ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΠΑΥΣΟΝ ω καύσων! Παύσον ω καύσων! Παύσον ω καύσων! Παύσον ω καύσων!... Αφήστε με εμένα να κάνω τα ξόρκια μου. Τέσσερις χιλιάδες τετρακόσιες σαράντα τέσσερις (4.444) φορές πρέπει να γράψω τη συγκεκριμένη φράση για να συν-κινηθεί ο περί ου ο λόγος κύριος!

ΛΟΓΙΑ της ζέστης που με χτύπησε κατακούτελα; Ακόμα χειρότερα. Λόγια του καύσωνα. Μη δίνετε και μεγάλη σημασία. Από κάπου πρέπει ν’ αρχίσω. Κι από πού ν’ αρχίσω και πού να τελειώσω! Και πώς ν’ αρχίσω και πώς να τελειώσω! Ας πάει, λοιπόν, και το παλιάμπελο είπα, κι άρχισα απ’ τον καύσωνα!

ΩΣΤΟΣΟ ο εργασιακός μεσαίωνας μόλις αρχίζει. Τα χειρότερα ήρθαν. Ακολουθούν τα... χειροτερότερα. Ζητείται επειγόντως ελπίς! Ενα φως στο βάθος της σκοτεινής σήραγγας. Υπάρχει;

ΚΙ ΟΜΩΣ οι ελεγκτές παύλα δανειστές μας μάς έβαλαν εντέλει προβιβάσιμο βαθμό στο τέστ του Ιουνίου. Καλούτσικα τα πάτε και μπορείτε να τα πάτε καλύτερα, μας είπαν. Είστε σε καλό δρόμο και μπορείτε να μπείτε σε καλύτερο, μας είπαν. Οσοι απομείνετε κι όπως απομείνετε. Το τελευταίο το είπαν από μέσα τους.

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ στριμωγμένος πλην όμως πολιτικά ήρεμος ή πολιτικά ήρεμος πλην όμως ιδεολογικά στριμωγμένος; Τι δίλημμα κι αυτό για όσους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος εξακολουθούν να έχουν διλήμματα!

ΣΗΚΩΣΕ ΤΟ, το... τιμημένο/ δεν μπορώ, δεν μπορώ να περιμένω! Το φαντάζεστε; Να νικήσουμε την Αργεντινή (τον Μέσι αυτοί, τον Καραγκούνη εμείς) να προκριθούμε στον επόμενο γύρο του Μουντιάλ, να φτάσουμε στον τελικό και να το σηκώσουμε το... τιμημένο. Ετσι για να σκάσουν οι κάθε λογής... κορέοι. Αυτό κι αν είναι όνειρο θερινής νυχτός!

ΜΝΗΜΟΝΙΚΟΤΕΡΟΣ του Μνημονίου ο Λοβέρδος ή... λοβερδικότερο του Λοβέρδου το Μνημόνιο; Εδώ σας θέλω!

ΠΡΩΤΟ κόμμα η “αδιευκρίνιστη ψήφος” και καταλληλότερος πρωθυπουργός ο “κανένας”. Αυτό μας λέει, μεταξύ των άλλων, η δημοσκόπηση της MRB. Ας δοθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας η εντολή σχηματισμού νέας μη κυβέρνησης στο κόμμα της “Αδιευκρίνιστης ψήφου” και συγκεκριμένα στον αρχηγό του τον “Κανένα”, λοιπόν!

ΑΝ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ να σπαταλούμε το νερό, έτσι όπως το σπαταλούμε, το Σεπτέμβρη θα ’χουμε πρόβλημα. Την καμπάνα την χτύπησε και μάλιστα αρκετά δυνατά η ΔΕΥΑΧ. Την ακούσαμε;

ΔΕΝ ΠΗΡΑΜΕ προσκλήσεις και φυσικά δεν θα παραβρεθούμε στις σχετικές γαμήλιες εκδηλώσεις. Εκ των ων ουκ άνευ, ωστόσο, ότι θα πληρώσουμε τη... νύφη. Για τους επερχόμενους τραπεζικούς γάμους, γάμους από προξενιό, ο λόγος.

ΟΣΟ ΜΑΘΑΙΝΩ ν’ αγαπώ τα ζώα, τόσο περισσότερο αγαπώ τους ανθρώπους. Με αφορμή την σημερινή συγκέντρωση που θα κάνουν στην Πλατεία Αγοράς, τα φιλοζωικά σωματεία, η φράση.
“
... ΤΟΝ ΕΞΟΡΙΣΑΝ οι Αθηναίοι από ζηλεία κι από κακία,/ κι ύστερα βρήκαν μία αιτία, που ξεπερνούσε κάθε βλακεία./ Και ποια θαρρείτε δικαιολογία βρήκαν να πούνε γι’ αυτήν την πράξη/ αφού ποτέ του κακό κανένα και σε κανένα δεν είχε πράξει; / «Δίκαιο», λέει, εβαρεθήκαν ν’ ακούν τον κόσμο να τον φωνάζει./ Μα ποιος δεν ξέρει πως τους αδίκους η λέξη «δίκιο» πάντα τους σφάζει”. Αυτά μεταξύ των άλλων γράφει ο γνωστός και μη εξαιρετέος Παβλής Πολυχρονάκης για τον Αριστείδη τον Δίκαιο.

“Σκέφτομαι/ πως δεν θα φθάσω πουθενά,/ στο τεντωμένο το σκοινί/ πάντα θα περπατάω,/ έχοντας κάτω μου το χάος./ Πως δεν θα φθάσω πουθενά,/ στην άλλη άκρη του σκοινιού/ θα πέσω,/ μόνος, πράος”.
Το ποίημα “Επίγνωση” του Παναγιώτη Η. Νικολακόπουλου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)