΑ ΠΑΤΕ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είπε ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ στον Έλληνα Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Άλλος συμβουλάτορας κι αυτός!
ΠΑΝΤΩΣ μέχρι τις 15 του Μάρτη την βγάλαμε καθαρή! Μέχρι τότε ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Μπορεί να 'ρθουν τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Μπορεί, λέμε τώρα, να κατέβει ο ουρανός στη γη και ν' ανέβει η γη στον ουρανό.
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ βάλει στο λούκι να κλαίμε για τον 14ο μισθό που θα μας κόψουνε, ενώ ο 13ος έχει κάνει ήδη φτερά, και ο 12ος έχει αρχίσει να φυλλορροεί.
ΦΤΑΙΕΙ το ζαβό το ριζικό μας./ Φταίει ο θεός που μας μισεί./ Φταίει το κεφάλι το δικό μας./ Φταίει πρώτα απ' όλα το κρασί! Ας τους έχει υπόψη της αυτούς τους στίχους των "Μοιραίων" του Κώστα Βάρναλη η προαναγγελθείσα Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία. Ό,τι πρέπει για να τους χρησιμοποιήσει στο πόρισμά της, είναι.
ΣΤΟ 1,20 ευρώ η τιμή της αμόλυβδης βενζίνας. Τόσο πουλούσε χθες ο βενζινάς της παρακάτω γωνίας τα 3/4 του λίτρου. Άντε τώρα να λογαριάσεις πόσο πουλούσε το λίτρο για να βρεις αν σε σύμφερε. Πρόβλημα πρακτικής αριθμητικής.
ΗΤΑΝ που ήταν στον αέρα τα προγράμματα "Βοήθεια στο Σπίτι", τώρα κατά που φαίνεται θ' αναληφθούν στους ουρανούς. Θα επανέλθουν κατά τη Δευτέρα Παρουσία.
ΝΑΙ στην αξιοποίηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου από την τοπική κοινωνία λέει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος. Ναι στην αξιοποίησή του λέει στον Υπουργό και η τοπική κοινωνία. Φτάνουν αυτά τα δύο ναι για να πάμε παρακάτω; Ίδωμεν.
ΗΛΙ, ΗΛΙ, στείλε μαντιναδί! Καιρό έχει να μου στείλει μαντινάδα ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης κι είπα να τον φωνάξω. Δεν πιστεύω να νιώθεις εν μέρει ανεπιθύμητος στη στήλη, Ηλία!
“Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ευτυχία δεν είναι αντικειμενική, είναι υποκειμενική. Έκαστος άνθρωπος γεννάται με την ευτυχία εντός του, και την τοποθετεί όπου θέλει. Δια τούτο οι δυστυχείς ή δεν έχουν πλέον εντός των το πτηνόν αυτό, ή δεν ευρίσκουν που να το τοποθετήσουν. Από την "Χρυσή Διαθήκη" του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΛΕΝΑ Σεπτέμβρη, καλλιγράφο, ποιήτρια, Χανία: Οποία ευχάριστη έκπληξις το με πολύ ευαισθησία φτιαγμένο ημερολόγιο του 2010 που μου έστειλες σαν αντίδωρο "για την ωραία παρέα" από τα "Χ.Ν." Οδοδείκτες για όλους μας τα ένθετα λόγια, προμετωπίδες στους μήνες. Ευχαριστώ εκ βαθέων και διά της στήλης.
ΚΑΠΟΤΕ ο Πέρσης φιλόσοφος και ποιητής Σααδί επισκέφτηκε έναν πλούσιο για να του ζητήσει ένα ποσό που θα το έδινε σε μια φτωχή οικογένεια. Ο πλούσιος για να τον πειράξει του είπε: "Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί ο σοφός χτυπά την πόρτα του πλούσιου, ενώ ο πλούσιος δεν χτυπά ποτέ την πόρτα του σοφού;" Ο Σααδί του αποκρίθηκε αμέσως: "Γιατί ο σοφός γνωρίζει τη χρησιμότητα του χρήματος, ενώ ο πλούσιος δεν γνωρίζει τη χρησιμότητα της σοφίας."
“Κι αν η ζωή φοβάται/ εσύ μη φοβηθείς/ τι τάχα θα πετύχεις;/ Τον πόνο και τα δάκρυα/ δεν τα γλιτώνεις/ μα και το γέλιο, τη χαρά/ μήτε κι αυτά θα λείψουν/ πλεγμένα είναι όλα/ σε τούτο το κεντητό/ κι εσύ κλωστή ανάμεσα/ να ξεφύγεις δεν μπορείς/ μα ούτε και που θέλεις/ Κεντητό πολύχρωμο/ είναι η ζωή/ κι αυτό που πλέκει/ δεν ξεπλέκει.”
Το ποίημα "Το κεντητό" της Λένας Σεπτέμβρη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΛΙΜΟΝΟ και τρισαλίμονό του απού δεν έχει νύχια να ξυστεί και περιμένει να τον ξύσουνε οι άλλοι. Κι αν ισχύει για την Ελλάδα προπάντων τη σήμερον ημέρα τούτη η λαϊκή ρήση!
ΝΑ ΠΑΤΕ στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είπε ο πρόεδρος της Ρωσίας Ντμίτρι Μεντβέντεφ στον Έλληνα Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου. Άλλος συμβουλάτορας κι αυτός!
ΠΑΝΤΩΣ μέχρι τις 15 του Μάρτη την βγάλαμε καθαρή! Μέχρι τότε ποιος ζει και ποιος πεθαίνει. Μπορεί να 'ρθουν τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Μπορεί, λέμε τώρα, να κατέβει ο ουρανός στη γη και ν' ανέβει η γη στον ουρανό.
ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ βάλει στο λούκι να κλαίμε για τον 14ο μισθό που θα μας κόψουνε, ενώ ο 13ος έχει κάνει ήδη φτερά, και ο 12ος έχει αρχίσει να φυλλορροεί.
ΦΤΑΙΕΙ το ζαβό το ριζικό μας./ Φταίει ο θεός που μας μισεί./ Φταίει το κεφάλι το δικό μας./ Φταίει πρώτα απ' όλα το κρασί! Ας τους έχει υπόψη της αυτούς τους στίχους των "Μοιραίων" του Κώστα Βάρναλη η προαναγγελθείσα Εξεταστική Επιτροπή για την Οικονομία. Ό,τι πρέπει για να τους χρησιμοποιήσει στο πόρισμά της, είναι.
ΣΤΟ 1,20 ευρώ η τιμή της αμόλυβδης βενζίνας. Τόσο πουλούσε χθες ο βενζινάς της παρακάτω γωνίας τα 3/4 του λίτρου. Άντε τώρα να λογαριάσεις πόσο πουλούσε το λίτρο για να βρεις αν σε σύμφερε. Πρόβλημα πρακτικής αριθμητικής.
ΗΤΑΝ που ήταν στον αέρα τα προγράμματα "Βοήθεια στο Σπίτι", τώρα κατά που φαίνεται θ' αναληφθούν στους ουρανούς. Θα επανέλθουν κατά τη Δευτέρα Παρουσία.
ΝΑΙ στην αξιοποίηση του στρατοπέδου Μαρκοπούλου από την τοπική κοινωνία λέει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος. Ναι στην αξιοποίησή του λέει στον Υπουργό και η τοπική κοινωνία. Φτάνουν αυτά τα δύο ναι για να πάμε παρακάτω; Ίδωμεν.
ΗΛΙ, ΗΛΙ, στείλε μαντιναδί! Καιρό έχει να μου στείλει μαντινάδα ο μαντιναδολόγος μας ο Ηλίας ο Σταματάκης κι είπα να τον φωνάξω. Δεν πιστεύω να νιώθεις εν μέρει ανεπιθύμητος στη στήλη, Ηλία!
“Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ευτυχία δεν είναι αντικειμενική, είναι υποκειμενική. Έκαστος άνθρωπος γεννάται με την ευτυχία εντός του, και την τοποθετεί όπου θέλει. Δια τούτο οι δυστυχείς ή δεν έχουν πλέον εντός των το πτηνόν αυτό, ή δεν ευρίσκουν που να το τοποθετήσουν. Από την "Χρυσή Διαθήκη" του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΛΕΝΑ Σεπτέμβρη, καλλιγράφο, ποιήτρια, Χανία: Οποία ευχάριστη έκπληξις το με πολύ ευαισθησία φτιαγμένο ημερολόγιο του 2010 που μου έστειλες σαν αντίδωρο "για την ωραία παρέα" από τα "Χ.Ν." Οδοδείκτες για όλους μας τα ένθετα λόγια, προμετωπίδες στους μήνες. Ευχαριστώ εκ βαθέων και διά της στήλης.
ΚΑΠΟΤΕ ο Πέρσης φιλόσοφος και ποιητής Σααδί επισκέφτηκε έναν πλούσιο για να του ζητήσει ένα ποσό που θα το έδινε σε μια φτωχή οικογένεια. Ο πλούσιος για να τον πειράξει του είπε: "Μπορείς να μου εξηγήσεις γιατί ο σοφός χτυπά την πόρτα του πλούσιου, ενώ ο πλούσιος δεν χτυπά ποτέ την πόρτα του σοφού;" Ο Σααδί του αποκρίθηκε αμέσως: "Γιατί ο σοφός γνωρίζει τη χρησιμότητα του χρήματος, ενώ ο πλούσιος δεν γνωρίζει τη χρησιμότητα της σοφίας."
“Κι αν η ζωή φοβάται/ εσύ μη φοβηθείς/ τι τάχα θα πετύχεις;/ Τον πόνο και τα δάκρυα/ δεν τα γλιτώνεις/ μα και το γέλιο, τη χαρά/ μήτε κι αυτά θα λείψουν/ πλεγμένα είναι όλα/ σε τούτο το κεντητό/ κι εσύ κλωστή ανάμεσα/ να ξεφύγεις δεν μπορείς/ μα ούτε και που θέλεις/ Κεντητό πολύχρωμο/ είναι η ζωή/ κι αυτό που πλέκει/ δεν ξεπλέκει.”
Το ποίημα "Το κεντητό" της Λένας Σεπτέμβρη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010
ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Οπα...
Ε... λοιπόν, εγώ δεν πρόκειται να πέσω στην παγίδα -ειδικά σήμερα- να χαραμίσω τούτο τον χώρο για οτιδήποτε άλλο που αφορά στις καταγγελίες του στυλ: “...η Ελλάδα χρωστάει..., η Ελλάδα είναι τελευταία..., η Ελλάδα κινδυνεύει... κ.λπ., κ.λπ.” που σωρηδόν φτάνουν κατά της χώρας από τας Ευρώπας! Να αφήσω δηλαδή τον γάμο και να πάω για πουρνάρια...
Ασυζητητί θα πάω στον γάμο, τουτέστιν θα αφεθώ στην αύρα του τριημέρου, που δικαιωματικά αξίζει στη χώρα μας και κανένας άλλος ξενέρωτος βορειοευρωπαίος δεν πρόκειται να ζήσει στο μεδούλι του... ποτέ!
Η Ελλάδα το τριήμερο που μας πέρασε γλεντούσε με αποκορύφωμα την Καθαρά Δευτέρα που ήταν πάνω από τις λαγάνες και τσαλαβουτούσε τα χέρια της στις ταραμοσαλάτες... Ετρωγε χαλβά και έπινε τα κρασιά της, τα ούζα, τα τσίπουρα της, τις τσικουδιές και σκουτελοβάριχνε γενικώς κι αορίστως... στην υγειά της!
“Η φτώχεια θέλει καλοπέραση...” σκεφτόταν και κουτάλιζε τη φασουλάδα! Σηκωνόταν κι έριχνε κι έναν καλαματιανό, κάνα τσάμικο, κάνα μαλεβιζιώτη, ντάρι ντάρι στο γιαλό πετούν οι γλάροι, όπα κι άλα, κι άσπρο πάτο!
Κι όπως ξάσπριζε... ο πάτος για να πάνε κάτω τα φαρμάκια, και απάνω στο... αμάν, χόρευε κείνο το βαρύ ζεμπέκικο που άλλος λαός ποτέ δεν θα χορέψει!
Γι’ αυτήν την αληθινή Ελλάδα -που δικαιούται τουλάχιστον να μη λησμονούμε ότι ακόμη υπάρχει- τούτος ο χώρος! Για την Ελλάδα που... οικογενειακά κι όποτε πλέον το μπορεί, συναντάται σε κυκλωτικούς χορούς και σε παρέες που δηλούν το θετικό της πρόσημο!
Για τούτο “τον τόπο, το μικρό, το μέγα” σήμερα ο λόγος! Για τη χώρα που οι ευρωπαϊκές αριθμομηχανές πάντα δείχνουν στο “μείον”, έστω κι αν δουλεύει από το πρωί έως το άλλο πρωί για να προλάβει να ξεχρεώσει τα κλεμμένα των ορισμένων της!
...”Ορισμένων” από μας, δυστυχώς! Αυτών που φωνάζουν πως είναι Ελληνες, μα κοροϊδεύουν τους ίδιους τους εαυτούς τους!
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
Οπα...
Ε... λοιπόν, εγώ δεν πρόκειται να πέσω στην παγίδα -ειδικά σήμερα- να χαραμίσω τούτο τον χώρο για οτιδήποτε άλλο που αφορά στις καταγγελίες του στυλ: “...η Ελλάδα χρωστάει..., η Ελλάδα είναι τελευταία..., η Ελλάδα κινδυνεύει... κ.λπ., κ.λπ.” που σωρηδόν φτάνουν κατά της χώρας από τας Ευρώπας! Να αφήσω δηλαδή τον γάμο και να πάω για πουρνάρια...
Ασυζητητί θα πάω στον γάμο, τουτέστιν θα αφεθώ στην αύρα του τριημέρου, που δικαιωματικά αξίζει στη χώρα μας και κανένας άλλος ξενέρωτος βορειοευρωπαίος δεν πρόκειται να ζήσει στο μεδούλι του... ποτέ!
Η Ελλάδα το τριήμερο που μας πέρασε γλεντούσε με αποκορύφωμα την Καθαρά Δευτέρα που ήταν πάνω από τις λαγάνες και τσαλαβουτούσε τα χέρια της στις ταραμοσαλάτες... Ετρωγε χαλβά και έπινε τα κρασιά της, τα ούζα, τα τσίπουρα της, τις τσικουδιές και σκουτελοβάριχνε γενικώς κι αορίστως... στην υγειά της!
“Η φτώχεια θέλει καλοπέραση...” σκεφτόταν και κουτάλιζε τη φασουλάδα! Σηκωνόταν κι έριχνε κι έναν καλαματιανό, κάνα τσάμικο, κάνα μαλεβιζιώτη, ντάρι ντάρι στο γιαλό πετούν οι γλάροι, όπα κι άλα, κι άσπρο πάτο!
Κι όπως ξάσπριζε... ο πάτος για να πάνε κάτω τα φαρμάκια, και απάνω στο... αμάν, χόρευε κείνο το βαρύ ζεμπέκικο που άλλος λαός ποτέ δεν θα χορέψει!
Γι’ αυτήν την αληθινή Ελλάδα -που δικαιούται τουλάχιστον να μη λησμονούμε ότι ακόμη υπάρχει- τούτος ο χώρος! Για την Ελλάδα που... οικογενειακά κι όποτε πλέον το μπορεί, συναντάται σε κυκλωτικούς χορούς και σε παρέες που δηλούν το θετικό της πρόσημο!
Για τούτο “τον τόπο, το μικρό, το μέγα” σήμερα ο λόγος! Για τη χώρα που οι ευρωπαϊκές αριθμομηχανές πάντα δείχνουν στο “μείον”, έστω κι αν δουλεύει από το πρωί έως το άλλο πρωί για να προλάβει να ξεχρεώσει τα κλεμμένα των ορισμένων της!
...”Ορισμένων” από μας, δυστυχώς! Αυτών που φωνάζουν πως είναι Ελληνες, μα κοροϊδεύουν τους ίδιους τους εαυτούς τους!
Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΛΗ Σαρακοστή, καλή Μεγάλη Εβδομάδα και καλή Ανάσταση! Κυριολεκτικά και μεταφορικά με ό,τι αυτό σημαίνει ή υπονοείτε(αι) ότι σημαίνει. Δύσκολα τα πράγματα στης ελληνικής οικονομίας την ολόμαυρη ράχη, συνέλληνες. Υπομονή και ψυχραιμία. Πού θα πάει. Θα γυρίσει ο τροχός. Μπορεί να μας δώσουν οι Γερμανοί και τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας χρωστάνε!
ΧΑΣΑΜΕ μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Όταν το πρωτόπε ο Πρωθυπουργός νομίζαμε ότι του ξέφυγε. Οτι άλλο ήθελε να πει κι άλλο εννοούσε. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, όμως, το συνειδητοποιήσαμε. Εννοούσε ότι το εννοεί και εννοήσαμε ότι το εννοούσε.
ΑΠΟ ΧΘΕΣ είμαστε υπό επιτήρηση, υπό διαρκή παρακολούθηση. Σε μια γυάλα είμαστε και ελέγχουν τα πάντα. Πειραματόζωα. Όσοι επιβιώσουμε κι όσοι πεθάνουμε.
ΑΠΟ ΤΟ Eurogroup στο Ecofin κι απο το Ecofin στο Eurogroup. Από τον Άννα στον Καϊάφα κι από τον Καϊάφα πάλι στον Άννα. Μπαλάκι του τέννις μας κατάντησαν στην καλύτερη εκδοχή. Εξαφανισμένος ο Πόντιος Πιλάτος!
ΕΝ ΤΗ ΠΑΛΑΜΗ και ούτω βοήσομεν... Να βλέπουμε να ρέει το χρήμα... Άτιμες αγορές!
ΛΕΤΟΝΙΑ του Νότου η Ελλάδα, Ελλάδα του Βορρά η Λετονία. Ανταλλαγή τίτλων. Η επίσημη τελετή σε 2 φάσεις. Στους μεταξύ τους αγώνες για την πρόκριση στο Euro.
OTAN ήταν στο τιμόνι της χώρας η Νέα Δημοκρατία τα “στελέχια” της έλεγαν ότι κυβερνά το ΠΑΣΟΚ. Τώρα που στο τιμόνι της χώρας είναι το ΠΑΣΟΚ τα “στελέχια” του λένε ότι κυβερνά η Νέα Δημοκρατία. Εντάξει, κάποια απ' τα πράσινα και κάποια απ' τα γαλάζια “στελέχια”.
ΚΑΠΟΤΕ ο έρωτας ήταν θεός, τώρα είναι έμπορος; Κάποτε ο έρωτας ήταν έμπορος, τώρα είναι θεός; Πάντα ο έρωτας είναι θεός; Πάντα ο έρωτας είναι έμπορος; Πάντα ο έρωτας είναι ολίγον θεός και ολίγον έμπορος; Με αφορμή την Ημέρα των Ερωτευμένων, το Ερωτηματολόγιο. Κατόπιν εορτής...
ΟΙ ΒΑΖΕΛΟΙ θαρρούσανε πως ήτανε καβάλα/ μα η Καβάλα τσοι 'καμε να ψάχνουνε την μπάλα. Αλλιώς την άκουσα τη μαντινάδα κι αλλιώς την γράφω. Το πνεύμα της, πάντως, παραμένει το ίδιο.
ΚΩΣΤΑ Χελμό, ποιητή, Αθήνα. Να άλλος ένας αληθινός ποιητής που επιμένει να μιλά στην πλήθουσα αγορά των μεταπρατών, όπου διατιμώνται τα αδιατίμητα. Το είπα πριν από δύο χρόνια για σένα, ενθυμούμενος τον Χρήστο Μαλεβίτση, όταν ανακάλυψα στη λογοτεχνική έκδοση “Βατόμουρα” κάποια απ' τα ποιήματά σου. Στεντορεία τη φωνή το επαναλαμβάνω σήμερα, που γνώρισα την ποίησή σου μέσα από τις δύο τελευταίες ποιητικές σου συλλογές “Τα χρώματα - Σχήματα” και “Τα Χορικά”, όπως και το αφιερωμένο σε σένα 8ο τεύχος του περ. “Μοριάς”, που είχες την καλοσύνη, μέσω του καλού μας φίλου, ποιητή, Κώστα Καλαπανίδα, να μου στείλεις. Εκ βαθέων ευχαριστίες.
ΚΑΤΑ το τέλος της μάχης των Φιλίππων, ο στρατός του Μάρκου Ιουνίου Βρούτου άρχισε να τρέπεται σε φυγή. Οι φίλοι του τότε τον συμβούλευσαν να σωθεί κι αυτός φεύγοντας. Αλλά εκείνος αποφασισμένος να πολεμήσει μέχρι θανάτου, τους αποκρίθηκε: “Δεν σώζεται κανείς με τα πόδια, αλλά με τα χέρια”.
“Περισσεύουν τα χέρια στον άνεργο/ και δεν ξέρει που να τα κρύψει./ Περισσέυει η καρδιά του στον άνεργο/ και δεν ξέρει τι να την κάμει./ Κάθε μέρα και κάθε νύχτα/ με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο/ τον σταυρώνει αλύπητα η ανεργία/ και δίπλα το ξεθωριασμένο βιογραφικό του./ Ιησούς Χριστός/ του Ιωσήφ και της Μαρίας./ Ξυλουργός. Ετών τριάντα τρία./ Άνεργος.”.
Το ποίημα "Ο άνεργος" του Κώστα Χελμού.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΛΗ Σαρακοστή, καλή Μεγάλη Εβδομάδα και καλή Ανάσταση! Κυριολεκτικά και μεταφορικά με ό,τι αυτό σημαίνει ή υπονοείτε(αι) ότι σημαίνει. Δύσκολα τα πράγματα στης ελληνικής οικονομίας την ολόμαυρη ράχη, συνέλληνες. Υπομονή και ψυχραιμία. Πού θα πάει. Θα γυρίσει ο τροχός. Μπορεί να μας δώσουν οι Γερμανοί και τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας χρωστάνε!
ΧΑΣΑΜΕ μέρος της εθνικής μας κυριαρχίας. Όταν το πρωτόπε ο Πρωθυπουργός νομίζαμε ότι του ξέφυγε. Οτι άλλο ήθελε να πει κι άλλο εννοούσε. Πριν αλέκτωρ φωνήσαι τρις, όμως, το συνειδητοποιήσαμε. Εννοούσε ότι το εννοεί και εννοήσαμε ότι το εννοούσε.
ΑΠΟ ΧΘΕΣ είμαστε υπό επιτήρηση, υπό διαρκή παρακολούθηση. Σε μια γυάλα είμαστε και ελέγχουν τα πάντα. Πειραματόζωα. Όσοι επιβιώσουμε κι όσοι πεθάνουμε.
ΑΠΟ ΤΟ Eurogroup στο Ecofin κι απο το Ecofin στο Eurogroup. Από τον Άννα στον Καϊάφα κι από τον Καϊάφα πάλι στον Άννα. Μπαλάκι του τέννις μας κατάντησαν στην καλύτερη εκδοχή. Εξαφανισμένος ο Πόντιος Πιλάτος!
ΕΝ ΤΗ ΠΑΛΑΜΗ και ούτω βοήσομεν... Να βλέπουμε να ρέει το χρήμα... Άτιμες αγορές!
ΛΕΤΟΝΙΑ του Νότου η Ελλάδα, Ελλάδα του Βορρά η Λετονία. Ανταλλαγή τίτλων. Η επίσημη τελετή σε 2 φάσεις. Στους μεταξύ τους αγώνες για την πρόκριση στο Euro.
OTAN ήταν στο τιμόνι της χώρας η Νέα Δημοκρατία τα “στελέχια” της έλεγαν ότι κυβερνά το ΠΑΣΟΚ. Τώρα που στο τιμόνι της χώρας είναι το ΠΑΣΟΚ τα “στελέχια” του λένε ότι κυβερνά η Νέα Δημοκρατία. Εντάξει, κάποια απ' τα πράσινα και κάποια απ' τα γαλάζια “στελέχια”.
ΚΑΠΟΤΕ ο έρωτας ήταν θεός, τώρα είναι έμπορος; Κάποτε ο έρωτας ήταν έμπορος, τώρα είναι θεός; Πάντα ο έρωτας είναι θεός; Πάντα ο έρωτας είναι έμπορος; Πάντα ο έρωτας είναι ολίγον θεός και ολίγον έμπορος; Με αφορμή την Ημέρα των Ερωτευμένων, το Ερωτηματολόγιο. Κατόπιν εορτής...
ΟΙ ΒΑΖΕΛΟΙ θαρρούσανε πως ήτανε καβάλα/ μα η Καβάλα τσοι 'καμε να ψάχνουνε την μπάλα. Αλλιώς την άκουσα τη μαντινάδα κι αλλιώς την γράφω. Το πνεύμα της, πάντως, παραμένει το ίδιο.
ΚΩΣΤΑ Χελμό, ποιητή, Αθήνα. Να άλλος ένας αληθινός ποιητής που επιμένει να μιλά στην πλήθουσα αγορά των μεταπρατών, όπου διατιμώνται τα αδιατίμητα. Το είπα πριν από δύο χρόνια για σένα, ενθυμούμενος τον Χρήστο Μαλεβίτση, όταν ανακάλυψα στη λογοτεχνική έκδοση “Βατόμουρα” κάποια απ' τα ποιήματά σου. Στεντορεία τη φωνή το επαναλαμβάνω σήμερα, που γνώρισα την ποίησή σου μέσα από τις δύο τελευταίες ποιητικές σου συλλογές “Τα χρώματα - Σχήματα” και “Τα Χορικά”, όπως και το αφιερωμένο σε σένα 8ο τεύχος του περ. “Μοριάς”, που είχες την καλοσύνη, μέσω του καλού μας φίλου, ποιητή, Κώστα Καλαπανίδα, να μου στείλεις. Εκ βαθέων ευχαριστίες.
ΚΑΤΑ το τέλος της μάχης των Φιλίππων, ο στρατός του Μάρκου Ιουνίου Βρούτου άρχισε να τρέπεται σε φυγή. Οι φίλοι του τότε τον συμβούλευσαν να σωθεί κι αυτός φεύγοντας. Αλλά εκείνος αποφασισμένος να πολεμήσει μέχρι θανάτου, τους αποκρίθηκε: “Δεν σώζεται κανείς με τα πόδια, αλλά με τα χέρια”.
“Περισσεύουν τα χέρια στον άνεργο/ και δεν ξέρει που να τα κρύψει./ Περισσέυει η καρδιά του στον άνεργο/ και δεν ξέρει τι να την κάμει./ Κάθε μέρα και κάθε νύχτα/ με την πλάτη ακουμπισμένη στον τοίχο/ τον σταυρώνει αλύπητα η ανεργία/ και δίπλα το ξεθωριασμένο βιογραφικό του./ Ιησούς Χριστός/ του Ιωσήφ και της Μαρίας./ Ξυλουργός. Ετών τριάντα τρία./ Άνεργος.”.
