ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

30.04.2010
Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

“ΕΙΝΑΙ οι προσπάθειές μας, των συφοριασμένων,/ είναι οι προσπάθειές μας σαν των Τρώων”, μας λέει στο ποίημά του “Τρώες” ο Κ.Π. Καβάφης. Να βάλουμε, προς το παρόν, ύστερα από το "σοκ και δέος" που μας βρίσκει με την αναμενόμενη ανακοίνωση των νέων μέτρων, στο τέλος του δεύτερου στίχου ένα ερωτηματικό για να προχωρήσουμε παρακάτω ή να μη βάλουμε;

Ελλας Ελλήνων απεργών Καθολικώς Διαμαρτυρομένων. Γενική απεργία στις 5 Μαΐου από ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Χώρια όλα τ’ άλλα που άρχισαν να τρέχουν ή που θα τρέξουν. Χαμός...

Η ΕΛΛΑΔΑ θα τα καταφέρει με πολλές θυσίες και μάλιστα πικρές από τους αδύναμους, δήλωσε τις προάλλες ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας. Πάντα οι αδύναμοι την πληρώνουν. Πάντα στο αδύναμο κρέας κολλούνε οι μύγες. Μόνο που τώρα, που θα γίνει περισσότερο αδύναμο, θα παρακολλήσουν.

ΕΝΤΑΞΕΙ, η Ελλάδα ανήκει στα ξερά και πρέπει να καεί. Εντάξει και η Πορτογαλία και η Ισπανία στα ξερά ανήκουν και πρέπει να καούν ωσαύτως. Έλα σου, όμως, που μαζί με τα ξερά θα καούν και τα χλωρά, τα όποια χλωρά του κοινού ευρωπαϊκού μας δάσους! Πού είναι αλήθεια η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη;

ΔΕΝ Θα καναμε λέει, αναδιάρθρωση του χρέους. Και στο ΔΝΤ δεν θα πηγαίναμε. Αλλά τελικά πήγαμε.

ΕΝΤΑΞΕΙ, τον Απρίλη τον βγάλαμε, όπως τον βγάλαμε! Τον Μάη να δούμε!

ΚΑΙ ΣΤΗΝ… τούρλα του Καλλικράτη, όπως έγραψε προχθές στη στήλη της “περί τοπικών και άλλων δαιμονίων”, η πάντα εύστοχη στις αναλύσεις της Νανώ Σπανουδάκη - Κουτσάκη. Αυτό έλειπε! Όπου γάμος και γιορτή η Βασίλω, και μη με ρωτήσετε ποια είναι η Βασίλω, πρώτη!

ΕΙΣ Τ' ΑΠΡΙΛΙΟΥ τις δεκαοχτώ ψόφησε η πέρδικα στ' αυγό. Ν' αλλάξουμε την ημερομηνία και να την πάμε δέκα μέρες παραΰστερα; Σιγά που θα κολλήσουμε στην παροιμία. Εδώ έχουν έρθει τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω.

ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΑ, χθες το μεσημέρι, γείτονα! Φάση τη φάση ήθελα να μου περιγράψεις τον προχθεσινό αγώνα της ΑΕΚ, της ομάδας μας, με τον ΠΑΟΚ. Τουλάχιστο το δικαίωμα να κουβεντιάζουμε ποδοσφαιρικά κανένα ΔΝΤ δεν μπορεί να μας το κόψει.

ΤΑ 'ΜΑΘΕΣ αναγνώστη μου τα χθεσινά μαντάτα/ τα “πεταχτά” μου χάθηκαν στου Ίντερνετ τη στράτα… Να σκάσω πήγα προχθές αργά το βράδυ, όταν επικοινώνησαν μαζί μου από την εφημεριδα (είχα κλείσει το κινητό λόγω της εκδήλωσης της Ευδοκίας) και μου είπαν ότι δεν πήραν τα “πεταχτά” της Πέμπτης. Άλλο κακό, θα μου πείτε…

ΚΑΤΕΡΙΝΑ Τοράκη, Χανιά: Κάλλιο αργά, παρά ποτέ, όπως λένε και στο χωριό μας! Για την υπόσχεση που σου έδωσα σχετικά με τη δημοσίευση των στίχων του Τάσου Λειβαδίτη, που μου έστειλες, μιλώ. Να 'σαι πάντα καλά!

ΕΝΑΣ ΠΟΙΗΤΗΣ, που του άρεσε ν' απαγγέλλει τους στίχους του, είπε κάποτε μετά από κάποια απαγγελία: “Δεν είναι τίποτα πιο δύσκολο, από το να απαγγέλλεις στίχους σου”. Ένας απ' τους ακροατές του, χωρίς να χάσει καιρό του απάντησε: “Το πιο δύσκολο είναι να τους ακούς”.

… “Και να που φτάσαμε εδώ/ Χωρίς αποσκευές/ Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι/ Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο/ Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες/ ούτε ένα κεφάλαιο να γράψεις ακόμα/ Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο/ ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος/ Αλλά τα βράδυα τι όμορφα/ που μυρίζει η γη”.
Από το ποίημα “Αλλά τα βράδυα” του Τάσου Λειβαδίτη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(30.04.2010]

Τιμήθηκε η Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη

Την "πολυγραφότατη παραμυθού" των Χανίων και της Κρήτης, την συγγραφέα παιδικών βιβλίων Ευδοκία Σκορδαλά- Κακατσάκη, τίμησαν χθες η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, η Νομαρχία και ο Δήμος Χανίων, η Ενωση Πνευματικών Δημιουργών.
Στην κατάμεστη αίθουσα του πολιτιστικού κέντρου της μητρόπολης έγινε μια αναλυτική παρουσίαση των τριών τελευταίων παραμυθιών της συγγραφέως από τους Π. Κωνσταντουδάκη, Α. Μάλμου και Π. Ντουντουλάκη, υπό τον συντονισμό του Βαγγέλη Κακατσάκη, ενώ κείμενα από τα παραμύθια διάβασε ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ, Μιχάλης Αεράκης.
"Η Ευδοκία μπολιάζει τις ευαίσθητες ψυχές των παιδιών μας, με τα υψηλά ιδανικά της αγάπης, του αλτρουισμού, της αλληλεγγύης, των οικογενειακών και φιλικών δεσμών, της ειρήνης και της ελευθερίας. Ηταν μεγάλη ευτυχία για τον τόπο μας που η Ευδοκία βρέθηκε στα Χανιά μας στα 18 της και παρέμεινε μόνιμα", σημείωσε χαρακτηριστικά στο χαιρετισμό του ο νομάρχης Γρ. Αρχοντάκης.
Από την πλευρά του ο δήμαρχος Χανίων Κ. Βιρβιδάκης τόνισε την ιδιαίτερη σημασία του γεγονότος ότι "τα Χανιά και ευρύτερα η Κρήτη μπορεί να εκφράζεται από δημιουργίες που επηρεάζουν την κοινωνία θετικά και ισχυροποιούν τα θεμέλια της, όπως αυτές της Ε. Κακατσάκη".
Ενα σύντομο βιογραφικό της ζωής και της πλούσιας συγγραφικής δραστηριότητας της συγγραφέως παρουσίασε ο πρόεδρος της Ενωσης Πνευματικών Δημιουργών κ. Δημήτρης Νικολακάκης, τονίζοντας πως "αποτελεί εκλεκτό μέλος της Ενωσής μας, αυτή η μεγάλη λογοτέχνιδα , η πολυγραφότατη παραμυθού".
ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΗΜΕΡΑ
"Στην εποχή του διαδικτύου και των διαδραστικών παιγνιδιών ποια είναι η θέση του παραμυθιού;", ρωτήσαμε τη συγγραφέα.
"Επειδή τακτικά πηγαίνω σε σχολεία σε όλη την Ελλάδα για πρόγραμμα του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου, έρχομαι σε επαφή με τα παιδιά και βλέπω ότι είναι πολύ αυστηροί κριτές. Αλλά από την άλλη αποδέχονται πράγματα που αγγίζουν την ψυχούλα τους. Και τα δικά μου παραμύθια αυτό έχουν ως στόχο, όχι το μυαλό τους που βομβαρδίζεται από πολλές γνώσεις και στο σχολείο και παντού, αλλά πιο πολύ στο συναίσθημα και στην ψυχή τους και βλέπω πολύ καλή ανταπόκριση από μικρούς και μεγάλους" ανέφερε.
Η συγγραφέας εξέφρασε πολλά ευχαριστώ προς τους φορείς που οργάνωσαν την εκδήλωση, τους ομιλητές όπως και προς "όλο τον κόσμο που μαζεύτηκε, που φαίνεται ότι τα βιβλία μου τους αγγίζουν.".
Πολύ σύντομα από τις εκδόσεις «Βιβλιόφωνο» θα εκδοθεί το παραμύθι της Ευδοκίας Κακατσάκη «Ένα παράξενο γαϊτανάκι» και ήδη είναι στους εκδοτικούς οίκους "Η χαρά του Θεού" και ένα παραμύθι 500 λέξεων για τα παιδιά που τώρα ξεκινάνε να διαβάζουν, "Η γιασεμιά και τα αστεράκια".

Χανιώτικα Νέα(29.04.10)

Ταξίδι στον κόσμο των παραμυθιών

Σ’ ένα ταξίδι στον κόσμο των τριών τελευταίων παραμυθιών της Ευδοκίας Σκορδαλά - Κακατσάκη, που θα γίνει στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου, μας καλούν σήμερα, στις 7 μ.μ., η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, ο Δήμος Χανίων και η Ένωση των Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα της εκδήλωσης, την οποία θα συντονίζει ο δάσκαλος – λογοτέχνης Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, θα παρουσιαστούν: το βιβλίο «Να σ’ αγαπούν και ν’ αγαπάς» (Εκδ. ΑΓΚΥΡΑ) από τον δάσκαλο Χρήστο Π. Κωνσταντουδάκη, το βιβλίο «Το νησί που ταξίδευε» (Εκδ. ΒΙΒΛΙΟΦΩΝΟ) από την τ. σχολική σύμβουλο Προσχολικής Αγωγής – θεατρολόγο «Αγγέλα Μάλμου» και το βιβλίο «Ο Λυκούργος και το δίχτυ της αγάπης» (Εκδ. ΑΓΚΥΡΑ) από την ιατρό, λογοτέχνη και νομαρχιακή σύμβουλο δρ Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη, ενώ κείμενα θα διαβάσει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ – ηθοποιός Μιχάλης Αεράκης.
Η Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη γεννήθηκε στη Χώρα Σαμοθράκης και κατοικεί στα Χανιά. Σπούδασε Οικιακή Οικονομία και νηπιαγωγός. Δούλεψε ως εργοθεραπεύτρια στο Ψυχιατρείο Χανίων.
Είναι μέλος των Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Είναι συνεργάτης της καθημερινής εφημερίδας «Χανιώτικα νέα» και του Ε.ΚΕ.ΒΙ. (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου) στο πρόγραμμα «Συγγραφείς και εικονογράφοι στα σχολεία» και παραγωγός της παιδικής εκπομπής «Παραμύθι... μυθικό!» στον ραδιοφωνικό σταθμό της Μητρόπολης Χανίων «Μαρτυρία». Έχει βραβευτεί από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, από τον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» και από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Ήταν υποψήφια (sort list) δύο χρονιές για το βραβείο παιδικής λογοτεχνίας του Υπουργείου Πολιτισμού.
Βιβλία της: «Με το σουραύλι της καρδιάς μου», ποιήματα (αυτοέκδοση). Τα παραμύθια «Ένα αστέρι πέφτει στη γη», «Ο Βασιλιάς των Ονείρων», «Να σ’ αγαπούν και ν’ αγαπάς», «Ο Λυκούργος και το δίχτυ της αγάπης» και το παιδικό μυθιστόρημα «Με λένε Ελπίδα» από τις εκδόσεις «Άγκυρα», το παραμύθι «Ο Ευτύχης και το Ουράνιο Τόξο» από τις εκδόσεις «Καλειδοσκόπιο» και το παραμύθι «Το νησί που ταξίδευε» από τις εκδόσεις «Βιβλιόφωνο»
Υπό έκδοση: από τις εκδόσεις «Βιβλιόφωνο» βρίσκεται το παραμύθι της «Ένα παράξενο γαϊτανάκι».

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

“ΟΛΑ ΒΑΙΝΟΥΝ καλώς εναντίον μας”, για να θυμηθώ τον τίτλο ενός βιβλίου που έγραψε ο Γιώργος Σκαμπαρδώνης ή όλα βαίνουν κακώς υπέρ ημών; Διαλέγετε και παίρνετε. Δικαίωμα άλλης επιλογής προς το παρόν δεν βλέπω.

Ο ΦΟΒΟΣ του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι. Διορθώνω. Ο φόβος του τερματοφύλακα πριν από τα πέναλτι. Στα ένδεκα βήματα μας έχουν στημένους και σουτάρουν εναλλάξ. Ο Ζαν Ζακ Τρισέ, ο Ολι Ρεν και ο Ντομινίκ Στρος Καν. Δι’ αντιπροσώπων των.

Ο,ΤΙ ΠΡΟΑΙΡΕΙΣΘΕ! Ο δίσκος ήδη περιφέρεται ανά τας Ευρώπας. Βοηθήστε στραβοί τον ανοιχτομάτη. Ο Θεός να τον κάνει ανοιχτομάτη.

ΜΗΝ ΔΑΙΜΟΝΟΠΟΙΕΙΤΕ το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο! Αγγελοποιήστε το! Ο φύλακας άγγελός μας είναι. Ο προστάτης μας! Ο σωτήρας μας!

ΣΤΟ ΙΔΙΟ γερμανικό έργο θεατές. Αντε να γίνουν οι εκλογές στο κρατίδιο της Ρηνανίας - Βεστφαλίας να τελειώνουμε. Για να δούμε τι θα δούμε παρακάτω.

ΥΠΟ ΕΠΙΤΗΡΗΣΙΝ! Οχι βέβαια. Υπό κηδεμονίαν! Υπό τριπλήν κηδεμονίαν... Σιγά το νέο! Πάει αυτό, πάλιωσε. Πάμε γι’ άλλα.

ΕΝΑ ΣΥΓΓΝΩΜΗ και καθαρίσαμε! Εμπρός για το χτίσιμο της νέας Νέας Δημοκρατίας. Δίχως τα βαρίδια και τα βάρη του παρελθόντος.

ΦΕΓΓΑΡΙ, ΦΕΓΓΕ να χαρείς, μέχρι να ’ρθει εκείνη/ Αυτή που με τη λάμψη της τη σκοτεινιά μου σβήνει. Καθαρά ερωτική η μαντινάδα που μου έστειλε προχθές, μέσω κινητού, όπως πάντα ο Ηλίας ο Σταματάκης. Κατά δήλωσή του καθαρά ερωτική. Ξαναδιαβάζοντάς την, ωστόσο, κάτι μου λέει ότι δεν είναι μόνο ερωτική. Για ξαναδιαβάστε την κι εσείς... Ποιο είναι το φεγγάρι; Ποια είναι εκείνη που με τη λάμψη της σβήνει την σκοτεινιά;

ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΠΙΕΙΣ νεσκαφέ στο αεροδρόμιο Χανίων; Να τον πληρώσεις 4,50 ευρώ, γιατί να μην τον πληρώσεις. Ας τον έπινες μέσα στο αεροπλάνο απολαμβάνοντας την πτήση σου, καλή μου φίλη απ’ τον Βόλο.

“ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΜΕ τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι περισσότερο απ’ ό,τι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα για την αντιμετώπιση της φτώχειας, αρχίζοντας από τον άμεσο κύκλο του γνωστού μας περιβάλλοντος, της πόλεως, της χώρας μας και επεκτείνοντας την εμβέλεια του νου και της καρδιάς μας για την ανακούφιση της φτώχειας όπου Γης”. Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος (“Χριστιανική”, Πέμπτη 15 Απριλίου τ.ε.).

