ΣΤΑ ΠΕΤΑΧΤΑ

Γράφει ο:
ΒΑΓΓΕΛΗΣ Θ. ΚΑΚΑΤΣΑΚΗΣ
e-mail: Kakatsakis@sch.gr

Φίλες και φίλοι, Καλημέρα!

ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ψηφίστηκε, όπως ψηφίστηκε, και απαξάπαντες ύστερα απ’ αυτό πάμε... παραλία. Τι πάμε; Φευγάτοι είμαστε! Κυβερνώντες και... κυβερνώμενοι. Ορθόδοξοι και... ανορθόδοξοι. Εις το επανιδείν ο ένας τον άλλο. Σεπτέμβρης, Οκτώβρης, κοντά ο χειμώνας!

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ του Μνημονίου... Το Μνημόσυνο του μνημοσύνου... Το Μνημόνιο του μνημοσύνου... Το Μνημόσυνο του μνημονίου... Μνημόνιο στο μνημόσυνο, ή μνημόσυνο στο μνημόνιο;

ΕΝΑ ΒΑΘΜΟ, λίγο πιο πάνω από τη βάση, ίσα ίσα για να περάσει, ζητά η Κυβέρνηση από τους δανειστές παύλα ελεγκτές μας. Θα τον έχει κατά που φαίνεται. Αυτό δα έλειπε! Και με το παραπάνω τους τα έδωσε όλα.

ΓΗΡΑΣΚΩ αεί εργαζόμενος... Γηράσκω αεί εργαζόμενος... Γηράσκω αεί εργαζόμενος... Τριάντα τρεις χιλιάδες τριακόσιες τριάντα τρεις φορές θα μας βάλει η Τρόικα να το γράψουμε τους επόμενους τρεις μήνες για να το εμπεδώσουμε. Τι μανία κι αυτή με το τρία και τα πολλαπλάσιά του!

ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, δεν πληρώνεις, δεν πληρώνει, δεν πληρώνουμε, δεν πληρώνετε, δεν πληρώνουν... Ε, ρε γλέντια που έχουν να γίνουν, όπως λέει και ο Καραγκιόζης, έτσι κι αρχίσουμε την κλίση του ρήματος στον Ενεστώτα της Οριστικής! Ε, ρε γλέντια!

ΜΕΙΩΝΟΥΝ, λέει, τις δόσεις και αυξάνουν τη διάρκεια των δανείων οι Τράπεζες. Ούτε φιλανθρωπικά ιδρύματα να ήταν!

ΚΑΤΕΒΑ ψηλά, να φάμε! Στον... πληθωρισμό απευθύνομαι. Πολύ ψηλά σκαρφάλωσε τελευταία ο... ερίφης. Παιχνιδάκι γι’ αυτόν η ελληνικής κατασκευής σκάλα.

Ο ΧΟΡΟΣ των σκουπιδιών. Ο τίτλος του έργου που παίζεται κατά μήκος της Εθνικής οδού Χανίων - Ρεθύμνης κι αυτό το καλοκαίρι. Προπάντων στο κομμάτι από τον Κόμβο της Σούδας μέχρι το Πλατάνι. Πρωταγωνιστές οι πλαστικές σακούλες. Φύσα αέρι, φύσα αέρι, φύσα θάλασσα, πλατιά...

ΟΛΑ ΚΑΛΑ! Το Εφετείο Κρήτης, έστω και κατά το ήμισυ αιωρούμενο, ήταν χτες ακόμα στην Πλατεία Δικαστηρίων. Ο Αγροτικός Αύγουστος, γι’ άλλη μια χρονιά, ανοίγει τις πύλες του στο Ενετικό Λιμάνι. Απού ζει μεταζώνεται...

ΟΙ ΣΠΑΝΟΙ Ισπανοί εις πανί ισπανικόν ιππικόν ζωγραφίζουν. Ενα “μή” μπροστά απ’ το επίθετο “σπανοί” κι ένα “θα” μπροστά απ’ το ρήμα “ζωγραφίζουν” και μου βγήκε αυτό που θέλω να γράψω,για να φανεί ποια ομάδα θέλω να σηκώσει αύριο στο “Σόκερ Σίτι” του Γιοχάνεσμπουργκ το κύπελλο του 19ου Μουντιάλ! Κατ’ εξοχήν σουρεαλιστικό άθλημα το ποδόσφαιρο!

ΒΑΓΓΕΛΗ Δία ή Κακατσάκη/ θα σου τα ψάλω και σε λιγάκι./ Μην καμαρώνεις για ψευτοστίχους/ εσύ που πιάνεις τους υπερήχους/ Κι αφού μου μπαίνεις και θες εξάψαλμο/ θα σου τη σπάσω μ’ έναν πεντάψαλμο... Ο πεντάψαλμος του Παβλή Πολυχρονάκη (δικός του είναι και... ο... εξάψαλμος, καλά το καταλάβατε) την προσεχή Τρίτη. Οχι για να του την σπάσω, βέβαια, αλλά γιατί ο χώρος του “πεταχτού” που του αναλογούσε μου τελείωσε. Κατά τα άλλα ουδέν σχόλιον.

ΜΙΑ ΦΟΡΑ ρωτήσανε τη σύζυγο του Αϊνστάιν τί σκέφτεται για τον σύζυγό της. “Ο σύζυγός μου είναι μεγαλοφυΐα, μπορεί να κάνει τα πάντα εκτός από χρήματα”, απάντησε.

“Θυμάμαι ένα άγριο κάτασπρο άλογο, δεμένο από το πόδι σ’ ένα δένδρο./ Πώς κυματίζανε οι μυώνες σ’ όλο το κορμί του/ κάτω από το λαμπερό λευκό του τρίχωμα. / Θαρρούσα πως θα κοπεί το πόδι του απ’ τη ρίζα./ Και τρίποδο πια, θα καλπάσει κουτσαίνοντας προς το άγνωστο./ Ισως καμιά λευτεριά δεν κερδίζεται χωρίς κάποια δική μας θυσία”...
Από τη “Φαίδρα” του Γιάννη Ρίτσου

ΧΑΙΡΕΤΩ ΣΑΣ ΚΙ ΑΓΑΠΩ ΣΑΣ!
(http//:petaxta.blogspot.com)