Το ποίημα "Ο άνεργος" του Κώστα Χελμού.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010
Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Εχω την αίσθηση ότι κάναμε το καθήκον μας σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη, την πιο ευαίσθητη περιοχή της πατρίδας μας, και μάλιστα σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία. Αυτά μου είπε, στο περίπου τα λόγια του, ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, Νίκος Παπαδάκης, λίγο μετά το τέλος, στην Κομοτηνή, των διήμερων εκδηλώσεων για τον Ελευθέριο Βενιζέλο με τον γενικό τίτλο “Ελλάδα - Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου”, που οργάνωσαν υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων το Ιδρυμα, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης - Εβρου, το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ροδόπης, ο δήμος Κομοτηνής και ο Σύλλογος Κρητική Αδελφότης Ν. Ροδόπης “Ο Ψηλορείτης”, την Παρασκευή και το Σάββατο 5 και 6 Φεβρουαρίου, αντίστοιχα, με αφορμή την συμπλήρωση 100 ετών από την ανάληψη της διακυβέρνησης της Χώρας από τον Εθνάρχη.
Είμαστε έξω από το Νομαρχιακό Μέγαρο της πόλης των Κομοτηναίων στην αίθουσα των πολλαπλών χρήσεων του οποίου (όπου και η έκθεση φωτογραφίας για τον μέγιστο πολιτικό της νεότερης ιστορίας μας) είχε μόλις προβληθεί η γνωστή για μας, άγνωστη ωστόσο ευρύτερα ταινία του Βασίλη Μάρου "Η Ελλάδα του Ελευθερίου Βενιζέλου" και περιμέναμε το πούλμαν που θα μας πήγαινε στην Αλεξανδρούπολη, όπου ο Σύλλογος Κρητών Ν. Εβρου είχε την ετήσια συνεστίασή του.
Παραέκανε κρύο, γύρω στους 0°C η θερμοκρασία το βράδυ εκείνο του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στην Κομοτηνή, άδεια η τεράστια πλατεία μπροστά μας, κανένας μας ωστόσο, απ' όσους συμμετείχαμε στην εξόρμηση αυτή, 17 το σύνολο, δεν έδειχνε να κρυώνει. Ακριβώς γιατί είχαμε την ίδια αίσθηση που είχε και ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος, που ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας.
Χρόνια την πάλευα να γίνει αυτή η εκδήλωση, για καθαρά εθνικούς λόγους, μου είπε, στο περίπου επίσης τα λόγια του, λίγο μετά, ο πρόεδρος του Συλλόγου των Κρητών του ν. Ροδόπης Αντώνης Διαλεκτάκης. Μεγίστης εθνικής σημασίας σε τελική ανάλυση, οι περί ου ο λόγος εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα, χάρις στο Ιδρυμα που στεγάζεται στην πόλη μας και φέρει το όνομα του Εθνάρχη, λοιπόν. Με την έννοια ότι για πρώτη φορά τέθηκαν, στην Κομοτηνή, μια πόλη με πολλούς συμβολισμούς, αλλά και ευρύτερα στην Θράκη, επί του ιστορικού - επιστημονικού τάπητος, για το ευρύ κοινό, τα θέματα της ειρηνικής συνύπαρξης και οι σχέσεις με τη γείτονα χώρα έτσι όπως πρέπει να αντιμετωπίζονται. Ηταν ξεκάθαρος ο Νίκος Παπαδάκης και σ' αυτό. Στο ότι δηλαδή, ενώ η ελληνική πολιτική ηγεσία ακολούθησε και ακολουθεί σε γενικές γραμμές τις αρχές της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που χάραξε ο Βενιζέλος σε συνεργασία με τον Κεμάλ, δεν συνέβη καθόλου το ίδιο και με την τουρκική ηγεσία. "Για να κτιστεί μια φιλία χρειάζονται δύο" ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία του. Εις επήκοον και του γενικού προξένου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, Μουσταφά Σαρνίτς που ήταν παρών, απ' την αρχή μέχρι το τέλος των ομιλιών, με τον διερμηνέα του, κατά την δεύτερη μέρα.
Η ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
"Η φήμη του Ιδρύματος είναι γνωστή στη Θράκη. Η εδώ τωρινή δραστηριότητά του κατά το διήμερο είναι ωφέλιμη και εθνικά χρήσιμη την παρούσα περίοδο. Η έκθεση απόψε είναι άριστη και τα σχόλια των επισκεπτών ιδιαίτερα κολακευτικά". Αυτά έγραψε, στο βιβλίο επισκεπτών της Εκθεσης Φωτογραφίας για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν το βράδυ της Παρασκευής, 5 Φεβρουαρίου, πρώτης μέρας των εκδηλώσεων, ο αντιστράτηγος ε.α. Νίκος Καναβάκης (γνωστός και από το πέρασμά του στα Χανιά) που μένει μόνιμα στην Κομοτηνή. Εκφράζοντας την άποψη όχι μόνο των Κρητικών της Ροδόπης αλλά και ευρύτερα των Κρητικών της Θράκης. Αρκετός ήταν ο κόσμος που έδωσε το "παρών" σ' αυτήν. Μεταξύ αυτών, ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης, ο μουφτής Ροδόπης (μιλάμε γι' αυτόν που αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος) Μέτσο Τζαμαλή και άλλοι εκπρόσωποι αρχών και φορέων.
Την έκθεση βέβαια, το φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό της οποίας προέρχεται από το αρχείο του Ιδρύματος, δεδομένου ότι θα μείνει ανοιχτή μέχρι και τις 16 τρέχοντος μηνός, θα την δούν πολλαπλάσια περισσότεροι. Σ' αυτό βοηθά και ο χώρος, αφού πολλοί επισκέπτονται τη Νομαρχία. Πάνω απ' όλους θα την δούν, ωστόσο, οι μαθητές των σχολείων με οργανωμένες επισκέψεις.
Θα 'χουν κι αυτοί την ευκαιρία μιας πρώτης γνωριμίας με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον ελευθερωτή και της Θράκης, μέσα από 72 φωτογραφικά στιγμιότυπα της ζωής του. Προς μεγίστη ικανοποίηση του Αντώνη Διαλεκτάκη και των συνεργατών του...
ΚΑΘΕ ΚΡΗΤΙΚΟΣ
ΚΑΙ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ
Στο περιθώριο της Εκθεσης γνωρίστηκα με τον Μουφτή και συζήτησα για λίγο μαζί του περί "συνανθρωπίας", δική του η λέξη, μια λέξη που πολύ μου άρεσε, όπως και με τον αναπληρωτή του, τον Μουσταφά Ιμάμογλου, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είχε έλθει το 1998 στα Χανιά κι είχε κηδέψει, με το μουσουλμανικό τυπικό, τον τελευταίο εναπομείναντα Χανιώτη μουσουλμάνο, τον Αγκαζαντέ Κεμάλ, όπως μου είπε. Και βέβαια έστησα ψιλή κουβέντα με τους Κρητικούς της Θράκης. Τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που πρέπιζαν την Κρήτη...προεξάρχων ο Νώντας Κουρμούλης από τα Αγκουσελιανά Ρεθύμνου, με τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους, κυρίως όμως με το κρητικό ήθος τους. Τους Κρητικούς της Ροδόπης... ερωτικοί μετανάστες οι περισσότεροι, όπως τον Αδάμ Γαλανάκη, απ' τα Λαγούτα Ηρακλείου για παράδειγμα, που για να γλυκάνει τον καημό της ξενιτιάς, γράφει ρίμες. Και κυρίως με την πολυμελή αντιπροσωπεία από τον ιδιαίτερα ζωντανό Σύλλογο της Ξάνθης. Τον για 27 χρόνια (πρώην τώρα) πρόεδρό τους, Νίκο Κατσαράκη, τον νυν πρόεδρο Μανόλη Μπαχλιτζανάκη και τον γραμματέα Αλέξανδρο Στεφανάκη...
Πολλοί οι Κρήτες της Θράκης και πολλές οι Κρήτες της Θράκης. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η Κρήτη του. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η ιστορία του. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η νοσταλγία του. Προπάντων την άλλη μέρα στον χορό του Συλλόγου των Κρητικών του ν. Εβρου θα το διαπίστωνα αυτό.
Η ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΛΗΓΜΑΤΑ
"Εκατό χρόνια μετά την είσοδο του επιφανούς πολιτικού (σ.σ. του Ελευθερίου Βενιζέλου) στην κεντρική πολιτική σκηνή της Χώρας, το αίτημα για ειρήνη και ασφάλεια με την γείτονα Χώρα παραμένει επίκαιρο, εφόσον η αρμονική συνύπαρξη των δύο λαών, δέχεται κατά διαστήματα πλήγματα λόγω της αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Χώρας μας από την Τουρκία", έλεγε, μεταξύ των άλλων, στον χαιρετισμό που έστειλε, και που διαβάστηκε πρώτος, πριν αρχίσει το πρωί του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στο ευρύχωρο και άνετο αμφιθέατρο του "Ιδρύματος Οικογένειας Νικολάου Παπανικολάου - Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Κομοτηνής", που βρίσκεται απέναντι από το Νομαρχιακό Μέγαρο, ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππος Πετσάλνικος. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και ο χαιρετισμός της εκπροσώπου της Κυβέρνησης υφυπουργού Εσωτερικών Θεοδώρας Τζάκρη, που αναφέρθηκε στον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε ο Εθνάρχης τόσο στην ανόρθωση του ελληνικού κράτους όσο και στη διαμόρφωση μιας διαφορετικής αντίληψης στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας. "Η δική μας θέση είναι ότι πρέπει εφαρμόζουμε μια σταθερή στάση απέναντι στη γείτονα χώρα που θα μας βοηθήσει στην εμπέδωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κρατών", υπογράμμισε. Οπως, βέβαια και του γενικού διευθυντή του Ιδρύματος Νίκου Παπαδάκη που χαιρέτησε μετά τον οικοδεσπότη δήμαρχο Κομοτηνής Αντώνη Κοτσάκη και τον εκπρόσωπο του υφυπουργού Τύπου Γιώργου Πεταλωτή, Χρήστο Αμπατζιάνη, αναλύοντας αφού παρουσίασε σε αδρές γραμμές το έργο του Ιδρύματος, στο γιατί επιλέχθηκε γι' αυτήν την εκδήλωση η Θράκη. Υπάρχουν πολλά θέματα που χρειάζονται επεξηγήσεις”, υπογράμμισε επί του προκειμένου στον δικό του χαιρετισμό, που έγινε αργότερα, μετά την δεύτερη εισήγηση, ο αναπληρωτής νομάρχης Κώστας Κατσιμίγας, ως εκπρόσωπος του νομάρχη Αρη Γιαννακίδη που απουσίαζε λόγω συνεδρίου της ΕΝΑΕ. Επεξηγήσεις και διαρκή επαγρύπνηση...
ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ
Το δώρο που πρόσφερε το Ιδρυμα αμέσως μετά τους χαιρετισμούς, στην Υφυπουργό ήταν μια μεταλλική πλάκα που είχε εγχάρακτη την γνωστή ρήση του Ελευθερίου Βενιζέλου: "Ο πολιτικός οφείλει να λέγει την αλήθειαν και προς τα επάνω και προς τα κάτω". Στη συνέχεια, στον Δήμαρχο της Πόλης και στον Πρόεδρο του Συλλόγου των Κρητών προσέφερε από ένα πιάτο με ζωγραφιά το σπίτι του Βενιζέλου στη Χαλέπα. Κορυφαία στιγμή του μέρους αυτού της εκδήλωσης ήταν, ωστόσο, η σύντομη τιμητική αναφορά που έγινε στον αείμνηστο, για πολλά χρόνια δήμαρχο Κομοτηνής Ανδρέα Στογιαννίδη, και η προσφορά μιας μικρής προτομής του Ελευθερίου Βενιζέλου στην χήρα του. Οφειλόμενο το χρέος του Συλλόγου και του Ιδρύματος να τον τιμήσουν, γιατί όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος του πρώτου, αυτός ως δήμαρχος έστησε το 1989 στην είσοδο της πόλης του τον μεγαλόπρεπο ανδριάντα του Εθνάρχη.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ
"Μετακινήσεις πληθυσμών: Από το Νεϊγύ στη Σύμβαση της Λωζάνης", "Η παραμονή των Μουσουλμάνων στη Θράκη και η αντιμετώπισή τους από το ελληνικό κράτος", "Η παραμονή των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και η αντιμετώπισή τους από το τουρκικό κράτος", "Η ελληνοτουρκική φιλία, όπως την οραματίστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η κληρονομιά της πολιτικής του", και "Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πολιτικός της ειρήνης". Αυτοί ήταν οι τίτλοι των εισηγήσεων που ακολούθησαν, και που έκαναν αντίστοιχα ο ιστορικός Νίκος Ανδρειώτης, ο επίκουρος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αγγελος Συρίγος, ο διδάσκων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Αντώνης Κλάψης, ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ευάνθης Χατζηβασιλείου και ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" Νίκος Παπαδάκης. Και μόνον οι τίτλοι τους λένε και υπονοούν πολλά. Λένε π.χ. ότι το όλο θέμα, τω όντι ένα θέμα "καυτό" ιστορικά εξετάστηκε σφαιρικά και διεξοδικά και μάλιστα στην πιο ευαίσθητη περιοχή της πατρίδας μας σε μια κρίσιμη, χρονική συγκυρία. Και για την τόνωση, γιατί να το κρύψομε, του εθνικού φρονήματος των κατοίκων της περιοχής.
Και βεβαίως υπονοούν ότι πολλές απ' τις πτυχές του έργου που άφησε ο Εθνάρχης τα μάλα επηρέασαν την όλη πορεία του ελληνισμού και ότι η ειρηνική κληρονομιά του είναι ο μόνος δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί.
Αυτά χάρις, βέβαια, στο Ιδρυμα που άκουσε τη φωνή αγωνίας του Συλλόγου των Κρητών του ν. Ροδόπης.
Εντάξει, δεν ήταν το αμφιθέατρο γεμάτο, όπως έπρεπε, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του αναπληρωτή νομάρχη Κώστα Κατσιμίγα. Δεν είχε απόλυτα δίκιο να "παραπονείται" στις κουβέντες που κάναμε μετά, όμως, ο και καλός φίλος τώρα πια, δραστήριος πρόεδρος του Συλλόγου "Ο Ψηλορείτης", ο διαλεκτός άνθρωπος (υπηρετεί ως επιστήμονας στη Δ/νση Γεωργίας της Νομαρχίας Ροδόπης κι έχει αναπτύξει πολυποίκιλη δραστηριότητα) και γνήσιος Κρητικός, εκ Πλώρας ν. Ηρακλείου ορμώμενος, Αντώνης Διαλεκτάκης, ότι δεν γέμισε (μιλάμε για ένα χώρο τεράστιο) το αμφιθέατρο. Ούτως ή άλλως, άλλωστε, οι περί ου ο λόγος εκδηλώσεις μόνο απαρατήρητες δεν πέρασαν απ' τους κατοίκους της Θράκης, βεβαίως κι απ' την μουσουλμανική μειονότητα, αλλά και ευρύτερα. Τα μέσα επικοινωνίας, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα διαδίκτυο και εφημερίδες, έκαναν καλά τη δουλειά τους...
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ
ΤΗΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗΣ
Πηγαίνοντας για το Τουριστικό Περίπτερο της Νυμφαίας (τί περιοχή κι αυτή και πόσες αναμνήσεις μου ξύπνησε) αργά το βράδυ της Παρασκευής για φαγητό, άλλο πράγμα η φιλοξενία που είχαμε!) ακούσαμε τον καθηγητή Αγγελο Συρίγο να μας αναλύει την ανθρωπογεωγραφία του ν. Ροδόπης και να στέκεται ξεχωριστά στο ό,τι το 62% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Πιο λεπτομερειακός στις αναλύσεις του ήταν ωστόσο, το επόμενο βράδυ, καθ' οδόν για την Αλεξανδρούπολη, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αντώνης Διαλεκτάκης, που ξέρει, λόγω της δουλειάς του, πού κουνιέται χαλίκι. Η γη περνάει ολοένα και περισσότερο στα χέρια των μουσουλμάνων, μας είπε, ενώ τα ελληνικά χωριά, μέρα με τη μέρα ερημώνουν... Ιδίοις όμμασι θα το διαπιστώναμε το πρωί της Κυριακής αυτό, σε μια εξόρμησή μας βόρεια της Κομοτηνής, όπως και πολλά άλλα. Και θα καταλαβαίναμε πλήρως την επιμονή του να γίνουν, έτσι όπως έγιναν, αυτές οι εκδηλώσεις. Για την ανάγκη της υπενθύμισης των παρακαταθηκών και του οράματος του Ελευθερίου Βενιζέλου...
Είμαστε έξω από το Νομαρχιακό Μέγαρο της πόλης των Κομοτηναίων στην αίθουσα των πολλαπλών χρήσεων του οποίου (όπου και η έκθεση φωτογραφίας για τον μέγιστο πολιτικό της νεότερης ιστορίας μας) είχε μόλις προβληθεί η γνωστή για μας, άγνωστη ωστόσο ευρύτερα ταινία του Βασίλη Μάρου "Η Ελλάδα του Ελευθερίου Βενιζέλου" και περιμέναμε το πούλμαν που θα μας πήγαινε στην Αλεξανδρούπολη, όπου ο Σύλλογος Κρητών Ν. Εβρου είχε την ετήσια συνεστίασή του.
Παραέκανε κρύο, γύρω στους 0°C η θερμοκρασία το βράδυ εκείνο του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στην Κομοτηνή, άδεια η τεράστια πλατεία μπροστά μας, κανένας μας ωστόσο, απ' όσους συμμετείχαμε στην εξόρμηση αυτή, 17 το σύνολο, δεν έδειχνε να κρυώνει. Ακριβώς γιατί είχαμε την ίδια αίσθηση που είχε και ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος, που ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας.
Χρόνια την πάλευα να γίνει αυτή η εκδήλωση, για καθαρά εθνικούς λόγους, μου είπε, στο περίπου επίσης τα λόγια του, λίγο μετά, ο πρόεδρος του Συλλόγου των Κρητών του ν. Ροδόπης Αντώνης Διαλεκτάκης. Μεγίστης εθνικής σημασίας σε τελική ανάλυση, οι περί ου ο λόγος εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα, χάρις στο Ιδρυμα που στεγάζεται στην πόλη μας και φέρει το όνομα του Εθνάρχη, λοιπόν. Με την έννοια ότι για πρώτη φορά τέθηκαν, στην Κομοτηνή, μια πόλη με πολλούς συμβολισμούς, αλλά και ευρύτερα στην Θράκη, επί του ιστορικού - επιστημονικού τάπητος, για το ευρύ κοινό, τα θέματα της ειρηνικής συνύπαρξης και οι σχέσεις με τη γείτονα χώρα έτσι όπως πρέπει να αντιμετωπίζονται. Ηταν ξεκάθαρος ο Νίκος Παπαδάκης και σ' αυτό. Στο ότι δηλαδή, ενώ η ελληνική πολιτική ηγεσία ακολούθησε και ακολουθεί σε γενικές γραμμές τις αρχές της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που χάραξε ο Βενιζέλος σε συνεργασία με τον Κεμάλ, δεν συνέβη καθόλου το ίδιο και με την τουρκική ηγεσία. "Για να κτιστεί μια φιλία χρειάζονται δύο" ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία του. Εις επήκοον και του γενικού προξένου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, Μουσταφά Σαρνίτς που ήταν παρών, απ' την αρχή μέχρι το τέλος των ομιλιών, με τον διερμηνέα του, κατά την δεύτερη μέρα.
Η ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
"Η φήμη του Ιδρύματος είναι γνωστή στη Θράκη. Η εδώ τωρινή δραστηριότητά του κατά το διήμερο είναι ωφέλιμη και εθνικά χρήσιμη την παρούσα περίοδο. Η έκθεση απόψε είναι άριστη και τα σχόλια των επισκεπτών ιδιαίτερα κολακευτικά". Αυτά έγραψε, στο βιβλίο επισκεπτών της Εκθεσης Φωτογραφίας για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν το βράδυ της Παρασκευής, 5 Φεβρουαρίου, πρώτης μέρας των εκδηλώσεων, ο αντιστράτηγος ε.α. Νίκος Καναβάκης (γνωστός και από το πέρασμά του στα Χανιά) που μένει μόνιμα στην Κομοτηνή. Εκφράζοντας την άποψη όχι μόνο των Κρητικών της Ροδόπης αλλά και ευρύτερα των Κρητικών της Θράκης. Αρκετός ήταν ο κόσμος που έδωσε το "παρών" σ' αυτήν. Μεταξύ αυτών, ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης, ο μουφτής Ροδόπης (μιλάμε γι' αυτόν που αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος) Μέτσο Τζαμαλή και άλλοι εκπρόσωποι αρχών και φορέων.
Την έκθεση βέβαια, το φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό της οποίας προέρχεται από το αρχείο του Ιδρύματος, δεδομένου ότι θα μείνει ανοιχτή μέχρι και τις 16 τρέχοντος μηνός, θα την δούν πολλαπλάσια περισσότεροι. Σ' αυτό βοηθά και ο χώρος, αφού πολλοί επισκέπτονται τη Νομαρχία. Πάνω απ' όλους θα την δούν, ωστόσο, οι μαθητές των σχολείων με οργανωμένες επισκέψεις.
Θα 'χουν κι αυτοί την ευκαιρία μιας πρώτης γνωριμίας με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον ελευθερωτή και της Θράκης, μέσα από 72 φωτογραφικά στιγμιότυπα της ζωής του. Προς μεγίστη ικανοποίηση του Αντώνη Διαλεκτάκη και των συνεργατών του...
ΚΑΘΕ ΚΡΗΤΙΚΟΣ
ΚΑΙ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ
Στο περιθώριο της Εκθεσης γνωρίστηκα με τον Μουφτή και συζήτησα για λίγο μαζί του περί "συνανθρωπίας", δική του η λέξη, μια λέξη που πολύ μου άρεσε, όπως και με τον αναπληρωτή του, τον Μουσταφά Ιμάμογλου, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είχε έλθει το 1998 στα Χανιά κι είχε κηδέψει, με το μουσουλμανικό τυπικό, τον τελευταίο εναπομείναντα Χανιώτη μουσουλμάνο, τον Αγκαζαντέ Κεμάλ, όπως μου είπε. Και βέβαια έστησα ψιλή κουβέντα με τους Κρητικούς της Θράκης. Τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που πρέπιζαν την Κρήτη...προεξάρχων ο Νώντας Κουρμούλης από τα Αγκουσελιανά Ρεθύμνου, με τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους, κυρίως όμως με το κρητικό ήθος τους. Τους Κρητικούς της Ροδόπης... ερωτικοί μετανάστες οι περισσότεροι, όπως τον Αδάμ Γαλανάκη, απ' τα Λαγούτα Ηρακλείου για παράδειγμα, που για να γλυκάνει τον καημό της ξενιτιάς, γράφει ρίμες. Και κυρίως με την πολυμελή αντιπροσωπεία από τον ιδιαίτερα ζωντανό Σύλλογο της Ξάνθης. Τον για 27 χρόνια (πρώην τώρα) πρόεδρό τους, Νίκο Κατσαράκη, τον νυν πρόεδρο Μανόλη Μπαχλιτζανάκη και τον γραμματέα Αλέξανδρο Στεφανάκη...
Πολλοί οι Κρήτες της Θράκης και πολλές οι Κρήτες της Θράκης. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η Κρήτη του. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η ιστορία του. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η νοσταλγία του. Προπάντων την άλλη μέρα στον χορό του Συλλόγου των Κρητικών του ν. Εβρου θα το διαπίστωνα αυτό.
Η ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΛΗΓΜΑΤΑ
"Εκατό χρόνια μετά την είσοδο του επιφανούς πολιτικού (σ.σ. του Ελευθερίου Βενιζέλου) στην κεντρική πολιτική σκηνή της Χώρας, το αίτημα για ειρήνη και ασφάλεια με την γείτονα Χώρα παραμένει επίκαιρο, εφόσον η αρμονική συνύπαρξη των δύο λαών, δέχεται κατά διαστήματα πλήγματα λόγω της αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Χώρας μας από την Τουρκία", έλεγε, μεταξύ των άλλων, στον χαιρετισμό που έστειλε, και που διαβάστηκε πρώτος, πριν αρχίσει το πρωί του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στο ευρύχωρο και άνετο αμφιθέατρο του "Ιδρύματος Οικογένειας Νικολάου Παπανικολάου - Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Κομοτηνής", που βρίσκεται απέναντι από το Νομαρχιακό Μέγαρο, ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππος Πετσάλνικος. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και ο χαιρετισμός της εκπροσώπου της Κυβέρνησης υφυπουργού Εσωτερικών Θεοδώρας Τζάκρη, που αναφέρθηκε στον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε ο Εθνάρχης τόσο στην ανόρθωση του ελληνικού κράτους όσο και στη διαμόρφωση μιας διαφορετικής αντίληψης στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας. "Η δική μας θέση είναι ότι πρέπει εφαρμόζουμε μια σταθερή στάση απέναντι στη γείτονα χώρα που θα μας βοηθήσει στην εμπέδωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κρατών", υπογράμμισε. Οπως, βέβαια και του γενικού διευθυντή του Ιδρύματος Νίκου Παπαδάκη που χαιρέτησε μετά τον οικοδεσπότη δήμαρχο Κομοτηνής Αντώνη Κοτσάκη και τον εκπρόσωπο του υφυπουργού Τύπου Γιώργου Πεταλωτή, Χρήστο Αμπατζιάνη, αναλύοντας αφού παρουσίασε σε αδρές γραμμές το έργο του Ιδρύματος, στο γιατί επιλέχθηκε γι' αυτήν την εκδήλωση η Θράκη. Υπάρχουν πολλά θέματα που χρειάζονται επεξηγήσεις”, υπογράμμισε επί του προκειμένου στον δικό του χαιρετισμό, που έγινε αργότερα, μετά την δεύτερη εισήγηση, ο αναπληρωτής νομάρχης Κώστας Κατσιμίγας, ως εκπρόσωπος του νομάρχη Αρη Γιαννακίδη που απουσίαζε λόγω συνεδρίου της ΕΝΑΕ. Επεξηγήσεις και διαρκή επαγρύπνηση...
ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ
Το δώρο που πρόσφερε το Ιδρυμα αμέσως μετά τους χαιρετισμούς, στην Υφυπουργό ήταν μια μεταλλική πλάκα που είχε εγχάρακτη την γνωστή ρήση του Ελευθερίου Βενιζέλου: "Ο πολιτικός οφείλει να λέγει την αλήθειαν και προς τα επάνω και προς τα κάτω". Στη συνέχεια, στον Δήμαρχο της Πόλης και στον Πρόεδρο του Συλλόγου των Κρητών προσέφερε από ένα πιάτο με ζωγραφιά το σπίτι του Βενιζέλου στη Χαλέπα. Κορυφαία στιγμή του μέρους αυτού της εκδήλωσης ήταν, ωστόσο, η σύντομη τιμητική αναφορά που έγινε στον αείμνηστο, για πολλά χρόνια δήμαρχο Κομοτηνής Ανδρέα Στογιαννίδη, και η προσφορά μιας μικρής προτομής του Ελευθερίου Βενιζέλου στην χήρα του. Οφειλόμενο το χρέος του Συλλόγου και του Ιδρύματος να τον τιμήσουν, γιατί όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος του πρώτου, αυτός ως δήμαρχος έστησε το 1989 στην είσοδο της πόλης του τον μεγαλόπρεπο ανδριάντα του Εθνάρχη.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ
"Μετακινήσεις πληθυσμών: Από το Νεϊγύ στη Σύμβαση της Λωζάνης", "Η παραμονή των Μουσουλμάνων στη Θράκη και η αντιμετώπισή τους από το ελληνικό κράτος", "Η παραμονή των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και η αντιμετώπισή τους από το τουρκικό κράτος", "Η ελληνοτουρκική φιλία, όπως την οραματίστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η κληρονομιά της πολιτικής του", και "Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πολιτικός της ειρήνης". Αυτοί ήταν οι τίτλοι των εισηγήσεων που ακολούθησαν, και που έκαναν αντίστοιχα ο ιστορικός Νίκος Ανδρειώτης, ο επίκουρος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αγγελος Συρίγος, ο διδάσκων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Αντώνης Κλάψης, ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ευάνθης Χατζηβασιλείου και ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" Νίκος Παπαδάκης. Και μόνον οι τίτλοι τους λένε και υπονοούν πολλά. Λένε π.χ. ότι το όλο θέμα, τω όντι ένα θέμα "καυτό" ιστορικά εξετάστηκε σφαιρικά και διεξοδικά και μάλιστα στην πιο ευαίσθητη περιοχή της πατρίδας μας σε μια κρίσιμη, χρονική συγκυρία. Και για την τόνωση, γιατί να το κρύψομε, του εθνικού φρονήματος των κατοίκων της περιοχής.