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ κόσμο των παραμυθιών της Ευδοκίας, αύριο στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου. Οσα παιδιά, ηλικίας τεσσάρων μέχρι εκατόν τεσσάρων ετών, προσέλθετε. Αφού θα έχετε πάει στην ξενάγηση που κάνει το απόγευμα (5.30 μ.μ.) στο Δυτικό Τμήμα της Παλιάς Πόλης η ΙΛΑΕΚ. Εντάξει, γείτονα, το ξέρω. Με τίποτα, δεν χάνεις τον αγώνα ΑΕΚ - ΠΑΟΚ, εσύ!

Ο ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ έλεγε πως τα χρόνια και ο ύπνος από σιγά σιγά δείχνουν στον άνθρωπο τον δρόμο προς τον θάνατο. Οταν οι φίλοι του του έλεγαν να ασχοληθεί με προσωπικές του υποθέσεις τους έλεγε: “Εσείς ζητάτε κάτι που δεν μπορεί να γίνει. Αδύνατο να αφαιρέσω χρόνο από τη φιλοσοφία, γιατί μια στάλα σοφίας αξίζει όσο ένα πιθάρι γεμάτο χρυσάφι”.

“Φέτος δεν φάνηκε η Ανοιξη/ Κοιμάται μέσα στις ρίζες/ και στα καμένα δέντρα/ του μικρού τους δάσους/ Το ξέρουνε τα παιδιά και τριγυρίζουν λυπημένα/ Κι η Ανοιξη που ξέρει/ πως δίχως της δεν κάνουν τα παιδιά/ με τη μοναδική του δάσους ανεμώνα,/ γραφή τους στέλνει, τους μηνά/ Εϊ παιδιά, θα ’ρθω του χρόνουουου!/ Και τα παιδιά/ χαμογελούν στην ανεμώνα/ κρύβουν το μήνυμα της Ανοιξης/ στην καρδιά τους και περιμένουν”.

Από το ποίημα “Φέτος η Ανοιξη” της Ευδοκίας Σκορδαλά - Κακατσάκη
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(27.04.10)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakisv@gmail.com

Μονόδρομος η ποιοτική δημοσιογραφία (1)

“Είναι η δημοσιογραφία το προσχέδιο της Ιστορίας ή είναι η πτώση του επιπέδου της κουλτούρας μας και η εξύμνηση του επουσιώδους;”. Αυτό το καταλυτικό διερώτημα διατυπώνει, όπως μας πληροφόρησε, με την “ευθύνη του πνεύματος” που τον διακρίνει, από την ομώνυμη στήλη του στην εφημερίδα μας προχθές, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Δημήτρης Κακαβελάκης, στο σημαντικό βιβλίο του “Δημοσιογραφία” ο καθηγητής δημοσιογραφίας στο πανεπιστήμιο του Κάρντιφ της Αγγλίας και εξέχων δημοσιογράφος Ιαν Hargedves. Ούτε παραγγελιά να ήτανε! Την ίδια μέρα άρχιζε στο Ινστιτούτο Τύπου το διήμερο σεμινάριο με θέμα “Ποιοτική δημοσιογραφία, περιφερειακός Τύπος και τεχνολογικές αλλαγές”, που ως γνωστό οργάνωσαν η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλίας, Στ. Ελλάδας και Εύβοιας σε συνεργασία με το Ινστιτούτο. Δεδομένη η απάντηση στον τίτλο του θέματος του Σεμιναρίου. Την υποστήριξαν με θέρμη όλοι οι ομιλητές, εξάλλου. “Η ποιοτική δημοσιογραφία είναι πιο αναγκαία από ποτέ”, υπογράμμισε για παράδειγμα ο πρώτος ομιλητής, ο αν. καθηγητής στο τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου Νίκος Λέανδρος, που χαρακτήρισε την εποχή μας “χρυσή” (κατ' ευφημισμόν) για τον δημοσιογράφο…

Μονόδρομος η ποιοτική δημοσιογραφία (2)

Ο πρώτος και ο τελευταίος λόγος θα πρέπει ν' ανήκει πάντα στον δημοσιογράφο. Στον δημοσιογράφο, εκτός εισαγωγικών, και όχι βέβαια στον “αντιγραφέα multimedia περιεχομένου”, για να χρησιμοποιήσω τον τίτλο της εισήγησης του καθηγητή Μιχάλη Μεϊμάρη στο περί ου ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία σεμινάριο. Εκ των ων ουκ άνευ αυτό το συμπέρασμα, καθόσον οι νέες τεχνολογίες μπορεί να είναι απαραίτητα τη σήμερον ημέρα εργαλεία για τη δημοσιογραφική δουλειά, δεν είναι όμως πανάκεια. Ένα το κρατούμενο αυτό. Συν το ότι ο Περιφερειακός Τύπος, εξακολουθεί, παρά τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει, να είναι ιδιαίτερα φιλικός και οικείος στον πολίτη της περιφέρειας. Ούτως ή άλλως, πάντως, για να επαναλάβω το ευαγγελικόν που χρησιμοποίησε ο αντιπρόεδρος της Ένωσης των Δημοσιογράφων Κεντρικής Ελλάδας, Δημήτρης Βάλλας, στην ομιλία του, “ουδείς βάζει οίνον εις ασκούς παλαιούς”. Ανάγκη για νέους ασκούς, λοιπόν! Όπως το Ινστιτούτο Τύπου, εν προκειμένω, που δημιούργησε, λειτουργώντας το “εμείς” του ΣΗΠΕ (Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων) στις εγκαταστάσεις του Κοινωφελούς Ιδρύματος “Αγία Σοφία”, ανακαινίζοντάς τες εκ βάθρων, ο και διευθυντής της εφημερίδας μας Γιάννης Γαρεδάκης. Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω στην εισαγωγική ομιλία του, στάθηκε γι' άλλη μία φορά στη σεβάσμια μορφή του εμπνευστή και δημιουργού του Ιδρύματος “Αγία Σοφία” Ειρηναίου Γαλανάκη, και αναφέρθηκε στα πρόσωπα που στήριξαν στην πραγματοποίηση του ονείρου: στον αντιπρόεδρο του Ιδρύματος Νίκο Παπαδάκη, που εισηγήθηκε στο Δ.Σ. την παραχώρηση, τον τ. πρόεδρο της Βουλής Δημήτρη Σιούφα για την γενναία οικονομική επιχορήγηση και στον νομάρχη Χανίων Γρηγόρη Αρχοντάκη για την όλη βοήθεια…

Εκτός προγράμματος, εντός ευθύνης

“Εκτός προγράμματος, εντός ευθύνης”, ήταν ο τίτλος της παρουσίασης μια νέας ανάγνωσης 20 επιλεγμένων ποιημάτων του Δημήτρη Κακαβελάκη, απ' την ποιητική συλλογή “Τυραννίες”, που έγινε (“Δωδώνη”, 1973) στον “Ιανό” (οδός Σταδίου, Αθήνα) στις 20 Απριλίου τ.ε., 43 χρόνια μετά τον Απρίλη του 1967, τον μήνα που επιβλήθηκε η δικτατορία στην Ελλάδα. Στο πλαίσιο της εκδήλωσης “Ελλάδα, ώρα μηδέν”, του προτάθηκε να γίνει η παρουσίαση και ο πρωτίστως για μένα και όχι μόνο συμπολίτης μας ποιητής, διαπρεπής δημοσιογράφος και εκλεκτός συνεργάτης της εφημερίδας μας δεν αρνήθηκε. Ποτέ δεν αρνήθηκε ο Δημήτρης να είναι εντός ευθύνης και ας βρέθηκε συχνά εκτός προγράμματος. Και στην ιδιωτική και στην δημόσια ζωή του. Και βεβαίως στο όλο ποιητικό και δημοσιογραφικό του έργο. Μετά λόγου γνώσεως το γράφω αυτό… Πολύ θα το 'θελα να 'μουν, Δημήτρη, το βράδυ εκείνο στον “Ιανό”, ν' ακούσω εσένα και την ξεχωριστή ηθοποιό Εύα Κοταμανίδου να απαγγέλλετε εναλλάξ τα ποιήματά σου, σηματοδοτώντας την κρισιμότητα των καιρών και της “νέας αγριότητας” με στίχους όπως οι παρακάτω που έγραψες εν μέση δικτατορία και σου κόστισαν διωγμούς και κατατρεγμούς: “Τρελλοί οι άρχοντες/ Φωνάζει ετούτη/ Γύρω τριγύρω/ Συναθροισθήτε/ Ακόμη δεν είστε/ Πεθαμένοι όπως/ Θέλει ο προαιώνιος/ Όφις ο λοξοβάτης/ Συναθροιστήτε/ Τους άρχοντες μαστιγώστε”… Αυτά προς το παρόν!

ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΗΣ ΕΤΔΙΚΙΑΣ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

“ΞΑΝΑΜΠΑΡΚΑΡΑΜΕ με τα σπασμένα μας κουπιά”, μας λέει σ' έναν στίχο του ο Γιώργος Σεφέρης. Γι' άλλη μια φορά, ξαναμπαρκάραμε (μας ξαναμπάρκαραν) από χθες με τα σπασμένα μας κουπιά. Τα κουπιά που κάποιοι από μας συνειδητά και προς ίδιον όφελος έσπασαν. Επί χρόνια πολλά έσπαγαν, διορθώνω. Πόσο μακρυά άραγε είναι η Ιθάκη;

ΓΙΑ ΤΗΝ προσφυγή της χώρας μας στον μηχανισμό στήριξης της Ενωμένης Ευρώπης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, βέβαια μιλώ. Αυτό δα έλειπε να μην το καταλάβατε. Όλα και όλοι, από χθες, με το που βγήκε, την ημέρα της γιορτής του, ο πρωθυπουργός της Χώρας, ο Γιώργος Παπανδρέου, και το ανακοίνωσε από το Καστελόριζο, στον ρυθμό της προσφυγής κινούνται.

KURAGIO ellines! Ta prota deka hronia ine diskola. Meta tha sinithisete. Osi tha epiviosete mehri tote. Και βουλωμένο τηλεγράφημα διαβάζετε, το ξέρω. Ήταν δυνατόν, λοιπόν, να μη διαβάσετε τα που θα ήθελε να μας στείλει ο… Όλι Ρεν;

ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ με βάρκα την ελπίδα, λοιπόν. Απού ζει μεταζώνεται. Θα ζήσουμε, όμως, για να μεταζωστούμε ή θα πάμε άναυλοι και άκλαφτοι;

ΕΔΩ ΑΝΤΕΞΑΜΕ τετρακόσια χρόνια τουρκοκρατίας. Σιγά που δεν θ' αντέξουμε τα σαράντα της ΔΝΤοκρατίας. Η ζωή συνεχίζεται.

ΝΑ ΠΑΙΖΟΥΝ τα όργανα! Τα όργανα του “Καλλικράτη” εννοώ στην προκειμένη περίπτωση. Να βλέπω υποψηφίους υποψηφίους δημάρχους και περιφερειάρχες να παίζουν μπουζούκι. Να βλέπω υποψηφίους υποψηφίους δημαρχιακούς και περιφερειακούς συμβούλους να παίζουν μπαγλαμά…

ΧΙΛΙΑ καλώς ωρίσατε της πένας τα ξαθέρια/ απ' όλες τις καλές σειρές του Τύπου τα αστέρια! Σιγά που δεν θα γράψω τη μαντινάδα που έχω επί τούτου, για να υποδεχτώ τους συμμετέχοντες στο σεμινάριο με θέμα “Ποιοτική δημοσιογραφία, περιφερειακός Τύπος και τεχνολογικές αλλαγές” που οργανώνει σήμερα και αύριο η Ένωση Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Θεσσαλίας, Στ. Ελλάδας και Εύβοιας, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Επαρχιακού Τύπου. Αυτό θα έλειπε να στεναχωρήσω τη φίλη μου την Κατερίνα την Τασσοπούλου απ’ τη “Θεσσαλία” του Βόλου!

ΝΑ ΚΛΕΙΣΩ με ένα απόσπασμα από το ποίημα του Τάσου Λειβαδίτη “Αλλά τα βράδυα” που μου έστειλε στις 21 Απριλίου (20 Απριλίου ημερομηνία γέννησης του ποιητή) η και τακτική αναγνώστρια της στήλης Κατερίνα Τοράκη, σκεφτόμουν. Αντ' αυτού κλείνω μ' ένα άλλο αφιερωμένο απ' τον Γιώργη Μανουσάκη στη μνήμη του Μάριου Βολακάκη. Επί τη ονοματοθεσία σήμερα της οδού του, από τον δήμο Χανίων.

ΜΙΑ ΜΕΡΑ κάποιος είπε στον Αίσωπο ότι λένε γι' αυτόν τρομερά και φοβερά πράγματα κι άρχισε να του αραδιάζει όλα όσα είχε ακούσει να λένε. Ο Αίσωπος τον άκουγε υπομονετικά και όταν τελείωσε του είπε το εξής: “Δολοφόνοι δεν είναι εκείνοι που φτιάχνουν τα μαχαίρια, αλλά εκείνοι που τα χρησιμοποιούν. Έτσι και τώρα δεν με κακολογούν οι συκοφάντες αλλά εσύ που χρησιμοποιείς τις συκοφαντίες τους”.

“…Δεν πάει καιρός που είδα σε φωτογραφία/ σειρές τα μνήματα νεκρών που φυτευτήκαν/ στη γη της Κύπρου. Σε μια πλάκα διάβασα τ' όνομά του. Κι από κάτω:/ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΕΚ ΧΑΝΙΩΝ. ΕΠΕΣΕ ΤΗ 11-8-74./ Τρίτο θρανίο στη μεσιανή σειρά./ Που να 'ξερα πως τόσο γρήγορα/ θα διασκελούσε την απόσταση/ από την παιδικότητα ως το θάνατο”.
Από το ποίημα του Γιώργη Μανουσάκη “Μετάσταση”.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ανιώτικα Νέα(24.04.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΑΪ ΓΙΩΡΓΗΣ! Καλός και άγιος ο Γιώργος Παπανδρέου, (υπόθεση εργασίας) ό,τι μπορεί κάνει, ωστόσο Αϊ - Γιώργης δεν είναι και ούτε, βέβαια, σε καμία περίπτωση πρόκειται να γίνει. Και μεις σαν χώρα χρειαζόμαστε επειγόντως έναν Αϊ Γιώργη. Ανίκητος φαίνεται ο Δράκος των Αγορών.

ΑΪ ΜΟΥ ΓΙΩΡΓΗ, αφέντη μου, ομορφοκαβαλάρη/ που ’σαι ζωσμένος το σπαθί και τ’ αργυρό κοντάρι./ Στη χάρη και στη δόξα σου ήρθα ν’ αναθιβάλω/ για το θεριό που σκότωσες, τον δράκο τον μεγάλο...

Τ’ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ, μεγάλη η χάρη του, σήμερα. Αναψε και κανένα κερί στο μανουάλι του συνονόματού σου Αγίου, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, πριν φύγεις για τη Νέα Υόρκη. Αϊ Γιώργη βοήθα μου, εγώ τα σείω τα πόδια μου, πες του ανάβοντάς το. Πού ξέρεις!

ΩΣΤΟΣΟ, το τσουνάμι των απεργιών συνεχίζεται. Οι εργαζόμενοι ολοένα και περισσότερο βγαίνουν στους δρόμους διεκδικώντας το αυτονόητο. Να μην (ξανα)πληρώσουν αυτοί την κρίση που άλλοι δημιούργησαν. Τίποτα δεν είδαν ακόμα οι κρατούντες.

ΤΟ ΔΙΚΙΟ των εργαζομένων να μη χάσουν τη δουλειά τους. Το δίκιο των ανέργων να βρουν δουλειά. Το δικαίωμα στην εργασία. Το δικαίωμα στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
ΑΣ ΔΟΥΜΕ το ποτήρι μισογεμάτο/ κι ας το πιούμε ως τον πάτο. Κι άλλο να ’τανε! Καλό να μασε κάνει.

ΣΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ των τοπικών κοινωνιών να έχουν λόγο και μάλιστα πρωτεύοντα για το τι συμβαίνει στον τόπο τους λέμε με έμφαση ναι! Αυτό δα έλειπε. Να ’ρχονται σ’ έναν οποιονδήποτε τόπο τα κάθε λογής άγρια και να διώχνουν τα όποια ενδημούντα ήμερα.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ δεν είναι ποιοι θα γράψουν στο τέλος την Ιστορία. Ούτε τι θα γραφτεί στην Ιστορία. Αυτό που μετρά είναι ποια είναι η πραγματική Ιστορία. Υστερόγραφο στο χθεσινό δημοσίευμα της και φίλης Δέσποινας Τζιάκη για τα συμβαίνοντα στο Αποπηγάδι.

ΜΑΗΣ, Ο ΜΗΝΑΣ τσ’ Ανοιξης νάτος σε λίγο φτάνει/ λουσμένος χίλιες μυρωδιές με λουλουδοστεφάνι. Βιάζεται ο μαντιναδολόγος της στήλης, ο Ηλίας ο Σταματάκης, να ’ρθει ο Μάης. Αχ αυτός ο Απρίλης, βραχνάς του ’χει γίνει κι αυτουνού.

ΜΟΝΟ τηλέφωνο να πάρω τους γνωστούς μου Γιώργηδες και τις γνωστές μου Γιωργίες που γιορτάζουν σήμερα, θέλω ένα μεροκάματο. Κανένα πρόβλημα! Χαλάλι τους! Να τους επισκεφτώ, όμως, όλους και να τους πω δια ζώσης τα “Χρόνια Πολλά” είναι αδύνατο. Ενα μήνα και, θα μου πάρει τούτη η δουλειά! Ούτως η άλλως “χρόνια τους πολλά” και δια του Τύπου!

ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΛΕΞΗ δεν έβγαλε απ’ το στόμα του ένας προσκεκλημένος σ’ ένα συμπόσιο. Ο φιλόσοφος Θεόφραστος τον πλησίασε και του είπε: “Αν είσαι βλάκας με τη σιγή που τήρησες φέρθηκες σαν σοφός. Μα αν είσαι σοφός, τότε φέρθηκες σαν βλάκας”.

“... Από τη μέση την αρπά ξεκάπουλα την βγάνει/ και πειρουνίζει τ’ άλογο τση μάνας τζη την πάει/ Ο αφέντης της εκάθουνταν απάνω στο παλάτι/ και έσταζε τ’ αχείλι ντου το άδολο φαρμάκι./ Κι η μάνα τζη εκάθουνταν πάνω στο παραθύρι/ κι έσταζε το αχείλι τζη φαρμάκι στο ποτήρι./ «Αν σε ξεμίστεψε άνθρωπος να του χαρίσω πόλη/ κι αν σε ξεμίστεψε άγιος να χτίσω μοναστήρι»/ «Δεν με ξεμίστεψε άνθρωπος να του χαρίσεις πόλη/ μον’ με ζεμίστεψε άγιος ο μέγας Αϊ Γιώργης»/ Με τα κατάρτια το κερί και με τ’ ασκιά το λάδι/ και με τα τρυγοκόφινα το σερνικό λιβάνι”.
Από το τραγούδι του Αϊ Γιώργη, όπως μου το έχει πει η μάνα μου
­Δέσποινα το γένος Κουργιαντάκη (1977).

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(23.04.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ.ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Επιτροπή είναι εδώ! Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είναι εδώ! Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι εδώ! Δι' αντιπροσώπων των στο καφενείον “Η Ωραία Ελλάς”. Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε… Τα ζαλισμένα κοτόπουλα απουσιάζουν.

ΕΧΕΙ η μύγα ξίγκι; Και βεβαίως έχει! Το ξέρουν καλά οι Γερμανοί αυτό. Ούτε λίγο ούτε πολύ γύρω στα 900 εκατομμύρια ευρώ θα βγάλουν από την συμμετοχή τους στο λεγόμενο πακέτο στήριξης. Κορόιδα είναι και οι άλλοι εταίροι μας να μην βγάλουν το κάτιτί τους;

ΠΑΡΑΠΟΝΕΘΗΚΑΝ, λέει, οι Ρωμαίοι ότι οι Γαλάτες δεν ζύγιαζαν δίκαια. Τότε ο στρατηγός των Γαλατών, ο Βρέννος, πήρε το βαρύ σπαθί του και το έριξε στο μέρος που ήταν τα σταθμά λέγοντας: “Ουαί τοις ηττημένοις”. Υστερα από την νίκη των Γαλατών κοντά στον Αλία ποταμό. Ποιος είπε οτι η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται σαν φάρσα;

ΤΙ ΩΡΑΙΑ που ήταν στην Αντιπολίτευση! Τι φαγώθηκαν στο ΠΑΣΟΚ να γίνουν Κυβέρνηση; Δεν έτρωγαν καλύτερα ένα μαγκάλι κάρβουνα; Ήταν ανάγκη σώνει και καλά να διώξουν τον καταλληλότερο;

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Σκύλα απ' εδώ και η αμερικανική Χάρυβδη απ' εκεί. Ομού αμφότεραι και οι δύο. Όσοι γλιτώσουν, γλίτωσαν…

ΓΙΑΦΙΑΛΑΓΙΟΚΟΥΕΪΛ… Φιαλαγιοκουέιγιαλ… Λαγιοκουειγιαφίαλ… Εϊγιαφιαλαγιόκουλ! Επιτέλους το πέτυχα. Το όνομα του ηφαιστείου της Ισλανδίας που τα 'κανε μπάχαλο στους Ευρωπαϊκούς αιθέρες έψαχνα να βρω. Τι όνομα κι αυτό!

ΠΑΕΙ και το Κέντρο Αγροτικής Ανάπτυξης Χανίων! Το έφαε κι αυτό η μαρμάγκα της εξοικονόμησης πόρων που προωθεί η Κυβέρνηση. Αιωνία κι αυτού η μνήμη!

ΕΝΑ καράβι για τη Γάζα! Το πηδάλιο της ελπίδας μας! Ο φάρος του αγώνα που συνεχίζεται! Σε μια εποχή που τα χαστούκια πέφτουν βροχή. Ενώ όλα, μας λένε, ότι είναι χαμένα. Ότι θα πρέπει να μας σφάξει ο αγάς για ν' αγιάσουμε.

ΕΠΡΕΠΕ να περάσουν έξι μήνες για να οριστούν διοικητές στα Νοσοκομεία. Πόσοι μήνες πρέπει να περάσουν για να οριστούν και Διοικητικά Συμβούλια;
ΕΚΤΟΣ προγράμματος αλλά εντός ευθύνης, σε καιρούς νέων “τυραννιών”, παρουσιάστηκαν, προχθές 20 Απριλίου, 43 χρόνια μετά την Δικτατορία στην Ελλάδα, στον “Ιανό” (Σταδίου 24 Αθήνα), σε νέα ανάγνωση 20 επιλεγμένα ποιήματα από την ποιητική συλλογή “Τυραννίες” (Εκδόσεις “Δωδώνη”) του και εκλεκτού συνεργάτη της εφημερίδας μας διαπρεπούς δημοσιογράφου και καταξιωμένου ποιητή Δημήτρη Κακαβελάκη (Απάγγειλε ο ίδιος και η ηθοποιός Εύα Κοταμανίδου). Η στήλη κλείνει σήμερα με το τελευταίο ποίημα της εν λόγω συλλογής που την υπέγραψε, εν έτει 1973, ο Ποιητής με το ψευδώνυμο Δημήτρης Λευκωρείτης. Τόσο προφητικό και τόσο επίκαιρο!

ΜΙΑ φορά ο Αρίστιππος, που απέκτησε περιουσία εγκωμιάζοντας τον βασιλιά, μόλις είδε τον Διογένη να πλένει τη φακή του είπε: “Αν είχες εγκωμιάσει τον βασιλιά δεν θα υπήρχε ανάγκη να τρως φακή”. Ο Διογένης του απάντησε: “Εάν, είχες μάθει να τρως φακή, δε θα είχες μάθει να εγκωμιάζεις τον βασιλιά”.

“Σε βλέπω με το κεφάλι/ Κομμένο στο τραπέζι/ Του απογαλακτισμού/ Πεινασμένη/ Για κόκκαλα ψάχνεις/ Τα κόκκαλα γυμνά/ Γυμνάζουν τις περιουσίες τους/ Κοράκια τις φορτώνουν/ Στα ράμφη τους/ Και τις διαγουμίζουν”.

Το ποίημα “Θέαση” του Δημήτρη Κακαβελάκη.
ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(22.04.10)

Eυθύβολα και μη...

Γράφει ο NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ.KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
nek@haniotika-nea.gr


Γύρω γύρω όλοι στη μέση η κρίση

[Την -όπως τη λέν- τέφρα του ηφαιστείου συλλογιέμαι...
Το θανατικό που βγήκε στο σεριάνι και μας έχει -όλο το κόσμο- κάνει άνω κάτω! Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να ’χει ένα άψυχο πράμα περιορίσει τις κινήσεις μας και τη... θωριά μας!
...Ανίκανος εξακολουθεί λοιπόν ο άνθρωπος της τεχνολογίας του 21ου αιώνα να ορθωθεί απέναντι στη φύση...].
Μόνο ένα μέρος της σημερινής πραγματικότητας είναι η παραπάνω διαπίστωση! Ενα άλλο μέρος της πραγματικότητας είναι ότι η επικαιρότητα μπορεί και τρέχει(!) με ιλιγγιώδεις ταχύτητες αφήνοντας μικρούς κόκκους πίσω της για να μπορέσει η στήλη να καταπιαστεί. Εκεί κάπου ανάμεσα στους... κόκκους από την τέφρα του ηφαιστείου, τους κόκκους από την έλευση του ΔΝΤ στις ζωές μας, κοντά στο θέμα της Τζούλιας, παραδίπλα στη νέα γιάφκα... όπου κι η τρομοκρατία, οι... “καλοί κι οι κακοί” και στο τέλος ή πάνω από αυτά... η κρίση! Ποια κρίση; Ολες οι κρίσεις! Ολων των ειδών οι κρίσεις -ηθική, οικονομική, ψυχική κ.λπ. όλες υπάρχουν δυνατά γύρω τριγύρω- που μια - μια περιμένουν στη σειρά να εμφανιστούν σε εκπομπές ταλέντων, τηλεπαιχνιδιών, reality shows, για να κάνουν ακόμη εμφανέστερη την παρουσία τους στο ελληνικό γίγνεσθαι!
Κάποιες από αυτές μάλιστα έχουν ξαναπαρουσιαστεί στο παρελθόν αλλά... η άτιμη η δημοσιότητα είναι τόσο γλυκειά που εξακολουθούν να θέλουν να βρίσκονται στο επίκεντρο! Και το χειρότερο -όπως ακριβώς συμβαίνει με τα “ταλέντα” που εμφανίζονται σε κάθε είδους τηλεοπτικά shows- συνεχίζουμε εμείς να τα υπομένουμε, αυτά να επιμένουν και να μην υπάρχει τέλος σε όλο αυτό το γαϊτανάκι...
Υπάρχει λοιπόν και σ’ εμάς μεγάλο μερίδιο ευθύνης, το οποίο έχουμε -μάς έχουν μάθει να αποποιούμαστε· δε φταίω εγώ, κύριε! Ο άλλος, ο δίπλα, ο παραπέρα, ο γνωστός ή άγνωστος x, ψ, ω...
Οπως και νά ’χει όμως, ας ελπίσουμε ότι “κρίση είναι και θα περάσει” έστω κι αν στο μεταξύ μόνο ο Θεός ξέρει πόσους από ’μας θα μας κλαίνε οι υπόλοιποι που θα την αντέξουν και θα την ξεπεράσουν!


Χανιώτικα Νέα(21.04.2010)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail:kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΟΛΑ τα 'χε η Μαριωρή ο φερετζές της έλειπε! Η γηραιά ήπειρος είναι η Μαριωρή στη συγκεκριμένη περίπτωση. Που δεν την έφταναν τα μύρια όσα τραβά ήρθε και η ηφαιστειακή στάχτη και τα 'κανε όλα στον τομέα των αερομεταφορών στάχτη και μπούλμπερη.

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ κι ένα διάλειμμα. Ας πάρουμε μια ανάσα. Στη σειρά περιμένουν οι ηφαιστειολόγοι και οι ηφαιστειολογούντες.

ΑΝ ΕΝΑΣ ποταμός περιμένει εκατό χρόνια για να βρει το δίκιο του, ένα ηφαίστειο μπορεί να περιμένει μέχρι και χίλια. Η φύση εκδικείται με πολλούς τρόπους. Η Ισλανδία με τον τρόπο της. Αντιδρώντας στην πτώχευσή της και εν τη πτωχεία της.

ΣΤΡΑΒΟ το κλήμα του ελληνικού τουρισμού, άρχισε να το τρώει κι ο γάιδαρος του ηφαιστείου. Άστα να πάνε!

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ μας τελείωσαν. Όλα τα ζητούμενα εν όψει. Όπως λέμε: Όλα τα μωρά στην πίστα.

ΟΥΔΕΝ κακόν αμιγές καλού. Μας δόθηκε η ευκαιρία να το φιλοσοφήσουμε για ένα τριήμερο το πράγμα. Τίνι τρόπω δηλαδή, αφού δεν μπορούμε ν' αποφύγουμε τον βιασμό, να τον απολαύσουμε τουλάχιστον.

Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ Επιτροπή του Όλι Ρεν. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα του Ζαν Κλοντ Τρισέ. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο του Ντομινίκ Στρος Καν. Οι τρεις σύγχρονες προστάτιδες δυνάμεις. Βοήθειά μας!

ΚΙ ΟΜΩΣ, κάτι μπορεί να γίνει στο τέλος και ν' αλλάξουν συμπεριφορά οι αγορές. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Παρηγοριά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του.

Η ΝΕΑ Δημοκρατία είναι πολύτιμη για το ΠΑΣΟΚ ως αντίπαλος και επικίνδυνη ως σύμμαχος. Κάπου το διάβασα και σας το μεταφέρω. Ποια Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας και πράσινα άλογα!

ΑΥΤΟΜΑΣΤΙΓΩΝΟΜΑΙ, αυτομαστιγώνεσαι, αυτομαστιγώνεται, αυτομαστιγωνόμαστε, αυτομαστιγώνεστε, αυτομαστιγώνονται. Όχι δεν έφτασε ακόμα η ώρα και η στιγμή για την κλίση αυτού του ρήματος. Ο Ενεστώτας πάντα μας τρομάζει.

ΔΗΜΟΣ Χανίων με πρωτεύουσα τα Χανιά, Δήμος Ρεθύμνου με πρωτεύουσα το Ρέθυμνο, Δήμος Ηρακλείου με πρωτεύουσα το Ηράκλειο και Δήμος Λασιθίου με πρωτεύουσα τον Άγιο Νικόλαο. Σαν Κρήτη καθαρίσαμε με τον «Καλλικράτη». Ούτε γάτα ούτε ζημιά. Κι αφήστε τους άλλους στην άλλη Ελλάδα να κουρεύονται.

ΚΑΙΡΟ έχεις να γράψεις για τον γείτονα, μου παραπονέθηκε μεταξύ αστείου και σοβαρού, προχθές ο γνωστός και μη εξαιρετέος αεκτζής γείτονας, εννοώντας τον ευατό του. Τι να γράψω, ρε Μήτσο; Ασε να δούμε πρώτα τι θα γίνει με τον Σκόκο.

ΟΤΑΝ οι Αθηναίοι πρώτα προσέβαλαν τον Θεμιστοκλή και μετά θέλησαν να του εμπιστευτούν την εξουσία τους είπε: “Δεν μπορώ να υπηρετήσω τους ανθρώπους που χρησιμοποιούν τον ίδιο σκεύος και σαν καθίκι και σαν κρασοπότηρο”.

