ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο
Βαγγέλης Θ. Κακατσάκης

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΜΕ ΤΟ που μπαίνει σήμερα ο Ιούνης, μπαίνουμε επίσημα στο καλοκαίρι. Εντάξει, το ξέρω ότι η σχετική τελετή του ηλιακού συστήματος γίνεται στις 22 του μήνα, με την είσοδο του ήλιου στο θερινό ηλιοστάσιο, ωστόσο εγώ μένω σ' αυτό που μαθαίνουμε… νηπιόθεν. Οτι Ιούνιος, Ιούλιος και Αύγουστος είναι οι μήνες του καλοκαιριού. Καλό μήνα και καλό καλοκαίρι λοιπόν!

ΤΟΝ ΙΟΥΝΗ αφήνουν το δραπάνι και πιάνουν το ραπάνι. Είδα και έπαθα να βρω μια παροιμία για να υποδεχθώ... παροιμιωδώς τον καινούργιο μήνα. Α ρε Αύγουστε, με τους… κολιούς σου και τις… παχιές τις μύγες σου!

ΑΠΟΤΡΟΠΑΙΟ έγκλημα! Ωμή δολοφονία! Πισώπλατη μαχαιριά στην αθρωπιά! Πνιγμένος στο κλάμα, οργισμένος για το μακελειό των Ισραηλινών κομάντος, αποχώρησε ο Μάης από τη διεθνή σκηνή!

ΧΙΛΙΑ καλώς να έρθουνε χίλια και δύο χιλιάδες/ οι φίλοι μας οι ελεγκτές με τους πολλούς παράδες! Μαντινάδα ποιηθείσα ατάκα κι επιτόπου για να υποδεχθούμε τους επιτηρητές παύλα δανειστές μας (επιτέλους έμαθα να το γράφω, όπως το λέει ο Ανδρέας Λοβέρδος) που καταφτάνουν στα μέσα του μήνα. Για να μη μας κόψουν το νερό και ξεραθούν τα λάχανα!

ΒΑΖΩ μια φωτιά, σ' όλα τα παλιά/ όλα θα τ' αλλάξω και θα το φωνάξω/ περασμένα ξεχασμένα/ κι όλα απ' την αρχή ξανά!/ Έκαψα το χθες, νύχτες μου παλιές/ κι από το μηδέν αρχίζω όσο κι αν δε θες./ Δάκρυα καυτά, ψέματα πολλά,/ πλήρωσα όσα χρωστούσα και τα δανεικά. Οι δύο τελευταίες στροφές του "Οpa" που ύστερα από το… δέφνισμα των σχετικών δραπών θα μας προταθεί σαν… εθνικός ύμνος.

OPA και όχι ώπα και πολύ περισσότερο όχι opa. Ελληνική ελληνικότατη λέξη. Εκτεταμένος τύπος του (κατ' αρχήν χορευτικού) επιφωνήματος οπ που λέγεται για να δηλωθεί ο ενθουσιασμός και η επιδοκιμασία κάποιου. Όπα!

ΕΝΑ ΛΙΤΡΟ λάδι, μισό λίτρο αμόλυβδη βενζίνα. Για εκεί ξαμώνει η δουλειά. Εκτός και αν αφήσουμε όλοι, μα όλοι, τις ελιές αμάζωχτες, χύσουμε όσο λάδι έχουμε στις κάθε λογής χρειγειές και απογορευτεί απ' την Τρόικα η εισαγωγή ελαιολάδου στην Ελλάδα από άλλες χώρες.
ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΕΙ σε κανένα ο Γιώργος Παπανδρέου. Δεν χρωστάει σε κανένα ο Αντώνης Σαμαράς. Κανείς μας δεν χρωστάει σε κανένα! Να δω εγώ από πού θα πάρει τα χρωστούμενά της η Μιχαλού!
ΧΡΟΝΙΑ πολλά και καλά, Γεράκη, Γερακίνα, Ευέλπιστε, Ευελπίστη, Θεσπέσιε, Θεσπέση, Θεσπέσια, Ιέραξ, Ιέρακα, Γέρακα, Ιουστίνε, Πύρρε, Πύρε, Πύρρα, Πύρα! Εντάξει, ανέμου και καλέ μου θα πάνε οι ευχές μου, πλην αυτές για τον Πύρρο Δήμα. Ουδένα άλλον ξέρω μ' αυτά τα ονόματα που τα βρήκα στο Google. Μήπως ξέρετε εσείς;

ΚΙ Ο ΜΕΓΑΣ Βενιζέλος μας, πάντοτε απαιτούσε/ από το βήμα της Βουλής όποιος και να μιλούσε,/ ποτέ μην είναι κατηφής και να μιλά με κέφι,/ γιατί ο ήλιος όταν βγει,… διασκορπά τα νέφη. Σύμφωνα με τον Παύλο (Παβλή) Πολυχρονάκη.

“Στο φως της πανηγυρικής αυτής ημέρας/ Φρουροί ασάλευτοι προσμένουν διαταγές/ Και αν μερικοί συμπολιτεύονται με τους ολέθρους. Και άλλοι κοιτάζουν τ' άλογα στα δόντια/ Μάχεται τους ολέθρους ο αιγίπαν/ Κι ενώ κροτούν τα τύμπανα/ Γύφτοι χαλκεύουν το μέλλον των καιρών/ Και το μεγάλο πανηγύρι αρχίζει”…
Από το ποίημα του Ανδρέα Εμπειρίκου “Στο φως της πανηγυρικής αυτής ημέρας”.

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)

Χανιώτικα Νέα(| 01.06.2010)