Και βεβαίως υπονοούν ότι πολλές απ' τις πτυχές του έργου που άφησε ο Εθνάρχης τα μάλα επηρέασαν την όλη πορεία του ελληνισμού και ότι η ειρηνική κληρονομιά του είναι ο μόνος δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί.
Αυτά χάρις, βέβαια, στο Ιδρυμα που άκουσε τη φωνή αγωνίας του Συλλόγου των Κρητών του ν. Ροδόπης.
Εντάξει, δεν ήταν το αμφιθέατρο γεμάτο, όπως έπρεπε, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του αναπληρωτή νομάρχη Κώστα Κατσιμίγα. Δεν είχε απόλυτα δίκιο να "παραπονείται" στις κουβέντες που κάναμε μετά, όμως, ο και καλός φίλος τώρα πια, δραστήριος πρόεδρος του Συλλόγου "Ο Ψηλορείτης", ο διαλεκτός άνθρωπος (υπηρετεί ως επιστήμονας στη Δ/νση Γεωργίας της Νομαρχίας Ροδόπης κι έχει αναπτύξει πολυποίκιλη δραστηριότητα) και γνήσιος Κρητικός, εκ Πλώρας ν. Ηρακλείου ορμώμενος, Αντώνης Διαλεκτάκης, ότι δεν γέμισε (μιλάμε για ένα χώρο τεράστιο) το αμφιθέατρο. Ούτως ή άλλως, άλλωστε, οι περί ου ο λόγος εκδηλώσεις μόνο απαρατήρητες δεν πέρασαν απ' τους κατοίκους της Θράκης, βεβαίως κι απ' την μουσουλμανική μειονότητα, αλλά και ευρύτερα. Τα μέσα επικοινωνίας, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα διαδίκτυο και εφημερίδες, έκαναν καλά τη δουλειά τους...
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ
ΤΗΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗΣ
Πηγαίνοντας για το Τουριστικό Περίπτερο της Νυμφαίας (τί περιοχή κι αυτή και πόσες αναμνήσεις μου ξύπνησε) αργά το βράδυ της Παρασκευής για φαγητό, άλλο πράγμα η φιλοξενία που είχαμε!) ακούσαμε τον καθηγητή Αγγελο Συρίγο να μας αναλύει την ανθρωπογεωγραφία του ν. Ροδόπης και να στέκεται ξεχωριστά στο ό,τι το 62% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Πιο λεπτομερειακός στις αναλύσεις του ήταν ωστόσο, το επόμενο βράδυ, καθ' οδόν για την Αλεξανδρούπολη, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αντώνης Διαλεκτάκης, που ξέρει, λόγω της δουλειάς του, πού κουνιέται χαλίκι. Η γη περνάει ολοένα και περισσότερο στα χέρια των μουσουλμάνων, μας είπε, ενώ τα ελληνικά χωριά, μέρα με τη μέρα ερημώνουν... Ιδίοις όμμασι θα το διαπιστώναμε το πρωί της Κυριακής αυτό, σε μια εξόρμησή μας βόρεια της Κομοτηνής, όπως και πολλά άλλα. Και θα καταλαβαίναμε πλήρως την επιμονή του να γίνουν, έτσι όπως έγιναν, αυτές οι εκδηλώσεις. Για την ανάγκη της υπενθύμισης των παρακαταθηκών και του οράματος του Ελευθερίου Βενιζέλου...
... Και οι τρεις πλευρές στη Λωζάνη ήθελαν την Ανταλλαγή: Η Ελλάδα ηττημένη, βίωνε την αποτυχία της υλοποίησης της Μ. Ιδέας. Ο Βενιζέλος πάντα ρεαλιστής, πριμοδοτούσε πλέον τη στροφή προς την εσωτερική οργάνωση της χώρας. Ο Κεμάλ έβλεπε ότι μπορούσε πια να υλοποιηθεί η εθνική ομογενοποίηση της Τουρκίας με κέντρο την Αγκυρα. Η διεθνής κοινότητα που εκπροσωπείτο από την ΚΤΕ έβρισκε ότι αυτή ήταν η καλύτερη λύση... Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η συνθήκη της Λωζάνης ήταν προδιαγεγραμμένη από τις εξελίξεις...
Νίκος Ανδριώτης
... Στην περιοχή υπήρχαν πολλά προβλήματα, κατ' αρχήν καθημερινά. Ηταν ένα απέραντο έλος. Ο Λίσος ποταμός πλημμύριζε τα πάντα και δεν υπήρχε τίποτα για καλλιέργεια. Ολα λύθηκαν εκείνη την περίοδο, όταν άρχισαν τα εγγειοβελτιωτικά έργα το 1926-27, με μεγαλύτερη ένταση επί Βενιζέλου το 1929-1930, οπότε αποδόθηκαν για καλλιέργεια περιοχές στην Ξάνθη και την Κομοτηνή. Αυτή ήταν μια ανάσα για κατοίκους, χριστιανούς και μουσουλμάνους. Στην μουσουλμανική εκπαίδευση άρχισαν να παρατηρούνται αλλαγές, να φεύγουν από τα ιερατικά σχολεία και να δημιουργούν σχολεία με πιο σύγχρονη εκπαίδευση.
Στη συνέχεια πολλά προβλήματα που υπήρχαν λύθηκαν λόγω της προσέγγισης Βενιζέλου - Κεμάλ το 1930 και ξεκίνησε η περίοδος που ζούμε σήμερα, δηλαδή τότε τέθηκαν οι βάσεις...
Αγγελος Συρίγος
... Ο Βενιζέλος δεν εμφορείτο από μία μονοδιάστατα ή στατικά “αντιτουρκική” στάση. Οι επιλογές του το 1912-20 απέρρεαν από μία ψύχραιμη -και εκπληκτικά ξεκάθαρη- ανάλυση των δεδομένων που πραγματικά υπήρχαν (είτε του άρεσαν είτε όχι). Αλλά γι' αυτό και η υποστήριξή του προς την ελληνοτουρκική φιλία το 1928-30 δεν θα πρέπει να εκπλήσσει ή να θεωρείται ένα είδος προδοσίας. Μετά τη σύναψη της Συνθήκης της Λωζάνης και την ανταλλαγή των πληθυσμών, η Ελλάδα είχε μετατραπεί σε ένα συντηρητικό κράτος που αποδεχόταν το υφιστάμενο εδαφικό καθεστώς και επεδίωκε να αντικαταστήσει τον στόχο της εδαφικής επέκτασης με αυτόν της Οικονομικής ανάπτυξης και εμβάνθυσης της δημοκρατίας...
Ευάνθης Χατζηβασιλείου
... Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε και να κάνουμε συγκρίσεις, το πώς για παράδειγμα το ελληνικό κράτος μεταχειρίστηκε και μεταχειρίζεται τη μειονότητα και πώς η άλλη πλευρά μεταχειρίστηκε και διέλυσε την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, όχι με σκοπό να έχουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα αλλά για να επανερχόμαστε και να θυμίζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις αυτό που ισχύει, δηλαδή το ότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε εκτός από την εφαρμογή του διεθνούς καθεστώτος το οποίο κατοχύρωσε η Συνθήκη της Λωζάνης.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σ' αυτήν την ευαίσθητη περιοχή έχει συνδέσει το όνομά του και με την απελευθέρωση της Θράκης. Η Θράκη είναι μία πολύτιμη πέτρα στο δαχτυλίδι της χώρας μας και για το Ιδρυμά μας αποτελεί ένα κέντρο ενδιαφέροντος, εξήγησε ο Γενικός Διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” δίνοντας στη συνέχεια κάποιες πληροφορίες για το Ιδρυμα...
Νίκος Παπαδάκης
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Εχω την αίσθηση ότι κάναμε το καθήκον μας σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη, την πιο ευαίσθητη περιοχή της πατρίδας μας, και μάλιστα σε μια δύσκολη χρονική συγκυρία. Αυτά μου είπε, στο περίπου τα λόγια του, ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, Νίκος Παπαδάκης, λίγο μετά το τέλος, στην Κομοτηνή, των διήμερων εκδηλώσεων για τον Ελευθέριο Βενιζέλο με τον γενικό τίτλο “Ελλάδα - Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου”, που οργάνωσαν υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων το Ιδρυμα, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης - Εβρου, το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ροδόπης, ο δήμος Κομοτηνής και ο Σύλλογος Κρητική Αδελφότης Ν. Ροδόπης “Ο Ψηλορείτης”, την Παρασκευή και το Σάββατο 5 και 6 Φεβρουαρίου, αντίστοιχα, με αφορμή την συμπλήρωση 100 ετών από την ανάληψη της διακυβέρνησης της Χώρας από τον Εθνάρχη.
Είμαστε έξω από το Νομαρχιακό Μέγαρο της πόλης των Κομοτηναίων στην αίθουσα των πολλαπλών χρήσεων του οποίου (όπου και η έκθεση φωτογραφίας για τον μέγιστο πολιτικό της νεότερης ιστορίας μας) είχε μόλις προβληθεί η γνωστή για μας, άγνωστη ωστόσο ευρύτερα ταινία του Βασίλη Μάρου "Η Ελλάδα του Ελευθερίου Βενιζέλου" και περιμέναμε το πούλμαν που θα μας πήγαινε στην Αλεξανδρούπολη, όπου ο Σύλλογος Κρητών Ν. Εβρου είχε την ετήσια συνεστίασή του.
Παραέκανε κρύο, γύρω στους 0°C η θερμοκρασία το βράδυ εκείνο του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στην Κομοτηνή, άδεια η τεράστια πλατεία μπροστά μας, κανένας μας ωστόσο, απ' όσους συμμετείχαμε στην εξόρμηση αυτή, 17 το σύνολο, δεν έδειχνε να κρυώνει. Ακριβώς γιατί είχαμε την ίδια αίσθηση που είχε και ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος, που ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας.
Χρόνια την πάλευα να γίνει αυτή η εκδήλωση, για καθαρά εθνικούς λόγους, μου είπε, στο περίπου επίσης τα λόγια του, λίγο μετά, ο πρόεδρος του Συλλόγου των Κρητών του ν. Ροδόπης Αντώνης Διαλεκτάκης. Μεγίστης εθνικής σημασίας σε τελική ανάλυση, οι περί ου ο λόγος εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα, χάρις στο Ιδρυμα που στεγάζεται στην πόλη μας και φέρει το όνομα του Εθνάρχη, λοιπόν. Με την έννοια ότι για πρώτη φορά τέθηκαν, στην Κομοτηνή, μια πόλη με πολλούς συμβολισμούς, αλλά και ευρύτερα στην Θράκη, επί του ιστορικού - επιστημονικού τάπητος, για το ευρύ κοινό, τα θέματα της ειρηνικής συνύπαρξης και οι σχέσεις με τη γείτονα χώρα έτσι όπως πρέπει να αντιμετωπίζονται. Ηταν ξεκάθαρος ο Νίκος Παπαδάκης και σ' αυτό. Στο ότι δηλαδή, ενώ η ελληνική πολιτική ηγεσία ακολούθησε και ακολουθεί σε γενικές γραμμές τις αρχές της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που χάραξε ο Βενιζέλος σε συνεργασία με τον Κεμάλ, δεν συνέβη καθόλου το ίδιο και με την τουρκική ηγεσία. "Για να κτιστεί μια φιλία χρειάζονται δύο" ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία του. Εις επήκοον και του γενικού προξένου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, Μουσταφά Σαρνίτς που ήταν παρών, απ' την αρχή μέχρι το τέλος των ομιλιών, με τον διερμηνέα του, κατά την δεύτερη μέρα.
Η ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
"Η φήμη του Ιδρύματος είναι γνωστή στη Θράκη. Η εδώ τωρινή δραστηριότητά του κατά το διήμερο είναι ωφέλιμη και εθνικά χρήσιμη την παρούσα περίοδο. Η έκθεση απόψε είναι άριστη και τα σχόλια των επισκεπτών ιδιαίτερα κολακευτικά". Αυτά έγραψε, στο βιβλίο επισκεπτών της Εκθεσης Φωτογραφίας για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν το βράδυ της Παρασκευής, 5 Φεβρουαρίου, πρώτης μέρας των εκδηλώσεων, ο αντιστράτηγος ε.α. Νίκος Καναβάκης (γνωστός και από το πέρασμά του στα Χανιά) που μένει μόνιμα στην Κομοτηνή. Εκφράζοντας την άποψη όχι μόνο των Κρητικών της Ροδόπης αλλά και ευρύτερα των Κρητικών της Θράκης. Αρκετός ήταν ο κόσμος που έδωσε το "παρών" σ' αυτήν. Μεταξύ αυτών, ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης, ο μουφτής Ροδόπης (μιλάμε γι' αυτόν που αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος) Μέτσο Τζαμαλή και άλλοι εκπρόσωποι αρχών και φορέων.
Την έκθεση βέβαια, το φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό της οποίας προέρχεται από το αρχείο του Ιδρύματος, δεδομένου ότι θα μείνει ανοιχτή μέχρι και τις 16 τρέχοντος μηνός, θα την δούν πολλαπλάσια περισσότεροι. Σ' αυτό βοηθά και ο χώρος, αφού πολλοί επισκέπτονται τη Νομαρχία. Πάνω απ' όλους θα την δούν, ωστόσο, οι μαθητές των σχολείων με οργανωμένες επισκέψεις.
Θα 'χουν κι αυτοί την ευκαιρία μιας πρώτης γνωριμίας με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον ελευθερωτή και της Θράκης, μέσα από 72 φωτογραφικά στιγμιότυπα της ζωής του. Προς μεγίστη ικανοποίηση του Αντώνη Διαλεκτάκη και των συνεργατών του...
ΚΑΘΕ ΚΡΗΤΙΚΟΣ
ΚΑΙ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ
Στο περιθώριο της Εκθεσης γνωρίστηκα με τον Μουφτή και συζήτησα για λίγο μαζί του περί "συνανθρωπίας", δική του η λέξη, μια λέξη που πολύ μου άρεσε, όπως και με τον αναπληρωτή του, τον Μουσταφά Ιμάμογλου, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είχε έλθει το 1998 στα Χανιά κι είχε κηδέψει, με το μουσουλμανικό τυπικό, τον τελευταίο εναπομείναντα Χανιώτη μουσουλμάνο, τον Αγκαζαντέ Κεμάλ, όπως μου είπε. Και βέβαια έστησα ψιλή κουβέντα με τους Κρητικούς της Θράκης. Τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που πρέπιζαν την Κρήτη...προεξάρχων ο Νώντας Κουρμούλης από τα Αγκουσελιανά Ρεθύμνου, με τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους, κυρίως όμως με το κρητικό ήθος τους. Τους Κρητικούς της Ροδόπης... ερωτικοί μετανάστες οι περισσότεροι, όπως τον Αδάμ Γαλανάκη, απ' τα Λαγούτα Ηρακλείου για παράδειγμα, που για να γλυκάνει τον καημό της ξενιτιάς, γράφει ρίμες. Και κυρίως με την πολυμελή αντιπροσωπεία από τον ιδιαίτερα ζωντανό Σύλλογο της Ξάνθης. Τον για 27 χρόνια (πρώην τώρα) πρόεδρό τους, Νίκο Κατσαράκη, τον νυν πρόεδρο Μανόλη Μπαχλιτζανάκη και τον γραμματέα Αλέξανδρο Στεφανάκη...
Πολλοί οι Κρήτες της Θράκης και πολλές οι Κρήτες της Θράκης. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η Κρήτη του. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η ιστορία του. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η νοσταλγία του. Προπάντων την άλλη μέρα στον χορό του Συλλόγου των Κρητικών του ν. Εβρου θα το διαπίστωνα αυτό.
Η ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΛΗΓΜΑΤΑ
"Εκατό χρόνια μετά την είσοδο του επιφανούς πολιτικού (σ.σ. του Ελευθερίου Βενιζέλου) στην κεντρική πολιτική σκηνή της Χώρας, το αίτημα για ειρήνη και ασφάλεια με την γείτονα Χώρα παραμένει επίκαιρο, εφόσον η αρμονική συνύπαρξη των δύο λαών, δέχεται κατά διαστήματα πλήγματα λόγω της αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Χώρας μας από την Τουρκία", έλεγε, μεταξύ των άλλων, στον χαιρετισμό που έστειλε, και που διαβάστηκε πρώτος, πριν αρχίσει το πρωί του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στο ευρύχωρο και άνετο αμφιθέατρο του "Ιδρύματος Οικογένειας Νικολάου Παπανικολάου - Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Κομοτηνής", που βρίσκεται απέναντι από το Νομαρχιακό Μέγαρο, ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππος Πετσάλνικος. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και ο χαιρετισμός της εκπροσώπου της Κυβέρνησης υφυπουργού Εσωτερικών Θεοδώρας Τζάκρη, που αναφέρθηκε στον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε ο Εθνάρχης τόσο στην ανόρθωση του ελληνικού κράτους όσο και στη διαμόρφωση μιας διαφορετικής αντίληψης στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας. "Η δική μας θέση είναι ότι πρέπει εφαρμόζουμε μια σταθερή στάση απέναντι στη γείτονα χώρα που θα μας βοηθήσει στην εμπέδωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κρατών", υπογράμμισε. Οπως, βέβαια και του γενικού διευθυντή του Ιδρύματος Νίκου Παπαδάκη που χαιρέτησε μετά τον οικοδεσπότη δήμαρχο Κομοτηνής Αντώνη Κοτσάκη και τον εκπρόσωπο του υφυπουργού Τύπου Γιώργου Πεταλωτή, Χρήστο Αμπατζιάνη, αναλύοντας αφού παρουσίασε σε αδρές γραμμές το έργο του Ιδρύματος, στο γιατί επιλέχθηκε γι' αυτήν την εκδήλωση η Θράκη. Υπάρχουν πολλά θέματα που χρειάζονται επεξηγήσεις”, υπογράμμισε επί του προκειμένου στον δικό του χαιρετισμό, που έγινε αργότερα, μετά την δεύτερη εισήγηση, ο αναπληρωτής νομάρχης Κώστας Κατσιμίγας, ως εκπρόσωπος του νομάρχη Αρη Γιαννακίδη που απουσίαζε λόγω συνεδρίου της ΕΝΑΕ. Επεξηγήσεις και διαρκή επαγρύπνηση...
ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ
Το δώρο που πρόσφερε το Ιδρυμα αμέσως μετά τους χαιρετισμούς, στην Υφυπουργό ήταν μια μεταλλική πλάκα που είχε εγχάρακτη την γνωστή ρήση του Ελευθερίου Βενιζέλου: "Ο πολιτικός οφείλει να λέγει την αλήθειαν και προς τα επάνω και προς τα κάτω". Στη συνέχεια, στον Δήμαρχο της Πόλης και στον Πρόεδρο του Συλλόγου των Κρητών προσέφερε από ένα πιάτο με ζωγραφιά το σπίτι του Βενιζέλου στη Χαλέπα. Κορυφαία στιγμή του μέρους αυτού της εκδήλωσης ήταν, ωστόσο, η σύντομη τιμητική αναφορά που έγινε στον αείμνηστο, για πολλά χρόνια δήμαρχο Κομοτηνής Ανδρέα Στογιαννίδη, και η προσφορά μιας μικρής προτομής του Ελευθερίου Βενιζέλου στην χήρα του. Οφειλόμενο το χρέος του Συλλόγου και του Ιδρύματος να τον τιμήσουν, γιατί όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος του πρώτου, αυτός ως δήμαρχος έστησε το 1989 στην είσοδο της πόλης του τον μεγαλόπρεπο ανδριάντα του Εθνάρχη.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ
"Μετακινήσεις πληθυσμών: Από το Νεϊγύ στη Σύμβαση της Λωζάνης", "Η παραμονή των Μουσουλμάνων στη Θράκη και η αντιμετώπισή τους από το ελληνικό κράτος", "Η παραμονή των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και η αντιμετώπισή τους από το τουρκικό κράτος", "Η ελληνοτουρκική φιλία, όπως την οραματίστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η κληρονομιά της πολιτικής του", και "Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πολιτικός της ειρήνης". Αυτοί ήταν οι τίτλοι των εισηγήσεων που ακολούθησαν, και που έκαναν αντίστοιχα ο ιστορικός Νίκος Ανδρειώτης, ο επίκουρος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αγγελος Συρίγος, ο διδάσκων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Αντώνης Κλάψης, ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ευάνθης Χατζηβασιλείου και ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" Νίκος Παπαδάκης. Και μόνον οι τίτλοι τους λένε και υπονοούν πολλά. Λένε π.χ. ότι το όλο θέμα, τω όντι ένα θέμα "καυτό" ιστορικά εξετάστηκε σφαιρικά και διεξοδικά και μάλιστα στην πιο ευαίσθητη περιοχή της πατρίδας μας σε μια κρίσιμη, χρονική συγκυρία. Και για την τόνωση, γιατί να το κρύψομε, του εθνικού φρονήματος των κατοίκων της περιοχής.
Και βεβαίως υπονοούν ότι πολλές απ' τις πτυχές του έργου που άφησε ο Εθνάρχης τα μάλα επηρέασαν την όλη πορεία του ελληνισμού και ότι η ειρηνική κληρονομιά του είναι ο μόνος δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί.
Αυτά χάρις, βέβαια, στο Ιδρυμα που άκουσε τη φωνή αγωνίας του Συλλόγου των Κρητών του ν. Ροδόπης.
Εντάξει, δεν ήταν το αμφιθέατρο γεμάτο, όπως έπρεπε, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του αναπληρωτή νομάρχη Κώστα Κατσιμίγα. Δεν είχε απόλυτα δίκιο να "παραπονείται" στις κουβέντες που κάναμε μετά, όμως, ο και καλός φίλος τώρα πια, δραστήριος πρόεδρος του Συλλόγου "Ο Ψηλορείτης", ο διαλεκτός άνθρωπος (υπηρετεί ως επιστήμονας στη Δ/νση Γεωργίας της Νομαρχίας Ροδόπης κι έχει αναπτύξει πολυποίκιλη δραστηριότητα) και γνήσιος Κρητικός, εκ Πλώρας ν. Ηρακλείου ορμώμενος, Αντώνης Διαλεκτάκης, ότι δεν γέμισε (μιλάμε για ένα χώρο τεράστιο) το αμφιθέατρο. Ούτως ή άλλως, άλλωστε, οι περί ου ο λόγος εκδηλώσεις μόνο απαρατήρητες δεν πέρασαν απ' τους κατοίκους της Θράκης, βεβαίως κι απ' την μουσουλμανική μειονότητα, αλλά και ευρύτερα. Τα μέσα επικοινωνίας, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα διαδίκτυο και εφημερίδες, έκαναν καλά τη δουλειά τους...
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ
ΤΗΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗΣ
Πηγαίνοντας για το Τουριστικό Περίπτερο της Νυμφαίας (τί περιοχή κι αυτή και πόσες αναμνήσεις μου ξύπνησε) αργά το βράδυ της Παρασκευής για φαγητό, άλλο πράγμα η φιλοξενία που είχαμε!) ακούσαμε τον καθηγητή Αγγελο Συρίγο να μας αναλύει την ανθρωπογεωγραφία του ν. Ροδόπης και να στέκεται ξεχωριστά στο ό,τι το 62% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Πιο λεπτομερειακός στις αναλύσεις του ήταν ωστόσο, το επόμενο βράδυ, καθ' οδόν για την Αλεξανδρούπολη, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αντώνης Διαλεκτάκης, που ξέρει, λόγω της δουλειάς του, πού κουνιέται χαλίκι. Η γη περνάει ολοένα και περισσότερο στα χέρια των μουσουλμάνων, μας είπε, ενώ τα ελληνικά χωριά, μέρα με τη μέρα ερημώνουν... Ιδίοις όμμασι θα το διαπιστώναμε το πρωί της Κυριακής αυτό, σε μια εξόρμησή μας βόρεια της Κομοτηνής, όπως και πολλά άλλα. Και θα καταλαβαίναμε πλήρως την επιμονή του να γίνουν, έτσι όπως έγιναν, αυτές οι εκδηλώσεις. Για την ανάγκη της υπενθύμισης των παρακαταθηκών και του οράματος του Ελευθερίου Βενιζέλου...
Είμαστε έξω από το Νομαρχιακό Μέγαρο της πόλης των Κομοτηναίων στην αίθουσα των πολλαπλών χρήσεων του οποίου (όπου και η έκθεση φωτογραφίας για τον μέγιστο πολιτικό της νεότερης ιστορίας μας) είχε μόλις προβληθεί η γνωστή για μας, άγνωστη ωστόσο ευρύτερα ταινία του Βασίλη Μάρου "Η Ελλάδα του Ελευθερίου Βενιζέλου" και περιμέναμε το πούλμαν που θα μας πήγαινε στην Αλεξανδρούπολη, όπου ο Σύλλογος Κρητών Ν. Εβρου είχε την ετήσια συνεστίασή του.
Παραέκανε κρύο, γύρω στους 0°C η θερμοκρασία το βράδυ εκείνο του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στην Κομοτηνή, άδεια η τεράστια πλατεία μπροστά μας, κανένας μας ωστόσο, απ' όσους συμμετείχαμε στην εξόρμηση αυτή, 17 το σύνολο, δεν έδειχνε να κρυώνει. Ακριβώς γιατί είχαμε την ίδια αίσθηση που είχε και ο Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος, που ήταν επικεφαλής της αντιπροσωπείας.