“Τιμή σ' εκείνους όπου στη ζωή των/ ώρισαν να φυλάγουν Θερμοπύλες./ Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·/ δίκαιοι κι ίσιοι σ' όλων τες πράξεις,/ αλλά με λύπη κιόλας κι ευσπλαχνία·/ γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν/ είναι πτωχοί, παλ' εις μικρόν γενναίοι,/ πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε,/ πάντοτε την αλήθειαν ομιλούντες,/ πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους...”.
Από το ποίημα “Θερμοπύλες” του Κ.Π. Καβάφη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(20.04.10)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakisv@gmail.com

Η πίστη του Ευθύμη Βαρλάμη (1)

Από τον πάπα της Ρώμης Βενέδικτο ΧVI έγινε τιμητικά δεκτός σε ακρόαση, παραμονές του Πάσχα, ο διεθνούς φήμης Έλληνας σφαιρικός καλλιτέχνης καθηγητής Ευθύμης Βαρλάμης, που ως γνωστό εδώ και 45 χρόνια ζει και δραστηριοποιείται στην Αυστρία. Να του παραδώσει ο ίδιος προσωπικά ένα μεγάλο ζωγραφικό πορτρέτο του, διαστάσεων 2X2 μ. που φιλοτέχνησε γι' αυτόν και να του παραδώσει έναν φάκελο με εικόνες με 50 περίπου έργα του που περιλαμβάνονται στον “Κύκλο του Χριστού” ήθελε κι αυτό έκανε, όπως με πληροφόρησε, αποστέλοντάς μου και σχετικό ενημερωτικό υλικό, η εκ των υπευθύνων του Πειραματικού Εργαστηρίου Βεργίνας, καλή φίλη Μαίρη Ναζλίδη.
Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερο η ζωγραφική του Βαρλάμη, που και βέβαια είναι ορθόδοξος χριστιανός με βαθύ αίσθημα πίστης, αναφέρεται σε χριστιανικά θέματα. Ο ίδιος έχει δηλώσει σχετικά:
“Για πολύ καιρό δίσταζα να ζωγραφίσω θέματα που αναφέρονται στην Πίστη, επειδή στην Ορθοδοξία οι εικόνες αποτελούν συστατικό κομμάτι της θείας λειτουργίας. Δεδομένου ότι είχα να φροντίσω ολοένα και πιο πολλά σημεία που βρίσκονται σε φθίνουσα κατάσταση πίστης, πήρα το θάρρος με το έργο μου να κάνω δημόσια γνωστή την πίστη μου”.
Κάπως έτσι προέκυψε ο πρώτος κύκλος έργων του που παρουσιάστηκε το 2005 με τον τίτλο “I believe” (H πίστη μου) στη Βιέννη και στο Δουβλίνο...

Η πίστη του Ευθύμη Βαρλάμη (2)

“Το μεγάλο πορτρέτο του Πάπα της Ρώμης Βενέδικτου XVI (σ.σ.: «Κιβωτό της Ελπίδας», το ονομάζει) το ζωγράφισα σε συνδυασμό με την πολύπλευρη έκθεσή μου «Τhe New Vision» στο πολιτειακό μουσείο του St. Polten (2007), όπου καταπιάστηκα με το ζήτημα της εσωτερικής αντιμετώπισης και της πνευματικής προστασίας απέναντι στην τρομοκρατία και τις καταστροφές”, σημειώνει σχετικά ο Βαρλάμης. Αν, ωστόσο, ξεφυλλίσει κάποιος τον κατάλογο αυτής της Έκθεσης θα συναντήσει μια δεύτερη κιβωτό, την κιβωτό της Αγίας Σοφίας. Πενθεί ως Έλληνας και ως Ορθόδοξος Χριστιανός για την κατάσταση της αποϊεροποίησης του μεγάλου ναού της Χριστιανοσύνης, ο διάσημος Καλλιτέχνης. Γι' αυτό, κατά δήλωσή του, χρησιμοποιεί το σύμβολο Χ που κυριαρχεί στην παραπάνω εικόνα. “Από τη μία σημαίνει την εξαφάνιση της αρχικής λειτουργίας της Αγίας Σοφίας κι απ' την άλλη τον σταυρό του Αγίου Ανδρέα, που είναι ο ιδρυτής της εκκλησίας της Κωνσταντινούπολης”, λέει ο ίδιος.
Ας επιστρέψουμε, όμως, στον “Κύκλο του Χριστού” και ας δούμε ένα απόσπασμα από την επιστολή του Καλλιτέχνη στον Πάπα Βενέδικτο XVI: “Ζωγράφισα αυτά τα έργα για να διευκολύνουν και να κάνουν δυνατή στους ανθρώπους τη συνάντηση με τον Κύριό μας, να δείξουν πρόσωπο με πρόσωπο τον Θεό που αγαπούμε και επίσης να θυμίσουν τη σημασία της ευρωπαϊκής μας παράδοσης. Η τέχνη είναι σε θέση να εκπληρώσει αυτή τη συγκλονιστική συνάντηση και έτσι να κάνει φανερό το αόρατο μήνυμα της πανταχού παρουσίας του Κυρίου μας. Επιθυμώ να θέσω αυτούς τους πίνακες σε όλον τον κόσμο, ξεκινώντας απ' τη Ρώμη...”.

Ο Ευθ. Βαρλάμης γεννήθηκε στην Βέροια το 1942 και σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Εφαρμ. Τεχνών της Βιέννης, όπου και δίδαξε Αρχιτεκτονική από το 1974 ως το 1981. Από το 1992 διευθύνει το Διεθνές Κέντρο Σχεδιασμού I.D.E.A. που ίδρυσε στο Schrems της Αυστρίας. Το 1988 στο τμήμα Αρχιτεκτονικής της Θερινής Ακαδημίας του Σάλτσμπουργκ ανέπτυξε την εργασία του για μια φυσική και ανθρώπινη αρχιτεκτονική που δίνει σημασία στις ανάγκες των παιδιών. Ο Βαρλάμης είναι ο δημιουργός της θεωρίας της “Προαρχιτεκτονικής” και της “Σχολής των Αισθήσεων” που για πρώτη φορά παρουσίασε στο Γερμανικό Μουσείο Αρχιτεκτονικής (D.A.M.) της Φρανκφούρτης στην έκθεσή του “Une cite imaginaire”. Στην έκθεσή του “Το τέλος της Ατλαντίδας - Αρχιτεκτονικές Ουτοπίες” στο Grand Palais στο Παρίσι υποστήριξε την αναγκαιότητα της σύνδεσης της μεταβιομηχανικής κοινωνίας με την οργανική πραγματικότητα της φύσης. Το 1993 στο Convention Center της Νέας Υόρκης έκανε διεθνή επιτυχία την ιδέα της “Θεραπευτικής Αρχιτεκτονικής”. Το πρόγραμμα της “Ακαδημίας Τέχνης για Παιδιά” έφερε σε επαφή με την τέχνη χιλιάδες παιδιά απ’΄όλη την Ελλάδα και παρουσιάστηκε σαν κεντρική εκδήλωση στην EXPOLINEA '93 της Γάνδης. Το 1995 εικονογράφησε, μετά από πρόσκληση του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, την “Αποκάλυψη του Ιωάννη”. Με τη μελέτη “Ο Ελληνικός Πολιτισμός στις Ευρωπαϊκές Πρωτεύουσες” παρουσιάζει την αναγκαιότητα της χρησιμοποίησης της ελληνικής αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας στην πολιτειακή εξέλιξη των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων. Το μεγάλο project “Αλέξανδρος 2000” που περιλαμβάνει περισσότερα από 1.500 έργα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά τον Σεπτέμβρη του '97 στη Θεσσαλονίκη, Πολιτιστική Πρωτεύουσα και συνεχίζει να περιοδεύει μέχρι σήμερα σε μουσεία και πινακοθήκες σε όλο τον κόσμο. Το 2009 εγκαινιάστηκε στην Κάτω Αυστρία το Kunstmuseum Waldviertel που παρουσιάζει το συνολικό καλλιτεχνικό έργο του Βαρλάμη. Τον Φεβρουάριο του 2010 με την ευκαιρία της έκθεσής του “Ποιητική Αρχιτεκτονική” στη Μόσχα αναγορεύτηκε σε επίτιμο μέλος της Ακαδημίας Καλών Τεχνών της Μόσχας και στις 10 Μαρτίου έγινε δεκτός σε ακρόαση από τον Πάπα της Ρώμης Βενέδικτο και του προσέφερε το 2.00X2.00 μ. διαστάσεων πορτρέτο του που φιλοτέχνησε και παρουσίασε το 2007 στην έκθεση “The New Vision”.

Χανιώτικα Νέα(19.04΄10)

Ταξίδι στον κόσμο των παραμυθιών

Σ’ ένα ταξίδι στον κόσμο των τριών τελευταίων παραμυθιών της Ευδοκίας Σκορδαλά – Κακατσάκη, που θα γίνει στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου, μας καλούν την Τετάρτη 28 Απριλίου, στις 7 μ.μ., η Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Χανίων, ο Δήμος Χανίων και η Ένωση των Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας.
Σύμφωνα με το πρόγραμμα της εκδήλωσης, την οποία θα συντονίσει ο δάσκαλος – λογοτέχνης Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης, θα παρουσιαστούν: το βιβλίο «Να σ’ αγαπούν και ν’ αγαπάς» (Εκδ. ΑΓΚΥΡΑ) από τον δάσκαλο Χρήστο Π. Κωνσταντουδάκη, το βιβλίο «Το νησί που ταξίδευε» (Εκδ. ΒΙΒΛΙΟΦΩΝΟ) από την τ. σχολική σύμβουλο Προσχολικής Αγωγής – θεατρολόγο Αγγέλα Μάλμου και το βιβλίο «Ο Λυκούργος και το δίχτυ της αγάπης» (Εκδ. ΑΓΚΥΡΑ) από την ιατρό, λογοτέχνη και νομαρχιακή σύμβουλο δρ Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη, ενώ κείμενα θα διαβάσει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕΚ – ηθοποιός Μιχάλης Αεράκης.
Η Ευδοκία Σκορδαλά - Κακατσάκη γεννήθηκε στη Χώρα Σαμοθράκης και κατοικεί στα Χανιά. Σπούδασε Οικιακή Οικονομία και νηπιαγωγός. Δούλεψε ως εργοθεραπεύτρια στο Ψυχιατρείο Χανίων.
Είναι μέλος των Πνευματικών Δημιουργών Χανίων, του Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς. Είναι συνεργάτις της καθημερινής εφημερίδας «Χανιώτικα νέα» και του Ε.ΚΕ.ΒΙ. (Εθνικό Κέντρο Βιβλίου) στο πρόγραμμα «Συγγραφείς και εικονογράφοι στα σχολεία» και παραγωγός της παιδικής εκπομπής «Παραμύθι... μυθικό!» στον ραδιοφωνικό σταθμό της μητρόπολης Χανίων «Μαρτυρία». Έχει βραβευτεί από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, από τον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός» και από τη Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά. Ήταν υποψήφια (sort list) δύο χρονιές για το βραβείο παιδικής λογοτεχνίας του Υπουργείου Πολιτισμού.
Βιβλία της: «Με το σουραύλι της καρδιάς μου», ποιήματα (αυτοέκδοση). Τα παραμύθια «Ένα αστέρι πέφτει στη γη», «Ο Βασιλιάς των Ονείρων», «Να σ’ αγαπούν και ν’ αγαπάς», «Ο Λυκούργος και το δίχτυ της αγάπης» και το παιδικό μυθιστόρημα «Με λένε Ελπίδα» από τις εκδόσεις «Άγκυρα», το παραμύθι «Ο Ευτύχης και το Ουράνιο Τόξο» από τις εκδόσεις «Καλειδοσκόπιο» και το παραμύθι «Το νησί που ταξίδευε» από τις εκδόσεις «Βιβλιόφωνο».
Υπό έκδοση: από τις εκδόσεις «Βιβλιόφωνο» βρίσκεται το παραμύθι της «Ένα παράξενο γαϊτανάκι».

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΑΝΟΙΞΗ! ΧΑΡΑ ΘΕΟΥ! Να ξυπνάς το πρωί λίγο πριν χαράξει η μέρα και ν’ ανοίγει η καρδιά σου. Ξάστερος ουρανός. Κελαηδισμοί πουλιών κανοναρχούντος ενός γέρου κότσιφα στον διπλανό ελαιώνα. Σπαθιές χελιδονιών μπροστά απ’ το παράθυρό σου. Να λες καλημέρα και να νιώθεις πως υπάρχεις!

ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΠΟΥ ’ναι να βγει, ας βγει να ησυχάσουμε. Αφού θα πάμε που θα πάμε στο Δ.Ν.Τ., ας πάμε όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Να μη χάνουμε και τζάμπα τον χρόνο μας.

ΤΙΣ ΠΡΟΑΛΛΕΣ λέγαμε βαρύ όχι. Προχθές λέγαμε σκέτο όχι. Χθες λέγαμε όχι με λίγο ναι. Σήμερα λέμε ναι με λίγο όχι. Αύριο θα λέμε σκέτο ναι. Μεθαύριο θα έχουμε ήδη πει το βαρύ ναι. Το βαρύ κι ασήκωτο ναι.

ΝΑ ΤΟ ΓΛΥΚΑΝΟΥΜΕ το χάπι, δε λέω. Ελα σου, όμως, που όσο και να το γλυκάνουμε με τίποτα δεν καταπίνεται. Δεν φτάνει που είναι τεράστιο είναι και ολόπικρο το άτιμο! Ναι για το χάπι ΔΝΤ, μιλάμε καλά το καταλάβατε.

ΝΤΟΜΙΝΙΚ ΣΤΡΟΣ-ΚΑΝ ο Σωτήρ! Υπάρχει αντίστοιχος τίτλος στην ιστοριογραφία. Τον οικονόμησε κάποιος απ’ τους Πτολεμαίους της Αλεξάνδρειας, δεν θυμάμαι όπως ποιος απ’ όλους. Ακούς εκεί... ο Σωτήρ!

ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ευημερούν οι άνθρωποι και να δυστυχούν οι αριθμοί, παρά να ευημερούν οι αριθμοί και να δυστυχούν οι άνθρωποι. Χιλιάδες, εκατομμύρια, δισεκατομμύρια φορές καλύτερα. Πρέπει να μας απασχολήσει ωστόσο και ποιοι φταίμε όταν δυστυχούν οι άνθρωποι χειρότερα και απ’ τους δυστυχούντες αριθμούς.

Μ’ ΑΦΙΣΕΣ ΚΑΙ συνθήματα βρωμίσανε την πόλη/ καθάρισέ την Δήμαρχε, σου το ζητάμε όλοι! Ποιος είπε ότι ο μαντιναδολόγος της στήλης ο Ηλίας ο Σταματάκης, διέκοψε τη συνεργασία του; Αυτό δα έλειπε!

ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ ΕΠΙ ενστάσεων από τους δημάρχους του Νομού για τον “Καλλικράτη”. Κοινός παρονομαστής τους το υπό του Δημοσθένους λεχθέν στον Β’ Ολυνθιακό: “Δει δη χρημάτων και άνευ τούτων ουδέν έστιν γενέσθαι των δεόντων” (Υπάρχει, λοιπόν, ανάγκη χρημάτων και χωρίς αυτά τίποτα δεν μπορεί να γίνει απ’ αυτά που πρέπει να γίνουν).

ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ το ’χουμε για να κόβουμε το ψωμί κι όχι για να κόβουμε τα χέρια μας. Για την ελεύθερη πρόσβαση στο Διαδίκτυο απ’ τα παιδιά ήταν η κουβέντα μας με τον φίλο μου τον γερω-δάσκαλο, προχθές.

ΠΛΩΡΗ ΓΙΑ τη Γάζα! Βίρα τις άγκυρες του εφησυχασμού, του δόγματος “μέχρι τη μύτη μου”! Πρίμα τα πανιά της ανθρωπιάς!

