ΕΥΦΗΜΕΣ ΜΝΕΙΕΣ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakisv@gmail.com

Μοναστική ζωή και παράδοση

“Μοναστική ζωή και παράδοση”, ο γενικός τίτλος του Διορθόδοξου Μοναστικού Συνεδρίου που διοργάνωσε η Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή της Χρυσοπηγής, σε συνεργασία με το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και την Ιερά Μητρόπολη Κυδωνίας και Αποκορώνου, υπό την αιγίδα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης, από τις 27-30 Μαΐου τ.ε., στο μετόχι της, στην Αγία Κυριακή, που βρίσκεται ως γνωστό στην περιοχή του Βαρύπετρου. Παρούσα σ’ αυτό “με την ετέρα μορφή της” καθ’ όλη τη διάρκεια των πάσης φύσεως εργασιών του, “βοώσα δια της σιωπής της” όπως ειπώθηκε απ’ τον εκπρόσωπο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, μητροπολίτη Ηλιουπόλεως Θεόδωρο, η αναστηλώτρια εκ βάθρων της Μονής της Χρυσοπηγής και κύρια δημιουργός του σημερινού χρυσοπηγιακού θαύματος, όπως το ξέρουμε, η Γερόντισσα Θεοσέμνη, η πρώτη ηγουμένη της Μονής. Στην μνήμη της, άλλωστε, επί τη συμπληρώσει 10 ετών, από την κοίμησή της ήταν αφιερωμένο το περί ου ο λόγος Συνέδριο. Ένα Συμπόσιο Πίστεως που συγκέντρωσε “ομοθυμαδόν επί τω αυτώ” κληρικούς και λαϊκούς, αλλά κυρίως πάμπολλους μοναχούς και πάμπολλες μοναχές από διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και από τα πέρατα της οικουμένης. Από την Φινλανδία, απ’ την Κορέα και από την Ουγκάντα για παράδειγμα...

Είχε την ευλογία του Θεού

Ήταν ένα συνέδριο που είχε την ευλογία του Θεού, σ’ έναν τόπο μοναδικό για τέτοιου είδους συνάξεις, υπογράμμισε, παίρνοντας τον λόγο, αμέσως μετά την λήξη της Δ’ και τελευταίας Συνεδρίας, ο και συντονιστής του καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ανέστης Κεσελόπουλος. Δεν ήταν ένα από τα συνηθισμένα συνέδρια, γιατί όλοι βοήθησαν προσφέροντας το κατά δύναμη, επεσήμανε η ηγουμένη της Χρυσοπηγής Γερόντισσα Θεοξένη, όταν πήρε τον λόγο αμέσως μετά, με άκρα ταπείνωση, για να ευχαριστήσει και να... βάλει μετάνοια για τα όποια λάθη. Κατεφάνησαν πολλά πράγματα σ’ αυτό το συνέδριο, και πάνω απ’ όλα η προσφορά, τόνισε ο οικείος μητροπολίτης, ο Κυδωνίας και Αποκορώνου Δαμασκηνός. Ήταν ένα δυναμικό συνέδριο συνεργασίας με πολλά μηνύματα, που άνοιξε πολλούς ορίζοντες, ένα συνέδριο χαρούμενο, με ανθρώπινη ποιότητα, ένα συνέδριο που μπορεί να γίνει αφορμή να υπάρξει μία άλλη θεώρηση, είπε τέλος κλείνοντας τις εργασίες, και αφού προηγουμένως ευχαρίστησε με την παροιμιώδη ευγένειά του όλους εκείνους που λόγω, έργω και διανοία στάθηκαν αρωγοί της όλης προσπάθειας, ο από Κυδωνίας και Αποκορώνου, αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος. Ήταν τω όντι όλα αυτά. Ένα συνέδριο στο οποίο όλα, τόσο σε επίπεδο προγραμματισμού, όσο και σε επίπεδο εφαρμογής και βεβαίως στον τομέα της φιλοξενίας, λειτούργησαν και λειτουργήθηκαν στην εντέλεια. Ένα συνέδριο που μόνο η Αφελφότητα της Χρυσοπηγής μπορούσε να το οραματίσει στις επί μέρους εκφάνσεις του, έτσι όπως το οραματίστηκε και να το πραγματώσει, στις όποιες λεπτομέρειές του, έτσι όπως το πραγμάτωσε. Σαν ένα ακόμα θαύμα που συντελείται από την εν λόγω Αδελφότητα, κοντά στα τόσα άλλα και για τα οποία οι εορακότες ομιλούν...

Και σαν οικολογικό φροντιστήριο

Και σαν “οικολογικό φρονιστήριο”, εκτός από “θεολογικό σπουδαστήριο” (οι όροι ανήκουν στην ηγουμένη της Χρυσοπηγής Γερόντισσα Θεοξένη) λειτούργησε και λειτουργήθηκε το εν λόγω Συνέδριο. “Μοναχισμός και περιβάλλον”, “Κλιματικές αλλαγές και ανανεώσιμες πηγές ενέργειας”, “Η οικολογική γεωργία στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής” και “Αρχές βιοκλιματικής αρχιτεκτονικής”, με ομιλητές τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Ανέστη Κεσελόπουλο, τον καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης Γεώργιο Καρατζά, τον Δρ. Φυτοπαθολογίας - οικοτοξικολόγο ερευνητή Ευάγγελο Μπούρμπο και τον επίσης καθηγητή του Πολυτεχνείου Κρήτης Νικόλαο Παπαμανώλη, αντίστοιχα, ήταν οι τίτλοι των εισηγήσεων της Δ’ Συνεδρίας που διεξήχθη το Σάββατο, μετά το μνημόσυνο της Γερόντισσας Θεοσέμνης στη Μονή της Χρυσοπηγής. Γνωστή τοις πάσι η ευαισθησία της Αδελφότητας στην πράξη σε θέματα οικολογίας και προστασίας του περιβάλλοντος, που εμπνέεται από το σεβασμό της Ορθόδοης Εκκλησίας προς το Δημιουργό του κόσμου και τον άνθρωπο. Όπως και η ενασχόλησή της εκτός από την αγιογραφία, το εκκλησιαστικό κέντημα, τη βιβλιοδεσία και την έκδοση βιβλίων, με την καλλιέργεια των κτημάτων της Μονής με μεθόδους βιολογικής γεωργίας.

Χανιώτικα Νέα(31.05.10)