Χρόνια την πάλευα να γίνει αυτή η εκδήλωση, για καθαρά εθνικούς λόγους, μου είπε, στο περίπου επίσης τα λόγια του, λίγο μετά, ο πρόεδρος του Συλλόγου των Κρητών του ν. Ροδόπης Αντώνης Διαλεκτάκης. Μεγίστης εθνικής σημασίας σε τελική ανάλυση, οι περί ου ο λόγος εκδηλώσεις που έλαβαν χώρα, χάρις στο Ιδρυμα που στεγάζεται στην πόλη μας και φέρει το όνομα του Εθνάρχη, λοιπόν. Με την έννοια ότι για πρώτη φορά τέθηκαν, στην Κομοτηνή, μια πόλη με πολλούς συμβολισμούς, αλλά και ευρύτερα στην Θράκη, επί του ιστορικού - επιστημονικού τάπητος, για το ευρύ κοινό, τα θέματα της ειρηνικής συνύπαρξης και οι σχέσεις με τη γείτονα χώρα έτσι όπως πρέπει να αντιμετωπίζονται. Ηταν ξεκάθαρος ο Νίκος Παπαδάκης και σ' αυτό. Στο ότι δηλαδή, ενώ η ελληνική πολιτική ηγεσία ακολούθησε και ακολουθεί σε γενικές γραμμές τις αρχές της ελληνοτουρκικής προσέγγισης που χάραξε ο Βενιζέλος σε συνεργασία με τον Κεμάλ, δεν συνέβη καθόλου το ίδιο και με την τουρκική ηγεσία. "Για να κτιστεί μια φιλία χρειάζονται δύο" ανέφερε χαρακτηριστικά στην ομιλία του. Εις επήκοον και του γενικού προξένου της Τουρκίας στην Κομοτηνή, Μουσταφά Σαρνίτς που ήταν παρών, απ' την αρχή μέχρι το τέλος των ομιλιών, με τον διερμηνέα του, κατά την δεύτερη μέρα.
Η ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
"Η φήμη του Ιδρύματος είναι γνωστή στη Θράκη. Η εδώ τωρινή δραστηριότητά του κατά το διήμερο είναι ωφέλιμη και εθνικά χρήσιμη την παρούσα περίοδο. Η έκθεση απόψε είναι άριστη και τα σχόλια των επισκεπτών ιδιαίτερα κολακευτικά". Αυτά έγραψε, στο βιβλίο επισκεπτών της Εκθεσης Φωτογραφίας για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τα εγκαίνια της οποίας έγιναν το βράδυ της Παρασκευής, 5 Φεβρουαρίου, πρώτης μέρας των εκδηλώσεων, ο αντιστράτηγος ε.α. Νίκος Καναβάκης (γνωστός και από το πέρασμά του στα Χανιά) που μένει μόνιμα στην Κομοτηνή. Εκφράζοντας την άποψη όχι μόνο των Κρητικών της Ροδόπης αλλά και ευρύτερα των Κρητικών της Θράκης. Αρκετός ήταν ο κόσμος που έδωσε το "παρών" σ' αυτήν. Μεταξύ αυτών, ο δήμαρχος Κομοτηνής Δημήτρης Κοτσάκης, ο μουφτής Ροδόπης (μιλάμε γι' αυτόν που αναγνωρίζει το ελληνικό κράτος) Μέτσο Τζαμαλή και άλλοι εκπρόσωποι αρχών και φορέων.
Την έκθεση βέβαια, το φωτογραφικό και οπτικοακουστικό υλικό της οποίας προέρχεται από το αρχείο του Ιδρύματος, δεδομένου ότι θα μείνει ανοιχτή μέχρι και τις 16 τρέχοντος μηνός, θα την δούν πολλαπλάσια περισσότεροι. Σ' αυτό βοηθά και ο χώρος, αφού πολλοί επισκέπτονται τη Νομαρχία. Πάνω απ' όλους θα την δούν, ωστόσο, οι μαθητές των σχολείων με οργανωμένες επισκέψεις.
Θα 'χουν κι αυτοί την ευκαιρία μιας πρώτης γνωριμίας με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον ελευθερωτή και της Θράκης, μέσα από 72 φωτογραφικά στιγμιότυπα της ζωής του. Προς μεγίστη ικανοποίηση του Αντώνη Διαλεκτάκη και των συνεργατών του...
ΚΑΘΕ ΚΡΗΤΙΚΟΣ
ΚΑΙ Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ
Στο περιθώριο της Εκθεσης γνωρίστηκα με τον Μουφτή και συζήτησα για λίγο μαζί του περί "συνανθρωπίας", δική του η λέξη, μια λέξη που πολύ μου άρεσε, όπως και με τον αναπληρωτή του, τον Μουσταφά Ιμάμογλου, ο οποίος ειρήσθω εν παρόδω είχε έλθει το 1998 στα Χανιά κι είχε κηδέψει, με το μουσουλμανικό τυπικό, τον τελευταίο εναπομείναντα Χανιώτη μουσουλμάνο, τον Αγκαζαντέ Κεμάλ, όπως μου είπε. Και βέβαια έστησα ψιλή κουβέντα με τους Κρητικούς της Θράκης. Τους φοιτητές και τις φοιτήτριες που πρέπιζαν την Κρήτη...προεξάρχων ο Νώντας Κουρμούλης από τα Αγκουσελιανά Ρεθύμνου, με τις παραδοσιακές ενδυμασίες τους, κυρίως όμως με το κρητικό ήθος τους. Τους Κρητικούς της Ροδόπης... ερωτικοί μετανάστες οι περισσότεροι, όπως τον Αδάμ Γαλανάκη, απ' τα Λαγούτα Ηρακλείου για παράδειγμα, που για να γλυκάνει τον καημό της ξενιτιάς, γράφει ρίμες. Και κυρίως με την πολυμελή αντιπροσωπεία από τον ιδιαίτερα ζωντανό Σύλλογο της Ξάνθης. Τον για 27 χρόνια (πρώην τώρα) πρόεδρό τους, Νίκο Κατσαράκη, τον νυν πρόεδρο Μανόλη Μπαχλιτζανάκη και τον γραμματέα Αλέξανδρο Στεφανάκη...
Πολλοί οι Κρήτες της Θράκης και πολλές οι Κρήτες της Θράκης. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η Κρήτη του. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η ιστορία του. Κάθε Κρητικός της Θράκης και η νοσταλγία του. Προπάντων την άλλη μέρα στον χορό του Συλλόγου των Κρητικών του ν. Εβρου θα το διαπίστωνα αυτό.
Η ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΔΕΧΕΤΑΙ ΠΛΗΓΜΑΤΑ
"Εκατό χρόνια μετά την είσοδο του επιφανούς πολιτικού (σ.σ. του Ελευθερίου Βενιζέλου) στην κεντρική πολιτική σκηνή της Χώρας, το αίτημα για ειρήνη και ασφάλεια με την γείτονα Χώρα παραμένει επίκαιρο, εφόσον η αρμονική συνύπαρξη των δύο λαών, δέχεται κατά διαστήματα πλήγματα λόγω της αμφισβήτησης κυριαρχικών δικαιωμάτων της Χώρας μας από την Τουρκία", έλεγε, μεταξύ των άλλων, στον χαιρετισμό που έστειλε, και που διαβάστηκε πρώτος, πριν αρχίσει το πρωί του Σαββάτου 6 Φεβρουαρίου, στο ευρύχωρο και άνετο αμφιθέατρο του "Ιδρύματος Οικογένειας Νικολάου Παπανικολάου - Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Κομοτηνής", που βρίσκεται απέναντι από το Νομαρχιακό Μέγαρο, ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Φίλιππος Πετσάλνικος. Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και ο χαιρετισμός της εκπροσώπου της Κυβέρνησης υφυπουργού Εσωτερικών Θεοδώρας Τζάκρη, που αναφέρθηκε στον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε ο Εθνάρχης τόσο στην ανόρθωση του ελληνικού κράτους όσο και στη διαμόρφωση μιας διαφορετικής αντίληψης στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας. "Η δική μας θέση είναι ότι πρέπει εφαρμόζουμε μια σταθερή στάση απέναντι στη γείτονα χώρα που θα μας βοηθήσει στην εμπέδωση ενός κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο κρατών", υπογράμμισε. Οπως, βέβαια και του γενικού διευθυντή του Ιδρύματος Νίκου Παπαδάκη που χαιρέτησε μετά τον οικοδεσπότη δήμαρχο Κομοτηνής Αντώνη Κοτσάκη και τον εκπρόσωπο του υφυπουργού Τύπου Γιώργου Πεταλωτή, Χρήστο Αμπατζιάνη, αναλύοντας αφού παρουσίασε σε αδρές γραμμές το έργο του Ιδρύματος, στο γιατί επιλέχθηκε γι' αυτήν την εκδήλωση η Θράκη. Υπάρχουν πολλά θέματα που χρειάζονται επεξηγήσεις”, υπογράμμισε επί του προκειμένου στον δικό του χαιρετισμό, που έγινε αργότερα, μετά την δεύτερη εισήγηση, ο αναπληρωτής νομάρχης Κώστας Κατσιμίγας, ως εκπρόσωπος του νομάρχη Αρη Γιαννακίδη που απουσίαζε λόγω συνεδρίου της ΕΝΑΕ. Επεξηγήσεις και διαρκή επαγρύπνηση...
ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΟ ΧΡΕΟΣ
Το δώρο που πρόσφερε το Ιδρυμα αμέσως μετά τους χαιρετισμούς, στην Υφυπουργό ήταν μια μεταλλική πλάκα που είχε εγχάρακτη την γνωστή ρήση του Ελευθερίου Βενιζέλου: "Ο πολιτικός οφείλει να λέγει την αλήθειαν και προς τα επάνω και προς τα κάτω". Στη συνέχεια, στον Δήμαρχο της Πόλης και στον Πρόεδρο του Συλλόγου των Κρητών προσέφερε από ένα πιάτο με ζωγραφιά το σπίτι του Βενιζέλου στη Χαλέπα. Κορυφαία στιγμή του μέρους αυτού της εκδήλωσης ήταν, ωστόσο, η σύντομη τιμητική αναφορά που έγινε στον αείμνηστο, για πολλά χρόνια δήμαρχο Κομοτηνής Ανδρέα Στογιαννίδη, και η προσφορά μιας μικρής προτομής του Ελευθερίου Βενιζέλου στην χήρα του. Οφειλόμενο το χρέος του Συλλόγου και του Ιδρύματος να τον τιμήσουν, γιατί όπως υπογράμμισε ο Πρόεδρος του πρώτου, αυτός ως δήμαρχος έστησε το 1989 στην είσοδο της πόλης του τον μεγαλόπρεπο ανδριάντα του Εθνάρχη.
ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΟΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΡΟΝΗΜΑΤΟΣ
"Μετακινήσεις πληθυσμών: Από το Νεϊγύ στη Σύμβαση της Λωζάνης", "Η παραμονή των Μουσουλμάνων στη Θράκη και η αντιμετώπισή τους από το ελληνικό κράτος", "Η παραμονή των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη και η αντιμετώπισή τους από το τουρκικό κράτος", "Η ελληνοτουρκική φιλία, όπως την οραματίστηκε ο Ελευθέριος Βενιζέλος και η κληρονομιά της πολιτικής του", και "Ελευθέριος Βενιζέλος, ο πολιτικός της ειρήνης". Αυτοί ήταν οι τίτλοι των εισηγήσεων που ακολούθησαν, και που έκαναν αντίστοιχα ο ιστορικός Νίκος Ανδρειώτης, ο επίκουρος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αγγελος Συρίγος, ο διδάσκων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Αντώνης Κλάψης, ο επίκουρος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ευάνθης Χατζηβασιλείου και ο γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος" Νίκος Παπαδάκης. Και μόνον οι τίτλοι τους λένε και υπονοούν πολλά. Λένε π.χ. ότι το όλο θέμα, τω όντι ένα θέμα "καυτό" ιστορικά εξετάστηκε σφαιρικά και διεξοδικά και μάλιστα στην πιο ευαίσθητη περιοχή της πατρίδας μας σε μια κρίσιμη, χρονική συγκυρία. Και για την τόνωση, γιατί να το κρύψομε, του εθνικού φρονήματος των κατοίκων της περιοχής.
Και βεβαίως υπονοούν ότι πολλές απ' τις πτυχές του έργου που άφησε ο Εθνάρχης τα μάλα επηρέασαν την όλη πορεία του ελληνισμού και ότι η ειρηνική κληρονομιά του είναι ο μόνος δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί.
Αυτά χάρις, βέβαια, στο Ιδρυμα που άκουσε τη φωνή αγωνίας του Συλλόγου των Κρητών του ν. Ροδόπης.
Εντάξει, δεν ήταν το αμφιθέατρο γεμάτο, όπως έπρεπε, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του αναπληρωτή νομάρχη Κώστα Κατσιμίγα. Δεν είχε απόλυτα δίκιο να "παραπονείται" στις κουβέντες που κάναμε μετά, όμως, ο και καλός φίλος τώρα πια, δραστήριος πρόεδρος του Συλλόγου "Ο Ψηλορείτης", ο διαλεκτός άνθρωπος (υπηρετεί ως επιστήμονας στη Δ/νση Γεωργίας της Νομαρχίας Ροδόπης κι έχει αναπτύξει πολυποίκιλη δραστηριότητα) και γνήσιος Κρητικός, εκ Πλώρας ν. Ηρακλείου ορμώμενος, Αντώνης Διαλεκτάκης, ότι δεν γέμισε (μιλάμε για ένα χώρο τεράστιο) το αμφιθέατρο. Ούτως ή άλλως, άλλωστε, οι περί ου ο λόγος εκδηλώσεις μόνο απαρατήρητες δεν πέρασαν απ' τους κατοίκους της Θράκης, βεβαίως κι απ' την μουσουλμανική μειονότητα, αλλά και ευρύτερα. Τα μέσα επικοινωνίας, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα διαδίκτυο και εφημερίδες, έκαναν καλά τη δουλειά τους...
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ
ΤΗΣ ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗΣ
Πηγαίνοντας για το Τουριστικό Περίπτερο της Νυμφαίας (τί περιοχή κι αυτή και πόσες αναμνήσεις μου ξύπνησε) αργά το βράδυ της Παρασκευής για φαγητό, άλλο πράγμα η φιλοξενία που είχαμε!) ακούσαμε τον καθηγητή Αγγελο Συρίγο να μας αναλύει την ανθρωπογεωγραφία του ν. Ροδόπης και να στέκεται ξεχωριστά στο ό,τι το 62% των κατοίκων είναι μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα. Πιο λεπτομερειακός στις αναλύσεις του ήταν ωστόσο, το επόμενο βράδυ, καθ' οδόν για την Αλεξανδρούπολη, ο πρόεδρος του Συλλόγου Αντώνης Διαλεκτάκης, που ξέρει, λόγω της δουλειάς του, πού κουνιέται χαλίκι. Η γη περνάει ολοένα και περισσότερο στα χέρια των μουσουλμάνων, μας είπε, ενώ τα ελληνικά χωριά, μέρα με τη μέρα ερημώνουν... Ιδίοις όμμασι θα το διαπιστώναμε το πρωί της Κυριακής αυτό, σε μια εξόρμησή μας βόρεια της Κομοτηνής, όπως και πολλά άλλα. Και θα καταλαβαίναμε πλήρως την επιμονή του να γίνουν, έτσι όπως έγιναν, αυτές οι εκδηλώσεις. Για την ανάγκη της υπενθύμισης των παρακαταθηκών και του οράματος του Ελευθερίου Βενιζέλου...
... Και οι τρεις πλευρές στη Λωζάνη ήθελαν την Ανταλλαγή: Η Ελλάδα ηττημένη, βίωνε την αποτυχία της υλοποίησης της Μ. Ιδέας. Ο Βενιζέλος πάντα ρεαλιστής, πριμοδοτούσε πλέον τη στροφή προς την εσωτερική οργάνωση της χώρας. Ο Κεμάλ έβλεπε ότι μπορούσε πια να υλοποιηθεί η εθνική ομογενοποίηση της Τουρκίας με κέντρο την Αγκυρα. Η διεθνής κοινότητα που εκπροσωπείτο από την ΚΤΕ έβρισκε ότι αυτή ήταν η καλύτερη λύση... Θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η συνθήκη της Λωζάνης ήταν προδιαγεγραμμένη από τις εξελίξεις...
Νίκος Ανδριώτης
... Στην περιοχή υπήρχαν πολλά προβλήματα, κατ' αρχήν καθημερινά. Ηταν ένα απέραντο έλος. Ο Λίσος ποταμός πλημμύριζε τα πάντα και δεν υπήρχε τίποτα για καλλιέργεια. Ολα λύθηκαν εκείνη την περίοδο, όταν άρχισαν τα εγγειοβελτιωτικά έργα το 1926-27, με μεγαλύτερη ένταση επί Βενιζέλου το 1929-1930, οπότε αποδόθηκαν για καλλιέργεια περιοχές στην Ξάνθη και την Κομοτηνή. Αυτή ήταν μια ανάσα για κατοίκους, χριστιανούς και μουσουλμάνους. Στην μουσουλμανική εκπαίδευση άρχισαν να παρατηρούνται αλλαγές, να φεύγουν από τα ιερατικά σχολεία και να δημιουργούν σχολεία με πιο σύγχρονη εκπαίδευση.
Στη συνέχεια πολλά προβλήματα που υπήρχαν λύθηκαν λόγω της προσέγγισης Βενιζέλου - Κεμάλ το 1930 και ξεκίνησε η περίοδος που ζούμε σήμερα, δηλαδή τότε τέθηκαν οι βάσεις...
Αγγελος Συρίγος
... Ο Βενιζέλος δεν εμφορείτο από μία μονοδιάστατα ή στατικά “αντιτουρκική” στάση. Οι επιλογές του το 1912-20 απέρρεαν από μία ψύχραιμη -και εκπληκτικά ξεκάθαρη- ανάλυση των δεδομένων που πραγματικά υπήρχαν (είτε του άρεσαν είτε όχι). Αλλά γι' αυτό και η υποστήριξή του προς την ελληνοτουρκική φιλία το 1928-30 δεν θα πρέπει να εκπλήσσει ή να θεωρείται ένα είδος προδοσίας. Μετά τη σύναψη της Συνθήκης της Λωζάνης και την ανταλλαγή των πληθυσμών, η Ελλάδα είχε μετατραπεί σε ένα συντηρητικό κράτος που αποδεχόταν το υφιστάμενο εδαφικό καθεστώς και επεδίωκε να αντικαταστήσει τον στόχο της εδαφικής επέκτασης με αυτόν της Οικονομικής ανάπτυξης και εμβάνθυσης της δημοκρατίας...
Ευάνθης Χατζηβασιλείου
... Θα πρέπει να υπενθυμίσουμε και να κάνουμε συγκρίσεις, το πώς για παράδειγμα το ελληνικό κράτος μεταχειρίστηκε και μεταχειρίζεται τη μειονότητα και πώς η άλλη πλευρά μεταχειρίστηκε και διέλυσε την ελληνική μειονότητα της Κωνσταντινούπολης, όχι με σκοπό να έχουμε το συγκριτικό πλεονέκτημα αλλά για να επανερχόμαστε και να θυμίζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις αυτό που ισχύει, δηλαδή το ότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε εκτός από την εφαρμογή του διεθνούς καθεστώτος το οποίο κατοχύρωσε η Συνθήκη της Λωζάνης.
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σ' αυτήν την ευαίσθητη περιοχή έχει συνδέσει το όνομά του και με την απελευθέρωση της Θράκης. Η Θράκη είναι μία πολύτιμη πέτρα στο δαχτυλίδι της χώρας μας και για το Ιδρυμά μας αποτελεί ένα κέντρο ενδιαφέροντος, εξήγησε ο Γενικός Διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” δίνοντας στη συνέχεια κάποιες πληροφορίες για το Ιδρυμα...
Νίκος Παπαδάκης
Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΝΑ 'ΜΟΥΝΑ, λέει, στην Πάτρα... Να 'μουνα, λέει, στην Ξάνθη... Να 'μουνα, λέει, στα Γρεβενά... Να 'μουνα, λέει, στο Ρέθυμνο... Να 'μουνα, λέει, στην Παλαιόχωρα... Να 'μουνα, λέει, στο Καστέλλι... Να 'μουνα, λέει, στον Βατόλακκο... Να 'μουνα, λέει, στα Κουνουπιαδιανά... Να 'μουνα, λέει, στη Σούδα... Όπα, φτάσαμε! Τι φτάσαμε, εδώ είμαστε! Με τα πόδια πάω απ' τα Μετόχια των Τσικαλαριών, όπου μένω.
ΚΑΛΑ το καταλάβατε! Σ' ένα μέρος που να γίνεται καρναβάλι ήθελα να πάω. Ας πάει και το παλιάμπελο, είπα. Αποκριές, Αποκρές τις λέγαμε στο Νίππος, και τις Μεγάλες Αποκρές κουζουλαίνονται κι οι γρες! Ετσά, δεν είναι γερω Χαράλαμπε!
ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ Χαράλαμπο Μπουρνάζο απευθύνομαι. Αφορμή έψαχνα να του πω και δια του Τύπου (τηλεφωνικά του τα είπα) ότι εσπασοντέριασα από τα γέλια με το γραμματσάκι του, τις προάλλες στην εφημερίδα. Για να μην πω είντα άλλο έπαθα.
ΑΣ ΕΙΝΑΙ! Καλές Απόκριες! Καλή Καθαρή Δευτέρα! Καλή Σαρακοστή! Καλή Ανάσταση! Καλά κρασιά!
ΣΕ ΟΛΑ κολλά η τελευταία ευχή, το "καλά κρασιά", δηλαδή. Πάντως για την ελληνική οικονομία πάει γάντι.
ΤΑ ΚΑΛΑ νέα. Γλιτώσαμε τα χειρότερα. Τα κακά νέα. Προς το παρόν τα γλιτώσαμε. Για να δούμε μέχρι τις 15 του Μάρτη αν θα 'χει ξιδιάσει το κρασί ή θα συνεχίσει να βράζει ο μούστος στο βαρέλι του Παπακωνσταντίνου. Για να δούμε τι θα δούμε.
ΤΟΥΤΟ τον Φλεβάρη αν τον (την) πηδήσουμε/ τον άλλον τον Φλεβάρη θα καζαντήσουμε. Αυτό έγραψα χθες. Γράψτε λάθος. Στη θέση του Φλεβάρη βάλτε κατ' αρχήν τον Μάρτη. Ύστερα βάλτε τον Απρίλη, τον Μάη κ.ο.κ. Μέχρι τελικής πτώσεως, που λένε...
ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ! Αν δεν πετύχουν οι στόχοι, θα ληφθούν κι άλλα επιπρόσθετα μέτρα. Κι όποιος αντέξει, άντεξε.
ΕΞΩ πάμε καλά. Και πώς να μην πηγαίναμε δηλαδή; Όλο ό,τι μας πείτε, κι όπως αγαπάτε, είμαστε. Μέσα είναι τα μπαστούνια. Και τι μπαστούνια!
Ω, ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ των το αμέτρητον πλάτος! Ω, της φιλευσπλάχνιας των το μετρήσιμον βάθος!
ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ το αφορολόγητο με αποδείξεις. Ο,τι χτισμένο κι ό,τι άχτιστο. Βρε μπας και μας δουλεύουν και δεν το παίρνουμε χαμπάρι;
Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, του Καλλικράτη, τω Καλλικράτει, τον Καλλικράτην... Κόλλησα στην Κλητική. Αλήθεια πώς είναι η κλητική του για να φωνάξω; Αχ βρε... Καλλικρατάκο μου τι έπαθα!
ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ το 'χουμε για να κόβουμε ψωμί κι όχι για να κόβουμε τα χέρια μας. Για τη χρήση του Διαδικτύου κουβεντιάζαμε, στη χρήση του μαχαιριού το γύρισε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
Ο ΜΟΥΧΤΑΡΗΣ, ένας απ' τους προύχοντες του χωριού κρεμά απ' τον ώμο του ένα σακούλι γεμάτο εκλεκτό σπόρο. Με το δεξί σπρώχνει το ποδάρι του αρότρου και με τ' αριστερό σπέρνει. “Να γίνει δέκα γρόσια η οκά το στάρι! Πέντε γρόσια η οκά η σίκαλη! Τρία γρόσια η οκά το κριθάρι!”, φωνάζει. “Αμήν, Θεέ μου για να φαν οι φτωχοί! Αμήν, Θεέ μου, για να χορτάσει η φτωχολογιά!” απαντά ο λαός ολόγυρα. Στη Βιζύη της Θράκης, πάλαι ποτέ αυτά, την Αποκριά.
“Χαρά Θεού στο πάρκο/ ωραίες αλκυονίδες μέρες/ ντυμένες πρωινό με παραδοσιακή/ στολή εκτύφλωσης μοιράζουν δωρεάν/ παιδάκια μπαλόνια παγκάκια/ μάσκες Αρλεκίνου ευδιαθεσίας/ αεράκι καλεί σε χορό σερπαντίνες/ περιστέρια λουστράκια γυαλίζουν/ με χαρτοπόλεμο τα σκονισμένα ράμφη/ κουλούρια ντυμένα πειρατές με ένα μάτι/ τενεκεδένια φτερά πεταλούδας επάνω/ σε αναπηρικό παιχνίδι με ρόδες/ που το τσουλάει εφήμερος κρότος/...”.
Από το ποίημα της Κικής Δημουλά “Μυγδαλιάς απόκριες”.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
e-mail:kakatsakis@sch.gr
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΝΑ 'ΜΟΥΝΑ, λέει, στην Πάτρα... Να 'μουνα, λέει, στην Ξάνθη... Να 'μουνα, λέει, στα Γρεβενά... Να 'μουνα, λέει, στο Ρέθυμνο... Να 'μουνα, λέει, στην Παλαιόχωρα... Να 'μουνα, λέει, στο Καστέλλι... Να 'μουνα, λέει, στον Βατόλακκο... Να 'μουνα, λέει, στα Κουνουπιαδιανά... Να 'μουνα, λέει, στη Σούδα... Όπα, φτάσαμε! Τι φτάσαμε, εδώ είμαστε! Με τα πόδια πάω απ' τα Μετόχια των Τσικαλαριών, όπου μένω.
ΚΑΛΑ το καταλάβατε! Σ' ένα μέρος που να γίνεται καρναβάλι ήθελα να πάω. Ας πάει και το παλιάμπελο, είπα. Αποκριές, Αποκρές τις λέγαμε στο Νίππος, και τις Μεγάλες Αποκρές κουζουλαίνονται κι οι γρες! Ετσά, δεν είναι γερω Χαράλαμπε!
ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ Χαράλαμπο Μπουρνάζο απευθύνομαι. Αφορμή έψαχνα να του πω και δια του Τύπου (τηλεφωνικά του τα είπα) ότι εσπασοντέριασα από τα γέλια με το γραμματσάκι του, τις προάλλες στην εφημερίδα. Για να μην πω είντα άλλο έπαθα.
ΑΣ ΕΙΝΑΙ! Καλές Απόκριες! Καλή Καθαρή Δευτέρα! Καλή Σαρακοστή! Καλή Ανάσταση! Καλά κρασιά!
ΣΕ ΟΛΑ κολλά η τελευταία ευχή, το "καλά κρασιά", δηλαδή. Πάντως για την ελληνική οικονομία πάει γάντι.
ΤΑ ΚΑΛΑ νέα. Γλιτώσαμε τα χειρότερα. Τα κακά νέα. Προς το παρόν τα γλιτώσαμε. Για να δούμε μέχρι τις 15 του Μάρτη αν θα 'χει ξιδιάσει το κρασί ή θα συνεχίσει να βράζει ο μούστος στο βαρέλι του Παπακωνσταντίνου. Για να δούμε τι θα δούμε.
ΤΟΥΤΟ τον Φλεβάρη αν τον (την) πηδήσουμε/ τον άλλον τον Φλεβάρη θα καζαντήσουμε. Αυτό έγραψα χθες. Γράψτε λάθος. Στη θέση του Φλεβάρη βάλτε κατ' αρχήν τον Μάρτη. Ύστερα βάλτε τον Απρίλη, τον Μάη κ.ο.κ. Μέχρι τελικής πτώσεως, που λένε...