Ο ΔΙΟΓΕΝΗΣ όχι μόνο δεν πήγε να υποδεχθεί τον Αλέξανδρο, όταν έφτασε στην Κόρινθο αλλά και όταν πήγε ο Μακεδόνας βασιλιάς να τον δει και τον ρώτησε αν επιθυμούσε κάτι να του προσφέρει του είπε να παραμερίσει για να μην του κρύβει τον ήλιο. Ο Αλέξανδρος χωρίς να παρεξηγήσει καθόλου με την απάντηση του Κυνικού φιλοσόφου είπε: “Αν δεν ήμουν Αλέξανδρος, θα ήθελα να ήμουν Διογένης”.

“Φόρεσε τη μυριόχρωμη η φύση φορεσιά της/ κι όλα του δάσους τα πουλιά τα ταίρια τους καλούν/ να σμίξουν την αγάπη τους κι ο ερωτιάρης μπάτης/ γλυκά φιλάει τη θάλασσα και τα λουλούδια ανθούν/ Παντού χαρούμενες φωνές στην πλάση αντηχούνε/ θαρρείς κι η νύχτα στ’ άστρα της για έρωτα μιλά,/ γι’ αυτό κι εκείνα πιότερο τη λάμψη τους σκορπούνε, χαίρεται η γη και η ζωή παντού χαμογελά/...”.
Από το ποίημα “Ανοιξη” του Δημήτρη Κ. Τυραϊδή.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα{17.04.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΨΗΛΑ ΠΕΤΟΥΣΕ ο Ικαρος κι έλειωσαν τα φτερά του... Τι θα λέγατε για έναν διαγωνισμό μαντινάδας; Εγώ σας έδωσα ήδη τον ένα στίχο, βάλτε εσείς τον άλλο. Τι έχετε να χάσετε; Ούτε την τσόχα ούτε τα ραφτικά...

ΕΛΑΤΕ ΣΤΟΥΣ θείους... ελάτε στους θείους... ελάτε στους θείους... Με ανοιχτές τις αγκάλες θα σας υποδεχτούν. Σαν παιδιά τους, τι λέω, καλύτερα απ’ τα παιδιά τους, θα σας περιποιηθούν. Μην φοβάστε! Μην ακούτε εκείνους που δεν τους χωνεύουν. Ελάτε άφοβα στους θείους...

ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ οι θείοι! Επρεπε να το διευκρινίσω αυτό ευκαιρίας δοθείσης. Αλλος ο βαθμός... θειοσύνης (τι λέξη κι αυτή!) του καθενός βεβαίως, βεβαίως.

ΠΕΙΡΑΜΑΤΟΖΩΟΝ η Ελλαδίτσα μας! Και της Ευρωζώνης και του Ευρωγκρούπ και της Κομισιόν και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Στου φαλακρού την κεφαλή μαθαίνουμε μπαρμπέρηδες! Κακομοίρα, Ελλαδίτσα!

ΑΝΤΩΝΗ ΜΟΥ, ο ένας, Γιώργο μου ο άλλος. Αριστο το κλίμα κατά τη συνάντηση του Πρωθυπουργού και του Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, προχθές.

ΕΛΑ ΑΠΟΨΕ στου Θωμά/ να σου παίξω μπαγλαμά/ να κατέβουν οι αγγέλοι/ να χορέψουν τσιφτετέλι... Για την Ανκελα Μέρκελ ειδική παραγγελιά. Να τη δω να χορεύει ζεϊμπέκικο κι ο κόσμος όλος!

Η ΒΑΣΗ του 10 φεύγει από την εκπαίδευση, ο Μέντορας έρχεται! Ο μέντορας ο ντέμορας ο μεντομεντεντέμορας, στη μεντοριά στη ντεμοριά στη μεντομεντεντεμοριά, να κόψει μέντορα ντέμορα μεντοντεμεντέμορα...

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΩΣ δεν εννοώ τον ομηρικό Μέντορα. Αυτόν που άφησε στο ποδάρι του ο Οδυσσέας, όταν έφυγε από την Ιθάκη για την Τροία προκειμένου να έχει υπό την προστασία του τον Τηλέμαχο. Οι Αχαιοί δεν είχαν ανακαλύψει τη βάση του 10 άλλωστε τότε. Την ανακάλυψαν αργότερα, όταν κατέβαιναν απ’ τα βόρεια οι Δωριείς...

ΚΑΛΩΣ ΝΑ ’ρθεις Καλλικράτη/ το τιμόνι μόνο κράτει/ και τις κούρμπες σαν περνάς/ το κορνάκι να πατάς! Αλλο πάλι και τούτο!

ΣΤΑ ΤΣΙΓΑΡΑ λέμε ναι, στα ουίσκια λέμε ναι... Ποιος φταίει όταν ένα παιδί, που μόλις βγήκε απ’ το αβγό, τραγουδά στεντορεία τη φωνή, παρουσία του μπαμπάκα του και της μαμάκας του τούτο το άσμα; Σίγουρα η κακούργα η... κενωνία.

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟΝ κόσμο των παραμυθιών της Ευδοκίας την Τετάρτη 28 Απριλίου και ώρα 7 μ.μ. στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου. Οσοι πιστοί των παραμυθιών, προσέλθετε! Δεν υπάρχει τίποτα πιο αληθινό απ’ τα παραμύθια!

Ο ΑΡΪΣΤΙΠΠΟΣ δεν είχε κανένα πρόβλημα να κολακεύει τους τυράννους και να ανέχεται τα πάντα απ’ αυτούς προκειμένου να πετύχει τον σκοπό του. Οταν κάποτε ο Διονύσιος τον έφτυσε κατά πρόσωπο, χαμογέλασε και του είπε: “Ενας ψαράς πρέπει να υποστεί μεγαλύτερη υγρασία απ’ αυτή για να πιάσει και το πιο μικρό ψάρι”.

“Δεν είναι αυτό το αυλάκι αυλάκι αίματος/ δεν είναι αυτό το πλοίο πλοίο θύελλας/ δεν είναι αυτός ο τοίχος τοίχος ηδονής/ δεν είναι αυτό το ψίχουλο ψίχουλο γιορτής/ δεν είναι αυτός ο σκύλος σκύλος λουλουδιών/ δεν είναι αυτό το δέντρο δέντρο ηλεχτρικό/ δεν είναι αυτό το σπίτι σπίτι δισταγμού/ δεν είναι η λευκή γριά γριά ετοιμοθάνατη/ είναι μια κουταλιά γλυκό κρασί δύναμη χαράς/ για τη ζωή της λησμονημένης”.
Το ποίημα “Η λησμονημένη” του Μίλτου Σαχτούρη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα (16.04.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΜΑΣ δάνεισαν υπερκαλύπτοντας μάλιστα το ποσό που ζητούσαμε οι αγορές προχθές. Δόξα σοι ο Θεός! Με υψηλά, υψηλότατα επιτόκια, όμως. Βόηθα Παναγία μας! Πάλι καλά! Μπρος στ' ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα.

ΔΕΝ πανηγύρισε, αντίθετα πολύ προβληματίστηκε ο Πύρρος ο βασιλιάς της Ηπείρου, ύστερα από την νίκη του σε μία μάχη που έδωσε με τον στρατό του εναντίον των Ρωμαίων κοντά στην πόλη Άσκλο της Απουλίας. Άλλη μια τέτοια νίκη και την βάψαμε, είπε σε ελεύθερη νεοελληνική απόδοση, σε κάποιον στρατιώτη του που το έπαιζε χαρούμενος. Πάντως τότε δεν υπήρχε Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ούτε καν Ενωμένη Ελλάδα, βεβαίως.

ΜΙΑ νίκη είναι νίκη έστω και αν είναι πύρρεια, ωστόσο. Απού ζει μεταζώνεται. Κι απού δανείζεται μεταδανείζεται. Δανεικά στα δανεικά κι όπου το βγάλει η βράση.
ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ, λέει, η βάση του 10. Όλοι, κουτσοί στραβοί, στον Άγιο Παντελεήμονα. Να σπουδάσουν τα παιδιά, γιατί να μην σπουδάσουν! Δεν τους περιμένει δα και η δουλειά!

ΕΞΙ χρόνια στο Δημοτικό, έξι χρόνια στο Γυμνάσιο - Λύκειο, έξι χρόνια στο Πανεπιστήμιο, έξι χρόνια στο Μεταπτυχιακό. Τι δουλειά να κάνει ύστερα από 24 χρόνια σπουδών;

ΚΑΜΙΑ μεταρρύθμιση στην Παιδεία δεν πρόκειται να πετύχει αν δεν καταθέσει ο δάσκαλος της κάθε βαθμίδας την ψυχή του. Η κατακλείδα φράση που μου είπε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος σε γενομένη συζήτηση προχθές. Εν αναμονή της απόφασης που θα πάρει το Συμβούλιο της Επικρατείας για το θέμα του Εφετείου, στις 5 Μαΐου. Έχει να παιχτεί πολύ κουμάρι μέχρι τότε. Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει εξάλλου;

“ΔΙΑΤΡΕΧΟΝΤΑΣ απ' άκρου εις άκρον τη Μαύρη Ήπειρο συναντώ κοινωνίες, που κατ' όνομα μόνο στηρίζονται στην αρχή της ισότητας. Στην πραγματικότητα, δεν προστατεύονται αποτελεσματικώς θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το δικαίωμα στη ζωή, στην ελευθερία, στην ειρήνη, στην εκπαίδευση, στην εργασία, στην ευτυχία”. Πατριάρχης Αλεξανδρείας Θεόδωρος Β' (Πασχαλινό μήνυμα, 2010).

ΒΑΣΙΛΙΚΟ και βάρσαμο ένιωθα πως μύριζα μεσημεριάτικα, προχθες ενώ φυλλομετρούσα τις 570 τόσες σελίδες της δεύτερης αναθεωρημένης και επαυξημένης έκδοσης των “ριζίτικων” του Σταμάτη Α. Αποστολάκη. Ήταν τα 798 τραγούδια που έβγαζαν την αθρωπιά και την πρεπιά της κρητικής ψυχής! Ήταν ο μόχτος μιας ζωής που ανάβλυζε το μεράκι του λαογράφου - δασκάλου! Ήταν πάνω απ' όλα ο ίδιος αυτοπροσώπως ο εκ των πατριαρχών της Δασκαλοσύνης που μύριζε αρχοντιά. Ευχαριστίες πολλές για το παντοτινά αναστάσιμο δώρο σου, και πάντα εν εγρηγόρσει, Σταμάτη!

ΚΑΠΟΤΕ ένας νέος καυχιόταν ότι είχε διαβάσει άπειρα βιβλία. Ο Αρίστιππος που ήταν κοντά τον άκουσε και του είπε: “Να ξέρεις, νέε μου, ότι δεν είναι υγιέστεροι αυτοί που τρώνε πολύ, αλλά αυτοί που χωνεύουν καλά”.

“Μυρίζουν οι βασιλικοί, μυρίζουν κι οι βαρσάμοι,/ μα σα μυρίζει ο φρόνιμος, βαρσάμια δε μυρίζουν,/ βαρσάμια ουδέ βασιλικοί μουδέ καρεφυλλάτα./ Μυρίζ' εκειά που πορπατεί, μυρίζ' εκειά που στέκει/ μυρίζ' εκειά που κάθεται”. Ριζίτικο τραγούδι.
Από το βιβλίο “ριζίτικα, τα δημοτικά τραγούδια της Κρήτης” (2η αναθεωρημένη και επαυξημένη έκδοση, Χανιά 2010) του Σταμάτη Α. Αποστολάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα νέα(15.ο4 10)

Eυθύβολα και μη...

Γράφει ο
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ.
KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
nek@haniotika-nea.gr

Κοντά... εκ του
μακρόθεν...

Αδυνατεί το σώμα να βρίσκεται παντού συγχρόνως κι όσο κι αν το επιζητά η καρδιά, αδύνατο να ξεπεράσει το ανθρώπινο· όσα ο Θεός ο πανταχού παρών μπορεί! Μα υπάρχει και ο νους που γυρνοβολά γύρω - τριγύρω ασθμαίνοντας, αναστενάζοντας, δίχως αναπαημό ολημερίς και πλέον ακόμη και στον ύπνο...
Κι έπειτα στένεται όπου θωρεί και θεωρεί πως η ανάγκη το καλεί· τούτο το μοναδικό του όπλο! Θλίβεται με τη θλίψη, πονά στον πόνο, χαίρεται κι αγαλλιά με τη χαρά...
Εστω κι εκ του μακρόθεν... βρίσκεται κοντά... στον αδελφικό φίλο!
...Που ’μαθε να ζει μετά τον θάνατο και να υποδέχεται αντρίκεια αυτά που κάποιοι σοφοί -πριν από μας- άνθρωποι όρισαν ως “παιχνίδια της μοίρας”!
Ανωθεν προκαθορισμένα αυτά, μπροστά στα οποία εμείς, ανυπεράσπιστοι, απλοί θεατές... Παιχνίδια μιας πρωτόπαικτης θεατρικής παράστασης με θέμα την ίδια μας τη ζωή! Μιας ζωής που καθημερινά αδυνατούμε να διανοηθούμε να προβλέψουμε έστω και την παραμικρή εξέλιξή της!
Γιατί τις πλείστες φορές στις διαφορετικές εκπλήξεις που ξεπηδούν -άλλες για να μας βγάλουν από αυτό, να μας κάνουνε ψηλά στα ουράνια να πετούμε, άλλες για να μας φοβήσουν, να μας κάνουν να κουρνιάξουμε μες στο ανθρώπινο καβούκι μας- εμείς μένουμε τουλάχιστον τρομακτικά άλαλοι μπρος στο γεγονός που συνέβη, που γέγραφε και αδύνατον να ξεγράψει!
...Δεν είναι η πρώτη φορά ίσως ούτε η τελευταία που η ζωή κι ο θάνατος, ο θάνατος κι η ζωή γίνονται θέμα τούτης της στήλης!
Καιροφυλακτούν πάντοτε -κυρίως το αρσενικό της δυάδος- για να ξεμυτίσουν, να κάνουν αισθητή την παρουσία τους και σε τακτά χρονικά διαστήματα...
Αυτό από μόνο του ως “σημείο” σημαίνει κι επισημαίνει... με διαφορετική -κάθε φορά σημασία- που περιέργως μόνη της ξεπηδά από του κειμένου τις λέξεις...

Χανιώτικα Νέα!$.04.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΤΡΙΤΗ, 13 Απριλίου 1204 η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους της Δ’ Σταυροφορίας. Τρίτη 29 Μαΐου 1453 η άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Τούρκους. Αργεί το κακό να γίνει φάντασμα; Πάει καθιερώθηκε η Τρίτη σαν το μαύρο πρόβατο της εβδομάδας. Απ’ την άλλη μεριά το 13 δεν ήθελε και πολύ να γίνει η μαύρη γάτα του μήνα...

ΓΡΟΥΣΟΥΖΙΚΗ μέρα η Τρίτη για τους Ελληνες, όπως και για τους Ισπανούς (οι άλλοι λαοί θεωρούν γρουσούζικη μέρα την Παρασκευή), γρουσούζικος αριθμός το 13, για απαξάπαντες. Από παλιά γρουσούζικος πριν να προσθέσει την γρουσουζιά της και η Τρίτη ή η Παρασκευή και ξιδιάσει εντελώς το κρασί.

ΑΛΜΑ ΠΡΟΣ ΤΟ καινούργιο άγνωστο, το 13, ύστερα απ’ την ανακάλυψη του δωδεκαδικού συστήματος. Δώδεκα είναι οι ώρες της ημέρας, δώδεκα είναι οι ώρες της νύχτας, δώδεκα είναι οι μήνες, δώδεκα είναι τα ζώδια, δώδεκα είναι οι άθλοι του Ηρακλή, δώδεκα είναι οι μαθητές του Χριστού. Είναι να μην προκαλεί ανησυχία το δεκατρία;

ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ ούτε πολύ 190.000.000 εγγραφές υπάρχουν στο Google για το “Τρίτη και 13” και 230.000.000 για το “Παρασκευή και 13”. Τι προλήψεις κι αυτές αλήθεια!

