ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ήλιε νοητέ/ και μυρσίνη εσύ δοξαστική/ μη παρακαλώ σας μη/ μη λησμονάτε τη χώρα μου!… Ιδιαίτερα σήμερα, όσο ποτέ, είναι επίκαιρη η δραματική έκκληση του ποιητή στον νοητό ήλιο της δικαιοσύνης και στην δοξαστική μυρσίνη. Ευτυχώς που εξακολουθούν να υπάρχουν ποιητές σ' αυτήν την χώρα για να προσεύχονται.

ΤΡΕΙΣ μέρες ακόμα και πέρασε ο Μάης που ήταν επίσης δύσκολος μήνας όσο και ο Απρίλης. Τον Ιούνη μην τον φοβάστε. Θα τσουλήσει δίχως να το καταλάβουμε, ροκανίζοντας τα δανεικά που ξώμειναν. Όσο για τον Ιούλη, μην τον σκέφτεστε καθόλου. Ζήστε το σήμερα. Ποιος ζει και ποιος πεθαίνει αύριο!

ΝΑ ΣΥΜΜΑΧΗΣΟΥΝ τα σήμερα για να διώξουν τα αύριο; Για σκεφτείτε το λιγάκι, πριν το υπογράψετε. Μ' αυτήν τη στάση πορευτήκαμε την οδό της Μεταπολίτευσης και φάγαμε το ψωμί των εγγονιών μας.

ΒΑΦΤΙΖΑΝ, λέγοντας ειδική ευχή, ψάρι το κοτόπουλο οι καλόγεροι του Μεσαίωνα, το έτρωγαν, και αμαρτίαν νόμιζαν ότι δεν είχαν. Γιατί να μη βαφτίσει, με τις ξεχωριστές δηλώσεις του, χορηγία τη μίζα της Ζήμενς ο Μαντέλης; Απορία ψάλτου βηξ. Γκουχ, γκουχ, γκουχ…

Ο ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ πρώτος τον λίθο βαλέτω! Ε όσο να 'ναι υπάρχουν και αναμάρτητοι σ' αυτήν την χώρα. Όχι πάντως τόσοι όσοι δηλώνουν αναμάρτητοι.
ΚΑΙ Ο Πρόεδρος της Βουλής τον… φιλιππικό του εναντίον του Καλλικράτη. Μαγκιά στην πολιτική είναι ν' ακούς και να διορθώνεις τα λάθη σου, λέει…

ΚΑΖΑΝΙ που βράζει η Νέα Δημοκρατία στα Χανιά, λέει. Τι βράζει; Χοχλακά!
ΦΑΤΕ μάτια ψάρια και κοιλιά περίδρομο! Το θέμα δεν είναι μόνο να υπάρχουν τουρίστες. Πρέπει να καταναλώνουν και το κατιτί τους. Αν ισχύει η… προταχθείσα παροιμία, κλάφτα Χαράλαμπε!

ΓΙΩΡΓΟ Π. Καραγεωργίου, Χανιά: Προϊόν της έντονης αγάπης σας στον συνάνθρωπο που επιμένετε να τον θέλετε ελεύθερο, αξιοπρεπή, χαρούμενο κι ευτυχισμένο το τελευταίο κεφάλαιο της ανέκδοτης ακόμη τριλογίας σας, με τίτλο "Μέλισσα: το θαύμα της αγάπης στην Προβηγκία", που μου στείλατε. Σας ευχαριστώ και για την αποστολή του και για τα καλά σας λόγια. Καλόν αγώνα στο μετερίζι της ανθρωπιάς και στης τιμής το χρέος!

“Θελω να με ταΐζετε τζάμπα στο Πρυτανείο/ από εδώ και στο εξής για όλο μου τον βίο./ Κι αυτό γιατί εγέρασα, μα και για κάτι άλλο/ πως δεν σας έκανα κακό, αλλά καλό μεγάλο”. Αυτά, μεταξύ των άλλων είπε, κατά τον Παβλή Πολυχρονάκη, ο σοφός Σωκράτης στους δικαστές του, όταν του είπαν, ύστερα απ' την καταδίκη του, αν προτιμά σαν τιμωρία τον θάνατο ή την εξορία.

“Στου βράχου την πλάτη/ Ο ωκεανός ξεκουράζεται/ Τόσο βαρύ φορτίο/ Πώς το αντέχει/ Και δε βουλιάζει/ Στη μνήμη του/ Οι βράχοι έχουν κρυφά/ Συρτάρια. Μέσα τους/ Κρύβουν φτερά/ Τα φορούν και πετούν/ Όταν ο ωκεανός κάθε/ Βράδυ/ Ρίχνει το βάρος/ Στην πλάτη τους”
Το ποίημα “Τα κρυφά των βράχων” του Δημήτρη Κακαβελάκη.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)