ΜΗΝ ΦΟΒΑΣΤΕ! Αν δεν πετύχουν οι στόχοι, θα ληφθούν κι άλλα επιπρόσθετα μέτρα. Κι όποιος αντέξει, άντεξε.
ΕΞΩ πάμε καλά. Και πώς να μην πηγαίναμε δηλαδή; Όλο ό,τι μας πείτε, κι όπως αγαπάτε, είμαστε. Μέσα είναι τα μπαστούνια. Και τι μπαστούνια!
Ω, ΤΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ των το αμέτρητον πλάτος! Ω, της φιλευσπλάχνιας των το μετρήσιμον βάθος!
ΧΤΙΖΟΝΤΑΣ το αφορολόγητο με αποδείξεις. Ο,τι χτισμένο κι ό,τι άχτιστο. Βρε μπας και μας δουλεύουν και δεν το παίρνουμε χαμπάρι;
Ο ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ, του Καλλικράτη, τω Καλλικράτει, τον Καλλικράτην... Κόλλησα στην Κλητική. Αλήθεια πώς είναι η κλητική του για να φωνάξω; Αχ βρε... Καλλικρατάκο μου τι έπαθα!
ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ το 'χουμε για να κόβουμε ψωμί κι όχι για να κόβουμε τα χέρια μας. Για τη χρήση του Διαδικτύου κουβεντιάζαμε, στη χρήση του μαχαιριού το γύρισε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος.
Ο ΜΟΥΧΤΑΡΗΣ, ένας απ' τους προύχοντες του χωριού κρεμά απ' τον ώμο του ένα σακούλι γεμάτο εκλεκτό σπόρο. Με το δεξί σπρώχνει το ποδάρι του αρότρου και με τ' αριστερό σπέρνει. “Να γίνει δέκα γρόσια η οκά το στάρι! Πέντε γρόσια η οκά η σίκαλη! Τρία γρόσια η οκά το κριθάρι!”, φωνάζει. “Αμήν, Θεέ μου για να φαν οι φτωχοί! Αμήν, Θεέ μου, για να χορτάσει η φτωχολογιά!” απαντά ο λαός ολόγυρα. Στη Βιζύη της Θράκης, πάλαι ποτέ αυτά, την Αποκριά.
“Χαρά Θεού στο πάρκο/ ωραίες αλκυονίδες μέρες/ ντυμένες πρωινό με παραδοσιακή/ στολή εκτύφλωσης μοιράζουν δωρεάν/ παιδάκια μπαλόνια παγκάκια/ μάσκες Αρλεκίνου ευδιαθεσίας/ αεράκι καλεί σε χορό σερπαντίνες/ περιστέρια λουστράκια γυαλίζουν/ με χαρτοπόλεμο τα σκονισμένα ράμφη/ κουλούρια ντυμένα πειρατές με ένα μάτι/ τενεκεδένια φτερά πεταλούδας επάνω/ σε αναπηρικό παιχνίδι με ρόδες/ που το τσουλάει εφήμερος κρότος/...”.
Από το ποίημα της Κικής Δημουλά “Μυγδαλιάς απόκριες”.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail:kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΥΤΕ που το καταλάβαμε πώς έφτασαν, τι έφτασαν, σήμερο, αύριο, μεθαύριο και πάπαλα, κιόλας οι Απόκριες. Με τον κουραμπιέ στο στόμα, για να θυμηθώ και τη σχετική διαφήμιση, και πριν καλά καλά προλάβουμε να δοκιμάσουμε την βασιλόπιτα, φτάσαμε στον χαλβά και στον ταραμά.
ΠΑΝΤΩΣ για να φτάσουμε στο καλιτσούνι θα περάσουνε όλες οι προβλεπόμενες μέρες. Αν βέβαια θέλουμε να είμαστε νόμιμοι. Να νηστεύουμε δηλαδή.
ΑΝΕΤΟΣ ο πρωθυπουργός μας ο Γιώργος Παπανδρέου στις επαφές του με τους ηγέτες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Με τον Σαρκοζί για παράδειγμα. Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι τον βοηθά ο σωματότυπός του. Φαντάζεστε τον Κώστα Καραμανλή να ζητούσε στήριξη απ’ τον μιά μπουκιά γάλλο, πρόεδρο;
ΓΙΑΤΙ ο Νικολά Σαρκοζί είναι όλο χαχαχα και χαχαχού; Επιλέξετε μια απ΄τις τρείς παρακάτω απαντήσεις. Γιατί η μάνα του ή η γιαγιά του, ήταν Σαλονικιά. Γιατί είναι φιλέλλην και θέλει να το δείχνει. Γιατί θέλει να μας πουλήσει φρεγάτες.
ΑΠΟ ΤΟΝ Παπανδρέου στον Παπαδήμο. Κανένα πρόβλημα. Έλληνας ο ένας, Έλληνας κι ο άλλος. Παπάς ο ένας, παπάς κι ο άλλος.
ΤΟ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ, αλήθεια, να σηκώσει ένα πρωί τα χέρια ψηλά ο Γιώργος Παπανδρέου και να την κάνει μ' ελαφρά πηδηματάκια, όπως την έκανε ο Κώστας Καραμανλής; Παραείναι φανταστικό το σενάριο αυτό, θα μου πείτε. Τίποτα πιο πραγματικό απ' το φανταστικό σ' αυτόν τον τόπο.
ΠΑΝΩ τα έσοδα, κάτω τα έξοδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τον Ιανουάριο. Η καλή μέρα για την ελληνική οικονομία φαίνεται απ' το πρωί ή καλή αρχή κακό τέλος. Αχ αυτές οι ελληνικές παροιμίες! Και για το έτσι και για το αλλιώς είναι φτιαγμένες. Πυθία στο σύνολό του ο ελληνικός λαός.
ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ τους αγρότες κι ας έσπασαν τα μπλόκα, Κυβερνώντες. Παρά πόδας έχουν τα όπλα τους. Πόσο θέλουν να τα πάρουν επ' ώμου!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ αστυνόμευση σε λίγο, περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο, περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο... Επί Χρήστου Μαρκογιαννάκη, το γράφαμε αυτό. Τώρα επί Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, θα γράφουμε, αρχίζοντας από σήμερα, άλλο: Αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο, αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο, αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο... Πάντα κολλημένη η βελόνα!
ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ λάδι, ένα λίτρο βενζίνας. Πάνω, κάτω, ψηλά, χαμηλά, εκεί βρισκόμαστε. Ανταλλαγή προϊόντων. Να δώσουμε όσο όσο και το λάδι.
ΕΛΛΑΔΑ, Πορτογαλία, Ισπανία/ εμπρός για μια νέα συμμαχία/ με ομπρέλα τη Γαλλία/ με εχθρό τη Γερμανία/ και εκτός την Ιταλία. Δεν είναι κι εντελώς ξεκάρφωτο το σύνθημα, ε;
“ΟΤΑΝ βλέπεις ότι νυκτώνει τρέμε· δεν παρέρχεται εκάστη νυξ δι όλους τους ανθρώπους· είναι αδύνατον να μην παραμείνει επί ενός τουλάχιστον μετώπου.” Απ' την “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΕΠΕΙΤΑ από τρεις μάχες που είχαν γίνει την ίδια μέρα με τους εχθρούς, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης διέταξε τους άνδρες του να επιτεθούν πάλι. “Μα είναι όλοι τους κουρασμένοι”, του παρατήρησε ένα απ' τα πρωτοπαλίκαρά του. “Το ξέρω, αλλά ξέρω ότι και οι εχθροί είναι κουρασμένοι”, απάντησε ο Καραϊσκάκης.
“
Όχι θεσμοί· μονάχα λαός!/ Το είπε το 1989 ο Αντρέας./ Καταχωρίζετε εδώ ως ποίημα κυνικόν./ Εγώ δεν είμ' εδώ για να κάνω/ επερωτήσεις στον Παπανδρέου./ Το είπε ο Κώστας Καραμανλής/ και το διασώζει το ΒΗΜΑ 20.9.09/ Καταχωρίζετ' εδώ ως ποίημα εγωτικόν./ Επιμύθιο:/ Η Βουλή είναι μεγάλο ποιητικό εργαστήριο.”.
Από την ποιητική συλλογή του Κώστα Καλαπανίδα "Βομβύκιο".
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
e-mail:kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΟΥΤΕ που το καταλάβαμε πώς έφτασαν, τι έφτασαν, σήμερο, αύριο, μεθαύριο και πάπαλα, κιόλας οι Απόκριες. Με τον κουραμπιέ στο στόμα, για να θυμηθώ και τη σχετική διαφήμιση, και πριν καλά καλά προλάβουμε να δοκιμάσουμε την βασιλόπιτα, φτάσαμε στον χαλβά και στον ταραμά.
ΠΑΝΤΩΣ για να φτάσουμε στο καλιτσούνι θα περάσουνε όλες οι προβλεπόμενες μέρες. Αν βέβαια θέλουμε να είμαστε νόμιμοι. Να νηστεύουμε δηλαδή.
ΑΝΕΤΟΣ ο πρωθυπουργός μας ο Γιώργος Παπανδρέου στις επαφές του με τους ηγέτες των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Με τον Σαρκοζί για παράδειγμα. Είναι αλήθεια, βέβαια, ότι τον βοηθά ο σωματότυπός του. Φαντάζεστε τον Κώστα Καραμανλή να ζητούσε στήριξη απ’ τον μιά μπουκιά γάλλο, πρόεδρο;
ΓΙΑΤΙ ο Νικολά Σαρκοζί είναι όλο χαχαχα και χαχαχού; Επιλέξετε μια απ΄τις τρείς παρακάτω απαντήσεις. Γιατί η μάνα του ή η γιαγιά του, ήταν Σαλονικιά. Γιατί είναι φιλέλλην και θέλει να το δείχνει. Γιατί θέλει να μας πουλήσει φρεγάτες.
ΑΠΟ ΤΟΝ Παπανδρέου στον Παπαδήμο. Κανένα πρόβλημα. Έλληνας ο ένας, Έλληνας κι ο άλλος. Παπάς ο ένας, παπάς κι ο άλλος.
ΤΟ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ, αλήθεια, να σηκώσει ένα πρωί τα χέρια ψηλά ο Γιώργος Παπανδρέου και να την κάνει μ' ελαφρά πηδηματάκια, όπως την έκανε ο Κώστας Καραμανλής; Παραείναι φανταστικό το σενάριο αυτό, θα μου πείτε. Τίποτα πιο πραγματικό απ' το φανταστικό σ' αυτόν τον τόπο.
ΠΑΝΩ τα έσοδα, κάτω τα έξοδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, τον Ιανουάριο. Η καλή μέρα για την ελληνική οικονομία φαίνεται απ' το πρωί ή καλή αρχή κακό τέλος. Αχ αυτές οι ελληνικές παροιμίες! Και για το έτσι και για το αλλιώς είναι φτιαγμένες. Πυθία στο σύνολό του ο ελληνικός λαός.
ΝΑ ΦΟΒΑΣΤΕ τους αγρότες κι ας έσπασαν τα μπλόκα, Κυβερνώντες. Παρά πόδας έχουν τα όπλα τους. Πόσο θέλουν να τα πάρουν επ' ώμου!
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ αστυνόμευση σε λίγο, περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο, περισσότερη αστυνόμευση σε λίγο... Επί Χρήστου Μαρκογιαννάκη, το γράφαμε αυτό. Τώρα επί Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, θα γράφουμε, αρχίζοντας από σήμερα, άλλο: Αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο, αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο, αποτελεσματικότερη αστυνόμευση σε λίγο... Πάντα κολλημένη η βελόνα!
ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ λάδι, ένα λίτρο βενζίνας. Πάνω, κάτω, ψηλά, χαμηλά, εκεί βρισκόμαστε. Ανταλλαγή προϊόντων. Να δώσουμε όσο όσο και το λάδι.
ΕΛΛΑΔΑ, Πορτογαλία, Ισπανία/ εμπρός για μια νέα συμμαχία/ με ομπρέλα τη Γαλλία/ με εχθρό τη Γερμανία/ και εκτός την Ιταλία. Δεν είναι κι εντελώς ξεκάρφωτο το σύνθημα, ε;
“ΟΤΑΝ βλέπεις ότι νυκτώνει τρέμε· δεν παρέρχεται εκάστη νυξ δι όλους τους ανθρώπους· είναι αδύνατον να μην παραμείνει επί ενός τουλάχιστον μετώπου.” Απ' την “Χρυσή Διαθήκη” του Πολύβιου Δημητρακόπουλου.
ΕΠΕΙΤΑ από τρεις μάχες που είχαν γίνει την ίδια μέρα με τους εχθρούς, ο Γεώργιος Καραϊσκάκης διέταξε τους άνδρες του να επιτεθούν πάλι. “Μα είναι όλοι τους κουρασμένοι”, του παρατήρησε ένα απ' τα πρωτοπαλίκαρά του. “Το ξέρω, αλλά ξέρω ότι και οι εχθροί είναι κουρασμένοι”, απάντησε ο Καραϊσκάκης.
“
Όχι θεσμοί· μονάχα λαός!/ Το είπε το 1989 ο Αντρέας./ Καταχωρίζετε εδώ ως ποίημα κυνικόν./ Εγώ δεν είμ' εδώ για να κάνω/ επερωτήσεις στον Παπανδρέου./ Το είπε ο Κώστας Καραμανλής/ και το διασώζει το ΒΗΜΑ 20.9.09/ Καταχωρίζετ' εδώ ως ποίημα εγωτικόν./ Επιμύθιο:/ Η Βουλή είναι μεγάλο ποιητικό εργαστήριο.”.
Από την ποιητική συλλογή του Κώστα Καλαπανίδα "Βομβύκιο".
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο
Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail.kakatsakis.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙ να περάσει η μια κακοκαιρία κι έρχεται η άλλη. Και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το θέμα είναι όταν θα σφηνωθούν κι οι δυο μαζί στην πόρτα και θα την κλείσουν. Γιατί κάποτε θα σφηνωθούν, δεν γίνεται να μην σφηνωθούν. Όσοι μέσα κι όσοι έξω τότε. Και καλά οι από μέσα. Με τους απ' έξω, όμως τι γίνεται;
ΤΟΥΤΟ τον Φλεβάρη αν τον (την) πηδήσουμε,/ τον άλλον τον Φλεβάρη θα καζαντήσουμε! Ζήσε μαύρε μου, για να φας τον Αύγουστο τριφύλλι.
ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ. Το Φορολογικό. Το Εισοδηματικό. Το Μεταναστευτικό. Οι αριθμητές των ομώνυμων κλασμάτων που έχουν σαν παρανομαστή το Οικονομικό. Προσθέστε τους αριθμητές και αφήστε τον ίδιο παρανομαστή.
ΚΑΙ ΣΑΝ καρπούζια που πάει να τα χωρέσει η Κυβέρνηση στην ίδια μασχάλη μπορούν να ιδωθούν τα παραπάνω ουδέτερα ουσιαστικά. Πλην του Οικονομικού που το παίζει βαρύ πεπόνι.
ΩΔΙΝΕΝ μήνες τέσσερις και έτεκεν λιτότητα πολυετή. Ο “βοριάς” στα “9 μποφόρ” (βλ. εφημ. “Χριστιανική”, Πέμπτη 4 Φεβρ. τ.ε.) το γράφει. Εγώ απλώς το προσυπογράφω με αστερίσκο. Ζούνε τα τετραμηνίτικα;
ΑΝ ΔΕΝ απεργήσουν τώρα οι εργαζόμενοι πότε θα απεργήσουν αλήθεια; Είναι κι αυτό ένα ερώτημα.
ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ και με τη σειρά! Στις 10 του μήνα η ΑΔΕΔΥ, στις 24 του μήνα η ΓΣΕΕ. Έτσι ήταν το πρόγραμμα, μα τώρα έτσι δεν είναι. Και η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ μαζί στην επόμενη απεργία.
ΜΑΖΕΥΩ αποδείξεις, μαζεύεις αποδείξεις, μαζεύει αποδείξεις, μαζεύουμε αποδείξεις, μαζεύετε αποδείξεις, μαζεύουν αποδείξεις. Το μάθατε; Κλίνετε τώρα, πάντα σε χρόνο ενεστώτα, το ρήμα “γίνομαι” συνοδευόμενο από τη φράση “φοροεισπράκτορας της Κυβέρνησης”. Πάμε: Γίνομαι φοροεισπράκτορας της Κυβέρνησης,...
ΦΟΒΟΥ τους Δαναούς και δώρα φέροντας. Δίκιο είχε ο Λαοκόων που το είπε. Αν οι Δαναοί, λέμε τώρα, πρόσφεραν στους Τρώες δανεικά, θα το έλεγε; Προβληματισμός κι αυτός.
“Η ΑΜΑΡΤΙΑ κατά της φύσεως είναι αμαρτία και κατά του ανθρώπου. Είναι άρνησις της κοινωνίας και της σχέσεως, άρνησις να μοιρασθώμεν τα του κόσμου με τους άλλους. Δεν υπάρχει βιώσιμος ανάπτυξις η οποία να μην συναρτάται με τον σεβασμόν της φύσεως και του συνανθρώπου.” Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ομιλία στο ΤΕΙ Καλαμάτας, 1.2.2010.
“ΔΙΑΒΑΖΩ σχεδόν όλα τα «πεταχτά» σου και ό,τι άλλο δικό σου και σε συγχαίρω για όλα”, μου γράφει σε ηλεκτρονικό μήνυμα που μου έστειλε ο πάντα δάσκαλος, τ. δ/ντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και καλός φίλος Πέτρος Πανηγυράκης. Και συμπληρώνει: Με αφορμή τον πίνακα ζωγραφικής με δύο γυναίκες αγκαλιασμένες, ο οποίος συμβολίζει, όπως εξηγεί ο ζωγράφος την ευεργεσία και την ευγνωμοσύνη, οι οποίες σπάνια συναντώνται (Χ.Ν. 2.2.10), σε παρακαλώ γράψε και αυτό που μου είπε προ ημερών ένας «φιλόσοφος» επιχειρηματίας της πόλης μας: Αγαπητέ φίλε, από τη στιγμή που θα γνωρίσεις τη ζωή, θα συναντήσεις δύο φίλες σφιχτά αγκαλιασμένες. Ευεργεσία και αχαριστία. Περπατούν μαζί, ομοφυλικά, παντοτινά, ερωτευμένες! Συμφωνώ κι εγώ!" Να 'σαι καλά Πέτρο. Και για τα καλά σου λόγια. Μπορείς να αναδειχθείς πολύτιμος συνεργάτης της στήλης.
“Είναι δύο άνθρωποι· ο ένας με μαχαίρι, ο άλλος άοπλος./ Αυτός με το μαχαίρι λέει στον άλλο. «Θα σε σκοτώσω»./ «Μα γιατί;» ρωτά ο άοπλος «τι σου ’χω κάνει; Πρώτη φορά βλεπόμαστε. Ούτε σε ξέρω, ούτε με ξέρεις»/ «Γι' αυτό ακριβώς θα σε σκοτώσω. Αν γνωριζόμασταν, μπορεί να σ' αγαπούσα», λέει αυτός με το μαχαίρι/ ...”.
Από την ποιητική συλλογή του Αργύρη Χιόνη “Τότε που η σιωπή τραγούδησε και άλλα ασήμαντα περιστατικά”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης
e-mail.kakatsakis.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΕΙ να περάσει η μια κακοκαιρία κι έρχεται η άλλη. Και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το θέμα είναι όταν θα σφηνωθούν κι οι δυο μαζί στην πόρτα και θα την κλείσουν. Γιατί κάποτε θα σφηνωθούν, δεν γίνεται να μην σφηνωθούν. Όσοι μέσα κι όσοι έξω τότε. Και καλά οι από μέσα. Με τους απ' έξω, όμως τι γίνεται;
ΤΟΥΤΟ τον Φλεβάρη αν τον (την) πηδήσουμε,/ τον άλλον τον Φλεβάρη θα καζαντήσουμε! Ζήσε μαύρε μου, για να φας τον Αύγουστο τριφύλλι.
ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ. Το Φορολογικό. Το Εισοδηματικό. Το Μεταναστευτικό. Οι αριθμητές των ομώνυμων κλασμάτων που έχουν σαν παρανομαστή το Οικονομικό. Προσθέστε τους αριθμητές και αφήστε τον ίδιο παρανομαστή.
ΚΑΙ ΣΑΝ καρπούζια που πάει να τα χωρέσει η Κυβέρνηση στην ίδια μασχάλη μπορούν να ιδωθούν τα παραπάνω ουδέτερα ουσιαστικά. Πλην του Οικονομικού που το παίζει βαρύ πεπόνι.
ΩΔΙΝΕΝ μήνες τέσσερις και έτεκεν λιτότητα πολυετή. Ο “βοριάς” στα “9 μποφόρ” (βλ. εφημ. “Χριστιανική”, Πέμπτη 4 Φεβρ. τ.ε.) το γράφει. Εγώ απλώς το προσυπογράφω με αστερίσκο. Ζούνε τα τετραμηνίτικα;
ΑΝ ΔΕΝ απεργήσουν τώρα οι εργαζόμενοι πότε θα απεργήσουν αλήθεια; Είναι κι αυτό ένα ερώτημα.
ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ και με τη σειρά! Στις 10 του μήνα η ΑΔΕΔΥ, στις 24 του μήνα η ΓΣΕΕ. Έτσι ήταν το πρόγραμμα, μα τώρα έτσι δεν είναι. Και η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ μαζί στην επόμενη απεργία.
ΜΑΖΕΥΩ αποδείξεις, μαζεύεις αποδείξεις, μαζεύει αποδείξεις, μαζεύουμε αποδείξεις, μαζεύετε αποδείξεις, μαζεύουν αποδείξεις. Το μάθατε; Κλίνετε τώρα, πάντα σε χρόνο ενεστώτα, το ρήμα “γίνομαι” συνοδευόμενο από τη φράση “φοροεισπράκτορας της Κυβέρνησης”. Πάμε: Γίνομαι φοροεισπράκτορας της Κυβέρνησης,...
ΦΟΒΟΥ τους Δαναούς και δώρα φέροντας. Δίκιο είχε ο Λαοκόων που το είπε. Αν οι Δαναοί, λέμε τώρα, πρόσφεραν στους Τρώες δανεικά, θα το έλεγε; Προβληματισμός κι αυτός.
“Η ΑΜΑΡΤΙΑ κατά της φύσεως είναι αμαρτία και κατά του ανθρώπου. Είναι άρνησις της κοινωνίας και της σχέσεως, άρνησις να μοιρασθώμεν τα του κόσμου με τους άλλους. Δεν υπάρχει βιώσιμος ανάπτυξις η οποία να μην συναρτάται με τον σεβασμόν της φύσεως και του συνανθρώπου.” Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ομιλία στο ΤΕΙ Καλαμάτας, 1.2.2010.
“ΔΙΑΒΑΖΩ σχεδόν όλα τα «πεταχτά» σου και ό,τι άλλο δικό σου και σε συγχαίρω για όλα”, μου γράφει σε ηλεκτρονικό μήνυμα που μου έστειλε ο πάντα δάσκαλος, τ. δ/ντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και καλός φίλος Πέτρος Πανηγυράκης. Και συμπληρώνει: Με αφορμή τον πίνακα ζωγραφικής με δύο γυναίκες αγκαλιασμένες, ο οποίος συμβολίζει, όπως εξηγεί ο ζωγράφος την ευεργεσία και την ευγνωμοσύνη, οι οποίες σπάνια συναντώνται (Χ.Ν. 2.2.10), σε παρακαλώ γράψε και αυτό που μου είπε προ ημερών ένας «φιλόσοφος» επιχειρηματίας της πόλης μας: Αγαπητέ φίλε, από τη στιγμή που θα γνωρίσεις τη ζωή, θα συναντήσεις δύο φίλες σφιχτά αγκαλιασμένες. Ευεργεσία και αχαριστία. Περπατούν μαζί, ομοφυλικά, παντοτινά, ερωτευμένες! Συμφωνώ κι εγώ!" Να 'σαι καλά Πέτρο. Και για τα καλά σου λόγια. Μπορείς να αναδειχθείς πολύτιμος συνεργάτης της στήλης.
“Είναι δύο άνθρωποι· ο ένας με μαχαίρι, ο άλλος άοπλος./ Αυτός με το μαχαίρι λέει στον άλλο. «Θα σε σκοτώσω»./ «Μα γιατί;» ρωτά ο άοπλος «τι σου ’χω κάνει; Πρώτη φορά βλεπόμαστε. Ούτε σε ξέρω, ούτε με ξέρεις»/ «Γι' αυτό ακριβώς θα σε σκοτώσω. Αν γνωριζόμασταν, μπορεί να σ' αγαπούσα», λέει αυτός με το μαχαίρι/ ...”.
Από την ποιητική συλλογή του Αργύρη Χιόνη “Τότε που η σιωπή τραγούδησε και άλλα ασήμαντα περιστατικά”
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2010
Eυθύβολα και μη...
Γράφει ο
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
e-mqil:kakatsakis@sch.gr
Γκόσιπ...*
Ο Τζον Τέρι -ποδοσφαιριστής- βρίσκεται αυτή την εποχή στο μάτι του κυκλώνα, στο επίκεντρο της δημοσιότητας -κυρίως αυτής που καταπιάνονται τα ταμπλόιντ στην Αγγλία- για τις επιδόσεις του όχι εντός των αγωνιστικών χώρων αλλά για εκείνες εκτός αυτών!
Συγκεκριμένα για τις εξωσυζυγικές του συνευρέσεις με διάφορες παρτενέρ και ειδικά με μία ονόματι Vanessa Perroncel, η οποία ήταν σύζυγος -τώρα έχουν χωρίσει- ενός συμπαίκτη του Τέρι στην εθνική Αγγλίας, τον Γουέιν Μπριτζ, ο οποίος αν και έχει ένα παιδί -μόλις 3 ετών- με τη Βανέσα, δεν επιστρέφει πίσω στην τέως σύζυγό του, αφού πλέον δεν την... εμπιστεύεται!
...Ειρήσθω εν παρόδω ότι η γαλλίς στην εθνικότητα Βανέσα, είχε συνάψει και άλλες σχέσεις με διάφορους ποδοσφαιριστές της Τσέλσι -ομάδα στην οποία ακόμα παίζει ο Τέρι και παλαιότερα έπαιζε ο Γουέιν, πριν μεταγραφεί στη Μάντσεστερ Σίτι!
...Στο μεταξύ ένα μεγάλο μέρος του αγγλικού έθνους, μαθαίνοντας τα όσα έκαμε ο Τζον Τέρι και τα όσα αποκαλύφθησαν με κάθε λεπτομέρεια από "εμπλεκόμενους" στην υπόθεση (π.χ. τον περαστικό διαβάτη που είδε τον Τέρι λυπημένο να βγαίνει από ένα φαστφουντάδικο κρατώντας μια τσάντα φαγητό, λόγω του ότι η γυναίκα του, άμα των αποκαλύψεων τον παράτησε και έφυγε μαζί με τα μικρά παιδιά τους για διακοπές στο Ντουμπάι, άρα δεν ήταν στο σπίτι για να του μαγειρέψει όταν γύριζε από την προπόνησή του), απαίτησε να... καθαιρεθεί από αρχηγός της εθνικής Αγγλίας ο Τζ. Τ. επειδή: ένας αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας πρέπει να είναι τουλάχιστον... τύπος και υπογραμμός!