ΤΡΙΤΗ 13 Απριλίου 2010, σήμερα, 806 χρόνια ύστερα απ’ την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους. Τι μέλλει γενέσθαι; Θα την βγάλουμε καθαρή; Θα βρούμε τα δανεικά που ψάχνουμε στις αγορές;

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ γρουσούζικες μέρες, υπάρχουν γρουσούζηδες άνθρωποι. Μια άποψη. Καλού κακού κράτα και μια αγιαστούρα. Μια άλλη άποψη. Για τους μη προληπτικούς η πρώτη. Για τους ημιπροληπτικούς, που είναι και οι περισσότεροι, η δεύτερη.

ΣΑΝ ΒΓΕΙΣ ΣΤΟΝ πηγαιμό για την Δανεία,/ όχι την χώρα του γνωστού Παραμυθά/ του φοβερού και τρομερού Χανς Κρίστιαν Αντερσεν/ η γραφή της λέξης αποκλείει κάτι τέτοιο/ των αγορών τη χώρα που μας δανείζει, εννοώ/ να εύχεσαι να ’ναι μακρύς, μακρύς ο δρόμος...

ΑΛΛΟ ΠΑΛΙ και τούτο το... καβαφικό που μου προέκυψε εντελώς ξαφνικά και αβίαστα. Η συνέχεια εν ευθέτω χρόνω. Εάν και εφόσον οι κάθε λογής συνθήκες το επιτρέψουν.

ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΣ το Σάββατο βράδυ από τηλεοράσεως τον αγώνα Ρεάλ Μαδρίτης - Μπαρτσελόνα. Την απόλυτη μπάλα. Να παρακολουθείς την Κυριακή, πάλι από τηλεοράσεως τον αγώνα Λεβαδειακού - ΑΕΚ. Την απόλυτη... σούπα. Ο ορισμός του μαζοχισμού.

ΝΕΡΟΠΙΣΤΟΛΟ της πλάκας ή όλμος διαμετρήματος 45 δισεκατομμυρίων ευρώ το μπιστόλι πάνω στο τραπέζι. Ο πρωθυπουργός πάντως τραγουδά Κραουνάκη. Κυκλοφορώ κι οπλοφορώ...

ΜΙΑ ΜΕΡΑ γινόταν λόγος στη ρωσική Αυλή για τον Ιωάννη Καποδίστρια που ενώ υπήρξε υπουργός Εξωτερικών της μεγάλης αυτής χώρας είχε πάει να γίνει κυβερνήτης της μόλις απελευθερωθείσης μικρής του πατρίδας. Ενας Ρώσος ευγενής είπε λοιπόν, στον τσάρο: “Τι κρίμα που ένας τόσο σπουδαίος άνθρωπος, βρίσκεται επικεφαλής ενός τόσο μικρού κράτους!”. Ο τσάρος του είπε: “Νομίζω ότι το έργο ενός μεγάλου πολιτικού είναι πολύ πιο δύσκολο, όταν κυβερνά ένα μικρό κράτος, παρά ένα μεγάλο”.

“Μη φοβηθείς όταν τη νύχτα/ ακούσεις να γίνεται φασαρία./ Είναι οι ποιητές που ανεβαίνουν/ τραγουδώντας μέχρι τ’ αστέρια/ και στα κενά τους ανάβουν λαμπάδες/ να φωτίζεται καλύτερα ο ουρανός/ Να φωτίζεται καλύτερα ο κόσμος...”.
Το ποίημα “Μη φοβηθείς” του Κώστα Χελμού

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(13.04.10)

ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο: ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakisv@gmail.com


Χρησιμοποιεί την γραφίδα σαν σκαλίδα...







“Εγώ έχω το θάρρος να σου πω τη γνώμη μου,/ σωστή ή λάθος, εσύ θα κρίνεις/ ντόμπρα, σταράτα και κατευθείαν./ Δεν είναι γνώρισμα της δικής μου ψυχοσύνθεσης/ με ήξεις αφήξεις/ να παριστάνω την Πυθία”. Από την εισαγωγή του βιβλίου “Ταξική Κοινωνική Παρέμβαση Νο2 - Κοινωνικό ποιητικό δοκίμιο” του Σήφη Εμμ. Χιωτάκη, που παρουσιάστηκε την περασμένη Τετάρτη, 7 Απριλίου, στη φιλόξενη αίθουσα του Πολιτιστικού Κέντρου της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου, από τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και την Ένωση Πνευματικών Δημιουργών του Νομού μας, το παραπάνω απόσπασμα. Σαν δείγμα γραφής. Σαν δείγμα του ύφους και του ήθους του συγγραφέα του. Του ύφους ενός συγγραφέα που χρησιμοποιεί την γραφίδα σαν σκαλίδα για την εξόρυξη της ευθύνης, έτσι όπως ο Νίκος Καζαντζάκης την ορίζει. “Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ μονάχος μου θα σώσω τη γης. Αν δεν σωθεί, εγώ θα φταίω”. Μα και του ήθους ενός ανθρώπου που πορεύτηκε και πορεύεται στο δημόσιο βίο του, αλλά και στην ιδιωτική οδό του έχοντας ψηλά το κεφάλι, καθαρό κούτελο και ήσυχη συνείδηση.
Οραματιστής μιας δίκαιης κοινωνίας. Αναζητητής της αλήθειας. Στρατιώτης στην υπόθεση της ανθρωπίνεψης του ανθρώπινου είδους. Μαχητής του Κοινωνικού Χριστιανισμού. Υπηρέτης του αγώνα για την εξάλειψη της όπου γης κοινωνικής αδικίας. Ενεργός πολίτης, ενταγμένος ταξικά στο πλευρό των μη εχόντων και μη κατεχόντων. Κάποιοι απ’ τους χαρακτηρισμούς που μπορεί να δώσει κανείς στον συγγραφέα Σήφη Εμμ. Χιωτάκη, διαβάζοντας το βιβλίο του κι έχοντας υπόψη, όπως εγώ, τον βίο και την πολιτεία του, τα έργα και τις ημέρες του. Ανεξάρτητα απ’ τις όποιες επιμέρους παρατηρήσεις και την όποια κριτική του προσέγγιση...
Σημείωση: Από την εισήγηση του γράφοντος, ως συντονιστή της εκδήλωσης.

Και ριζίτης και ράπερ

Την ευθύνη της παρουσίασης, του περί ου ο λόγος και στην προηγούμενη εύφημη μνεία βιβλίου, του Σήφη Εμμ. Χιωτάκη, την είχε ως κεντρική ομιλήτρια η διακεκριμένη σε πολλούς τομείς συμπολίτις μας γιατρός, λογοτέχνις και νομαρχιακή σύμβουλος δρ Πηνελόπη Ι. Ντουντουλάκη. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που εκτός όλων των άλλων, θεωρεί χρέος του ν’ αναλώνεται στην προβολή των πνευματικών δημιουργών μα και των πολιτισμικών πραγμάτων του τόπου μας. Αγαπητική και εμπεριστατωμένη, όπως πάντα, η ομιλία της, που διανθιζόταν με αποσπάσματα από το έργο του Συγγραφέα. “O Σήφης Χιωτάκης ήταν και είναι γνήσιος ριζίτης, εκπρόσωπος ενός απλού καθάριου και δωρικού τρόπου έκφρασης”, υπογράμμισε μεταξύ των άλλων πριν προχωρήσει στην παρουσίαση του βιβλίου, το οποίο το χαρακτήρισε σαν “ένα πρωτότυπο και πολύ ενδιαφέρον εγχείρημα”, καθώς μέσα απ’ αυτό “αναπτύσσει με μεγάλη επιτυχία, διαχρονικά κοινωνικά ζητήματα, πανανθρώπινους προβληματισμούς και ανθρώπινες σκέψεις με τρόπο απλό και λόγο καρδιάς”.
“Με το εν λόγω βιβλίο βγήκε στην επιφάνεια κι άλλο ένα κρυφό ταλέντο του Σήφη Χιωτάκη, αυτό του ράπερ”, είχε επισημάνει, προλογίζοντας την εκδήλωση ο πάντα εύστοχος στις κρίσεις του δραστήριος πρόεδρος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Δημήτρης Νικολακάκης, αφού προηγουμένως τον είχε χαρακτηρίσει “ως τον σκληρό ροκά του αγροτοσυνδικαλιστικού και λαϊκού κοινωνικού ζητήματος”... Ράπερ είναι ο τραγουδιστής με τους ιδιότυπους, περίπου ομοιοκατάληκτους, αλλά γεμάτους μουσικότητα στίχους, που σχολιάζουν ανατρεπτικά και καυστικά την επικαιρότητα”, εξήγησε.
Και ροκάς και ράπερ εκτός από ριζίτης ο Σήφης Χιωτάκης, λοιπόν!

Ο γαλάζιος κόσμος της Χριστίνας

Ενας γαλάζιος ουρανός που μπορεί να κρατά ξεκάρφωτα τ’ αστέρια του. Μια γαλάζια απέραντη θάλασσα που αποκαλύπτει τους θησαυρούς του βυθού της. Ο γαλάζιος κόσμος της νέας και πολλά υποσχόμενης ζωγράφου Χριστίνας Κανιτσάκη, έτσι όπως τον αποτύπωσε στους πίνακές της, που εξέθεσε στο Μοναστήρι του Καρόλου, απ’ τις 26 Μαρτίου μέχρι τις 2 Απριλίου. Σ’ όλες τις αποχρώσεις του. Απ’ το βαθύ μπλε, το σχεδόν μαύρο, μέχρι το αιθέριο γαλανό, το σχεδόν λευκό. Σε διάφορες τεχνικές. Σαν ένα απαύγασμα ψυχής. Σαν μία προσευχή του νερού, μα και μια προσευχή στο νερό. Έμεινα αρκετά θαυμάζοντας τα έργα της. Μπροστά σε μια ακυβέρνητη βάρκα, μέσα στην οποία μια ανθρώπινη φιγούρα, αφημένη κι αδιάφορη, φαινόταν να πορεύεται στο πουθενά... Μπροστά σ’ έναν έφηβο που φαινόταν έτοιμος να τα παίξει, όλα ανά πάσα στιγμή, κορώνα γράμματα... Μπροστά σε μια ωραία κυρία (ναι είναι η ίδια που κοσμεί και το εξώφυλλο του ομώνυμου βιβλίου της μητέρας της, της γνωστής συγγραφέα Αθηνάς Κανιτσάκη) που φαινόταν να θρηνεί κάποιον απωλεσθέντα παράδεισο. Μπροστά σε ραγισμένους τοίχους, σε εγκαταλειμμένα ερείπια, σε εικόνες καταστροφής, σε απάτητους δρόμους, σε ρευστά τοπία... Κυρίως μπροστά στην απλή και αυτάρκη γιαγιά Χριστίνα στην κατοικία της, στο άλλο ημισφαίριο της ζωής... Μεγάλη Τρίτη μεσημέρι, προσευχόμενος!...

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!

ΤΑ ΑΡΝΑΚΙΑ βελάζουν, τα κατσικάκια επίσης, τα πουλάκια κελαηδούν... Κρίμα που κανείς μας δεν έχει την όρεξη να τ’ ακούσει. Μας έχουν σπάσει τα τύμπανα των αυτιών οι κάθε λογής... σπρεντολόγοι, που πιάνουν δουλειά από πριν χαράξει η μέρα στα τηλεοπτικά παράθυρα.

ΤΗΝ ΩΡΑ ΛΕΕΙ που άρχισαν οι Γερμανοί να βομβαρδίζουν το Λονδίνο έτυχε να είναι ο Τσώρτσιλ στον κουρέα του. Δουλειά τους και δουλειά μας, είπε αυστηρά στον κουρέα που παραλίγο να τα κάνει πάνω του απ’ την τρομάρα.

TΟ ΠΙΑΣΑΤΕ το υπονοούμενο, μάλλον τα υπονοούμενα, το ξέρω. Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται...

ΕΛΑΤΕ ΣΤΟ θείο, ελάτε στο θείο, ελάτε στο θείο... Μη μου πείτε ότι δεν ξέρετε σε ποιον... θείο μας λένε να πάμε. Και να μου πείτε ότι δεν ξέρετε, δεν θα σας πιστέψω.

ΝΑ ΠΑΤΕ μόνοι σας έστω και παραπατώντας, για να μη σας πάνε με τους τέσσερις, μας συμβουλεύουν μερικοί μερικοί. Αξιος ο μισθός τους.

Η ΡΟΗ ΤΗΣ διαρροής. Η κατά συρροή διαρροή. Η εισροή της συρροής. Η εκροή της διαρροής. Κλιμακωτό σχήμα, αποκλιμακούμενο. Αισιόδοξο το σενάριο ε;

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ τέλος πριν απ’ το τέλος, επιμένουν να λένε οι δικηγόροι των Χανίων σχετικά με το Εφετείο. Την ώρα ακριβώς που κάποιοι είναι έτοιμοι να ψάλλουν το “Αιωνία αυτού η μνήμη”. Ιδωμεν τι κατάληξη θα ’χει το απόλυτο ρουσφέτι!

ΑΚΟΥΩ ΚΟΥΦΙΑ τα ντουφέκια/ ακούω σμίξιμο σπαθιών/ ακούω βόλια, ακούω πελέκια/ ακούω τρίξιμο δοντιών... Αυτά όπως έγραψε το “Βήμα” χθες, κατά τη “μετατόπιση της τεκτονικής πλάκας που συνδέει τα γραφεία της Ν.Δ. στη Ρηγίλλης με το πολιτικό γραφείο της κυρίας Ντόρας Μπακογιάννη στον πεζόδρομο της Διονυσίου Αρεοπαγίτου”.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ, Επαμεινώνδας, Ζήνων, Διονύσιος, Αναξιμένης, Ετεοκλής, Ηρακλής, Ηφαιστίων, Πελοπίδας, Περικλής, Παρμενίων, Πίνδαρος, Πολύβιος, Προμηθέας, Θεμιστοκλής, Θεόφραστος, Θησέας, Ισοκράτης, Μάξιμος, Ξενοφών, Μιλτιάδης, Ομηρος, Φιλοποίμην, Τιμόθεος, Σοφοκλής, Φωκίων, Σωκράτης. Τρεις εννιάδες (3Χ9) ή εννιά τριάδες (9Χ3=27) είναι οι άγιοι με αρχαία ονόματα που γιορτάζουν σήμερα. Εκτός απ’ τον Γρηγόριο τον Ε’, που απαγχόνισαν ως γνωστόν οι Τούρκοι το Πάσχα του 1821, και τους αγνώστων για μένα στοιχείων, Τερέντιο και Δήμο... Σχεδόν όλη η αρχαία Ελλάς, δηλαδή...

ΕΙΣ ΠΑΝΙ οι ουχί σπανοί Ισπανοί ισπανικόν ιππικόν θα ζωγραφίζουν απόψε! Η μητέρα των μαχών μεταξύ Ρεάλ και Μπαρτσελόνα στο Μπερναμπέου της Μαδρίτης στις 11 μ.μ. Οσοι πιστοί της στρογγυλής θεάς πάρτε θέσεις στους καναπέδες σας κι απολαύστε το. Απευθείας τηλεοπτική μετάδοση!

Π. ΑΠΟΣΤΟΛΗ Διαμαντούδη, εφημέριο Αγίας Αικατερίνης Νέας Χώρας: Ιδιαίτερα ψυχωφελές για κάθε χριστιανό το λίαν επιμελημένο Ημερολόγιο της Ενορίας σας, που είχατε την καλοσύνη να μου δώσετε, μια που σ’ αυτό συμπεριλάβατε το κορυφαίο λατρευτικό γεγονός της ορθόδοξης πίστης, που είναι η θεία λειτουργία. Εύχομαι να αποβεί και υλικά ωφέλιμο δεδομένου ότι, όπως γράφετε, οι όποιες εισπράξεις θα διατεθούν για την κατασκευή του τέμπλου του Ναού.