Ετσι, ο προπονητής της εθνικής Αγγλίας, ιταλός Φάμπιο Καπέλο, υπό την πίεση, τόσο του κοινού αισθήματος όσο και υπό την πίεση της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της χώρας, ζήτησε από τον Τέρι να παραδώσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού και ο Τζον το έπραξε, αφήνοντας το περιβραχιόνιο στον Ρίο Φέρντιναρντ που κι αυτός όμως τις ατασθαλίες του τις έχει κάνει και αυτό είναι επίσης ένα πρόβλημα! Κόντρα συζητήσεις και για τον νέο αρχηγό έχουν ανάψει και ένας Θεός ξέρει που θα τελειώσει αυτό το νταβαντούρι!
Υπάρχουν και άλλα πολλά πικάντικα και μη που θα μπορούσα εδώ να αναφέρω γεμίζοντας σελίδες επί σελίδων, τόσο για τα ίδια τα γεγονότα όσο και για τα παράπλευρα ζητήματα που προκύπτουν από αυτά!
Σκέφτομαι όμως: “και τι με νοιάζει εμένα με ποιαν θα κοιμηθεί ο Τέρι και με ποιους η Βανέσα; Μήπως νοιάζει εσάς;”
Κι επιπλέον λέω: “Δεν είναι πιο λογικό (!) να ασχολούμαστε με τη Μενεγάκη που είναι και δική μας... εθνική υπόθεση;”
*Γκόσιπ: το κουτσομπολιό στην αγγλικήν
Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
e-mqil:kakatsakis@sch.gr
Γκόσιπ...*
Ο Τζον Τέρι -ποδοσφαιριστής- βρίσκεται αυτή την εποχή στο μάτι του κυκλώνα, στο επίκεντρο της δημοσιότητας -κυρίως αυτής που καταπιάνονται τα ταμπλόιντ στην Αγγλία- για τις επιδόσεις του όχι εντός των αγωνιστικών χώρων αλλά για εκείνες εκτός αυτών!
Συγκεκριμένα για τις εξωσυζυγικές του συνευρέσεις με διάφορες παρτενέρ και ειδικά με μία ονόματι Vanessa Perroncel, η οποία ήταν σύζυγος -τώρα έχουν χωρίσει- ενός συμπαίκτη του Τέρι στην εθνική Αγγλίας, τον Γουέιν Μπριτζ, ο οποίος αν και έχει ένα παιδί -μόλις 3 ετών- με τη Βανέσα, δεν επιστρέφει πίσω στην τέως σύζυγό του, αφού πλέον δεν την... εμπιστεύεται!
...Ειρήσθω εν παρόδω ότι η γαλλίς στην εθνικότητα Βανέσα, είχε συνάψει και άλλες σχέσεις με διάφορους ποδοσφαιριστές της Τσέλσι -ομάδα στην οποία ακόμα παίζει ο Τέρι και παλαιότερα έπαιζε ο Γουέιν, πριν μεταγραφεί στη Μάντσεστερ Σίτι!
...Στο μεταξύ ένα μεγάλο μέρος του αγγλικού έθνους, μαθαίνοντας τα όσα έκαμε ο Τζον Τέρι και τα όσα αποκαλύφθησαν με κάθε λεπτομέρεια από "εμπλεκόμενους" στην υπόθεση (π.χ. τον περαστικό διαβάτη που είδε τον Τέρι λυπημένο να βγαίνει από ένα φαστφουντάδικο κρατώντας μια τσάντα φαγητό, λόγω του ότι η γυναίκα του, άμα των αποκαλύψεων τον παράτησε και έφυγε μαζί με τα μικρά παιδιά τους για διακοπές στο Ντουμπάι, άρα δεν ήταν στο σπίτι για να του μαγειρέψει όταν γύριζε από την προπόνησή του), απαίτησε να... καθαιρεθεί από αρχηγός της εθνικής Αγγλίας ο Τζ. Τ. επειδή: ένας αρχηγός της Εθνικής Αγγλίας πρέπει να είναι τουλάχιστον... τύπος και υπογραμμός!
Ετσι, ο προπονητής της εθνικής Αγγλίας, ιταλός Φάμπιο Καπέλο, υπό την πίεση, τόσο του κοινού αισθήματος όσο και υπό την πίεση της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της χώρας, ζήτησε από τον Τέρι να παραδώσει το περιβραχιόνιο του αρχηγού και ο Τζον το έπραξε, αφήνοντας το περιβραχιόνιο στον Ρίο Φέρντιναρντ που κι αυτός όμως τις ατασθαλίες του τις έχει κάνει και αυτό είναι επίσης ένα πρόβλημα! Κόντρα συζητήσεις και για τον νέο αρχηγό έχουν ανάψει και ένας Θεός ξέρει που θα τελειώσει αυτό το νταβαντούρι!
Υπάρχουν και άλλα πολλά πικάντικα και μη που θα μπορούσα εδώ να αναφέρω γεμίζοντας σελίδες επί σελίδων, τόσο για τα ίδια τα γεγονότα όσο και για τα παράπλευρα ζητήματα που προκύπτουν από αυτά!
Σκέφτομαι όμως: “και τι με νοιάζει εμένα με ποιαν θα κοιμηθεί ο Τέρι και με ποιους η Βανέσα; Μήπως νοιάζει εσάς;”
Κι επιπλέον λέω: “Δεν είναι πιο λογικό (!) να ασχολούμαστε με τη Μενεγάκη που είναι και δική μας... εθνική υπόθεση;”
*Γκόσιπ: το κουτσομπολιό στην αγγλικήν
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο
Βαγγέλης Κακατσάκης ΄
-mail:kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΛΩΣ σας βρήκα! Σχετικά με τις εκδηλώσεις - αφιέρωμα για τον Ελευθέριο Βενιζέλο με θέμα "Ελλάδα-Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου", που οργάνωσε υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος", σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης-Έβρου, το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ροδόπης, ο δήμος Κομοτηνής και ο Σύλλογος Κρητική Αδελφότης Ν. Ροδόπης "Ο Ψηλορείτης", την Παρασκευή και το Σάββατο 5 και 6 τρέχοντος μηνός, στην Κομοτηνή, θα γράψω σε άλλη στήλη, εντός των προσεχών ημερών. Σπεύδω, ωστόσο, να πω ότι οι περι ού ο λόγος εκδηλώσεις ήταν ίσως οι σημαντικότερες απ' όλες όσες έχει κάνει το Ίδρυμα στην δεκαετή πορεία του.
ΤΩ ΟΝΤΙ εθνικής σημασίας. Ιδιαίτερα ευαίσθητη η περιοχή του νομού Ροδόπης και ξεχωριστά κρίσιμη η σημερινή εθνική συγκυρία, βλέπετε.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ο κάβουρας, τι ’ναι το ζουμί του! Εντάξει, θ' αφιερώσω όλα τα σημερινά "πεταχτά" στα της Κομοτηνής, σε σχέση αποκλειστικά με τον εαυτό μου, παρόλο που με τσιγκλίζουν κι ένα σωρό άλλα πράγματα που έχουν να κάνουν με τα γεγονότα που τρέχουν. Τι να χωρέσει, όμως, στη στένα τούτης της στήλης απ' τα μύρια όσα συνέλεξαν οι αισθήσεις μου κι επεξεργάστηκαν τα χαλκηδειά του νου και της καρδιάς μου;
ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ ύστερα από 40 τόσα περίπου χρόνια σ' έναν τόπο και ν' αναζητάς τις πατημασιές σου. Τα χρώματα και τα αρώματα, τους ήχους και τις εικόνες εκείνων των χρόνων.
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ και τα πράγματα. Τα πράγματα των προσώπων και τα πρόσωπα των πραγμάτων. Μια λέξη χιλιάδες εικόνες. Μια λέξη ένας χείμαρρος αναμνήσεων.
ΤΟΤΕ πλατεία Βασιλέως Κωνσταντίνου, τώρα πλατεία Ειρήνης. Τότε οδός Ηρώων 1940-1949, τώρα σκέτη οδός Ηρώων. Τότε μια πόλη που έφθινε όση ζωή κι αν της έδιναν οι φαντάροι. Τώρα μια πόλη των 50.000 κατοίκων και των δέκα χιλιάδων φοιτητών που της επιβάλλουν τους ρυθμούς των.
ΤΟΤΕ ανακάλυπτες τις αισθήσεις σου στην πόλη. Τώρα ανακαλύπτεις την πόλη με τις αισθήσεις σου. Τις τότε γωνίες που έχουν γίνει κύκλοι, πολυόμματα χερουβίμ και εξαπτέρυγα σεραφείμ...
ΚΑΙ ΙΔΟΥ, πηγαίνοντας για το στρατόπεδο του Λοχαγού Παράσχου, όπου υπηρέτησες στο 511 Τ.Π., το περίπτερο στη γωνία. Ναι είναι το ίδιο, σχεδόν το ίδιο! Και ο περιπτεράς είναι ο ίδιος, σχεδόν ο ίδιος! Φτυστός ο πατέρας του...
ΣΤΟΥΣ 2° C η θερμοκρασία. Δεν κρυώνω. Και στους 2° C υπό το μηδέν να κατέβει δεν θα κρυώνω. Ποτέ δεν κρυώνεις, όταν είσαι 20 χρονών. Έτοιμος ανα πάσα στιγμή να πάρεις τ' ανάπλαγα της Ροδόπης, να πιάσεις τα πομάκικα χωριά, ν' ανέβεις στην κορφή του Παπίκιου. Όπως τότε...
ΠΡΕΠΕΙ να τα γράψω κάποτε όλα αυτά. Για τη δική μου Κομοτηνή. Για τη δική μου Ροδόπη. Για τη δική μου Θράκη. Μα πιο πολύ για τ' άλλα πρέπει να γράψω. Για τον Αντώνη Διαλεκτάκη, τον πρόεδρο του τοπικού συλλόγου των Κρητών και τους άλλους... κάθε λογής ερωτικούς μετανάστες της Ροδόπης, για παράδειγμα. Και βέβαια για την υπόκουφη βουή των επερχόμενων γεγονότων, έτσι όπως την άκουσε ο ποιητής!
“...Η πόλη μας είναι δύσκολη./ Εχει και φοιτητές. Εχει σουτζούκ λουκούμ/ Εχει μουσείο ελληνικό/ Ποιος σου αμφισβήτησε την ιθαγένεια;/ Στο σινεμά επισημαίνεις την προσφορά/ Αγρια κοίταξες/ Είμαστε τόσοι/ κι άλλα τόσα για προσφορά./ Κοιτάζω τα τζάμια. Κοιτάς/ τα τζαμιά. Ψάχνω μία ντίσκο./ Ανοίγει αργά. Πάμε μια βόλτα/ στα σκοτεινά.”.
Από το ποίημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη "Κομοτηνή"
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Βαγγέλης Κακατσάκης ΄
-mail:kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΚΑΛΩΣ σας βρήκα! Σχετικά με τις εκδηλώσεις - αφιέρωμα για τον Ελευθέριο Βενιζέλο με θέμα "Ελλάδα-Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου", που οργάνωσε υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών "Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος", σε συνεργασία με τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης-Έβρου, το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ροδόπης, ο δήμος Κομοτηνής και ο Σύλλογος Κρητική Αδελφότης Ν. Ροδόπης "Ο Ψηλορείτης", την Παρασκευή και το Σάββατο 5 και 6 τρέχοντος μηνός, στην Κομοτηνή, θα γράψω σε άλλη στήλη, εντός των προσεχών ημερών. Σπεύδω, ωστόσο, να πω ότι οι περι ού ο λόγος εκδηλώσεις ήταν ίσως οι σημαντικότερες απ' όλες όσες έχει κάνει το Ίδρυμα στην δεκαετή πορεία του.
ΤΩ ΟΝΤΙ εθνικής σημασίας. Ιδιαίτερα ευαίσθητη η περιοχή του νομού Ροδόπης και ξεχωριστά κρίσιμη η σημερινή εθνική συγκυρία, βλέπετε.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ο κάβουρας, τι ’ναι το ζουμί του! Εντάξει, θ' αφιερώσω όλα τα σημερινά "πεταχτά" στα της Κομοτηνής, σε σχέση αποκλειστικά με τον εαυτό μου, παρόλο που με τσιγκλίζουν κι ένα σωρό άλλα πράγματα που έχουν να κάνουν με τα γεγονότα που τρέχουν. Τι να χωρέσει, όμως, στη στένα τούτης της στήλης απ' τα μύρια όσα συνέλεξαν οι αισθήσεις μου κι επεξεργάστηκαν τα χαλκηδειά του νου και της καρδιάς μου;
ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙΣ ύστερα από 40 τόσα περίπου χρόνια σ' έναν τόπο και ν' αναζητάς τις πατημασιές σου. Τα χρώματα και τα αρώματα, τους ήχους και τις εικόνες εκείνων των χρόνων.
ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ και τα πράγματα. Τα πράγματα των προσώπων και τα πρόσωπα των πραγμάτων. Μια λέξη χιλιάδες εικόνες. Μια λέξη ένας χείμαρρος αναμνήσεων.
ΤΟΤΕ πλατεία Βασιλέως Κωνσταντίνου, τώρα πλατεία Ειρήνης. Τότε οδός Ηρώων 1940-1949, τώρα σκέτη οδός Ηρώων. Τότε μια πόλη που έφθινε όση ζωή κι αν της έδιναν οι φαντάροι. Τώρα μια πόλη των 50.000 κατοίκων και των δέκα χιλιάδων φοιτητών που της επιβάλλουν τους ρυθμούς των.
ΤΟΤΕ ανακάλυπτες τις αισθήσεις σου στην πόλη. Τώρα ανακαλύπτεις την πόλη με τις αισθήσεις σου. Τις τότε γωνίες που έχουν γίνει κύκλοι, πολυόμματα χερουβίμ και εξαπτέρυγα σεραφείμ...
ΚΑΙ ΙΔΟΥ, πηγαίνοντας για το στρατόπεδο του Λοχαγού Παράσχου, όπου υπηρέτησες στο 511 Τ.Π., το περίπτερο στη γωνία. Ναι είναι το ίδιο, σχεδόν το ίδιο! Και ο περιπτεράς είναι ο ίδιος, σχεδόν ο ίδιος! Φτυστός ο πατέρας του...
ΣΤΟΥΣ 2° C η θερμοκρασία. Δεν κρυώνω. Και στους 2° C υπό το μηδέν να κατέβει δεν θα κρυώνω. Ποτέ δεν κρυώνεις, όταν είσαι 20 χρονών. Έτοιμος ανα πάσα στιγμή να πάρεις τ' ανάπλαγα της Ροδόπης, να πιάσεις τα πομάκικα χωριά, ν' ανέβεις στην κορφή του Παπίκιου. Όπως τότε...
ΠΡΕΠΕΙ να τα γράψω κάποτε όλα αυτά. Για τη δική μου Κομοτηνή. Για τη δική μου Ροδόπη. Για τη δική μου Θράκη. Μα πιο πολύ για τ' άλλα πρέπει να γράψω. Για τον Αντώνη Διαλεκτάκη, τον πρόεδρο του τοπικού συλλόγου των Κρητών και τους άλλους... κάθε λογής ερωτικούς μετανάστες της Ροδόπης, για παράδειγμα. Και βέβαια για την υπόκουφη βουή των επερχόμενων γεγονότων, έτσι όπως την άκουσε ο ποιητής!
“...Η πόλη μας είναι δύσκολη./ Εχει και φοιτητές. Εχει σουτζούκ λουκούμ/ Εχει μουσείο ελληνικό/ Ποιος σου αμφισβήτησε την ιθαγένεια;/ Στο σινεμά επισημαίνεις την προσφορά/ Αγρια κοίταξες/ Είμαστε τόσοι/ κι άλλα τόσα για προσφορά./ Κοιτάζω τα τζάμια. Κοιτάς/ τα τζαμιά. Ψάχνω μία ντίσκο./ Ανοίγει αργά. Πάμε μια βόλτα/ στα σκοτεινά.”.
Από το ποίημα του Θεόδωρου Γρηγοριάδη "Κομοτηνή"
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010
ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail;kakatsakis@sch.gr
Η... ναυαρχίδα του στόλου των βιβλίων του
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail;kakatsakis@sch.gr
Ερωτεύτηκε παράφορα, απ' την εφηβική του ηλικία, όντας φοιτητής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου, ταυτόχρονα, τόσο την Παιδαγωγική και τις συναφείς μ' αυτήν επιστήμες, όσο και την ιστορία της Κρήτης. Εκτός απ' την κ. Καλιόπη Μαμαντάκη, την σύντροφο της ζωής του, που ούτως ή άλλως ήρθε αργότερα, Aνθός των μεγάλων του αυτών ερώτων, που με την πάροδο των χρόνων μετουσιώθηκαν σε παράφορες αγάπες, που, καλά ακόμα, μισό και πλέον αιώνα, κρατούν, εκτός όλων των άλλων προσφορών του, και 20 βιβλία με ανάλογο περιεχόμενο. Είκοσι μέχρι πριν από λίγο, γιατί τελευτούντος του 2009, βγήκε στη θάλασσα της δημοσιότητας ένα ακόμα, η ...ναυαρχίδα του στόλου του. Για τον γνωστό, και από δημοσιεύματα στην εφημερίδα μας επίτιμο σχολικό σύμβουλο πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που ειρήσθω εν παρόδω ότι άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις στους δασκάλους του Νομού μας που ευτύχησαν να τον έχουν, κατά το πέρασμά του, το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980, από τα μέρη μας, σύμβουλό τους, Γιάννη Γ. Χρηστάκη, ο λόγος. Τον άξιο ιστορικό ερευνητή που απετόλμησε να κάνει πράξη αυτό που μόνο σαν άπιαστο όνειρο στους σχεδιασμούς κάποιων άλλων εραστών της κρητικής ιστοριογραφίας υπήρχε. Ποιο; Να βάλει μέσα σ' ένα βιβλίο, με αλφαβητική σειρα΄, αυτούς “που αγωνίστηκαν με κάθε τρόπο για την διατήρηση ή την ανάκτηση της κρητικής ελευθερίας”, από το 330 έως το 1898! Σ' ένα βιβλίο που απλώνεται σε δύο αρκετά μεγάλους, 640 συνολικά σελιδών, πλήν όμως εύχρηστους και καλαίσθητους τόμους!
Η κάλυψη ενός κενού
“Ναυαρχίδα” του στόλου των βιβλίων του Γιάννη Γ. Χρηστάκη ονομάτισα το “Βασικό Βιογραφικό Λεξικό Αγωνιστών Κρήτης”, αυτός είναι ο πλήρης τίτλος του περί ου ο λόγος βιβλίου, στην προηγούμενη εύφημη μνεία. Μετά λόγου γνώσεως το έγραψα αυτό, δεδομένου ότι, όπως υπογραμίζει στον πρόλογό του και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Απόστολος Γ. Παπαϊωάννου, μεταξύ των άλλων, προλογίζοντάς το: “πρόκειται για έργο ζωής του ιστορικού Χρηστάκη το οποίο συνεχώς βάθαινε και διευρυνόταν από τις πολύχρονες έρευνές του”. Μετά λόγου γνώσεως, ωστόσο συνυπογράφω επίσης αυτό που επισημαινει λίγο παρακάτω στον πρόλογό του ο γνωστός και από την συνεργασία του στην μνημειώδη έκδοση του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αγία Σοφία” και των “Χανιώτικων Νέων” προ ετών “Μικρά Ασία, χαίρε”, καθηγητής Παπαϊωάννου: Ότι “χωρίς υπερβολή αυτό το ιδιότυπο, «Βιογραφικό Λεξικό Αγωνιστών Κρήτης» είναι πράγματι βασικό και έρχεται να καλύψει συγκεκριμένο κενό στην κρητική βιβλιογραφία. Ακριβώς γιατί «δεν πρόκειται για απλή λεξικογραφική ύλη αλλά για μια απαιτητική μεγάλη ιστορική εγκυκλοπαίδεια των προσωπικοτήτων της Κρήτης» που «αποτελεί το υποχρεωτικό συμπλήρωμα των Ιστοριών της Κρήτης, προκειμένου ν' αποκτήσει κανείς ακριβέστερη εικόνα των ιστορικών περιπετειών του νησιού». Άξιος ο μισθός του συγγραφέα! Η αναγνώριση, δηλαδή, της προσφοράς του σε μια εποχή μάλιστα που «παίζει» πολύ ο «αφοπλισμός» της ιστορίας. Μέρος του «μισθού» αυτού ανήκει σίγουρα, εκτός αυτών που μνημονεύει ο Γιάννης Χρηστάκης στον πρόλογό του, ιδιαίτερα η Εταιρία Μότορ Όιλ του Βαρδή Βαρδινογιάννη που επιχορήγησε την έκδοση.
Χρέος στην Κρήτη
Ένα χρέος απέναντι στον εαυτό του, αλλά κυρίως, απέναντι στην Κρήτη, έβγαλε ο Γιάννης Γ. Χρηστάκης με την έκδοση του “Λεξικού των Αγωνιστών της Κρήτης”, όπως ο ίδιος εξομολογητικά μου είπε, σε μια μακρά τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε. Όταν ανακάλυπτε, λέει, ένα καινούργιο όνομα λυπόταν μα και χαιρόταν ταυτόχρονα. Λυπόταν γιατί η σκόνη της ιστορίας τον είχε θάψει τόσο βαθιά στο πηγάδι της λήθης που δεν τον ήξερε, μα και χαιρόταν γιατί τον ανακάλυψε και τον έβγαζε στο προσκήνιο. 'Ενας απ' αυτούς, τους άγνωστους αγωνιστές, ήταν για παράδειγμα και ο εθελοντής γιατρός Διονύσιος Οικονομόπουλος που βρήκε τ' όνομά του σ' ένα έγγραφο με ημερομηνία 12 Απριλίου 1867 στο Αρχείο του Υποπρόξενου της Ρωσίας στο Ηράκλειο Ιωάννου Μητσοτάκη, που φυλάσσεται στην Ε.Κ.Ι.Μ. Ηρακλείου και με το οποίο ζητούσε φαρμακευτικό υλικό για να περιθάλψει 8 τραυματίες της μάχης του Μοναστηρακίου στις 16 Ιανουαρίου 1867. “Δεν μπορούσε να είναι άλλος από τον λόγιο πατρινό γιατρό που γεννήθηκε το 1830 και πέθανε το 1890”, σκέφτηκε λέει κι ένιωσε ότι τον είχε αναστήσει. Εκ των ων ουκ άνευ ότι το Λεξικό των Αγωνιστών της Κρήτης δεν πρέπει να λείψει από καμία βιβλιοθήκη, από κανενα κρητικό σπίτι θα έλεγα. Ιδιαιτέρως από κάθε χανιώτικο σπίτι αφού η πλειοψηφία των αγωνιστών που παρουσιάζεται απ' την γραφίδα του Γιάννη Γ. Χρηστάκη είναι Χανιώτες...
e-mail;kakatsakis@sch.gr
Η... ναυαρχίδα του στόλου των βιβλίων του
Γράφει ο Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης
e-mail;kakatsakis@sch.gr
Ερωτεύτηκε παράφορα, απ' την εφηβική του ηλικία, όντας φοιτητής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ηρακλείου, ταυτόχρονα, τόσο την Παιδαγωγική και τις συναφείς μ' αυτήν επιστήμες, όσο και την ιστορία της Κρήτης. Εκτός απ' την κ. Καλιόπη Μαμαντάκη, την σύντροφο της ζωής του, που ούτως ή άλλως ήρθε αργότερα, Aνθός των μεγάλων του αυτών ερώτων, που με την πάροδο των χρόνων μετουσιώθηκαν σε παράφορες αγάπες, που, καλά ακόμα, μισό και πλέον αιώνα, κρατούν, εκτός όλων των άλλων προσφορών του, και 20 βιβλία με ανάλογο περιεχόμενο. Είκοσι μέχρι πριν από λίγο, γιατί τελευτούντος του 2009, βγήκε στη θάλασσα της δημοσιότητας ένα ακόμα, η ...ναυαρχίδα του στόλου του. Για τον γνωστό, και από δημοσιεύματα στην εφημερίδα μας επίτιμο σχολικό σύμβουλο πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, που ειρήσθω εν παρόδω ότι άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις στους δασκάλους του Νομού μας που ευτύχησαν να τον έχουν, κατά το πέρασμά του, το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1980, από τα μέρη μας, σύμβουλό τους, Γιάννη Γ. Χρηστάκη, ο λόγος. Τον άξιο ιστορικό ερευνητή που απετόλμησε να κάνει πράξη αυτό που μόνο σαν άπιαστο όνειρο στους σχεδιασμούς κάποιων άλλων εραστών της κρητικής ιστοριογραφίας υπήρχε. Ποιο; Να βάλει μέσα σ' ένα βιβλίο, με αλφαβητική σειρα΄, αυτούς “που αγωνίστηκαν με κάθε τρόπο για την διατήρηση ή την ανάκτηση της κρητικής ελευθερίας”, από το 330 έως το 1898! Σ' ένα βιβλίο που απλώνεται σε δύο αρκετά μεγάλους, 640 συνολικά σελιδών, πλήν όμως εύχρηστους και καλαίσθητους τόμους!
Η κάλυψη ενός κενού
“Ναυαρχίδα” του στόλου των βιβλίων του Γιάννη Γ. Χρηστάκη ονομάτισα το “Βασικό Βιογραφικό Λεξικό Αγωνιστών Κρήτης”, αυτός είναι ο πλήρης τίτλος του περί ου ο λόγος βιβλίου, στην προηγούμενη εύφημη μνεία. Μετά λόγου γνώσεως το έγραψα αυτό, δεδομένου ότι, όπως υπογραμίζει στον πρόλογό του και ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Απόστολος Γ. Παπαϊωάννου, μεταξύ των άλλων, προλογίζοντάς το: “πρόκειται για έργο ζωής του ιστορικού Χρηστάκη το οποίο συνεχώς βάθαινε και διευρυνόταν από τις πολύχρονες έρευνές του”. Μετά λόγου γνώσεως, ωστόσο συνυπογράφω επίσης αυτό που επισημαινει λίγο παρακάτω στον πρόλογό του ο γνωστός και από την συνεργασία του στην μνημειώδη έκδοση του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αγία Σοφία” και των “Χανιώτικων Νέων” προ ετών “Μικρά Ασία, χαίρε”, καθηγητής Παπαϊωάννου: Ότι “χωρίς υπερβολή αυτό το ιδιότυπο, «Βιογραφικό Λεξικό Αγωνιστών Κρήτης» είναι πράγματι βασικό και έρχεται να καλύψει συγκεκριμένο κενό στην κρητική βιβλιογραφία. Ακριβώς γιατί «δεν πρόκειται για απλή λεξικογραφική ύλη αλλά για μια απαιτητική μεγάλη ιστορική εγκυκλοπαίδεια των προσωπικοτήτων της Κρήτης» που «αποτελεί το υποχρεωτικό συμπλήρωμα των Ιστοριών της Κρήτης, προκειμένου ν' αποκτήσει κανείς ακριβέστερη εικόνα των ιστορικών περιπετειών του νησιού». Άξιος ο μισθός του συγγραφέα! Η αναγνώριση, δηλαδή, της προσφοράς του σε μια εποχή μάλιστα που «παίζει» πολύ ο «αφοπλισμός» της ιστορίας. Μέρος του «μισθού» αυτού ανήκει σίγουρα, εκτός αυτών που μνημονεύει ο Γιάννης Χρηστάκης στον πρόλογό του, ιδιαίτερα η Εταιρία Μότορ Όιλ του Βαρδή Βαρδινογιάννη που επιχορήγησε την έκδοση.
Χρέος στην Κρήτη
Ένα χρέος απέναντι στον εαυτό του, αλλά κυρίως, απέναντι στην Κρήτη, έβγαλε ο Γιάννης Γ. Χρηστάκης με την έκδοση του “Λεξικού των Αγωνιστών της Κρήτης”, όπως ο ίδιος εξομολογητικά μου είπε, σε μια μακρά τηλεφωνική συνομιλία που είχαμε. Όταν ανακάλυπτε, λέει, ένα καινούργιο όνομα λυπόταν μα και χαιρόταν ταυτόχρονα. Λυπόταν γιατί η σκόνη της ιστορίας τον είχε θάψει τόσο βαθιά στο πηγάδι της λήθης που δεν τον ήξερε, μα και χαιρόταν γιατί τον ανακάλυψε και τον έβγαζε στο προσκήνιο. 'Ενας απ' αυτούς, τους άγνωστους αγωνιστές, ήταν για παράδειγμα και ο εθελοντής γιατρός Διονύσιος Οικονομόπουλος που βρήκε τ' όνομά του σ' ένα έγγραφο με ημερομηνία 12 Απριλίου 1867 στο Αρχείο του Υποπρόξενου της Ρωσίας στο Ηράκλειο Ιωάννου Μητσοτάκη, που φυλάσσεται στην Ε.Κ.Ι.Μ. Ηρακλείου και με το οποίο ζητούσε φαρμακευτικό υλικό για να περιθάλψει 8 τραυματίες της μάχης του Μοναστηρακίου στις 16 Ιανουαρίου 1867. “Δεν μπορούσε να είναι άλλος από τον λόγιο πατρινό γιατρό που γεννήθηκε το 1830 και πέθανε το 1890”, σκέφτηκε λέει κι ένιωσε ότι τον είχε αναστήσει. Εκ των ων ουκ άνευ ότι το Λεξικό των Αγωνιστών της Κρήτης δεν πρέπει να λείψει από καμία βιβλιοθήκη, από κανενα κρητικό σπίτι θα έλεγα. Ιδιαιτέρως από κάθε χανιώτικο σπίτι αφού η πλειοψηφία των αγωνιστών που παρουσιάζεται απ' την γραφίδα του Γιάννη Γ. Χρηστάκη είναι Χανιώτες...
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2010
Ο ΠΟΙΗΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ
Μπόρα είναι…
Σύννεφα στον ουρανό,
αστραπόβροντα, κακό.
Κι η καρδούλα σου χτυπά
σαν πουλιού σε ξόβεργα!
Μα στα σύννεφα κρυμμένος
ένας ήλιος ξαγρυπνά,
τις αχτίδες του γυαλίζει
κι όλο σιγοτραγουδά
«Δεν φοβάμαι, μπόρα είναι
θα περάσει και θα φύγει
λαμπερό ουράνιο τόξο,
μες την πλάση θ’ανατείλει!»
Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή της Ευδοκίας Σκορδαλά Κακατσάκη "Και στη μέση ¨
η χαρά"(Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς)
Σύννεφα στον ουρανό,
αστραπόβροντα, κακό.
Κι η καρδούλα σου χτυπά
σαν πουλιού σε ξόβεργα!
Μα στα σύννεφα κρυμμένος
ένας ήλιος ξαγρυπνά,
τις αχτίδες του γυαλίζει
κι όλο σιγοτραγουδά
«Δεν φοβάμαι, μπόρα είναι
θα περάσει και θα φύγει
λαμπερό ουράνιο τόξο,
μες την πλάση θ’ανατείλει!»
Από την ανέκδοτη ποιητική συλλογή της Ευδοκίας Σκορδαλά Κακατσάκη "Και στη μέση ¨
η χαρά"(Βραβείο Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς)
Σάββατο 6 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
06.02.2010
Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ απ’ τη Ροδόπη/ πάει με πήρε στο κατόπι/ τρέχω ροβολώ και κλαίω/ μέσα στο ποτάμι πλέω/ να γλιτώσω προσπαθώ/ πάω πέφτω στον γκρεμό/ κει που μοιάζω μακαρίτης/ φτερουγίζει ένας σπουργίτης/ τα μικρά φτερά του απλώνει/ κι απ’ τον Χάρο με γλιτώνει”. Του Βαγγέλη το ποίημα αυτό. Του Βαγγέλη Πεταλά κι όχι του Βαγγέλη Κακατσάκη, πάντως. Καλό, ε;
ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ “Αστόρια”, που βρίσκεται στην καρδιά της Κομοτηνής και στεγάζεται σε ιστορικό διατηρητέο μνημείο που κτίστηκε το 1900 με σχέδια του αρχιτέκτονα Όθωνα και μετατράπηκε σε ξενοδοχείο το 1937 από τον Νικόλαο Παπαθεοδώρου, γράφω με το που φτάσαμε γύρω στις 2 μ.μ. χθες, τα “Πεταχτά” που διαβάζετε σήμερα. Πώς τα έστειλα στην εφημερίδα; Μην κάνετε περιττάς ερωτήσεις, σας απαντώ να για να χρησιμοποιήσω την φράση του γνωστού τοις πάσι, και εδώ(!), συμπολίτη μας Βασίλη Καλαϊτζή - Μουντάκι, όταν ερωτάται αν είναι καλά.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ συμμετέχει ο ....Β. Μέγας Βασίλειος στην 20μελή περίπου αποστολή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” στην Κομοτηνή, όπου άρχισαν χθες και συνεχίζονται σήμερα, υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων διήμερες εκδηλώσεις με τον γενικό τίτλο “Ελλάδα - Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου”. Αυτό έλειπε: Να λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή! Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα!
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση, μην περιμένετε να σας πω τίποτα, σήμερα τουλάχιστον, για την Κομοτηνή, που μέχρι το 1920 άκουγε στο όνομα Γκιουμουρτζήνα, και για την ευρύτερη περιοχή, στην οποία επιστρέφω ύστερα από σαράντα περίπου χρόνια που έκαμα εδώ το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής μου θητείας.
ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ότι δεν την περπάτησα καθόλου, μέχρι την ώρα που γράφω τη στήλη πλην του ότι ένας ατέλειωτος χείμαρρος αναμνήσεων πλημμύρισε το μυαλό μου με το που την αντίκρισα μέσα από το πούλμαν που μας έφερε από το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης. Και να την είχα περπατήσει πάντως, ο χώρος των “Πεταχτών” που περίσσεψε, γι’ άλλο πράγμα προορίζεται.
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ στη μνήμη του Γιώργη Μανουσάκη αύριο Κυριακή στις 11.30 π.μ. στην “Κωνσταντινουπολειάδα” της Νέας Χώρας. Κι αν ήθελα να μεταλάβω γι’ άλλη μια φορά τον λόγο του ποιητή, έτσι όπως η συγγραφέας Νένα Κοκκινάκη, η δρ Φιλολογίας Τασούλα Μαρομιχελάκη και προπάντων η ακριβή συντρόφισσα της ζωής του και εκλεκτή φιλόλογος Αγγελική Καραθανάση απ’ το δισκοπότηρο του έργου του θα τον προσφέρουν! Τι κρίμα που θα φτάσω ενώ θα έχει τελειώσει!
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ συγγραφέας διάβασε το πρωτόλειο έργο του στον Βίκτορα Ουγκώ, εκείνος του είπε: “Η λογοτεχνία κάνει εξαιτίας σας ένα μεγάλο βήμα”. “Σας ευχαριστώ πολύ”, απάντησε εμφανώς απόλυτα ικανοποιημένος ο επίδοξος συγγραφέας. “Γιατί μ’ ευχαριστείτε. Υπάρχουν βήματα μπροστά και βήματα πίσω”, απάντησε ο Ουγκώ.
“Ποιος είπε πως τα πάντα ρει;/ Ενα και μόνο ρέει απρόσκοπτα/ ορμητικά ζωογόνα, γεννώντας αδιάκοπα./ Ο μαύρος χρυσός που αυξάνει/ τα πολυψήφια νούμερα στις τράπεζες/ και στα θωρακισμένα χρηματοκιβώτιά μας/ ο κόσμος πρέπει να ‘ναι ενιαίος/ από γυαλί, χάλυβα και πετρέλαιο/ μ’ ένα ηλεκτρονικό ματάκι παντεπόπτη./ Ιδού ο στόχος της Δημοκρατίας/ στο νέον αιώνα. Ο πολίτης/ να ‘ναι ικανοποιημένος μ’ όσα έχει./ Χωρίς αντίρρηση/...”.
Από το ποίημα “Παγκοσμιοποίηση” του Γιώργη Μανουσάκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
06.02.2010
Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΜΙΑ ΑΡΚΟΥΔΑ απ’ τη Ροδόπη/ πάει με πήρε στο κατόπι/ τρέχω ροβολώ και κλαίω/ μέσα στο ποτάμι πλέω/ να γλιτώσω προσπαθώ/ πάω πέφτω στον γκρεμό/ κει που μοιάζω μακαρίτης/ φτερουγίζει ένας σπουργίτης/ τα μικρά φτερά του απλώνει/ κι απ’ τον Χάρο με γλιτώνει”. Του Βαγγέλη το ποίημα αυτό. Του Βαγγέλη Πεταλά κι όχι του Βαγγέλη Κακατσάκη, πάντως. Καλό, ε;
ΣΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ “Αστόρια”, που βρίσκεται στην καρδιά της Κομοτηνής και στεγάζεται σε ιστορικό διατηρητέο μνημείο που κτίστηκε το 1900 με σχέδια του αρχιτέκτονα Όθωνα και μετατράπηκε σε ξενοδοχείο το 1937 από τον Νικόλαο Παπαθεοδώρου, γράφω με το που φτάσαμε γύρω στις 2 μ.μ. χθες, τα “Πεταχτά” που διαβάζετε σήμερα. Πώς τα έστειλα στην εφημερίδα; Μην κάνετε περιττάς ερωτήσεις, σας απαντώ να για να χρησιμοποιήσω την φράση του γνωστού τοις πάσι, και εδώ(!), συμπολίτη μας Βασίλη Καλαϊτζή - Μουντάκι, όταν ερωτάται αν είναι καλά.
ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ συμμετέχει ο ....Β. Μέγας Βασίλειος στην 20μελή περίπου αποστολή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” στην Κομοτηνή, όπου άρχισαν χθες και συνεχίζονται σήμερα, υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων διήμερες εκδηλώσεις με τον γενικό τίτλο “Ελλάδα - Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου”. Αυτό έλειπε: Να λείπει ο Μάρτης από την Σαρακοστή! Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα!
ΕΝ ΠΑΣΗ περιπτώσει και εν περιπτώσει πάση, μην περιμένετε να σας πω τίποτα, σήμερα τουλάχιστον, για την Κομοτηνή, που μέχρι το 1920 άκουγε στο όνομα Γκιουμουρτζήνα, και για την ευρύτερη περιοχή, στην οποία επιστρέφω ύστερα από σαράντα περίπου χρόνια που έκαμα εδώ το μεγαλύτερο μέρος της στρατιωτικής μου θητείας.
ΤΙΠΟΤΑ, ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ότι δεν την περπάτησα καθόλου, μέχρι την ώρα που γράφω τη στήλη πλην του ότι ένας ατέλειωτος χείμαρρος αναμνήσεων πλημμύρισε το μυαλό μου με το που την αντίκρισα μέσα από το πούλμαν που μας έφερε από το αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης. Και να την είχα περπατήσει πάντως, ο χώρος των “Πεταχτών” που περίσσεψε, γι’ άλλο πράγμα προορίζεται.
ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ στη μνήμη του Γιώργη Μανουσάκη αύριο Κυριακή στις 11.30 π.μ. στην “Κωνσταντινουπολειάδα” της Νέας Χώρας. Κι αν ήθελα να μεταλάβω γι’ άλλη μια φορά τον λόγο του ποιητή, έτσι όπως η συγγραφέας Νένα Κοκκινάκη, η δρ Φιλολογίας Τασούλα Μαρομιχελάκη και προπάντων η ακριβή συντρόφισσα της ζωής του και εκλεκτή φιλόλογος Αγγελική Καραθανάση απ’ το δισκοπότηρο του έργου του θα τον προσφέρουν! Τι κρίμα που θα φτάσω ενώ θα έχει τελειώσει!
ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ συγγραφέας διάβασε το πρωτόλειο έργο του στον Βίκτορα Ουγκώ, εκείνος του είπε: “Η λογοτεχνία κάνει εξαιτίας σας ένα μεγάλο βήμα”. “Σας ευχαριστώ πολύ”, απάντησε εμφανώς απόλυτα ικανοποιημένος ο επίδοξος συγγραφέας. “Γιατί μ’ ευχαριστείτε. Υπάρχουν βήματα μπροστά και βήματα πίσω”, απάντησε ο Ουγκώ.
“Ποιος είπε πως τα πάντα ρει;/ Ενα και μόνο ρέει απρόσκοπτα/ ορμητικά ζωογόνα, γεννώντας αδιάκοπα./ Ο μαύρος χρυσός που αυξάνει/ τα πολυψήφια νούμερα στις τράπεζες/ και στα θωρακισμένα χρηματοκιβώτιά μας/ ο κόσμος πρέπει να ‘ναι ενιαίος/ από γυαλί, χάλυβα και πετρέλαιο/ μ’ ένα ηλεκτρονικό ματάκι παντεπόπτη./ Ιδού ο στόχος της Δημοκρατίας/ στο νέον αιώνα. Ο πολίτης/ να ‘ναι ικανοποιημένος μ’ όσα έχει./ Χωρίς αντίρρηση/...”.
Από το ποίημα “Παγκοσμιοποίηση” του Γιώργη Μανουσάκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
05.02.2010
Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΝΩ ΕΣΕΙΣ θα με διαβάζετε σήμερα, εγώ προβλέπεται να 'μαι... αλλού κι αλλού. Πού ακριβώς; Εξαρτάται τι ώρα θα διαβάζετε τη στήλη. Για Κομοτηνή κατευθύνομαι, μέσω Αθηνών και Αλεξανδρούπολης, αδέλφια. Στην πρωτεύουσα του νομού Ροδόπης, όπου σήμερα στις 7 μ.μ. αρχίζουν, με τα εγκαίνια Έκθεσης φωτογραφίας, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της πόλης, διήμερες εκδηλώσεις, με τον γενικό τίτλο: "Ελλάδα-Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου".
ΚΑΛΗ η, υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, με συνδιοργανωτές το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης - Έβρου, το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ροδόπης, τον δήμο Κομοτηνής και τον Σύλλογο Κρητική Αδελφότης ν. Ροδόπης “Ο Ψηλορείτης”, εκδήλωση, δε λέω. Ακόμα καλύτερη, ωστόσο, για μένα γιατί στο νομό Ροδόπης υπηρέτησα πριν από 38 τόσα χρόνια τους 16 απ' τους 24 μήνες της στρατιωτικής μου θητείας.
ΚΟΜΟΤΗΝΗ, Νυμφαία, Λαμψάκι, Πάνδροσος, Προσκυνητές, Ξυλαγανή, Φανάρι, Κρυστάλλη, Μαρώνεια, Αμβροσία, Μύτικας, Μικρή Άδα, Σαρακηνά, Τσαρδακλί, Νέα Σάντα... Πάνω απ' όλα, η μεγάλη γιαγιά της Θράκης, η Ροδοπη! Όχι, δεν έτυχε να πάω από τότε που έφυγα, στα μέρη ετούτα.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ωστόσο, μ' ακολουθούν κατά πόδας. Η “πόλις”, για να θυμηθώ τον Αλέξανδρο, μ' όλα τα συμπαρομαρτούντα της. Μια γενική αίσθηση παγωμάρας. Οι έντονες αντιδράσεις των συνδικάτων για τα μέτρα που εξήγγειλε η Κυβέρνηση. Τα μπλόκα των αγροτών που επιμένουν. Τα σπρεντ που ανεβοκατεβαίνουν. Οι ύαινες που περιμένουν να μας καταβροχθίσουν...
ΠΟΙΟΣ πληρώνει, εντέλει, το μάρμαρο; Ρητορική η ερώτηση. Όποιος το πλήρωνε μέχρι τώρα αυτός θα το πληρώσει κι αυτή τη φορά. Ή μήπως κάνω λάθος;
ΠΙΣΩ από τα νούμερα, τόσο απ' το λάδι, τόσο απ' το ξίδι, τόσο απ' το λαδόξιδο, υπάρχουν άνθρωποι. Άνθρωποι που τους βγάζουν το λάδι. Άνθρωποι που αντί για κρασί πίνουν ξίδι. Αυτήν την παράμετρο, πρώτη απ' όλες, καλείται να λάβει υπόψη της η Κυβέρνηση.
ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΝΕ την Πορτογαλία και ν' αφήσουνε εμάς. Αρκετά μας χρησιμοποίησαν σαν σάκο του μποξ οι κάθε λογής κερδοσκόποι. Κακομοίρα, Ελλάδα! Κακομοίρα Πορτογαλία! Όπου φτωχός κι η μοίρα του.
Ο ΦΛΕΒΑΡΗΣ κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει. Στην μύτη του μολυβιού μου κρέμεται τούτη η παροιμία. Με τη μεταφορική της έννοια. Για μια σταγόνα αισιοδοξίας πρόκειται. Για να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα κι άραχνα.
ΑΝΤΩΝΗ Πλυμάκη, Χανιά: Αφού ο λαός θέλει τον Δίκαιο Ιώβ, να τον λέει Αϊ-Δίκιο, δίκιο έχει. Αϊ Γιάννη, λέει εξάλλου τον Άγιο Ιωάννη, κι αν πεις και για τον Άγιο Ευτυχή, που γιορτάζει στις 24 Αυγούστου, Άγιο Ευτύχη αλλά και Άϊ-Φτύχη τον έκανε.
Η ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΗ για την δραστηριότητά της και την ακτινοβολία του πολιτισμού της αρχαία πόλη του ν. Ροδόπης είναι η Μαρώνεια, η οποία πήρε τ' όνομά της απ' τον μυθικό οικιστή Μάρωνα, γιο του Ευάνθη, ιερέα του Απόλλωνα. Στις πανέμορφες ακρογιαλιές της Μαρώνειας έφεραν οι άνεμοι τα πλοία του μυθικού Οδυσσέα και των συντρόφων του, όταν απέπλευσαν από την Τροία. Από εδώ προερχόταν και το κρασί με το οποίο ο Οδυσσέας μέθυσε και μετά τύφλωσε τον Πολύφημο.
“Της πούλιας γέρν' από ψηλά το εφτάδιπλο τ' αστέρι·/ Ξύπνα, Ροδόπη, -τ' αυγινό δροσόπαγο τινάζει/ του ύπνου τ' αποκάρωμα. Ξύπνα κι ασπρογαλλιάζει/ θαμπός ακόμα περουζές το γλυκοχαραμέρι./ Ρόδα και ρόδα ο ξανθός ο Ηλιος θα σου φέρει/ Σαν την αγάπη του παλιά, πιο νέα απ' το χαλάζι/ Εμπρόβαλε και με φιλί στο μέτωπό σου βάζει/ Στεφάνια δροσοστάλαγα το ερωτικό του χέρι...”.
Από το ποίημα του Ιωάννη Γρυπάρη "Ροδόπη"
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
05.02.2010
Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΕΝΩ ΕΣΕΙΣ θα με διαβάζετε σήμερα, εγώ προβλέπεται να 'μαι... αλλού κι αλλού. Πού ακριβώς; Εξαρτάται τι ώρα θα διαβάζετε τη στήλη. Για Κομοτηνή κατευθύνομαι, μέσω Αθηνών και Αλεξανδρούπολης, αδέλφια. Στην πρωτεύουσα του νομού Ροδόπης, όπου σήμερα στις 7 μ.μ. αρχίζουν, με τα εγκαίνια Έκθεσης φωτογραφίας, στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της πόλης, διήμερες εκδηλώσεις, με τον γενικό τίτλο: "Ελλάδα-Τουρκία: Η ειρηνική κληρονομιά του Ελευθερίου Βενιζέλου".
ΚΑΛΗ η, υπό την αιγίδα της Βουλής των Ελλήνων, με συνδιοργανωτές το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος”, τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ροδόπης - Έβρου, το Νομαρχιακό Διαμέρισμα Ροδόπης, τον δήμο Κομοτηνής και τον Σύλλογο Κρητική Αδελφότης ν. Ροδόπης “Ο Ψηλορείτης”, εκδήλωση, δε λέω. Ακόμα καλύτερη, ωστόσο, για μένα γιατί στο νομό Ροδόπης υπηρέτησα πριν από 38 τόσα χρόνια τους 16 απ' τους 24 μήνες της στρατιωτικής μου θητείας.
ΚΟΜΟΤΗΝΗ, Νυμφαία, Λαμψάκι, Πάνδροσος, Προσκυνητές, Ξυλαγανή, Φανάρι, Κρυστάλλη, Μαρώνεια, Αμβροσία, Μύτικας, Μικρή Άδα, Σαρακηνά, Τσαρδακλί, Νέα Σάντα... Πάνω απ' όλα, η μεγάλη γιαγιά της Θράκης, η Ροδοπη! Όχι, δεν έτυχε να πάω από τότε που έφυγα, στα μέρη ετούτα.
ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ωστόσο, μ' ακολουθούν κατά πόδας. Η “πόλις”, για να θυμηθώ τον Αλέξανδρο, μ' όλα τα συμπαρομαρτούντα της. Μια γενική αίσθηση παγωμάρας. Οι έντονες αντιδράσεις των συνδικάτων για τα μέτρα που εξήγγειλε η Κυβέρνηση. Τα μπλόκα των αγροτών που επιμένουν. Τα σπρεντ που ανεβοκατεβαίνουν. Οι ύαινες που περιμένουν να μας καταβροχθίσουν...
ΠΟΙΟΣ πληρώνει, εντέλει, το μάρμαρο; Ρητορική η ερώτηση. Όποιος το πλήρωνε μέχρι τώρα αυτός θα το πληρώσει κι αυτή τη φορά. Ή μήπως κάνω λάθος;
ΠΙΣΩ από τα νούμερα, τόσο απ' το λάδι, τόσο απ' το ξίδι, τόσο απ' το λαδόξιδο, υπάρχουν άνθρωποι. Άνθρωποι που τους βγάζουν το λάδι. Άνθρωποι που αντί για κρασί πίνουν ξίδι. Αυτήν την παράμετρο, πρώτη απ' όλες, καλείται να λάβει υπόψη της η Κυβέρνηση.
ΝΑ ΠΙΑΣΟΥΝΕ την Πορτογαλία και ν' αφήσουνε εμάς. Αρκετά μας χρησιμοποίησαν σαν σάκο του μποξ οι κάθε λογής κερδοσκόποι. Κακομοίρα, Ελλάδα! Κακομοίρα Πορτογαλία! Όπου φτωχός κι η μοίρα του.
Ο ΦΛΕΒΑΡΗΣ κι αν φλεβίσει, καλοκαίρι θα μυρίσει. Στην μύτη του μολυβιού μου κρέμεται τούτη η παροιμία. Με τη μεταφορική της έννοια. Για μια σταγόνα αισιοδοξίας πρόκειται. Για να μην τα βλέπουμε όλα μαύρα κι άραχνα.
ΑΝΤΩΝΗ Πλυμάκη, Χανιά: Αφού ο λαός θέλει τον Δίκαιο Ιώβ, να τον λέει Αϊ-Δίκιο, δίκιο έχει. Αϊ Γιάννη, λέει εξάλλου τον Άγιο Ιωάννη, κι αν πεις και για τον Άγιο Ευτυχή, που γιορτάζει στις 24 Αυγούστου, Άγιο Ευτύχη αλλά και Άϊ-Φτύχη τον έκανε.
Η ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΗ για την δραστηριότητά της και την ακτινοβολία του πολιτισμού της αρχαία πόλη του ν. Ροδόπης είναι η Μαρώνεια, η οποία πήρε τ' όνομά της απ' τον μυθικό οικιστή Μάρωνα, γιο του Ευάνθη, ιερέα του Απόλλωνα. Στις πανέμορφες ακρογιαλιές της Μαρώνειας έφεραν οι άνεμοι τα πλοία του μυθικού Οδυσσέα και των συντρόφων του, όταν απέπλευσαν από την Τροία. Από εδώ προερχόταν και το κρασί με το οποίο ο Οδυσσέας μέθυσε και μετά τύφλωσε τον Πολύφημο.
“Της πούλιας γέρν' από ψηλά το εφτάδιπλο τ' αστέρι·/ Ξύπνα, Ροδόπη, -τ' αυγινό δροσόπαγο τινάζει/ του ύπνου τ' αποκάρωμα. Ξύπνα κι ασπρογαλλιάζει/ θαμπός ακόμα περουζές το γλυκοχαραμέρι./ Ρόδα και ρόδα ο ξανθός ο Ηλιος θα σου φέρει/ Σαν την αγάπη του παλιά, πιο νέα απ' το χαλάζι/ Εμπρόβαλε και με φιλί στο μέτωπό σου βάζει/ Στεφάνια δροσοστάλαγα το ερωτικό του χέρι...”.
Από το ποίημα του Ιωάννη Γρυπάρη "Ροδόπη"
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΠΟ ΧΘΕΣ έχουμε στην Ελλάδα μια άλλη μέρα. Μια ατελείωτη χειρότερη μέρα, μάλλον μια μακριά νύχτα, για τους εργαζόμενους. Κατά μία άποψη. Κατά μία άλλη μια μακριά νύχτα που κάποια στιγμή σε βάθος χρόνου θα φέρει το ξημέρωμα για την ελληνική οικονομία.
ΚΑΙ ΚΑΛΑ να δεχτούμε την άλλη άποψη ότι θα ‘ρθει το ξημέρωμα. Το ζητούμενο, ωστόσο, όπως έγραψα και προχθές είναι άλλο. Το αν θα ζει μέχρι τότε ο γάιδαρος!
ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ βέλτιστον. Για μείωση μισθών έκαναν λόγο κάποια σενάρια, μόνο το πάγωμά τους αποφάσισε ο πρωθυπουργός. Η μείωση στο σχέδιο Γ’. Με την έννοια ότι το πάγωμα ήταν στο Β.
ΓΙΝΑΜΕ Ευρωπαιοι, συνέλληνες! Μέσα σ’ ένα βράδυ το πήραμε απόφαση ότι αντί ν’ αγοράζουμε τρία καρπούζια απ’ το μανάβη θ’ αγοράζουμε τρεις φέτες μόνο.
ΚΑΛΑ ΑΥΤΟΣ έφυγε νωρίς! Τι έφυγε; Μ’ ελαφρά πηδηματάκια την έκανε. Τι νωρίς; Στο παρά ένα ή μάλλον στο συν ένα την κοπάνησε. Μάγκας με τα όλα του.
ΕΝΑ ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ βρε, παιδιά. Βγάλτε το για πάρτη μας το ρημάδι και σώστε μας. Φίλε μου, στην ανάγκη μου και όχι στην χαρά μου.
ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ αστερίσκων εγκρίθηκε, λέει, το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτό έλειπε: Να εγκριθεί μετά πολλών επαίνων.