ΚΑΠΟΤΕ κατηγόρησε τον Αρίστιππο ένας φίλος του γιατί τον είδε να γονατίζει μπροστά στον τύραννο Διονύσιο. Ο Αρίστιππος χωρίς να χάσει καθόλου την ψυχραιμία του, του απάντησε: “Δεν φταίω εγώ γι’ αυτό, φταίει ο Διονύσιος που έχει τα αυτιά στα πόδια του”.

“Χάθηκε αυτός ο οδοιπόρος./ Είχε συνάξει λίγα φύλλα/ ένα κλαδί γεμάτο φως/ είχε πονέσει./ Και τώρα χάθηκε/ Αγγίζοντας αληθινά πουλιά στο έρεβος/ αγγίζει νέους ουρανούς/ η προσευχή του μάχη./ Εαρ μικρό, έαρ βαθύ, έαρ συντετριμμένο”.
Το ποίημα “Ασμα μικρό” του Νίκου Καρούζου.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικαα Νέα(10.04.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ της Διακαινησίμου, της Ζωοδόχου Πηγής, σήμερα. Λαμπριάτικη μέρα με τα όλα της. Το φωνάζει η άνοιξη υψώνοντας τις κίτρινες σημαίες της. Το υπογραμμίζουν τα πουλιά με τους κάθε λογής κελαηδισμούς των. Το φανερώνει ο ουράνιος θόλος που υποδέχεται έναν “καθαρότατον ήλιον”. Γιατί να μην παρασυρθεί η καρδιά μας σε τούτο το γιορτάσι;

ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΑΙ και να ονειρεύεσαι πόσο ανέβηκαν τα περίφημα σπρεντ. Να ξυπνάς και να περιμένεις πόσο θ’ ανεβούν τα σπρεντ. Η μία διάσταση. Η άλλη. Να κοιμάσαι και να ονειρεύεσαι τι μαγειρεύεις στην κατσαρόλα σου. Να ξυπνάς και να σκέφτεσαι τι θα μαγειρέψεις στην κατσαρόλα σου.

ΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ανέβηκε το σπρέντι σήμερο; με ρώτησε από τηλεφώνου προχθές η μάνα μου. Στα κεραμίδια ανέβηκε και νιαουρίζει σαν τον κάτη, συμπλήρωσε, όταν της είπα ότι δεν ξέρω. Ακου... σπρέντι το spread!

ΝΙΑΟΥ, ΝΙΑΟΥ βρε γατούλα/ με τη ροζ μυτούλα/ γατούλα μου μικρή... Εξαιρετικά αφιερωμένο στην Ανκελα Μέρκελ. Υστερα απ’ το χθεσινό “Οσο αξίζεις εσύ...”.

ΤΑ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΑ και τα εγκλήματα στη χώρα των βλημάτων. Τα βλήματα και τα εγκλήματα στη χώρα των ελλειμμάτων. Τα βλήματα και τα ελλείμματα στη χώρα των εγκλημάτων. Οι τίτλοι των αριθμητών των ομώνυμων κλασμάτων. Η χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας, ο παρονομαστής.

ΤΟΝ ΟΦΙ ΤΟΝ θωρούσαμε που ερχότανε κι εμείς ψάχναμε τον σερμό του. Ετσι σχολίασε ο φίλος μου ο γερω-δάσκαλος τη διάσπαση του Εφετείου Κρήτης που επιφέρει το Προεδρικό Διάταγμα του Υπουργού Δικαιοσύνης. ΟΦις, και τι όφις, φαρμακερός, το Εφετείο!

ΜΕΓΑΛΗ μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις! Για τον νεαρό, πολλά υποσχόμενο φορ του Ολυμπιακού Πειραιώς Κώστα Μήτρογλου το γράφω που δήλωσε τις προάλλες σε συνέντευξή του στη Real News ότι δεν πρόκειται ποτέ να πάει στον Παναθηναϊκό. Τα ίδια είχαν πει παλιότερα και κάμποσοι άλλοι για να τα κάνουν έπειτα γαργάρα.

ΤΑΥΤΙΣΤΗΚΕ με τα “Χρονικά Κισάμου και Σελίνου” όπως είχε ταυτιστεί μια ζωή και η αδελφή της η Φωτεινή. Για την εκδότρια της ξεχωριστής αυτής εφημερίδας, που έγραψε ιστορία, Μαρία Αννουσάκη - Πάλλιου που έφυγε λαμπριάτικα για το άλλο ημισφαίριο της ζωής, ο λόγος. Ακόμα κι οι πέτρες της Κισάμου και του Σελίνου, θρηνούν για το φευγιό της, μου είπε ένας κοινός φίλος. Αιωνία αυτής η μνήμη!

ΕΥΜΟΡΦΙΑ Μπουντουράκη - Βαγιάκη, συγγραφέα, Αθήνα: Ομορφο τι όμορφο, πανέμορφο πασχαλινό δώρο το 400 περίπου σελίδων βιβλίο του Γιώργου Β. Βασιλαντωνάκη με τίτλο “Οσα πήρε ο χρόνος”, που κυκλοφόρησε ύστερα απ’ τον θάνατό του, η οικογένειά του, με την επιμέλεια του ζωγράφου Αριστείδη Περιστέρη και τη δική σας. Ευχαριστώ πολύ που με συμπεριλάβατε στους αποδέκτες του και μου δώσατε την ευκαιρία διαβάζοντάς το να ζήσω τον Βαφέ αναστημένο, μέρες Ανάστασης. Τι Νίππος, τι Βαφές!

ΜΟΛΙΣ ΕΦΤΑΣΕ ναυαγός ο Αρίστιππος στη Ρόδο, πήγε σ’ ένα γυμναστήριο για να ζητιανέψει χρήματα. Οι Ροδίτες καταγοητεύτηκαν από την ομιλία του και του έδωσαν ό,τι είχε ανάγκη. Ο φιλόσοφος δεν έχασε την ευκαιρία να τονίσει πως οι γονείς πρέπει να οπλίζουν τα παιδιά τους με τέτοιο πλούτο, ο οποίος ακόμα και ύστερα από ένα ναυάγιο να είναι ικανός να φτάσει κολυμπώντας μαζί με τον ιδιοκτήτη του στην στεριά.

“... Γι’ αυτό επιμένω να θυμάμαι/ Για να μη γίνονται ζημιές στο λούστρο./ Οχι γιατί με κάνει να αισθάνομαι διαρκέστερη/ του τελειωμένου χρόνου το απεριόριστο./ Αν επιμένω να θυμάμαι/ δεν είναι για να διευκολύνω τον Θεό/ διεγείροντας τις αδρανείς φιγούρες/ παρέχω και σ’ εκείνον κάποια κινητικότητα”.
Από το ποίημα της Κικής Δημουλά “Της Διακαινησίμου”.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(09.04.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Χριστός Ανέστη!

ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ χαιρετισμό “Χριστός Ανέστη” αντί για καλημέρα χρησιμοποιώ σήμερα, πρώτη μέρα επικοινωνίας μετά το Πάσχα. Τον ίδιο, θεού θέλοντος, θα χρησιμοποιήσω και αύριο Παρασκευή και μεθαύριο Σάββατο. Κάτι έμεινε από τη διδαχή της μάνας μου. Το “Χριστός Ανέστη” το λέμε αντί για καλημέρα, 40 μέρες, από την Ανάσταση μέχρι την Ανάληψη, επέμενε.

ΤΩ ΟΝΤΙ, αληθώς, ο Κύριος Ανέστη! Καμιά αμφιβολία δεν μας έμεινε περί τούτου. Τι καλά να αναστηνόταν και η ελληνική οικονομία απ’ την χειμάζουσα αυτήν κρίση! Α, ρε γλέντια, όπως θα 'λέγε κι ο Καραγκιόζης, αν μας έβλεπε, που θα κάναμε! Μέχρι και την Άνκελα Μέρκελ θα αναγκάζαμε να χορέψει τσιφτετέλι...
ΟΣΟ αξίζεις εσύ/ κι η καρδιά σου η χρυσή/ δεν αξίζουν μαζί ο ουρανός κι όλη η γη/ κι όλη η γήήήή! Στη Γερμανίδα Καγκελάριο αφιερωμένο ξεχωριστά απ' όλους τους Έλληνες.

ΑΠ' ΤΟ “Δόξα σοι ο Θεός” και πάλι στο “Βόηθα Παναγιά μου”, απ' το “Χριστός Ανέστη” στο ξανά μανά “Σήμερον κρεμάται επί ξύλου”. Ανέμου και καλέμου πήγαν οι όποιες προσδοκίες είχαμε ότι θα ηρεμήσουν οι αγορές, ύστερα απ' το ευρωπαϊκό σχέδιο στήριξης της ελληνικής οικονομίας.

ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ είναι πίσω μας, είπε ο Πρωθυπουργός τις προάλλες σε μία συνέντευξή του, νομίζω στους “Times”. Μακάρι να ήταν έτσι και να μην είναι αλλιώς. Ότι δηλαδή τα χειρότερα είναι μπροστά μας.

“ΡΗΜΑΓΜΕΝΟΣ Απρίλης”. Τρεις φορές έχω διαβάσει το βιβλίο αυτό του Ισμαήλ Κανταρέ. Καμία σχέση με τον όποιο Απρίλη, έναν απ' τους Απρίληδες της Ελλάδας. Τον Απρίλη του 1941, τον Απρίλη του 1967...

ΑΦΗΣΤΕ τους ανθρώπους στην πλάνη τους εφόσον η πλάνη τους, τους κάνει ευτυχισμένους. Από τον συγγραφέα της “Ρημαγμένης Χώρας” (κι όχι της “Έρημης Χώρας”) Τόμας Έλιοτ, αυτό. Και για μας τους Έλληνες των... ρημαγμένων Απρίληδων, την έγραψε...

“Ο ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ είναι κακός μήνας”. Ο τίτλος ενός απ' τα βιβλία της Ο' Μπράιαν. Τι συνειρμός κι αυτός! Οτι δεν το διάβασα τρεις φορές, αλλά μόνο μία...

ΓΡΑΦΩ, λέει, ιστορία και μάλιστα σε εθνικό επίπεδο, με τον τρόπο που χρονογραφώ την επικαιρότητα. Τάδε, μεταξύ των άλλων, στο περίπου, έγραψε χθες στην γράφουσα πράγματι ιστορία στήλη της “Περι τοπικών και άλλων δαιμονίων” η Νανώ Σπανουδάκη - Κουτσάκη. Υπερβαλλόντως υπερβολικά βέβαια, πλην όμως χρωστούμενο το εκ βαθέων ευχαριστώ μου.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ του βιβλίου “Ταξική Κοινωνική Παρέμβαση Νο2” του Σήφη Εμμ. Χιωτάκη χθες στο Πολιτιστικό Κέντρο της Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου. Τω όντι ήταν μια αναστάσιμη εκδήλωση. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχει ελπίς;

Ο ΑΡΙΣΤΙΠΠΟΣ ένιωθε περιφρόνηση για εκείνους που ζητούσαν τον πλούτο μόνο για χάρη του πλούτου. Γι' αυτό, όταν κάποτε ένας πλούσιος από τη Φρυγία, ονόματι Σίμος, του επέδειξε την πολυτελή οικία του στρωμένη παντού με μάρμαρα, ο Αρίστιππος τον έφτυσε στο πρόσωπο. Όταν ο Σίμος διαμαρτυρήθηκε έντονα γι' αυτό ο Αρίστιππος του απάντησε: “Αδύνατο να φτύσω στα γυαλιστερά μάρμαρα που μ' έφερες και δεν βρήκα πιο κατάλληλο μέρος απ' το πρόσωπό σου για να φτύσω”.

“...Μην βάζεις ταπεινούς στόχους στο πρόγραμμά σου,/ μην παρασύρεσαι από τους
ψιθύρους/ της λογικής σου./ Βάλε τον στόχο σου πολύ ψηλά/ δεν ξέρει το μυαλό ποια είναι η δύναμη/ της ψυχής σου./ Κι αν το μακρινό στόχο σου/ να φτάσεις,/ δεν το κατορθώσεις,/ κάτσε και σκέψου τι σου 'φταιξε,/ και να θυμάσαι πως η πρόοδος έρχεται/ μετά από πτώσεις”.
Από το κοινωνικό ποιητικό δοκίμιο “Ταξική Κοινωνική Παρέμβαση Νο2” του Σήφη Εμμ. Χιωτάκη

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιωτικα Νέα(08.04.10)

Eυθύβολα και μη...

Αναστάσιμοι συνειρμοί


Γράφει ο
NΕΚΤΑΡΙΟΣ ΕΥ. KΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
nek@haniotika-nea.gr

...Ναι, μπορεί να ήρθε και να πέρασε το Πάσχα τόσο γρήγορα που δεν το πολυκατάλαβα -τι έγινε ρε παιδιά γιατί έτρεχα ακόμη περισσότερο και μαζί μου κι οι άτιμες οι ώρες(!) κι ας υπήρχε αυτή η τριήμερη αργία; -αλλά τουλάχιστον συζητώντας το και με κάποιους άλλους φίλους, έχω την κρυφή ικανοποίηση -αμαρτία εξομολογημένη- ότι το ίδιο γρήγορα πέρασε και για κείνους! Και πάλι καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι φταίει η εποχή και ο σύγχρονος τρόπος ζωής αλλά δεν πρόκειται εδώ να το αναλύσω περαιτέρω...!
...Χριστός Ανέστη! Τι ωραίος χαιρετισμός! Ειδικά όταν τον απευθύνεις μαζί με την καλημέρα σου και σου ανταπαντά ο συνομιλητής σου: “Αληθώς ο Κύριος” ή “Αληθώς Ανέστη”.
Οι ανταπαντήσεις όμως καθώς περνούν οι ημέρες από την Κυριακή του Πάσχα, ολοένα και δεν είναι αυτές οι δύο παραπάνω...
Ισως γιατί ο κόσμος εξακολουθεί, συνεχίζει να τρέχει να αγχώνεται για όλα όσα τριγύρω του συμβαίνουν! Πλέον μοιάζει μη αναστρέψιμη οποιαδήποτε κατάσταση και η απελπισία βρίσκεται προ των πυλών, έτοιμη να κατοικήσει για τα καλά μέσα στο κεφάλι, σε κάθε σκέψη!
Αίφνης όμως ακούγονται τα τιτιβίσματα των χελιδονιών, βλέπεις ένα ωραίο ηλιοβασίλεμα, συναντάς κατάδικούς σου ανθρώπους που ’χεις καιρό πολύ να δεις, ανταλλάσσεις δυο τρεις κουβέντες μαζί τους, συμμετέχεις στην ακολουθία του Επιταφίου, τόσα και τόσα άλλα! Γεμίζει η ψυχή σου, κι όλα πάλι αλλάζουν!
Συνειρμοί σε οδηγούν σε κείνους τους στίχους “"όλα είναι ίδια αν δεν τ’ αγαπάς / όλα μένουν ίδια άμα δεν τα πας...”!
Αυτή είναι μια από τις απαντήσεις· ν’ αγαπάς το καθετί...!
...Υπάρχει ελπίδα λοιπόν! Ενας ενδόμυχος, κρυφός έστω πόθος γι’ αυτήν την ελπίδα! Εστω ως αντίδραση ή αντίσταση σε όσα άσχημα συμβαίνουν τριγύρω...
...Αυτό το ξέρει καλύτερα απ’ όλους ο... σοφός λαός! Το καταμαρτυρά και μια μαντινάδα που μου ’στειλε φίλος την ημέρα του Πάσχα: “Αφού ήρθε η Ανάσταση μέσα σε τόση κρίση, / το όνειρο τσ’ ελπίδας μας δεν πρόκειται να σβήσει”.

Χανιώτικα Νέα(07.03.10)

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr


Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ την Ανάσταση! Μεγάλο Σάββατο σήμερα, κι όλα, μα όλα μαρτυρούν ότι ο Χριστός έχει ήδη νικήσει τη μάχη με τα χώματα και είναι απ’ το πρωί αναστημένος. Εχοντας αυτήν τη σιγουριά περνάει η σημερινή μέρα. Χριστός Ανέστη, λοιπόν, από σήμερα!

ΟΣΕΣ ΚΡΟΤΙΔΕΣ πέφτουνε το Πάσχα στον αέρα/ τόσες χαρές σου εύχομαι να έχεις κάθε μέρα! Η πρώτη απ’ τις ένδεκα(!) πασχαλιάτικες μαντινάδες που μου έστειλε, μέσω Διαδικτύου, τώρα και δυο μέρες η φίλη τακτική αναγνώστρια της στήλης, καθηγήτρια στο ΤΕΙ Χανίων, Κατερίνα Τοράκη. Ανάσταση σου εύχομαι να έρθει στην ψυχή σου/ ότι κι αν ονειρεύεσαι να το ‘βρεις στη ζωή σου! Η τελευταία. Και για τον καθένα και την καθεμιά που διαβάζει τη στήλη.

ΝΑ ΜΕΣΑ στην ενδεκαδα και μια μαντινάδα για την οικονομική κρίση: Ως αναστηθήκ’ ο Χριστός και άνθισε η φύση/ ν’ αναστηθεί κι η τσέπη μας που άδειασ’ απ’ την κρίση. Σιγά που ο ποιητής λαός θα την άφηνε χωρίς μαντινάδα. Λέτε να τον ακούσει;

ΠΕΣ ΤΟ ΜΕ ΜΑΝΤΙΝΑΔΕΣ! Ό,τι θέλεις να πεις, πες το με μαντινάδες. Μεγάλη πέραση θα ’χει το είδος και τούτη τη Λαμπρή. Να ’ναι καλά τα κινητά που τα... μάλα συντελούν στην ανάπτυξή του.

ΚΑΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ... μόνο ο Κύριος ανεστήθη! Από το Ι.Ο.ΑΣ. (Ινστιτούτο Οδικής Ασφάλειας) “Πάνος Μυλωνάς”, η υπενθύμιση. Συνοδευτική των ευχών. Ας την έχουμε όλοι μας υπόψη οδηγώντας. Συνεχώς κι όχι μόνο τις ημέρες του Πάσχα.

ΩΡΑΙΟ, ΔΕ ΛΕΩ, το πρωταπριλιάτικο ψέμα σας στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας, κύριε Διευθυντά. Και σαν ανέκδοτο ωραίο. Ακούς εκεί εθνικοί ευεργετες, όλοι τούτοι οι μεγαλολεφτάδες που αραδιάσετε!

ΑΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗ ΠΕΡΑΣΕ στην Ελλάδα χθες, λόγω Μεγάλης Παρασκευής, η Παγκόσμια Ημέρα του Παιδικού Βιβλίου. Δόξα τω παιδικώ βιβλίω, ωστόσο. Δεν χάθηκαν οι μέρες για να το γιορτάσουμε. Μπροστά μας είναι όλες.

ΟΥΤΕ ΛΙΓΟ ούτε πολύ γύρω στις 45.000 ήταν οι κροτίδες που κατασχέθηκαν απο την Αστυνομία, προχθές, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση. Κάντε τις υποθέσεις σας και υπολογίστε πόσες δεν κατασχέθηκαν.

ΠΟΛΛΟΙ, ΠΟΛΥ περισσότεροι, απ’ άλλες χρονιές, θα ’ναι εφέτος εκείνοι, που δεν θα ’χουν τ’ αναγκαία για να κάνουν ανάσταση. Μην τους ξεχάσουμε...

ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΗΣ Αναστασης, μετά το τέλος της λειτουργίας, έμπαινε μέσα στο σπίτι ένας απ’ την οικογένεια, κι όσοι έμεναν έξω χτυπουσαν και έλεγαν: “Χριστός Ανέστη!” Εκείνος απαντούσε “Αληθώς Ανέστη!”. Αυτό επαναλαμβανόταν τρεις φορές. Ύστερα αυτός που βρισκόταν μέσα ρωτούσε: “Είντα τρώνε οι Χριστιανοι και πασκάζουν”. Οι άλλοι απαντούσαν: “Τυρί κι αυγό και κρέας”. Ο μέσα ξαναρωτούσε: “Και οι κοριοί”. Οι απέξω έλεγαν “Ο ένας τον άλλο”. Τότε άνοιγε η πόρτα κι έμπαιναν μέσα ικανοποιημένοι, γιατί πίστευαν ότι οι κοριοί θα χάνονταν απ’ το σπίτι τους. Καθώς έμπαιναν μέσα, έκαναν με τις αναμμένες λαμπάδες το σημείο του σταυρού στην πόρτα κι έλεγαν: “Όξω ψύλλοι και κοριοί, σιαμαμίθοι, μποντικοί”. Από το βιβλίο του Βασίλη Γ. Χαρωνίτη “Θρύλοι και Παραδόσεις για τη Μεγαλοβδομάδα και τη Λαμπρή”.

... “Δεν είναι μνήμα· ο κόσμος είναι ο τελειωμένος,/ που χάσκει ολαδειανός και κατρακυλισμένος/ και στερνοδείχνεται σ’ εσάς, τριπλή λατρεία,/ σ’ εσάς, Μαγδαληνή, Σαλώμη, εσύ, ω Μαρία!/ Απ’ τη δική σας την αφάνταστη ευτυχία/ δώστε της γης, κάθε ψυχής και κάθε ανθρώπου/ κάθε λαού, κάθε πατρίδας, κάθε τόπου!/ Της συμφοράς άμποτε τ’ άσειστο λιθάρι/ να το κυλάει ενός χιονάτου άγγελου η χάρη ...”
Από το ποίημα “Χαιρετισμός Αναστάσιμος” του Κωστή Παλαμά

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(3.4.10)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΣΗΜΕΡΟ ΜΑΥΡΟΣ ουρανός, σήμερο μαύρη μέρα,/ σήμερο όλοι χλίβονται και τα βουνά λυπούνται... Επιστροφή στα χρόνια εκείνα, της “μη με λησμόνει” ηλικίας. Λίαν πρωί στο Νίππος. Για να με ξυπνήσει η καμπάνα που λιτάνευε τη “Ζωή εν τάφω” στις γειτονιές του χωριού. Για να με λούσει η μάνα μου με νερό βρασμένο με νεραντζόφυλλα. Για να βγω με τον Μέμνο να πούμε τα Πάθη του Χριστού...

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ χρόνια εκείνα. Για ν’ αναζητήσω ανάμεσα στο “νταν” και στο “ντιν” της καμπάνας τον απωλεσθέντα παράδεισο. Για να νιώσω το τσούξιμο απ’ τα νεραντζόφυλλα στα μάτια. Για να περπατήσω “στρατί στρατί, στρατί το μονοπάτι”, στα βήματα, που περπάτησε ο Χριστός...

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΗ, /ο Χριστός στο καρφί! Επρεπε να ‘μαστε, λέει, λυπημένοι σήμερα, ωστόσο, γιατί να το κρύψω, δεν είμαστε. Το ξέραμε εξάλλου, ότι ο Χριστός ακριβώς τα μεσάνυχτα του Σαββάτου θ’ αναστηνόταν! Το ξέραμε ότι θα νικούσε τον θάνατο. Το ξέραμε ότι την Σταύρωση θα την ακολουθούσε η Ανάσταση.

ΥΣΤΕΡΑ την μπάλα που παίζαμε με τα Βαφιανάκια, κάθε Μεγάλη Παρασκευή, στο Λιμνοπήγαδο, πού την βάζεις! Ολον τον χρόνο, γι’ αυτόν τον αγώνα, που λέει ο λόγος, ζούσαμε. Τι καλά, να ξαναπαίζαμε αυτόν τον αγώνα, Μανόλη Βαλσαμάκη! Τύφλα να ‘χει το παιχνίδι Βραδυποριακού Ταλαιπωριακού, που δίνουν κάθε χρόνο, Μεγάλη Παρασκευή, οι παλαίμαχοι του Ολυμπιακού και της Προοδευτικής.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, στο Νίππος! Οι βιόλες, οι απούρανοι, οι μαχαιρίδες, τα κατημέρια, οι κρίνοι, τα γαρύφαλλα, οι νεραντζανθοί. Το μωβ της θλίψης, το λευκό της αθωότητας, το κόκκινο της ελπίδας, το μαύρο της σύνθεσης.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ, στο Νίππος! Στο κοιμητήρι του Αϊ Θανάση. Εκεί όπου, απόψε, αφού θα φύγει ο Επιτάφιος, θ’ αναστηθούν οι νεκροί μας, θα καθίσουν πάνω στους ασπρισμένους τάφους και θα βεγγερίσουν στην αστροφεγγιά!

ΟΤΑΝ ΕΙΔΕ ο Ιούδας τον Χριστό στον σταυρό τρόμαξε, μπορεί και να μετάνιωσε. Το αίμα του αθώου τον κυνηγούσε. Κι εκείνος διάλεξε να βάλει τέλος στη ζωή του. Πήρε σκοινί και σαπούνι για να κρεμαστεί. Πήγε να κρεμαστεί σε μιαν ελιά. Μα η ελιά έσκυψε, χαμήλωσε τους κλώνους, δεν τον άφησε να δώσει τέλος στη ζωή του, δεν τον δέχτηκε. Υστερα πήγε στη μηλιά, στη συκιά, στην απιδιά. Τα ίδια κι εδώ. Στα στερνά βρήκε ένα δενδράκι που μοσχομύριζε, είχε ένα άρωμα, που άλλο δεντρό δεν είχε. Χιλιάδες μέλισσες πετούσαν στους ανθούς και στα φύλλα του. Το δεντράκι αυτό το λέγανε αζώγυρο. Εδεσε το σκοινί και κρεμάστηκε. Ετούτο το δεντρό δεν χαμήλωσε τους κλώνους. Τον λυπήθηκε. Μα μόλις ο Ιούδας ξεψύχησε χάθηκε η μυρωδιά του. Από τότε βρωμεί και ούτε άνθρωπος ούτε ζώο το πλησιάζει. Λαϊκή παράδοση της Κρήτης όπως την κατέγραψε ο Νίκος Ψιλλάκης (www.karmanor.gr)

“... H Mυροφόρος έλλειψις/ που θα σε ψάχνει απόψε να σε ράνει./ Η Προηγιασμένη των διαφόρων θρήνων/ τη Μεγάλη Εβδομάδα/ και τις διάφορες άλλες εβδομάδες τα ίδια./ Η Αγία Επανάληψη/ η θαυματουργή/ η αχειροποίητος, / όπως τη βρήκανε ανυπόγραφη τα πράγματα,/ θαμμένη/ σε κάποια παλαιότητα της μοίρας μας,/ σε κάποιο πρόγονό μας μέλλον./ Οπως την πιστεύω!”.
Από το ποίημα της Κικής Δημουλά “Η απαρηγορία”

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, καλημέρα!

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ, πλην όμως Μεγάλη Πέμπτη, σήμερα, όπερ μεθερμηνευόμενον σημαίνει ότι η μέρα δεν σηκωνει ψέματα. Τα ηθελημένα αθώα ψέματα, εννοώ. Μην ψάξετε να βρείτε τα ίχνη τους κάτω απ’ τις γραμμές στα σημερινά “πεταχτά” λοιπόν. Για να μην πάει τζάμπα ο κόπος σας.

ΑΝΟΙΞΙΑΤΗ και Λαμπριάρη ή Λαμπριάτη, αλλά και Αϊ Γιωργίτη και Κερασάρη, αφού αυτό
τον μήνα πρωτοβγαίνουν τα κεράσια, λέει ο λαός μας, διορθώνω έλεγε πάλαι ποτέ, τον Απρίλιο. Καλό μήνα!

ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ χρώμα συμβολίζει το αίμα του Χριστού. Το κόκκινο χρώμα θυμίζει την Ανάσταση. Το κόκκινο χρώμα διώχνει κάθε κακό. Σε ενεστώτα χρόνο οι απαντήσεις για το βάψιμο των αυγών, που κάποτε γίνονταν αποκλειστικά απ’ τις νοικοκυρές, σαν σήμερα.

ΠΑΡΑΠΛΕΥΡΟ θύμα της εν Ελλάδι... ευδοκιμούσης και... αλωνίζουσας τρομοκρατίας ο δεκαπεντάχρονος μετανάστης απ’ το Αφγανιστάν. Στο περιθώριο του περιθωρίου των όποιων συζητήσεων ο χαμός του. Δεν έχει, αλήθεια, κόκκινο χρώμα το αίμα του;

ΣΤΗ ΓΩΝΙΑ τής την έχουν στημένη οι διεθνείς αγορές της Ελληνικής Κυβέρνησης. Με το δάχτυλο στην σκανδάλη των σπρεντ την περιμένουν. Αντε να δανειστείς!

ΣΕ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ κάλεσε τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ ο πρωθυπουργός, προχθές. Να προσεύχονται πάντως, δεν τους ζήτησε.

“ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ αυστηρής λιτότητας οδηγεί σε ακόμη πιο βαθειά ύφεση την οικονομία, με αποτέλεσμα να μη βελτιώνονται τα δημοσιονομικά μεγέθη ενός κράτους. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο, που οδηγεί σε καταστάσεις όπως αυτές που γνώρισε η Αργεντινή”. Ουδέν σχόλιον στα όσα ο νομπελίστας οικονομολόγος Στίγκλιτς είπε.

ΠΙΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ αστυνόμευση σε λίγο.. Πιο αποτελεσματική αστυνόμευση σε λίγο... Πιο αποτελεσματική αστυνόμευση σε λίγο... Υπομονή στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του.

ΑΠΟ ΣΗΜΕΡΑ 1 Απριλίου αρχίζει η υποβολή ηλεκτρονικά των φορολογικών δηλώσεων. Οσοι πιστοί, της ηλεκτρονικής εποχής μας, προσέλθετε. Οι άπιστοι παραΰστερα...

ΕΙΔΕ ΚΙ ΕΠΑΘΕ να βρει, περασμένα μεσάνυχτα, πρατήριο για να βάλει βενζίνα. Το πρωί διάβασε στην εφημερίδα ότι η απεργία ανεστάλη...

ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΕΙΣ ότι θα πάμε στη μαλοτήρα. Στοπ! Θα σε περιμένω στην Ασή Γωνιά. Στοπ! Θα είμαστε τρεις. Στοπ! Εγώ, ο Μπάμπης ο Μπουρνάζος κι εσύ! Στοπ! Μήνυμα ελήφθη, Σήφη Πετράκη. Πες της ... μαλοτήρας να μην αφήσει κανέναν να την κόψει αν δεν την κόψουμε και οι τρεις μαζί!

ΟΤΑΝ Ο ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ Ντα Βίντσι ζωγράφιζε τον Μυστικό Δείπνο προβληματιζόταν πολύ με τα πρόσωπα του αριστουργήματός του. Μια μέρα που παρακολουθούσε τη θεία λειτουργία είδε έναν νεαρό ψάλτη με αγγελική φυσιογνωμία. Αυτός κάνει για το πρόσωπο του Χριστού σκέφτηκε. Τον έλεγαν Πέτρο Μπαντινέλλι. Δέκα χρόνια αργότερα προβληματιζόταν ακόμα για το πρόσωπο του Ιούδα. Κάποια στιγμή συνάντησε τον άνθρωπο που τον έκανε. Ηταν ένα ράκος της αμαρτίας και της διαφθοράς με απαίσια μορφή. “Πώς σε λένε;” τον ρώτησε. “Πέτρο Μπαντινέλλι”, απάντησε αυτός.

“Μέρα τρεμάμενη όμορφη σαν νεκροταφείο/ με κατεβασιές ψυχρού ουρανού/ Γονατιστή Παναγία κι αραχνιασμένη/ τα χωμάτινα πόδια μου άλλοτε/ (Πολύ νέος ή και ανόητα όμορφος θα πρέπει/ να ήμουν)/ Οι και δύο και τρεις ψυχές που δύανε/ Γέμιζαν τα τζάμια ηλιοβασίλεμα”.
Το ποίημα “Μ. Πέμπτη” του Οδυσσέα Ελύτη
(Από το “Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου”)

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

ανιώτικα Νέα(01.04.10)