ΑΣΠΡΟΣ ΚΑΠΝΟΣ και μάλιστα πυκνός, πυκνότατος, απ’ τον... καλαμιώνα της Βουλής. Στην πανηγυρική επανεκλογή του Κάρολου Παπούλια στην προεδρία της Δημοκρατίας, αναφέρομαι. Μέσα στην όλη μαύρη μαυρίλα, μαύρη σαν κολιακούδα, κάτι είναι κι αυτό.
ΤΙ ΛΕΤΕ, παίζουμε για να ξεχαστούμε και λιγάκι το παιχνίδι της κολοκυθιάς στην... καλλικράτεια παραλλαγή του; Και δεν το παίζουμε; Τιέχουμε να χάσουμε;
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ να πάει η έδρα του Δήμου Αποκορώνου, λέμε τώρα, στον Βάμο; Αμ’ πού να πάει; Να πάει στις Βρύσες! Και γιατί να πάει στις Βρύσες; Αμ’ πού να πάει; Να πάει στις Καλύβες! Και γιατί να πάει στις Καλύβες; Αμ’ πού να πάει; Να πάει στην Γεωργιούπολη! Συνεχίστε. Μέχρι και στην Ρέντα μπορεί να πάει η έδρα.
ΧΑΙΡΟΙΣ Ο Κυδωνιας βλαστός, της θείας Κρήτης ιερόν εγκαλώπισμα... Η αρχή απ’ το απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου του Κυδωνιέως που γιορτάζει σήμερα. Θα ακουστεί σήμερα το πρωί. Εκτός απ’ το δεξιό κλίτος του αποκαλυφθέντος πρόσφατα ιστορικού ναού του Αγίου Ελευθερίου, στην οδό Γαβαλάδων της Πόλης μας, για πρώτη φορά και στον ιδιαίτερα σεβαστό στους ντόπιους βυζαντινό ναό του Αγίου στα Κυριακοσέλια. Πρωτοστάτης του πανηγυριού ο έφορος των Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Κρήτης Μιχάλης Ανδριανάκης. Του χρόνου Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, θα ‘μαι κι εγώ εκεί Μιχάλη!
ΟΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΣ Αλέξανδρος ήταν έφηβος είδε μια μέρα μια βάρκα που κινδύνευε να ανατραπεί από τα αγριεμένα κύματα. Διέταξε τότε τους συνοδούς του να σπεύσουν σε βοήθεια με μια άλλη βάρκα. Κανένας, ωστόσο δεν τολμούσε να αντιμετωπίσει τη μανία του πελάγους κι έτσι μπήκε ο ίδιος στη βάρκα. Κι όταν οι αυλικοί θέλησαν να του δείξουν τον κίνδυνο που διέτρεχε, ο Αλέξανδρος τους αποκρίθηκε: “Προτιμώ να γίνω συμμέτοχος στον θάνατο αυτών των ανθρώπων, παρά θεατής του”.
“... Οταν μόρφαζες από Οδύνη/ σου ‘δωσα να πιείς το Δηλητήριο της Απόγνωσης/ Πριν ξεψυχήσεις δέχτηκα το αίμα σου Λαίμαργα/ και η κραυγή σου/ σκέπασε όλη μου την Αγωνία για Λύτρωση/ Τη σάρκα σου αφιέρωσα στ’ άστρα/ την ψυχή σου στη θύμηση/ κι όταν τελείωσα την προσευχή/ είχα ταυτίσει τ’ όνειρο με την Αιωνιότητα”.
Το ποίημα “Ταύτιση” του Αρτέμη Αθανασάκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα Νεα(4.2.20100)
τυπώστε αυτό το άρθρο
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΑΠΟ ΧΘΕΣ έχουμε στην Ελλάδα μια άλλη μέρα. Μια ατελείωτη χειρότερη μέρα, μάλλον μια μακριά νύχτα, για τους εργαζόμενους. Κατά μία άποψη. Κατά μία άλλη μια μακριά νύχτα που κάποια στιγμή σε βάθος χρόνου θα φέρει το ξημέρωμα για την ελληνική οικονομία.
ΚΑΙ ΚΑΛΑ να δεχτούμε την άλλη άποψη ότι θα ‘ρθει το ξημέρωμα. Το ζητούμενο, ωστόσο, όπως έγραψα και προχθές είναι άλλο. Το αν θα ζει μέχρι τότε ο γάιδαρος!
ΤΟ ΜΗ ΧΕΙΡΟΝ βέλτιστον. Για μείωση μισθών έκαναν λόγο κάποια σενάρια, μόνο το πάγωμά τους αποφάσισε ο πρωθυπουργός. Η μείωση στο σχέδιο Γ’. Με την έννοια ότι το πάγωμα ήταν στο Β.
ΓΙΝΑΜΕ Ευρωπαιοι, συνέλληνες! Μέσα σ’ ένα βράδυ το πήραμε απόφαση ότι αντί ν’ αγοράζουμε τρία καρπούζια απ’ το μανάβη θ’ αγοράζουμε τρεις φέτες μόνο.
ΚΑΛΑ ΑΥΤΟΣ έφυγε νωρίς! Τι έφυγε; Μ’ ελαφρά πηδηματάκια την έκανε. Τι νωρίς; Στο παρά ένα ή μάλλον στο συν ένα την κοπάνησε. Μάγκας με τα όλα του.
ΕΝΑ ΕΥΡΩΟΜΟΛΟΓΟ βρε, παιδιά. Βγάλτε το για πάρτη μας το ρημάδι και σώστε μας. Φίλε μου, στην ανάγκη μου και όχι στην χαρά μου.
ΜΕΤΑ ΠΟΛΛΩΝ αστερίσκων εγκρίθηκε, λέει, το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Αυτό έλειπε: Να εγκριθεί μετά πολλών επαίνων.
ΑΣΠΡΟΣ ΚΑΠΝΟΣ και μάλιστα πυκνός, πυκνότατος, απ’ τον... καλαμιώνα της Βουλής. Στην πανηγυρική επανεκλογή του Κάρολου Παπούλια στην προεδρία της Δημοκρατίας, αναφέρομαι. Μέσα στην όλη μαύρη μαυρίλα, μαύρη σαν κολιακούδα, κάτι είναι κι αυτό.
ΤΙ ΛΕΤΕ, παίζουμε για να ξεχαστούμε και λιγάκι το παιχνίδι της κολοκυθιάς στην... καλλικράτεια παραλλαγή του; Και δεν το παίζουμε; Τιέχουμε να χάσουμε;
ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ να πάει η έδρα του Δήμου Αποκορώνου, λέμε τώρα, στον Βάμο; Αμ’ πού να πάει; Να πάει στις Βρύσες! Και γιατί να πάει στις Βρύσες; Αμ’ πού να πάει; Να πάει στις Καλύβες! Και γιατί να πάει στις Καλύβες; Αμ’ πού να πάει; Να πάει στην Γεωργιούπολη! Συνεχίστε. Μέχρι και στην Ρέντα μπορεί να πάει η έδρα.
ΧΑΙΡΟΙΣ Ο Κυδωνιας βλαστός, της θείας Κρήτης ιερόν εγκαλώπισμα... Η αρχή απ’ το απολυτίκιο του Αγίου Νικολάου του Κυδωνιέως που γιορτάζει σήμερα. Θα ακουστεί σήμερα το πρωί. Εκτός απ’ το δεξιό κλίτος του αποκαλυφθέντος πρόσφατα ιστορικού ναού του Αγίου Ελευθερίου, στην οδό Γαβαλάδων της Πόλης μας, για πρώτη φορά και στον ιδιαίτερα σεβαστό στους ντόπιους βυζαντινό ναό του Αγίου στα Κυριακοσέλια. Πρωτοστάτης του πανηγυριού ο έφορος των Βυζαντινών Αρχαιοτήτων Κρήτης Μιχάλης Ανδριανάκης. Του χρόνου Θεού θέλοντος και καιρού επιτρέποντος, θα ‘μαι κι εγώ εκεί Μιχάλη!
ΟΤΑΝ Ο ΜΕΓΑΣ Αλέξανδρος ήταν έφηβος είδε μια μέρα μια βάρκα που κινδύνευε να ανατραπεί από τα αγριεμένα κύματα. Διέταξε τότε τους συνοδούς του να σπεύσουν σε βοήθεια με μια άλλη βάρκα. Κανένας, ωστόσο δεν τολμούσε να αντιμετωπίσει τη μανία του πελάγους κι έτσι μπήκε ο ίδιος στη βάρκα. Κι όταν οι αυλικοί θέλησαν να του δείξουν τον κίνδυνο που διέτρεχε, ο Αλέξανδρος τους αποκρίθηκε: “Προτιμώ να γίνω συμμέτοχος στον θάνατο αυτών των ανθρώπων, παρά θεατής του”.
“... Οταν μόρφαζες από Οδύνη/ σου ‘δωσα να πιείς το Δηλητήριο της Απόγνωσης/ Πριν ξεψυχήσεις δέχτηκα το αίμα σου Λαίμαργα/ και η κραυγή σου/ σκέπασε όλη μου την Αγωνία για Λύτρωση/ Τη σάρκα σου αφιέρωσα στ’ άστρα/ την ψυχή σου στη θύμηση/ κι όταν τελείωσα την προσευχή/ είχα ταυτίσει τ’ όνειρο με την Αιωνιότητα”.
Το ποίημα “Ταύτιση” του Αρτέμη Αθανασάκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα Νεα(4.2.20100)
τυπώστε αυτό το άρθρο
Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2010
ΕΥΘΥΒΟΛΑ ΚΑΙ ΜΗ...
Γράφει ο Νεκτάριος Ευ. Κακατσάκης
nek@haniotika-nea.gr
Αν “τα πάντα εν σοφία εποίησε”, τότε δεν θα πρέπει να παραπονούμαστε για τίποτα και για κανένα στραβό κι ανάποδο απ’ όσα συμβαίνουν! Να τα δεχόμαστε όλα ως έχουν! Απλά να κάνουμε υπομονή και ίσως να προσπαθούμε για την όποια καθ’ ημάς καλυτέρευση χωρίς να έχουμε την απαίτηση να ευοδωθεί η προσπάθεια μας σώνει και καλά!
Πρέπει να αποδεχθούμε ότι όλα όσα είναι να συμβούν, θα συμβούν αφού ακόμα και η όποια δική μας παρέμβαση θα είναι κι αυτή... εκπορευόμενη άνωθεν!
Εισαγωγικά όλα τα παραπάνω και συνεχίζω:
Ποιος ο λόγος να φωνάζουμε, να τσακωνόμαστε και να χαλιόμαστε;
Απάντηση καμία!
Εχοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω κατά νου, σήμερα θα... αναλωθώ με κάποια απ’ όσα συμβαίνουν σε τούτον τον κόσμο, τούτες τις ημέρες, τα οποία μου ’χε γραμμένα η μοίρα να τα αναφέρω απ’ εδώ, ημέρα Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου του σωτηρίου έτους 2010...
“Άθελά”(!) μου να μιλήσω για πράγματα που για κάποιους είναι σημαντικά και γι’ άλλους ασήμαντα!
Οπως όμως κι αν τα χαρακτηρίσει κάποιος, τελικά είναι μια πραγματικότητα που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει!
Γι’ αυτό πρέπει να τα αποδεχθούμε, να συμφιλιωθούμε με όλα εκείνα που μας τρομάζουν! Πρέπει να υπομείνουμε τα όσα μας πλασάρουν, τα όσα μας υποβάλουν, τα όσα μας καταπιέζουν, τα όσα μας υποδεικνύουν!
Πώς; Μα απλά κατανοώντας ακόμα και τα ακατανόητα και από ’κει να συνεχίσουμε τη ζωή που μας έλαχε! Κι είτε πάμε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά είτε ευθεία τραβήξουμε είτε γυρίσουμε προς τα πίσω είτε κάνουμε ζικ - ζακ να έχουμε κατά νου ότι σε αυτήν τη ζωή όλα είναι πιθανόν να συμβούν!
Οπως για παράδειγμα να παρακολουθούμε επί μέρες ένα νέο σήριαλ όπως αυτό του διαζυγίου της τηλεπερσόνας Ελένης ή το άλλο της αποχώρησης της 16χρονης Ηβης από το Χ - Factor! Να μην έχουμε ακόμη ως κράτος βρει ποιο είναι το αληθινό έλλειμμα και τι τέλος πάντων χρωστούμε ως κράτος! Ο λαός να μη ξέρει πού το χρωστάμε και γιατί το χρωστάμε, έστω κι αν είναι αυτός που στο τέλος πάντα το πληρώνει!
Είπαμε, όμως, ότι “όλα μπορεί να συμβαίνουν”! Πάνω σε αυτό το αξίωμα έχουν κτιστεί ολόκληρες αυτοκρατορίες και έχουν ειπωθεί και αλλά και τώρα λέγονται παραμύθια τα οποία θα εξακολουθήσουν να λέγονται όσο θα υπάρχει εκείνο το κοινό που θα είναι πρόθυμο να τα ακούει!
Χανιώτικα Νέα(3.2.2810)
Τυπώστε αυτό το άρθρο
nek@haniotika-nea.gr
Αν “τα πάντα εν σοφία εποίησε”, τότε δεν θα πρέπει να παραπονούμαστε για τίποτα και για κανένα στραβό κι ανάποδο απ’ όσα συμβαίνουν! Να τα δεχόμαστε όλα ως έχουν! Απλά να κάνουμε υπομονή και ίσως να προσπαθούμε για την όποια καθ’ ημάς καλυτέρευση χωρίς να έχουμε την απαίτηση να ευοδωθεί η προσπάθεια μας σώνει και καλά!
Πρέπει να αποδεχθούμε ότι όλα όσα είναι να συμβούν, θα συμβούν αφού ακόμα και η όποια δική μας παρέμβαση θα είναι κι αυτή... εκπορευόμενη άνωθεν!
Εισαγωγικά όλα τα παραπάνω και συνεχίζω:
Ποιος ο λόγος να φωνάζουμε, να τσακωνόμαστε και να χαλιόμαστε;
Απάντηση καμία!
Εχοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω κατά νου, σήμερα θα... αναλωθώ με κάποια απ’ όσα συμβαίνουν σε τούτον τον κόσμο, τούτες τις ημέρες, τα οποία μου ’χε γραμμένα η μοίρα να τα αναφέρω απ’ εδώ, ημέρα Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου του σωτηρίου έτους 2010...
“Άθελά”(!) μου να μιλήσω για πράγματα που για κάποιους είναι σημαντικά και γι’ άλλους ασήμαντα!
Οπως όμως κι αν τα χαρακτηρίσει κάποιος, τελικά είναι μια πραγματικότητα που ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει!
Γι’ αυτό πρέπει να τα αποδεχθούμε, να συμφιλιωθούμε με όλα εκείνα που μας τρομάζουν! Πρέπει να υπομείνουμε τα όσα μας πλασάρουν, τα όσα μας υποβάλουν, τα όσα μας καταπιέζουν, τα όσα μας υποδεικνύουν!
Πώς; Μα απλά κατανοώντας ακόμα και τα ακατανόητα και από ’κει να συνεχίσουμε τη ζωή που μας έλαχε! Κι είτε πάμε προς τα αριστερά είτε προς τα δεξιά είτε ευθεία τραβήξουμε είτε γυρίσουμε προς τα πίσω είτε κάνουμε ζικ - ζακ να έχουμε κατά νου ότι σε αυτήν τη ζωή όλα είναι πιθανόν να συμβούν!
Οπως για παράδειγμα να παρακολουθούμε επί μέρες ένα νέο σήριαλ όπως αυτό του διαζυγίου της τηλεπερσόνας Ελένης ή το άλλο της αποχώρησης της 16χρονης Ηβης από το Χ - Factor! Να μην έχουμε ακόμη ως κράτος βρει ποιο είναι το αληθινό έλλειμμα και τι τέλος πάντων χρωστούμε ως κράτος! Ο λαός να μη ξέρει πού το χρωστάμε και γιατί το χρωστάμε, έστω κι αν είναι αυτός που στο τέλος πάντα το πληρώνει!
Είπαμε, όμως, ότι “όλα μπορεί να συμβαίνουν”! Πάνω σε αυτό το αξίωμα έχουν κτιστεί ολόκληρες αυτοκρατορίες και έχουν ειπωθεί και αλλά και τώρα λέγονται παραμύθια τα οποία θα εξακολουθήσουν να λέγονται όσο θα υπάρχει εκείνο το κοινό που θα είναι πρόθυμο να τα ακούει!
Χανιώτικα Νέα(3.2.2810)
Τυπώστε αυτό το άρθρο
Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2010
ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΤΟN ΘΕΟ του Άδη, τον Φέβρουο, είχαν αφιερώσει τον Φεβρουάριο οι Ρωμαίοι, που, με το παλιότερό τους ημερολόγιο, ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου. Περιττό να πούμε ότι θεωρούνταν μήνας των νεκρών, μήνας πένθους. Καλό μήνα, με μια μέρα καθυστέρηση!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ να 'χουμε και για την ελληνική οικονομία που αν πέρασε από χίλια κύματα
τον Γενάρη, θα περάσει απο μύρια τον Φλεβάρη. Μέρα με τη μέρα χειροτερεύουν τα πράγματα, αδέλφια. Απ' το κακό στο χειρότερο πάνε. Βασικά, βέβαια, για τους μη έχοντες. Αυτοί ως συνήθως θα πληρώσουν τη νύφη. Πάντως τα “χείριστα”, την πτώχευση δηλαδή, μάλλον την αποφεύγουμε.
ΜΠΡΟΣ γκρεμός και πίσω ρέμα! Μπροστά ο γκρεμός των αγορών, πίσω το ρέμα των Βρυξελλών. Ας πέσουμε στο ρέμα. Όλο και κάποιο σωσίβιο θα μας πετάξουν. Αν πνιγουμε εμείς, θα πάρουν σειρά στο πνίξιμο κάποιοι άλλοι.
ΓΙΩΡΓΑΚΗ τον ανέβαζαν, “Pedi” τον κατέβαζαν τον Γιώργο Παπανδρέου απ' τα τηλεοπτικά παράθυρα ορισμένοι. Περασμένα ξεχασμένα. Μέγα Γιώργο ετοιμάζονται να τον πουν οι ίδιοι σε λιγάκι.
Η ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ επέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε. Προτιμάτε αυτήν την παροιμιώδη φράση σαν επιμύθιο ή την άλλη με το γάιδαρο που ψόφησε με το που είχε μάθει να μην τρώει; Πάντως το ίδιο πράγμα λένε και οι δύο.
ΟΥΚ ΑΝ λάβοις παρά του μη έχοντος. Μονότονη η απάντηση της Κυβέρνησης στα μπλόκα των αγροτών που συνεχίζονται, Μονότονη, ωστόσο, και η κυρίαρχη αγροτική φωνή των μπλόκων. Συνεχίζουμε κι όποιος αντέξει!
ΕΙΣΤΕ το πρόσωπο που μπορεί να ενώσει τους Έλληνες. Διαθέτετε σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα και η θητεία σας θα είναι ένα ορόσημο. Αυτά στο περίπου είπε, κατά το "Βήμα της Κυριακής", ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στον Κάρολο Παπούλια, προτείνοντάς τον για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σωστός εκ του αποτελέσματος.
ΕΙΝΑΙ για μας παραξενιά/ που την περσινή χρονιά/ είχαμε υπουργίνα μια/ και τώρα έχουμε εννιά!/ Κι αν δεν μας βγούνε γλάστρες/ θ' ακούσουμε γλυκιές πενιές/ θα δούμε μέρες άσπρες/ και θα 'χουμε φτηνό πολύ/ λάδι ψωμί και μέλι/ που η Κατερίνα Μπατζελή/ η υπουργίνα θέλει./ Και τζάμπα φρούτο αργιών/ βερύκοκο "μπεμπέκου"/ κατόπιν των ενεργειών της Άντζελας Γκερέκου.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου τέρψη, όπως γράφει μου έστειλε ο και γνωστός "τσίτωνας" και μη εξαιρετέος σε καμιά περίπτωση συμπολίτης μας Παβλής Πολυχρονάκης το παραπάνω "πεταχτό". Καλά το καταλάβατε, γιατί το καταλάβατε είμαι σίγουρος, ότι είναι δικό του. Το δημοσιεύω παρά το γεγονός ότι μου γράφει ότι απαγορεύεται η δημοσίευση μέρους ή όλου. Για δική σας τέρψη.
Ο ΓΑΛΛΟΣ πολιτικός Μπριάν, που ήταν μέγας χιουμορίστας, είχε κάποτε κληθεί σε μία έκθεση ζωγραφικής. Από τους πίνακες που είδε του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ένας πίνακας που παρίστανε δύο γυναίκες αγκαλιασμένες. Ο ζωγράφος έσπευσε να του εξηγήσει αμέσως το νόημα του πίνακα: “Η σύνθεση αυτή είναι αλληγορική, εξοχώτατε, και συμβολίζει την ευεργεσία και την ευγνωμοσύνη” του είπε. “Καταλαβαίνω γιατί αγκαλιάζονται οι καημένες, συναντιώνται τόσο σπάνια” αποκρίθηκε ο Μπριάν.
“Στα εννιακόσια δέκα οχτώ/ από την Μικράν Ασία/ μου στειλες κάρτες με στρατό/ και με την Αγιά Σοφία./ Κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό/ μ' από τότε μεχρι εδώ/ σπίτι μείναμε μόνο δύο/ ο Άγιος Φεβρουάριος κι εγώ./ Πρόσφυγα σ' εριξαν εδώ/ κι ο χάρος έξι βήματα/ στα χρόνια που 'ρθα να σε δω/ μέσα στα παραπήγματα./ Κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό/...”.
(Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, Μουσική: Δήμος Μούτσης,
Πρώτη Εκτέλεση: Πετρή Σαλπέα)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα Νέα(02.02.2010)
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr
Φίλες και φίλοι, καλημέρα!
ΣΤΟN ΘΕΟ του Άδη, τον Φέβρουο, είχαν αφιερώσει τον Φεβρουάριο οι Ρωμαίοι, που, με το παλιότερό τους ημερολόγιο, ήταν ο τελευταίος μήνας του χρόνου. Περιττό να πούμε ότι θεωρούνταν μήνας των νεκρών, μήνας πένθους. Καλό μήνα, με μια μέρα καθυστέρηση!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ να 'χουμε και για την ελληνική οικονομία που αν πέρασε από χίλια κύματα
τον Γενάρη, θα περάσει απο μύρια τον Φλεβάρη. Μέρα με τη μέρα χειροτερεύουν τα πράγματα, αδέλφια. Απ' το κακό στο χειρότερο πάνε. Βασικά, βέβαια, για τους μη έχοντες. Αυτοί ως συνήθως θα πληρώσουν τη νύφη. Πάντως τα “χείριστα”, την πτώχευση δηλαδή, μάλλον την αποφεύγουμε.
ΜΠΡΟΣ γκρεμός και πίσω ρέμα! Μπροστά ο γκρεμός των αγορών, πίσω το ρέμα των Βρυξελλών. Ας πέσουμε στο ρέμα. Όλο και κάποιο σωσίβιο θα μας πετάξουν. Αν πνιγουμε εμείς, θα πάρουν σειρά στο πνίξιμο κάποιοι άλλοι.
ΓΙΩΡΓΑΚΗ τον ανέβαζαν, “Pedi” τον κατέβαζαν τον Γιώργο Παπανδρέου απ' τα τηλεοπτικά παράθυρα ορισμένοι. Περασμένα ξεχασμένα. Μέγα Γιώργο ετοιμάζονται να τον πουν οι ίδιοι σε λιγάκι.
Η ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ επέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε. Προτιμάτε αυτήν την παροιμιώδη φράση σαν επιμύθιο ή την άλλη με το γάιδαρο που ψόφησε με το που είχε μάθει να μην τρώει; Πάντως το ίδιο πράγμα λένε και οι δύο.
ΟΥΚ ΑΝ λάβοις παρά του μη έχοντος. Μονότονη η απάντηση της Κυβέρνησης στα μπλόκα των αγροτών που συνεχίζονται, Μονότονη, ωστόσο, και η κυρίαρχη αγροτική φωνή των μπλόκων. Συνεχίζουμε κι όποιος αντέξει!
ΕΙΣΤΕ το πρόσωπο που μπορεί να ενώσει τους Έλληνες. Διαθέτετε σύνεση, σοβαρότητα και υπευθυνότητα και η θητεία σας θα είναι ένα ορόσημο. Αυτά στο περίπου είπε, κατά το "Βήμα της Κυριακής", ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής στον Κάρολο Παπούλια, προτείνοντάς τον για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σωστός εκ του αποτελέσματος.
ΕΙΝΑΙ για μας παραξενιά/ που την περσινή χρονιά/ είχαμε υπουργίνα μια/ και τώρα έχουμε εννιά!/ Κι αν δεν μας βγούνε γλάστρες/ θ' ακούσουμε γλυκιές πενιές/ θα δούμε μέρες άσπρες/ και θα 'χουμε φτηνό πολύ/ λάδι ψωμί και μέλι/ που η Κατερίνα Μπατζελή/ η υπουργίνα θέλει./ Και τζάμπα φρούτο αργιών/ βερύκοκο "μπεμπέκου"/ κατόπιν των ενεργειών της Άντζελας Γκερέκου.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ μου τέρψη, όπως γράφει μου έστειλε ο και γνωστός "τσίτωνας" και μη εξαιρετέος σε καμιά περίπτωση συμπολίτης μας Παβλής Πολυχρονάκης το παραπάνω "πεταχτό". Καλά το καταλάβατε, γιατί το καταλάβατε είμαι σίγουρος, ότι είναι δικό του. Το δημοσιεύω παρά το γεγονός ότι μου γράφει ότι απαγορεύεται η δημοσίευση μέρους ή όλου. Για δική σας τέρψη.
Ο ΓΑΛΛΟΣ πολιτικός Μπριάν, που ήταν μέγας χιουμορίστας, είχε κάποτε κληθεί σε μία έκθεση ζωγραφικής. Από τους πίνακες που είδε του έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ένας πίνακας που παρίστανε δύο γυναίκες αγκαλιασμένες. Ο ζωγράφος έσπευσε να του εξηγήσει αμέσως το νόημα του πίνακα: “Η σύνθεση αυτή είναι αλληγορική, εξοχώτατε, και συμβολίζει την ευεργεσία και την ευγνωμοσύνη” του είπε. “Καταλαβαίνω γιατί αγκαλιάζονται οι καημένες, συναντιώνται τόσο σπάνια” αποκρίθηκε ο Μπριάν.
“Στα εννιακόσια δέκα οχτώ/ από την Μικράν Ασία/ μου στειλες κάρτες με στρατό/ και με την Αγιά Σοφία./ Κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό/ μ' από τότε μεχρι εδώ/ σπίτι μείναμε μόνο δύο/ ο Άγιος Φεβρουάριος κι εγώ./ Πρόσφυγα σ' εριξαν εδώ/ κι ο χάρος έξι βήματα/ στα χρόνια που 'ρθα να σε δω/ μέσα στα παραπήγματα./ Κι αυτά συμβαίνουν στον καιρό/...”.
(Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου, Μουσική: Δήμος Μούτσης,
Πρώτη Εκτέλεση: Πετρή Σαλπέα)
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)
Χανιώτικα Νέα(02.02.2010)